Νίκος Μ. Κατσουλάκος για το avantgarde
Ενώ το τρελοβάπορο, με το οποίο όλοι μπαρκάραμε από τους πρώτους μήνες του 2020, παλεύει με το κύμα της όμικρον, ο αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών, κύριος Πέτσας, προανήγγειλε νέα μέτρα. «Εξήγησε πως εκτός από το θέμα της επέκτασης της υποχρεωτικότητας εμβολιασμού, στο τραπέζι βρίσκεται το ζήτημα της πρόσβασης των ανεμβολίαστων ακόμα και στους εξωτερικούς χώρους της εστίασης» διαβάζουμε στον τύπο [1]. Υπάρχει ένα ενδεχόμενο αυτή η παρέμβαση του κυρίου Πέτσα να είναι η κλασική τακτική που συνηθίσαμε επί μνημονίων: πετάμε στο πόπολο ένα υπερβολικό μέτρο, στη συνέχεια το εφαρμόζουμε κατά το ήμιση και λέμε «είδατε τι καλοί που είμαστε;». Στην εποχή του κορονοϊού, όμως, έχουμε δει πολλά πράγματα που θεωρούσαμε απίθανα να συμβαίνουν και πολλά πράγματα που ξορκίζονταν ως ψεκασμένα να εφαρμόζονται ως πολιτικές, δήθεν ορθολογικές.
Αν και είχε διαφανεί ότι τα εμβόλια δεν εμποδίζουν τη μετάδοση του κορονοϊού, ζούσαμε την παράνοια να απαιτούνται πιστοποιητικά εμβολιασμού για την πρόσβαση σε σειρά δραστηριοτήτων. Αντίθετα, οι ανεμβολίαστοι καλούνταν να προσκομίσουν αρνητικό τεστ. Παντός είδους ειδικοί καθώς και η πλειοψηφία της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης ουσιαστικά θεωρούσε λογικό το παράλογο αυτό μέτρο: Δίνουμε στους «υπεύθυνους» και «καθαρούς» εμβολιασμένους ελεύθερη πρόσβαση παντού θεωρώντας ότι οι «μολυσματικοί» είναι οι ανεμβολίαστοι. Κάποιες τάχα φωνές εξ αριστερών ότι δημιουργήθηκε κλίμα εφησυχασμού ήταν μάλλον ψίθυροι, ειδικά αφού συνοδεύονταν, συνήθως, με τη γνωστή ρητορική περί αρνητών κ.ο.κ. Αυτό λοιπόν που για καιρό έμεινε ως σύνθημα ήταν ότι ζούμε «πανδημία ανεμβολίαστων».
Η νέα φάση της επιδημίας, όμως, με την επικράτηση της μετάλλαξης όμικρον έδειξε πλέον ότι:
Η θεωρία περί πανδημίας ανεμβολίαστων είναι μία προκλητική ανοησία που καταρρέει με πάταγο.
Είναι προφανές ότι το τεράστιο κύμα μολύνσεων που σηματοδοτεί την κυριαρχία της μετάλλαξης όμικρον οφείλεται (ίσως κυρίαρχα) και στους εμβολιασμένους. Πώς θα γινόταν αλλιώς, αφού έχουμε έκρηξη μολύνσεων σε χώρες που πλησιάζουν ακόμη και το 90% ποσοστό εμβολιασμού; Αλλά, πέρα από το προφανές του πράγματος, ας ρίξουμε μια ματιά και σε μια προδημοσίευση που αφορά σε επιδημιολογικά στοιχεία της Δανίας [2]. Αν και αναμένεται η τελική κρίση του κειμένου, δεν μπορεί να αγνοηθεί η εν λόγω προδημοσίευση, καθώς προέρχεται από επιστήμονες του Statens Serum Institut της Κοπεγχάγης, ενός οργανισμού με ιδιαίτερα «βαρύ» όνομα. Βάσει του πίνακα που παρουσιάζεται στην Εικόνα 1, προκύπτουν τα εξής:
- Οι δύο δόσεις εμβολιασμού (υπενθυμίζεται ότι ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΜΕΝΟ σχήμα εμβολιασμού, έστω με άδεια έκτακτης χρήσης) έχουν από 36% έως 94% (!!!) μειωμένη αποτελεσματικότητα στην αποτροπή μόλυνσης από μετάλλαξη όμικρον έναντι της αντίστοιχης αποτελεσματικότητας για τη μετάλλαξη δέλτα.
- Η ενισχυτική Τρίτη δόση (υπενθυμίζεται ότι Η ΤΡΙΤΗ ΔΟΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ) με εμβόλιο Pfizer αν και μειώνει τις πιθανότητες μόλυνσης, στην περίπτωση της όμικρον είναι κατά 33% λιγότερο αποτελεσματική έναντι μόλυνσης, σε σχέση με την περίπτωση της δέλτα.
- Μετά την πάροδο έξι μηνών από τον εμβολιασμό με δύο δόσεις η προστασία έναντι μόλυνσης με όμικρον γίνεται ΑΡΝΗΤΙΚΗ, σε ποσοστά από 39% μέχρι 75%!
Το τρίτο εύρημα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, έπρεπε να έχει προκαλέσει επιστημονικό και πολιτικό σεισμό. Διότι αρνητική αποτελεσματικότητα εμβολίου αριθμητικά σημαίνει μεγαλύτερη πιθανότητα μόλυνσης των εμβολιασμένων έναντι των ανεμβολίαστων. Ιατρικά, όμως, μήπως είναι πολύ ανησυχητικό; Μήπως υποδεικνύει ότι υπάρχει σοβαρό θέμα ανοσολογικής απόκρισης; Σταματώ τα ερωτήματα, διότι δεν έχω σχετικό πτυχίο και μπορεί να με μαλώσει κάποιος κορυφαίος αιματολόγος εκ Παρισίων.
