Μαθηματικές σκέψεις και όχι μόνο για τον covid19

Κ.Μαραγκός για το Avantgarde

Σύμφωνα με οροεπιδημιολογική μελέτη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) για το νέο κορωνοϊό SARS-CoV-2 που πραγματοποιήθηκε μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου και δημοσιεύθηκε στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό “Life”[1] το ποσοστό επιπολασμού του Κορωνοϊού στην Ελλάδα στα τέλη Ιουλίου υπολογίστηκε στο 1%. Στην παρουσίαση της έρευνας στα ΜΜΕ η συζήτηση επικεντρώθηκε γύρο από το χαμηλό ποσοστό διασποράς του κορωνοϊού εν σχέση πχ με το 25% της Λομβαρδίας[2] και της Νέας Υόρκης[3], και ως εκ τούτου είμαστε σε αστρονομική απόσταση από το 60% που θα χρειαζόταν για να αποκτήσει ο πληθυσμός τη λεγόμενη ανοσία της αγέλης. Ξέχασαν όμως να μας πουν ότι το 1% στη δεδομένη στιγμή (30/7) σημαίνει ότι ο πληθυσμός που έφερε τον κορωνοϊό είναι κοντά στις 105000, πολλαπλάσιος (23 φορές περισσότερα) από τους 4401 (και με 203 θανάτους)[4] σύμφωνα τα ως τότε δεδομένα των διαπιστωμένων κρουσμάτων. Αυτό από μόνο του θέτει μια διαφορετική βάση στη συζήτηση για τη φονικότητα του covid19. Είναι άλλο η θνησιμότητα να είναι στο 10% και διαφορετικό να είναι 20 φορές μικρότερη και να καταλήγει στο 0,5%. Ως γνωστόν, σε όσους έχουν στοιχειώδη σχέση με τα μαθηματικά, το αποτέλεσμα του δείκτη εξαρτάται από το νούμερο που θα βάλει κανείς στον παρανομαστή του κλάσματος. Μήπως υπάρχει κάποιος «ειδικός» που διαφωνεί με αυτόν τον συλλογισμό; Το να κάνει κανείς τέτοιες σκέψεις τον κατατάσσει στους «υποκινητές» ή μήπως στους «ψεκασμένους»;

Αλχημείες γύρω από το ποσοστό θνησιμότητας και τη φονικότητα του ιού

Στην τρομοπροπαγάνδα για τον κορωνοϊό η φρικτή είδηση ότι για κάθε έναν διαπιστωμένο κυκλοφορούν γύρω μας και χωρίς περιορισμούς 23 μη διαπιστωμένοι «ασυνείδητοι» ασυμπτωματικοί «που διασπείρουν ανεξέλεγκτα τον κορωνοϊό» είναι σχεδόν τρομακτική. Ταυτοχρόνως όμως σημαίνει ότι το ποσοστό θνησιμότητας του «φονικού» κορωνοϊού είναι και 23 φορές χαμηλότερο από όσο ακούγεται εδώ και κει. Με βάση αυτά ο σχετικός δείκτης διαμορφώνεται πλέον στο (203/105000*100=) 0,19%. Αυτό από μόνο του θα άλλαζε εντελώς το περιεχόμενο της συζήτησης και κυρίως των μέτρων που παίρνονται δήθεν για την αντιμετώπιση της «πανδημίας». Ή μήπως παίρνονται και για άλλους λόγους; 