Η αρνητική αποτελεσματικότητα του εμβολίου που εμφανίζεται στην εκ Δανίας προδημοσίευση προβλημάτισε και τον (κορυφαίο – άρα μάλλον ψεκασμένος θα είναι κι αυτός…) καθηγητή Norman Fenton που ειδικεύεται σε θέματα μαθηματικών, στατιστικής, ανάλυσης ρίσκου κλπ. να tweet-άρει ότι βάσει των πρώτων στοιχείων από τη Μεγάλη Βρετανία:
- Είναι 2,26 φορές πιθανότερο για όσους έχουν κάνει δύο δόσεις και 4,45 φορές πιθανότερο για όσους έχουν κάνει τρεις δόσεις εμβολίου να βρεθούν θετικοί στη μετάλλαξη όμικρον σε σχέση με τους ανεμβολίαστους! [3], [4]
Κι ενώ υπάρχουν τέτοιες ενδείξεις, το ζήτημα της τρίτης δόσης φαίνεται να είναι το νέο δόγμα της επιστημονικής μεταφυσικής του καιρού μας. Ας πούμε ότι ο βιαστικός είμαι εγώ ή και ο ψεκασμένος. Δεν είναι αντίστοιχα βιαστικό και ψεκασμένο, υπουργοί, δημοσιογράφοι, γιατροί να έχουν βγει στη ρούγα και εκλιπαρούν να εμβολιαστούμε με ενισχυτική δόση για να προστατευτούμε από την όμικρον; Δυστυχώς και πολλοί αριστεροί γιατροί (και εκπρόσωποι του κλάδου) πολύ νωρίτερα απαιτούσε να γίνει ενισχυτική δόση, κατ’ αρχήν στο υγειονομικό προσωπικό, αγνοώντας βέβαια προκλητικά το ότι δεν υπάρχουν ανάλογες κλινικές μελέτες και ότι δεν υπάρχει άδεια τρίτης δόσης στο γενικό πληθυσμό παρά μόνο συστάσεις – εκτιμήσεις για χορήγησή της σε ιδιαιτέρως ευπαθείς ομάδες. Αλλά, τότε, είχαμε και σαφώς βαρύτερες παραλλαγές να κυριαρχούν. Τώρα, με μία ως φαίνεται πολύ λιγότερο θανατηφόρα παραλλαγή και με το εμβόλιο να υπάρχουν ενδείξεις ότι έχει μειωμένη αποτελεσματικότητα, γιατί πρεμούρα τρίτης δόσης ακόμη και από συντρόφους υγειονομικούς;
Μάλιστα, η σχετική έκθεση από το Ηνωμένο Βασίλειο [4] (τέτοιες εκθέσεις με δεδομένα πραγματικού πληθυσμού δημοσιεύονται τακτικά εκεί) εκτιμά ότι η αποτελεσματικότητα της τρίτης δόσης έναντι της όμικρον μετά τις 10 εβδομάδες υποχωρεί κατά πολύ, πέφτοντας ακόμη και στο 35%. Ξανά, λοιπόν: προς τι η πρεμούρα για τρίτη δόση στο γενικό πληθυσμό κύριοι Υπουργοί, αξιότιμοι ειδικοί, σύντροφοι;;; Για να μη σκεφτούμε ότι στο Ισραήλ ήδη ξεκίνησε η τέταρτη δόση…
Η επέκταση της υποχρεωτικότητας εμβολιασμού και ο αποκλεισμός ανεμβολίαστων από δραστηριότητες είναι παντελώς αδικαιολόγητες πρακτικές που βρωμάνε ολοκληρωτισμό.
Για την οικονομία της συζήτησης, ας κάνουμε την παραδοχή ότι κατά τις προηγούμενες φάσεις της επιδημίας, με στελέχη του ιού περισσότερο θανατηφόρα, κάποια έστω υποχρεωτικότητα θα μπορούσε τουλάχιστον υγειονομικά να αιτιολογηθεί. Αντιπαρέρχομαι, βέβαια, τις επικλήσεις στο Λένιν και τον υποχρεωτικό εμβολιασμό για την ευλογιά το 1919 που είναι γραφικότερες και της Μονεμβασίας. Τώρα, όμως, με τα δεδομένα που προαναφέρθηκαν, πώς να δικαιολογηθούν όλες αυτές οι νοσηρές ορέξεις και πολιτικές;
Παρενθετικά, πάλι από τη βρετανική έκθεση που είναι ίσως η πληρέστερη έως τώρα ο κίνδυνος για νοσηλεία με τη μετάλλαξη όμικρον είναι στο 1/3 του αντίστοιχου κινδύνου με τη μετάλλαξη δέλτα [4]. Αντίστοιχα είναι τα ευρήματα και από άλλες πηγές. Γίνεται αυτή η αναφορά γιατί τα πρώτα στοιχεία δείχνουν, όντως, ότι η όμικρον είναι μια ηπιότερη παραλλαγή, κόντρα στην καταστροφολογία ορισμένων.