Τα ίδια όμως ισχύουν πάνω κάτω και στις περιοχές που χτυπήθηκαν από την επιδημία. Η πολιτεία της Νέας Υόρκης με πληθυσμό 19,4 εκ. έχει καταγεγραμμένα 485936 κρούσματα και 33188 θανάτους. Με αυτά τα δεδομένα η θνησιμότητα εμφανίζεται στο 6,8%. Ωστόσο σε αντίστοιχες έρευνες πεδίου³ ο επιπολασμός του ιού φτάνει το 25% του πληθυσμού. Με άλλα λόγια 4 με 5 εκ. άνθρωποι κόλλησαν τον κορωνοϊό χωρίς να διαπιστωθούν με τεστ. Δέκα φορές περισσότεροι από τους διαπιστωμένους. «Αααα τρομακτικό» θα ουρλιάξουν τα παπαγαλάκια της κορωνοϋστερίας. «Ζουν ανάμεσα μας, θα μας κολλήσουν όλους, όπου να ναι θα πεθάνουμε». Στην πραγματικότητα όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Εξαιτίας του δεκαπλασιασμού του παρανομαστή η θνησιμότητα πέφτει αμέσως στο 0,68%. Παραδόξως το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στη Λομβαρδία. Και εκεί ο ιός έφτασε στο 25% του πληθυσμού και ειδικά στο Μπέργκαμο το 57%². Η Λομβαρδία ως γνωστόν έχει το ίδιο πληθυσμό με την Ελλάδα. Άρα κάπου στα 2,5 εκ., συμπτωματικοί και μη, κόλλησαν τον ιό. Σύμφωνα με τα στατιστικά, τα συνολικά καταγραμμένα κρούσματα στη Λομβαρδία είναι στις 105 χιλ. Από αυτά τα 16925 είχαν θανατηφόρο κατάληξη. Το ποσοστό θνησιμότητας σε αυτή την περίπτωση είναι 16%. Στην πραγματικότητα όμως είναι (16925/2,5 εκ=) 0,68%. Σύμπτωση; Μάλλον. Πάντως είναι ακριβώς το ίδιο με της Νέας Υόρκης. 

Στην πρωτεύουσα της Σουηδίας (που δεν μπήκε ποτέ σε καραντίνα) τη Στοκχόλμη ο επιπολασμός έφτανε  το 14% στα μέσα Ιούνη[5]. Επίσημα στις 23/9 τα κρούσματα στην περιφέρεια της Στοκχόλμης ήταν 23739 και σε όλη τη χώρα 87345 (27%). Εκεί ζουν 2,4 εκ. (24% της χώρας) Από τα ποσοστά φαίνεται ότι η Στοκχόλμη δεν διέφερε ιδιαίτερα από την επιδημιολογική εικόνα της χώρας. Το 14% αντιστοιχεί σε 350 χιλ. προσβεβλημένους από τον ιό. Οι θάνατοι μέχρι τώρα στην ίδια περιφέρεια έφτασαν τις 2400 σε σύνολο Σουηδίας 5851. Ο αριθμός αυτός έχει διαμορφωθεί ήδη από την 1^η Ιουλίου (5500) και αυξάνεται με πολύ αργούς ρυθμούς. Αν διαιρέσουμε το 2400 με το 350 χιλ τότε η θνησιμότητα θα βρεθεί και εδώ στο 0,68%. Ακόμα μια σύμπτωση.

Σε όλες τις περιπτώσεις τα καταγραμμένα κρούσματα είναι υποπολλαπλάσιος αριθμός από την εκτίμηση που γίνεται με βάση τις έρευνες αντισωμάτων, από 10 μέχρι 25 φορές. Ενδεχομένως αυτή η σχέση πλέον να αλλάζει προς τα κάτω, στο βαθμό που τα τεστ πραγματοποιούνται πλέον σε μαζικότερη κλίμακα, στα αεροδρόμια, στα λιμάνια, στα σύνορα, σε όσους χρειάζονται το τεστ για την εργασία τους και σε όσους φοβούνται ότι λόγω συμπτωμάτων ή λόγω κάποιας επαφής έχουν κολλήσει τον ιό.[6]

Προφανώς η ακρίβεια αυτών των ποσοστών μπορεί να ελέχθη προς όλες τις κατευθύνσεις, και σίγουρα δεν περιέχει ποιοτικούς παράγοντες που όμως θέλουν καιρό για να ερευνηθούν σε συνδυασμό με τις ποσοτικές αναλύσεις. Ωστόσο δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι δραματικά ως προς την πραγματική φονικότητα του κορωνοϊού.

Οι καμπύλες των κρουσμάτων και των θανάτων τώρα

Τα ποσοστά αυτά επιβεβαιώνονται τους 2-3 τελευταίους μήνες από τον «εκθετικό» βαθμό εξάπλωσης του ιού στην κοινότητα χωρίς όμως αυτό να συνοδεύεται από μια αντίστοιχη «εκθετική» αύξηση των θανάτων, όπως ας πούμε συνέβη σε μερικές χώρες (Ιταλία, Ισπανία, Η.Β., Γαλλία κλπ) αλλά όχι στις περισσότερες τον Μάρτιο Απρίλιο. Αυτή τη στιγμή σε όλες τις πρωτοκοσμικές χώρες (Ευρώπη, Β. Αμερική) τα ΜΜΕ από κοινού με τις αρμόδιες επιτροπές λοιμωξιολόγων σκούζουν ότι ο ιός διασπείρεται με εκρηκτική ταχύτητα και βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο καταστροφικό κύμα. Τελευταία βδομάδα του Σεπτέμβρη κυκλοφόρησε μια νέα έρευνα στις ΗΠΑ που διαπιστώνει μια μετάλλαξη του κορωνοϊού που τον κάνει να μεταδίδεται με ακόμα πιο αστραπιαία ταχύτητα. Τα τρομοκάναλα την διαδίδουν επίσης με ταχύτητα φωτός. 