Κάθε σκέψη περί υποχρεωτικότητας τώρα αλλά και αποκλεισμού των ανεμβολίαστων από την κοινωνική ζωή αντίκειται στην κοινή λογική. Δε χρειάζεται κάτι περισσότερο, να πάμε πιο μακριά, μιλάμε για πλήρη παραλογισμό. Γιατί να αποκλειστούν οι ανεμβολίαστοι ακόμη και από τους ανοιχτούς χώρους εστιατορίων; (αυτό είναι ούτως ή άλλως καψώνι ανορθολογισμού…)
- Αφού, όπως είδαμε, η μετάδοση δε γίνεται μόνο από αυτούς για να μην πούμε ότι κυρίως γίνεται από εμβολιασμένους.
- Ακόμη κι αν οι ανεμβολίαστοι είναι οι μιαροί λεπροί της εποχής, γιατί φοβούνται οι εμβολιασμένοι; Αφού, η τελευταία έκθεση από τη Μεγάλη Βρετανία μας πληροφορεί ότι σε σχέση με τους ανεμβολίαστους, οι διπλο-εμβολιασμένοι έχουν κίνδυνο νοσηλείας 35% και οι τριπλο-εμβολιασμένοι μόλις 19%.
- Μήπως τελικά νοιάζονται για τους ανεμβολίαστους; Μην κολλήσουν και πάνε στο νοσοκομείο; Ε, τότε μάλλον θα νοιάζονταν και για τα νοσοκομεία που έχουν εγκαταλειφθεί εξ’ αρχής στην τύχη τους και στο φιλότιμο των εργαζομένων σε αυτά. Τελευταία τους επιτυχία ότι μετατρέπουν το ένα εκ των τριών νοσοκομείων παίδων, αυτό της Πεντέλης σε μέγα-εμβολιαστικό κέντρο για παιδιά (έλεος!) στερώντας πολύτιμες υπηρεσίες που θέτουν σε πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο τα παιδιά απ’ ότι ο κορονοϊός.
Όταν, λοιπόν, τα μέτρα είναι τόσο κόντρα ακόμη και στην κοινή λογική, αυτό που μένει πίσω από το περιτύλιγμα της προστασίας της κοινωνίας είναι τα καψώνια και ο ολοκληρωτισμός. Ναι, ολοκληρωτισμός, ας μην παρεξηγηθούν μερικοί, ο οποίος ορίζεται ορίζεται ως η ανελεύθερη πολιτειακή κατάσταση σε ένα κράτος. Ένα ολοκληρωτικό καθεστώς ελέγχει και κατευθύνει άμεσα ή έμμεσα τις κοινωνικές δραστηριότητες των ατόμων. Τι από αυτά, δηλαδή, δεν ισχύει στην περίπτωσή μας; Δε βιώνουμε το κουρέλιασμα των δικαιωμάτων, όπως ορίζονται από το ισχύον θεσμικό πλαίσιο; Και το να απαγορεύεις σε ανεμβολίαστους (δηλαδή μία ομάδα του πληθυσμού) να κάτσει έξω (ναι διάολε, έξω!) σε ταβέρνα, δεν είναι άμεση παρέμβαση στις κοινωνικές δραστηριότητες των πολιτών;
Και η Αριστερά;
Όταν η κατάσταση βρωμάει ολοκληρωτισμό, είχαμε συνηθίσει τις αριστερές πολιτικές δυνάμεις να αντιδρούν, να ξεσηκώνονται.
Τώρα; Λήθαργος!
Με τη στάση της η Αριστερά συνεχίζει να σιγοντάρει τις κυρίαρχες πολιτικές. Αντί να δούμε, έστω και τώρα, αλλαγή πλεύσης, το ρεσιτάλ «υπευθυνότητας» και υποταγής στον επιστημονισμό (όχι επιστήμη, προσοχή!) συνεχίζεται. Πέρα από τον παραληρηματικό – πλην όμως σύμβουλο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης – Γεροτζιάφα που εγκρίνει τα κυβερνητικά μέτρα και μιλά για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας εν όψει της τεράστιας καταστροφής, οι υπόλοιποι τι κάνουν; Οι πολιτικές δυνάμεις τι επί της ουσίας διαφορετικό από την κυβέρνηση λένε; Φοβάμαι πως οι διαφοροποιήσεις είναι τόσο μικρές που δεν είναι καν αισθητές από το κοινωνικό σώμα… Συνοπτικά:
- Αντιμετωπίζεται με καχυποψία ο εφησυχασμός έναντι της όμικρον. Κλείνουν πολλοί σύντροφοι το μάτι σε θεωρίες περί μη ηπιότητας της όμικρον και κραυγάζουν ότι «Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΣΕ ΑΝΟΣΙΑ ΑΓΕΛΗΣ», αποφεύγοντας να μιλήσουν για την ουσία και αξία αυτού του όρου, δαιμονοποιώντας τον απλώς. Ναι, με τέτοια διασπορά, θα έχουμε κάποια στιγμή και νοσηλείες και μια έξαρση θανάτων. Αλλά υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι αναλογικά θα έχουμε ηπιότερη εξέλιξη τώρα και ότι μπορεί η επιδημία να «σβήσει» σταδιακά μετά από αυτό το κύμα. Κι όμως, το καλό σενάριο δεν ανήκει στο μενού της Αριστεράς. Αυτά είναι αερολογίες του Αδώνιδος Γεωργιάδη (και κατ’ επέκταση του κεφαλαίου το οποίο και υπηρετεί) που δεν νοιάζεται για το λαό. Κι έτσι, αφού «ο λαός σώζει το λαό», ας κρατήσουμε ένα κλίμα καταστροφολογίας και τρομοκρατίας, μπας και τη βγάλουμε καθαρή. Αυτό, όμως, δεν είναι πολιτική.
- Η αντιπρόταση που προκύπτει, έμμεσα, είναι το «ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΑ ΟΛΑ» με κορυφαίο πεδίο μάχης τα σχολεία που με περισσή καταστροφολογία αντιμετωπίζονται ως τα νέα κολαστήρια του ιού. Ναι, θέλουμε σχολεία με καλύτερες προδιαγραφές, σχολεία με καλές συνθήκες υγιεινής. Αλλά όταν φωνασκούμε περί των υγειονομικών βομβών που καραδοκούν στην εκπαίδευση, το πράγμα πηγαίνει προς την αντι-παιδαγωγική τηλεκπαίδευση με όσα δημιούργησε τις προηγούμενες χρονιές ειδικά στους μικρότερους μαθητές. Δυστυχώς το τίμιο, εργατικό λοκντάουν, το ορθόδοξο έχει κάψει πολλά μυαλά στο χώρο της Αριστεράς. Ακόμη κι όταν τα δεδομένα δεν το υποστηρίζουν, έχουμε τους παραλογισμούς του στυλ: «σκέψου και να μην είχαμε κλείσει». Ε, ούτε τώρα φαίνεται να γλυτώνουμε από αυτή τη μάστιγα.
- Συνεχίζεται ο παραλογισμός με το κράτος που είναι δήθεν ο «μεγάλος αντιεμβολιαστής» και ενώ ξορκίζεται η υποχρεωτικότητα δε σταματά η συνθηματολογία περί «μαζικού, καθολικού εμβολιασμού». Έτσι, καμία επί της ουσίας αντίδραση δεν υπάρχει στα νέα αυταρχικά μέτρα. Ενώ όσοι μιλάνε για υγειονομικό απαρτχαϊντ είναι απλώς αριστεροί/ αναρχικοί συνοδοιπόροι των ψεκασμένων. Μάλιστα, το να μιλάμε για απαρτχαϊντ θεωρείται ηθικό παράπτωμα, διότι βάζουμε στην ίδια μοίρα ένα τσιμπηματάκι (που μάλιστα σώζει ζωές…) με τη φυλετική καταπίεση και τη βία που τη συνόδευε. Το ότι το τσιμπηματάκι οδηγεί σε πολίτες δύο ταχυτήτων, το ότι όσοι δεν το κάνουν τρώνε μόνο σουβλάκι στο χέρι και ποτέ καθιστοί δεν ενοχλεί φαίνεται. Έπος οξυδερκούς ανάλυσης!
- Σε αυτό το πλαίσιο, οι υγειονομικοί που βρίσκονται σε αναστολή χαίρουν ελάχιστης ή και καθόλου στήριξης, αφού – έστω στα μουλωχτά – θεωρείται ότι οι πιο πολλοί από αυτούς είναι δεξιοί, θρησκόληπτοι, σκοταδιστές. Οπότε ας τους αφήσουμε στην τύχη τους. Τι να την κάνεις την ταξική αλληλεγγύη με τους ψέκες; Ας πεινάσουν λίγο να δούνε τη γλύκα των επιλογών τους. Και, κατά τα άλλα να επιτάξουμε τον ιδιωτικό τομέα υγείας (σωστό αίτημα αυτό, όντως!) την ώρα που έχουμε μερικούς χιλιάδες έμπειρους στο περίμενε. Αυτό κι αν είναι το απαύγασμα της πάλης στο εργατικό κίνημα!
- Φυσικά, κάθε συζήτηση περί παρενεργειών θεωρείται απαγορευμένη και «νερό στο μύλο των ανορθολογιστών». Ο εναγκαλισμός, όμως, με τις επιταγές της (προφανώς μη ουδέτερης) επιστήμης και των κυρίαρχων επιλογών των big pharma δεν ενδείκνυται ως προοδευτικό σπορ. Και, βέβαια, μακάρι να ζητούσε όλο το φάσμα της Αριστεράς με την ίδια λύσσα που ζητάει εμβόλια αποτελεσματική φαρμακοεπαγρύπνηση. Τότε, μόνο θα αποφεύγαμε τον ανορθολογισμό, τώρα τον τρέφουμε μια χαρά. Για να μην ανοίξουμε το θέμα των ηθικών διαστάσεων – κάθε ζωή μετράει μεν, αλλά για την ώρα ασχολούμαστε μόνο με τα θύματα του κορονοϊού…
- Πώς κατάπιε σύσσωμη η αριστερά την επίδειξη πιστοποιητικών εμβολιασμού ή αρνητικών τεστ; Θεωρείται πώς όλα αυτά θα είναι προσωρινά; Μακάρι να είμαι εγώ και μερικοί άλλοι μειοψηφούντες οι περίεργοι και ο υγειονομικός έλεγχος / έλεγχος ταυτοπροσωπίας προκειμένου να ψωνίσεις κάλτσες να λήξει σε λίγους μήνες. Αλλά, αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι αυτά τα μέτρα δεν ήρθαν για να μείνουν; Χαρωποί με τα ψηφιακά wallets του Πιερακάκη πορευόμαστε στη νέα κανονικότητα…
Αντί να πλειοδοτούν σε καταστροφολογικά σενάρια και εμβολιο-λαγνεία, καλό θα ήταν το όποιο κίνημα έχει απομείνει καθώς και οι πολιτικοί φορείς της Αριστεράς να καλέσουν σε ξεσηκωμό απέναντι στα αυταρχικά μέτρα. Επιτέλους να ξυπνήσουν, δηλαδή! Τα νέα αυταρχικά μέτρα, άλλωστε, έρχονται σε μια εποχή που μεσουρανεί μια μείζων ενεργειακή κρίση που, πέρα από τις άμεσες συνέπειές της, ενισχύει σημαντικά τον πληθωρισμό. Το να επιβάλλει το κράτος τόσο σκληρές πολιτικές στον πυρήνα των ατομικών δικαιωμάτων αποτελεί άριστη προετοιμασία εν όψει πιθανών νέων (σκληρών) πολιτικών λιτότητας, αφού επιπλέον το υπέρογκο χρέος της εποχής του κορονοϊού δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα συνεχίζει να χρηματοδοτείται από τη φιλεύσπλαχνη ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα. Με τέτοια ύπνωση και συμπόρευση με το κυρίαρχο αφήγημα, πώς θα αντιμετωπίσουμε τέτοιες εξελίξεις; Πώς να γυρίσεις σελίδα όταν, παρά τις μεγαλοστομίες, δε χάνεις ευκαιρία να βάζεις διαρκώς στο κάδρο τους αρνητές, αυτό το χιμαιρικό εχθρό; Ας ελπίσουμε ότι όλα αυτά είναι συνωμοσιολογία, αλλά δεν το βλέπω!