Είναι γεγονός ότι οι καμπύλες των διαπιστωμένων ημερήσιων κρουσμάτων βρίσκονται πλέον πάνω και από αυτά του Μαρτίου Απριλίου. Στις 22 Σεπτέμβρη στην ΕΕ καταγράφηκαν 37000 και στις 1/10 40600 νέα κρούσματα[7]. Πρωταγωνιστής ξανά η Ισπανία αλλά φαίνεται πλέον ότι η Γαλλία του Μακρόν σπάει το κοντέρ με 16000 κρούσματα στις 24/9 (αλλά με μόλις 50 θανάτους, θνησιμότητα 0,3%). Το προηγούμενο ρεκόρ στην ΕΕ ήταν στις αρχές Απρίλη και εν μέσω γενικού lock down τα 28000 κρούσματα. Ωστόσο η καμπύλη των θανάτων επ’ ουδενί δεν ακολουθεί την καμπύλη των κρουσμάτων. Το προηγούμενο αρνητικό ρεκόρ ήταν επίσης στις αρχές Απρίλη με 3500 θανάτους. Σήμερα οι θάνατοι στην περιορίζονται στις 300-350. Γιατί άραγε; Μήπως ο ιός αυτός καθαυτός δεν είναι πλέον φονικός. Έχουμε κάποια μεταλλαγή προς το καλύτερο; Οι ειδικοί δεν φαίνεται να αναρωτιούνται επ’ αυτού. Απλώς μας λένε ότι ο ιός σπάει το limit up του Απρίλη τότε που «στο Μπέργκαμο δεν είχαν που να θάψουν τους νεκρούς και στις ΜΕΘ έπρεπε να διαλέξουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει». Οι συνειρμοί στα μυαλά των ανθρώπων γίνονται αβίαστα. Ο θάνατος παραμονεύει.

Πηγή: https://ourworldindata.org/

Στην πραγματικότητα τα κρούσματα αυξάνονται όχι γιατί αυξάνεται η πραγματική διασπορά αλλά γιατί έχουν μαζικοποιηθεί τα τεστ, τουλάχιστον σε σύγκριση με τον Μάρτιο Απρίλιο. Είναι λογικό όταν δεκαπλασιάζονται τα τεστ να δεκαπλασιάζονται και τα διαπιστωμένα κρούσματα. Αν διαιρέσουμε τους 290 θανάτους με τα 37000 κρούσματα της 22^ης Σεπτέμβρη ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Μήπως 0,7%; (ακόμα μια σύμπτωση με το 0,68%) Θα πει κανείς ότι η καμπύλη των θανάτων αργεί 8 μέρες (έτσι έγινε στο πρώτο κύμα) για να δείξει την άνοδο των κρουσμάτων. Αλλά ούτε έτσι αλλάζει κάτι. Στις 14/9 τα κρούσματα ήταν ήδη 29 χιλιάδες. Το ποσοστό θα έφτανε απλά το 1%. Το ίδιο αποτέλεσμα θα έχουμε αν διαιρέσουμε τους 141 θανάτους την 1^η Σεπτέμβρη με τα 12600 ημερήσια κρούσματα στις 15/8. Διαφωνεί κανένας λοιμωξιολόγος, κάποιος από τον ΕΟΔΥ ή την Πολιτική Προστασία; Μήπως η Μαθηματική Εταιρία βγάζει κάποιο άλλο συμπέρασμα;

Αυτό είναι και το ποσοστό θνησιμότητας με βάση πάντα τα διαπιστωμένα κρούσματα, χωρίς βεβαίως να υπολογίζουμε στην εξίσωση ότι συνεχίζουν να κυκλοφορούν ανάμεσα μας χιλιάδες μη διαπιστωμένοι, ασυμπτωματικοί «επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια» φορείς του ιού. «Ανεξέλεγκτοι και φονιάδες εξ αμελείας που πρέπει να ξεσκεπαστούν και να παραδοθούν στας αρχάς», που όμως αν τους συμπεριλάβουμε στο δείκτη τότε θα κατρακύλαγε στο μισό και ίσως ακόμα χαμηλότερα μέχρι να φτάσει τη φονικότητα τον ιό της γρίπης.

Στη Νέα Υόρκη ισχύει ακριβώς το ίδιο. Με βάση τα επίσημα στοιχεία που αναδημοσιεύονται στο worldometers η συγκεκριμένη πολιτεία από τον Ιούνιο μέχρι σήμερα εμφανίζει καθημερινά κατά μ.ο. 800-900 κρούσματα χωρίς αυξητικές τάσεις. Η καμπύλη είναι ισοπεδωμένη. Αντίστοιχα στην ίδια μακρά περίοδο εμφανίζει 10 θανάτους κατά μ.ο. ημερησίως. Αυτό σημαίνει ποσοστό κοντά στο 1%. Αντιστοίχως και εδώ αν συμπεριλάβουμε τους μη διαπιστωμένους ο δείκτης θα γκρεμιζόταν επίσης στο μισό και ακόμα χαμηλότερα.

Όλα αυτά δεν αναιρούν φυσικά τον πόνο των ανθρώπων που έχασαν τους δικούς τους με κορωνοϊό έστω και αν το 95% είχε υποκείμενα νοσήματα ή η μέση ηλικία είναι ανάλογη του προσδόκιμου επιβίωσης (πχ τα 78 στην Ελλάδα[8]). Ούτε φυσικά υποβαθμίζουν την αγωνία όσων νόσησαν στις εντατικές και βγήκαν ζωντανοί. Αλλά αυτό δεν ισχύει μόνο για τα κρούσματα του κορωνοϊού, αλλά για όλους τους ανθρώπους που μάχονται με τις ασθένειες που τους ταλαιπωρούν. Ή μήπως αυτούς να τους φαει η μαρμάγκα; Αυτοί δεν έχουν ψυχούλα;

Γενική θνησιμότητα και κορωνοϊός

Η συζήτηση για τη πραγματική και μετρήσιμη φονικότητα του ιού δεν γίνεται πουθενά και το θέμα δεν το αγγίζει ούτε η αριστερά (βασιλικότερη του βασιλέως στις κρίσιμες στιγμές). Αν μιλάμε για ποσοστά θνησιμότητας μεταξύ 0,2 και 0,8 τότε μιλάμε για ποσοστά κάτω και από τη γενική θνησιμότητα από όλες τις αιτίες που είναι -με ή χωρίς κορωνοϊό- στο 1,1%. Στην Ελλάδα «αναμένουμε» κάθε χρόνο 120χιλ θανάτους από όλες τις αιτίες. Αν υποθέσουμε ότι η ηλικιακή κατανομή των πληττόμενων από τον κορωνοϊό είναι περίπου η ίδια με αυτή του γενικού πληθυσμού, τότε μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι από αυτό το δείγμα πληθυσμού που φέρει τον κορωνοϊό αναμένεται να καταλήξει έτσι κι αλλιώς -ανεξαρτήτως κορωνοϊού- το 1%. Αυτό βεβαίως ισχύει σε ετήσια βάση. Στο βαθμό που θα μετράγαμε 6 μήνες αυτό θα περιορίζονταν στο 0,5% κοκ. Υπολογίζουμε λοιπόν ότι στην Ελλάδα μέχρι τον Ιούλιο 105000 έφεραν τον κορωνοϊό και ότι είχαν καταγραμμένα χάσει τη ζωή τους 203 μέχρι εκείνη τη στιγμή. Διαιρώντας τους θανάτους με τα κρούσματα βρήκαμε ότι το ποσοστό θνησιμότητας ήταν χοντρικά 0,2%. Αν όλα αυτά αφορούσαν το διάστημα 4-5 μηνών θα μπορούσαμε να αναγάγουμε το ποσοστό αυτό σε ετήσια βάση στο 0,6%. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι πρόκειται για ένα ποσοστό κάτω ακόμα και από το 1,1% θνησιμότητας από όλες τις αιτίες στο γενικό πληθυσμό. Σε ένα οποιοδήποτε αντιπροσωπευτικό ηλικιακά δείγμα του πληθυσμού μεγέθους 105 χιλιάδων περιμένουμε εντός του έτους 1200 θανάτους. Και σε ένα διπλάσιο δείγμα 210 χιλιάδων θα αναμέναμε ούτως ή άλλως 2400 θανάτους. Ότι και να κάνει ο Τσιόδρας, ο Χαρδαλιάς, ο ΕΟΔΥ, ο ΠΟΥ, οι ειδικοί, οι ορθολογιστές, οι παπάδες, και όλοι οι έμποροι της αθανασίας σε αυτόν και τον άλλο κόσμο, επί του παρόντος, το δυσάρεστο αυτό γεγονός δεν πρόκειται να αλλάξει. Δυστυχώς στους 100 (με την αντιπροσωπευτική ηλικιακή κατανομή) θα χάνεται ένας μέσα στη χρονιά. Από αυτόν τον κανόνα δεν εξαιρούνται ούτε οι φέροντες τον κορωνοϊό. Και από αυτούς θα έχουμε απώλειες τουλάχιστον της ίδιας τάξης. Δυστυχώς…