Πηγές
[4] https://twitter.com/profnfenton/status/1475826276254560263?s=20
Avantgarde 
Το άρθρο του Κατσουλάκου είναι πολύ καλό, αλλά οφείλω να ρωτήσω για μία ακόμη φορά:
Γιατί συνεχίζετε να αντιμετωπίζετε τους «ντροπαλούς» Γεροτζιάφες της ΤΣΥΡΙΖΟ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως «παραπλανημένους συντρόφους κλπ»;;
Οι τύποι υιοθέτησαν την άποψη που τους υπαγορεύει η ταξική τους θέση στην καπιταλιστική κοινωνία: είναι μεσοστρώματα που φαντασιώνονται «τεχνικές λύσεις» για τη σκατίλα του συστήματος.
Η τεράστια πλειοψηφία του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου (ΠΣΟ) της ΤΣΥΡΙΖΟ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν εχουν καμία σχέση με την εργατική τάξη.
Εχτός κι αν είναι εργάτες οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι μηχανικοί, οι ψυχολόγοι κλπ.
Οι πολιτικοί αυτοί απατεώνες δεν άκουσαν ως τώρα τίποτα σχετικά με τις αναφορές θανατηφόρων περιστατικών από EudraVigilance έως την 1η Ιανουαρίου 2022.
Έχουμε, λοιπόν, 20.352 αναφορές για θανατηφόρα περιστατικά από τα mRNA σκευάσματα για covid-19 έως την προαναφερθείσα ημερομηνία.
Ακόμα κι αν πετάξουμε το 99% των αναφορών στη θάλασσα, μας μένουν 203 θάνατοι, μόνο στην Ευρώπη. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση με 50 θανάτους, το «προιόν» θα ‘χε καταλήξει στα σκουπίδια.
https://www.eyewideopen.org/?p=2828
Σύμφωναμε το «Ινστιτούτο Πάουλ Έρλιχ» της Γερμανίας, έχουμε πολλαπλάσια περιστατικά θανάτων και μόνιμων βλαβών από τα καινούργια mRNA σκευάσματα στη Γερμανία. Πραχτικά, μιλάμε για 30 φορές περισσότερες αναφορές θανατηφόρων περιστατικών από mRNA σκευάσματα σε σχέση με το εποχικό αντιγριπικό εμβόλιο.
Όμως, η ξεφτίλα και η άνευ προηγουμένου κατρακύλα των «ντροπαλών» καραντινιέρων της ΤΣΥΡΙΖΟ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είχε φανεί από χρόνια πριν.
Οι «ντροπαλοί» ιεροφάντες του επιστημονισμού και του βιολογικού αναγωγισμού δεν είχαν ακούσει τίποτα για τα εγκλήματα πχ της ψυχιατρικής.
Όπως, φερ’ ειπείν, ότι ένα εκατομμύριο παιδιά κάτω των 17 στις ΗΠΑ παίρνουν αντιψυχωτικά φάρμακα.
Click to access ArticlePdfHandler.ashx
Παναπεί φάρμακα που, στους ενήλικες, ξέρουμε πως προκαλούν μόνιμες νευρολογικές βλάβες, πολλαπλασιάζουν την πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη, στεφανιαίας νόσου, εγκεφαλικών κλπ, κλπ.
Δεν είχαν ακούσει τίποτα για τα ψέμματα που σερβίρανε με τους τόνους οι ψυχοκομπογιανίτες δεκαετίες τώρα πως, τάχα μου δήθεν, τα ψυχολογικά προβλήματα οφείλονται σε βιοχημικές ανωμαλίες του εγκεφάλου.
Μόνο που οι μπουρδοθεωρίες τους τώρα γκρεμίζονται σαν τραπουλόχαρτα.
https://www.madinamerica.com/2021/10/meta-analysis-finds-no-support-dopamine-hypothesis-schizophrenia/
Παρακαλούσανε μόνον, οι πολιτικοί αυτοί τσαρλατάνοι για «ίση πρόσβαση των εργατών σε ιατρική φροντίδα». Όπου «ιατρική φροντίδα», οι κομπογιανίτες της ΤΣΥΡΙΖΟ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ονόμαζαν τα τοξικά δηλητήρια των Pfizer, Elli Lilly, Janssen, κλπ.
Στις 3 Δεκέμβρη του προηγούμενου χρόνου στο British Medical Journal δημοσιεύτηκε κείμενο που υπογράφεται από την καθηγήτρια Moncrieff του UCL (University College London), τον καθηγητή Peter Goetze και άλλους, το οποίο μιλάει δίχως περιστροφές για ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ, για τις μυοκαρδίτιδες σε νέους απ’το Comirnaty της Pfizer καθώς και τις θρομβώσεις απ’το Vaxzevria της AstraZeneca.
Κάνει, επίσης, ξεκάθαρη αναφορά στο ότι αγνοούμε τις ενδεχόμενες μακροπρόθεσμες συνέπειες των mRNA σκευασμάτων.
https://www.bmj.com/content/375/bmj.n2957/rr-1
Κοινώς, το ΤΣΥΡΙΖΟ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι έτη φωτός πιο δεξιά από αστούς επιστήμονες.
Το ΤΣΥΡΙΖΟ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν άκουσε τίποτα για τον ανήθικο πόλεμο που άνοιξαν οι φαρμακομαφίες ενάντια σε φτηνά φάρμακα όπως η ιβερμεκτίνη.
Για την οποία, φυσικά, δεν ξέρουμε αν θα μπορούσε να αποτελέσει φάρμακο προφύλαξης αλλά δε θα το μάθουμε και ποτέ αφού θάφτηκε εξαρχής.
Όμως, την ίδια στιγμή χώρες της ΝΑ Ασίας το χορηγούσαν ως πρώιμη παρέμβαση, όπως, ας πούμε, το Μπαγκλαντές.
https://www.aa.com.tr/en/asia-pacific/bangladesh-ivermectin-shows-promise-in-treating-virus/2068885
Φυσικά, οι γιατροί στο Μπαγκλαντές δεν σκαμπάζουν από γιατρική όπως ο φωστήρας Γερο-ξούρας, και σίγουρα γουστάρουν να δολοφονούν ανθρώπους.
Την ίδια πολιτική ακολούθησε και το κεντρικό κρατίδιο Ουτάρ Πραντές της Ινδίας
https://indianexpress.com/article/cities/lucknow/uttar-pradesh-government-says-ivermectin-helped-to-keep-deaths-low-7311786/4
Όπως και το κρατίδιο Οντίσσα της ανατολικής Ινδίας.
https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0247163
Αλλά είπαμε, στην Ασία κάνουν κουμάντο οι ψεκασμένοι, ακροδεξιοί γιατροί που θέλουν να σκοτώνουν κοσμάκη.
Συντρόφια, οι τσαρλατάνοι του ΤΣΥΡΙΖΟ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ διάλεξαν στρατόπεδο. Το 2021 ήταν το 1914 της άκρας αριστεράς παγκοσμίως. Μετατράπηκαν σε λιβανιστήρια της φαρμακομαφίας και απολογητές της απαγόρευσης κυκλοφορίας, ενάντια στην οποία δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι.
Στην Ελλάδα έβαλαν πλάτη στον Άδωνι και τον Μητσοτάκη αδιαφορώντας πλήρως για τους απολυμένους υγειονομικούς.
Αυτοί διάλεξαν. Πέρασαν στην απέναντι πλευρά, αυτή των διαχειριστών του καπιταλισμού.
Ήρθε η ώρα να πάψουμε να θρηνολογούμε και να ακολουθήσουμε το δρόμο μας.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Εδώ που τα λέμε κάπως έτσι είναι τα πράγματα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
“Αλλά, αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι αυτά τα μέτρα δεν ήρθαν για να μείνουν; Χαρωποί με τα ψηφιακά wallets του Πιερακάκη πορευόμαστε στη νέα κανονικότητα…”
Όχι μόνο ήρθαν για να μείνουν, αλλά δυστυχώς η σιωπή γύρω από αυτά είναι το λιγότερο…εκπληκτική. Έβαλα χθες μεταξύ σοβαρού κι αστείου στο Google την φράση “ψηφιακές βιομετρικές ταυτότητες”. Αποτελέσματα: 1 άρθρο από αυτονομία. 1 άρθρο από αναρχικούς. 1 άρθρο από ίσκρα. 2 άρθρα από χριστιανούς πιστούς. 1 άρθρο από ένα μπλογκ εναλλακτικής ιατρικής.
Μάλιστα. Δεν θα εξετάσω εδώ πέρα αν τα άνωθεν άρθρα ήτανε ελλειπή, αν φλυαρούσαν, αν είχανε δομημένο ταξικό λόγο κτλ κτλ. Τουλάχιστον υπήρχαν – έστω ως ένας κάποιος μίνιμουμ αντίλογος κριτικής σκέψης. Γιατί η 4η βιομ. επανάσταση επελαύνει μεν και με γοργούς ρυθμούς, αλλά…μούγκα στρούγκα: άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να κάνω ένα ακόμα σχόλιο πάνω στο γνωστό επιχείρημα «εξ αριστερών» που λέει, «Μα, πως μπορούν να υφίστανται ρατσιστικές διακρίσεις εναντίον μιας κατηγορίας πληθυσμού, όταν η τελευταία δεν διαθέτει κάποιο σταθερό χαρακτηριστικό, πχ χρώμα δέρματος, φύλο, σεξουαλικότητα κλπ;».
Το παρακάτω σύντομο κειμενάκι είναι από ένα άρθρο που είχα γράψει στο anticapitalismsite.wordpress.com για την ανείπωτη τραγωδία της Ρουάντα, πριν σχεδόν 28 χρόνια.