Η οροεπιδημιολογική έρευνα του ΕΚΠΑ περιλαμβάνει στοιχεία μέχρι τέλος Ιουλίου. Μέσα σε 2 μήνες τα καταγραμμένα κρούσματα τετραπλασιάστηκαν από 4,4 στις 18,9 χιλιάδες και οι θάνατοι έφτασαν τους 393 (1/10). Ακόμα κι αν διαιρούσαμε τους θανάτους από 1/8/2020 μέχρι σήμερα με τον αντίστοιχο αριθμό νέων διαπιστωμένων κρουσμάτων στο ίδιο διάστημα θα καταλήγαμε σε μια θνησιμότητα (190/14500=) 1,3%. Θα μπορούσαμε επίσης με βάση τους θανάτους αντίστροφα να εκτιμήσουμε τα κρούσματα και να πούμε ότι πλέον είναι κάπου στις 150 χιλιάδες ίσως και 170. (Ομολογουμένως χωρίς καραντίνα ο ιός όπως κάθε ιός μεταδίδεται περισσότερο). Στις 25/9 σε τρεις πλατείες στο κέντρο της Αθήνα έγιναν 600 rapid test, εκ των οποίων έξι βρέθηκαν θετικά. Αυτό δείχνει ότι υπάρχουν τουλάχιστον στο κέντρο 1% ενεργά κρούσματα[9]. Δεν είναι για να τα βάψουμε μαύρα, αλλά είναι σίγουρα ακόμα ένα μέγεθος ως προς τη διασπορά. Αν ένα κρούσμα παραμένει ενεργό, δηλαδή ανιχνεύσιμο με τεστ για 15 μέρες ή για 30 τότε 1% ενεργά σε μια δεδομένη στιγμή σημαίνει ενδεχομένως ότι έχουν προηγηθεί στο προηγούμενο 5μηνο 2-3 επιπλέον. Αυτό θα μπορούσε να επιβεβαιωθεί με μαζικά τεστ αντισωμάτων. Όπως και να χει το 1% ενεργά δείχνει μια βάση, αυτή που έδειξε και η έρευνα του ΕΚΠΑ. Το να μιλάει κανείς πλέον για 2% επιπολασμό ή κάτι γύρω από αυτό, μας οδηγεί ξανά στο να εκτιμούμε το νούμερο των πραγματικών κρουσμάτων κάπου μεταξύ 150 και 200 χιλιάδων στη χώρα.

Κανείς δεν ξέρει αν το 12μηνο θα κλείσει με 1000 ή με 1200 θανάτους και αν μέχρι τότε μια νέα έρευνα επιπολασμού θα μας δώσει νέα στοιχεία. Ενδεχομένως- και φυσικά το απευχόμαστε περισσότερο και από τον Τσιόδρα- οι νεκροί να είναι περισσότεροι αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί χωρίς μια ανάλογη αύξηση των κρουσμάτων. Όπως και να χει επί του παρόντος -και σε αυτό δεν θα διαφωνούσε ούτε ο Κικίλιας- δίπλα στα 14500 νέα κρούσματα του τελευταίου διμήνου κυκλοφορούν ανάμεσά μας από 2 μέχρι καμπόσες φορές πολλαπλάσιος αριθμός κρουσμάτων που δεν έχουν ελεγχθεί. Αν ήταν ο διπλός το 1,2% θα έπεφτε στο 0,6 και αν ήταν τετραπλάσιος στο 0,3%. Προφανώς πρόκειται για υποθέσεις αλλά ακόμα και οι «ειδικοί» δεν θα μπορούσαν να τις αποφύγουν, αναζητώντας την πραγματική φονικότητα του ιού ανεξάρτητα από το παραμύθι που μπορεί να πουλάει η εξουσία για τους δικούς της λόγους στο πόπολο.