«Πριν την Αποικιοκρατία ο πληθυσμός της χώρας ήταν χωρισμένος στις κοινότητες Χούτου, που αποτελούσαν περίπου το 85% του πληθυσμού, και Τούτσι (ή ΜπαΤούτσι), που αντίστοιχα αποτελούσαν το 15% του πληθυσμού. Φυσικά, οι ταυτότητες αυτές δε δήλωναν ούτε «φυλή», όπως ρατσιστικά αναφέρεται πολλές φορές, μιας και τα μέλη της αντίστοιχης κοινότητας δεν είχαν κάποιο κοινό πρόγονο, αλλά ούτε και «εθνότητα», μιας και όλος ο λαός της Ρουάντα είχε και κοινή γλώσσα (Κινυαρουάντα) αλλά και κοινή θρησκεία (Χριστιανοί, μισοί Καθολικοί, μισοί Προτεστάντες).
«Χούτου», ή ΜπαΧούτου, γενικά, για αιώνες, αποκαλούνταν οι φτωχοί αγρότες, ενώ «Τούτσι» ήταν οι κτηνοτρόφοι, που γενικά είχαν καλύτερο βιοτικό επίπεδο, καθώς και όλοι όσοι κάτεχαν διοικητικές θέσεις. Έτσι, κάποιος μπορούσε να αλλάξει «ταυτότητα» στη διάρκεια της ζωής του και από Χούτου να γίνει Τούτσι ή το ανάποδο. Μάλιστα αν ο πατέρας της οικογένειας άλλαζε κοινότητα, άλλαζαν μαζί του κι η γυναίκα και τα παιδιά του. Υπήρχαν δε και τελετουργίες «μετάβασης» από Χούτου σε Τούτσι και το ανάποδο. Υπήρχε τέλος και η μικρή κοινότητα «Τούα» (1%) που παραδοσιακά ήταν σιδεροτεχνίτες και ξυλουργοί.
Όλ’ αυτά όμως άλλαξαν όταν ήρθαν οι Βέλγοι αποικιοκράτες. Οι Βέλγοι επέβαλαν τη σταθερή «ταυτότητα». Κάθε πολίτης υποχρεούταν να διαλέξει σε ποια κοινότητα ήθελε να ανήκει και να παραμείνει εκεί για πάντα. Εφαρμόζοντας δε τη γνωστή στους ιμπεριαλιστές ταχτική του «Διαίρει και Βασίλευε» άρχισαν να ευνοούν την κοινότητα των Τούτσι, διορίζοντας αποκλειστικά πολίτες Τούτσι σε διοικητικές θέσεις. Επιπλέον άρχισαν, μέσω των σχολικών βιβλίων, να διαδίδουν το αδιανόητο ψέμα πως τάχα οι Τούτσι δεν ήταν γηγενείς αλλά είχαν έρθει απ’ την Αιθιοπία. Τους θεωρούσαν δε «σχεδόν ισάξιους με τους λευκούς», αφού «μόνο το χρώμα τους προδίνει ότι είναι νέγροι», όπως έλεγαν με το χυδαίο ρατσισμό τους. Διέδιδαν, ακόμα, πως οι Τούτσι είχαν διαφορετικά χαρακτηριστικά, πως δήθεν ήταν «πιο ψηλοί και λεπτοί, σχεδόν αριστοκρατικοί», ενώ οι Χούτου ήταν, τάχα, «κοντοί και κακοφτιαγμένοι». Τους Χούτου τους είχαν τοποθετήσει στη βαθμίδα των «καθυστερημένων νέγρων». Το ότι όλ’ αυτά ήταν ρατσιστικά ψέματα των ιμπεριαλιστών αποδείχνεται και απ’ το γεγονός πως, στη διάρκεια των σφαγών του 1994, οι πολιτοφυλακές των Χούτου (Ιντεραχάμουε) για ν’ αποφασίσουν αν θα σκοτώσουν κάποιον ή θα του χαρίσουν τη ζωή, του ζητούσαν την ταυτότητά του, που στη Ρουάντα ανέγραφε σε ποια κοινότητα ανήκε κάποιος.
Φυσικά όλ’ αυτά άρχισαν να προκαλούν φθόνο, θυμό και αντιπαλότητα ανάμεσα στις δυό κοινότητες, που μέχρι εκείνη τη στιγμή συμβίωναν αρμονικά.»
Την τραγική συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι.
Την περίοδο εκείνη, θυμίζω, 1991, είχε καταρρεύσει η τιμή του καφέ που αποτελεί βασικό εξαγωγικό προιόν της χώρας και η χώρα διαλύθηκε. Παντού φρίκη και εξαθλίωση.
Το 1992 ο ακροδεξιός, σωβινιστής πρόεδρος της χώρας, που προερχόταν από την κοινότητα Χούτου, ονόματι Ζουβενάλ Χαμπιαριμάνα, αποφάσισε να φέρει το ΔΝΤ για να… συμμορφώσει την οικονομία.
Και έπειτα αποφάσισε να φορτώσει την δραματική οικονομική και κοινωνική κατάσταση που άφησε πίσω του το ΔΝΤ στους…Τούτσι.
Μήπως σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;
Τονίζω και πάλι ότι, μέχρι τον ερχομό των Βέλγων, το να αλλάξεις ταυτότητα και από Χούτου να γίνεις Τούτσι και το ανάποδο, ήταν το πιο εύκολο και συνηθισμένο πράμα στη Ρουάντα. Πιο εύκολο πάντως απ’ το να κλείσεις ραντεβού για εμβόλιο!
Κι όμως, το 1994, 800.000 χιλιάδες άνθρωποι σφάχτηκαν σαν τα αρνιά του Πάσχα επειδή κουβάλαγαν μια καταραμένη ταυτότητα που έγραφε «Τούτσι».
Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Παράθεμα: Το αφήγημα καταρρέει, η Αριστερά θα ξυπνήσει; – ANTICOVID -2020·
Για το σ Η Γιαννόπουλο:πολύ εύστοχες όλες οι επισημάνσεις σου και για το ρόλο ΑΝΤΑΡΣΥΑ,αλλά για δώσε τα φώτα σου και σ’ εμάς τους αγράμματους γιατί δεν ανήκουν στην εργατική τάξη χαμιλοεισοδηματιες γιατροί δικηγόροι μηχανικοί κ α στο ΠΣΟς;Θα ξεχάσουμε και τα λίγα που ξέρουμε με τα πολιτικά εκτρωματα τροτσκισμου και αναρχιας
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βισινσκί, απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, η τάξη δεν ορίζεται από το ύψος του εισοδήματος και μόνον.
Αν ήταν έτσι, τότε ο αστυνομικός κι ο σωφρονιστικός υπάλληλος των φυλακών θα θεωρούνταν εργάτες. Χαμηλόμισθοι είναι κι οι δυό. Αλλά, ορθώς, δε θεωρούνται.
Προτείνω, λοιπόν, να προσδιορίζουμε την τάξη με βάση την σχέση κάποιου με τα μέσα παραγωγής ΚΑΙ την δυνατότητα που, ενδεχομένως, έχει, ως εκ της θέσης του, να ασκεί έλεγχο στην εργασία του αλλά και σε άλλους ανθρώπους.
Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τον μηχανικό σ’ ένα εργοτάξιο.
Όλοι, νομίζω, συμφωνούμε πως το ποια εργασία θα κάνει ένας εργάτης δεν το αποφασίζει ο ίδιος αλλά ο επιβλέπων μηχανικός.
Χαμηλόμισθος τις περισσότερες φορές κι ο μηχανικός, αλλά παίρνει αποφάσεις και δίνει εντολές που ένας εργάτης ποτέ δε θα μπορούσε να δώσει.
Έπειτα, ας πάρουμε ως παράδειγμα τον εκπαιδευτικό, πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας αδιάφορο.
Θυμόμαστε όλοι από τα χρόνια μας στο σχολείο την τεράστια εξουσία που διέθεταν οι δάσκαλοι κ’ οι καθηγητές μέσω της βαθμολογίας.
Αποφάσιζαν ποιος θα περάσει την τάξη ή ποιος θα «μείνει» μετεξεταστέος κοκ. Χαμηλόμισθοι κι αυτοί αλλά με εξουσία πάνω στους μαθητές.
Θυμόμαστε, επίσης πόσες φορές είχαμε εξεγερθεί εναντίον βίαιων καθηγητών, αυταρχικών κλπ, κλπ.
Για τους δικηγόρους δε χρειάζεται να πω κάτι καθώς ελάχιστοι είναι μισθωτοί.
Ας δούμε, τέλος, τους γιατρούς.
Αφήνω στην πάντα τους ψυχιάτρους καθώς θεωρώ εγκληματικό το έργο τους (μηχανική καθήλωση, ακούσια «νοσηλεία», χορήγηση «φαρμάκων» με τη βία κλπ, κλπ).
Το νοσοκομείο, όπως ασφαλώς γνωρίζεις, είναι το πιο κάθετα ιεραρχημένο «εργοστάσιο» του καπιταλισμού. Ο επιμελητής β’ δίνει εντολές στον ειδικευόμενο, ο επιμελητής α’ διατάζει και εξουσιάζει τον επιμελητή β’ και όλους μαζί ο διευθυντής της κλινικής.
Εννοείται πως η «γνώμη» των ανωτέρων σου καθορίζει την εξέλιξή σου κλπ, κλπ.
Και, φυσικά, να πούμε και δυό λόγια για τα πάρε-δώσε πολλών γιατρών με τις φαρμακο-μαφίες, δωράκια, ταξιδάκια σε «συνέδρια», κλπ, το «σπρώξιμο» επικίνδυνων σκουπιδο-φαρμάκων σε ασθενείς, ειδικά ηλικιωμένους κλπ.
Ή, επίσης, για την απίστευτη διαφθορά μεταξύ χειρουργών με τα φακελάκια, τους εκβιασμούς σε ασθενείς για την προτεραιότητα κλπ.
Γνωρίζεις πολλές τηλεφωνήτριες, κομμώτριες, καθαρίστριες, μαγείρισσες κλπ που έχουν τη δυνατότητα να εκβιάζουν για «φακελάκια» ή που έχουν αλισβερίσι με φαρμακο-μαφίες;
Εγώ καμία.
Θα μπορούσα να επεκταθώ και σε άλλα επαγγέλματα όπως μισθωτοί κοινωνικοί λειτουργοί και η εξουσία που έχουν ακόμα και να αφαιρούν την κηδεμονία παιδιών, να αποφασίζουν αν δικαιούσαι κοινωνικά επιδόματα κλπ, κλπ.
Με όλ’ αυτά δεν προσπαθώ να πω ότι αυτά τα στρώματα είναι εχθροί της εργατικής τάξης ή ότι κατά καιρούς δεν συνασπίζονται μαζί της ή δεν συνδικαλίζονται κλπ, κλπ.
Αλλά το να παρασταίνουμε πως δεν υπάρχει ο ελέφαντας στο δωμάτιο δεν είναι πολύ σοφό.
Για έναν πολύ περιεκτικό ορισμό της τάξης, σου προτείνω το άρθρο της καναδέζας γιατρίνας Σούζαν Ρόζενταλ.
https://susanrosenthal.com/capitalism/a-social-definition-of-class/
Μου αρέσει!Μου αρέσει!