Αν ήθελε να έχει την πραγματική επιδημιολογική εικόνα, το υπουργείο Υγείας θα έκανε σε τακτά διαστήματα οροεπιδημιολογικές έρευνες αντισωμάτων και όλα αυτά θα είχαν απαντηθεί με ακρίβεια. Όμως φαίνεται ότι καλύτερα είναι να βρισκόμαστε στο σκοτάδι. Αλλά η ευθύνη δεν βαραίνει μόνο το κράτος και την κυβέρνηση. Αλλά και την αριστερά που για ακόμα μια φορά βαράει τουφεκιές στον  αέρα χωρίς να αμφισβητεί το κυρίαρχο τρομοαφήγημα. Κάποιο λόγο θα έχει για να το κάνει. Ποιος ξέρει…

Η υπερβολική θνησιμότητα

Κατά διαστήματα στα main stream media[10] κυκλοφορούν αναλύσεις με τους σχετικούς πίνακες και διαγράμματα για την υπερβολική γενική θνησιμότητα που δήθεν επιβεβαιώνει -αν δεν υπερκαλύπτει κιόλας- τους θανάτους από κορωνοϊό. Με βάση αυτά τα στοιχεία πολλοί θεώρησαν ότι μας κρύβουν τους νεκρούς. Η σύγκριση γίνεται με τους θανάτους των τελευταίων πέντε ετών. Ομολογουμένως, η επίδραση μιας «πανδημίας» πρέπει να δίνει αποτελέσματα στην αύξηση της γενικής θνησιμότητας, αλλά υπό ορισμένες μεθοδολογικές προϋποθέσεις:

Πρώτον η σύγκριση να μην αφορά μόνο την Ιταλία, την Ισπανία, την Αγγλία, τη Γαλλία, το Βέλγιο και τις ΗΠΑ (όπως συνηθίζεται) που πράγματι εμφανίζουν αυτή την υπερβάλλουσα θνησιμότητα αλλά και τις υπόλοιπες χώρες που δεν την εμφανίζουν και έτσι να μπορέσουμε να δούμε που οφείλεται αυτή η έξτρα θνησιμότητα. Στην κρίση του κορωνοϊού και ή σ’ αυτόν καθαυτόν τον κορωνοϊό;

Δεύτερον να περιλαμβάνει ένα μεγαλύτερο διάστημα από τους μήνες Μαρτίου-Μαίου γιατί έτσι μπορούμε να δούμε αν η αυξημένη θνησιμότητα αυτών των μηνών ακολούθησε ή προηγήθηκε από μια θνησιμότητα κάτω από το μ.ο. των προηγούμενων χρόνων. Γι’ αυτό και προκειμένου να μην γίνονται περιττές προσθέσεις και αφαιρέσεις θα ήταν προτιμότερο να συγκριθεί το πρώτο οκτάμηνο του έτους και εν συνεχεία όλο το έτος όταν θα έχουμε τα στοιχεία και εκεί να φανεί η πραγματική συμβολή του κορωνοϊού στη αύξηση της γενικής θνησιμότητας. Θα είχε ενδιαφέρον ύστερα από μερικούς μήνες να δούμε την αύξηση αυτή να καταγράφεται στη γενική θνησιμότητα του πλανήτη που σήμερα είναι σε απόλυτο αριθμό 57 εκ. Θα έχουμε ας πούμε το 2020 μια αύξηση σε σύγκριση με το 2019 της ίδιας τάξης με τα θύματα του κορωνοϊού;

Τρίτον να εξηγεί στοιχειωδώς γιατί σε δεκάδες χώρες ακόμα και χώρες που εμφανίζουν χιλιάδες θανάτους από κορωνοϊό όπως η Γερμανία ταυτόχρονα εμφανίζουν σημαντική πτώση του συνολικού αριθμού θανάτων σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Γιατί δεν είναι δυνατόν ο κορωνοϊός να είναι πιο φονικός στην Αγγλία παρά στη Γερμανία. Στην κυρίαρχη προπαγάνδα η αυξημένη γενική θνησιμότητα αρχικά του Μπέργκαμο και στη συνέχεια της Μαδρίτης του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον ως το αναπόφευκτο ολοκαύτωμα που θα βρει όλους όσους αρνηθούν την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, τα μέτρα περιορισμού και υποχρεωτικού εγκλεισμού, τα sms, τα πρόστιμα, την απαγόρευση των απεργιών και των συγκεντρώσεων και γενικώς να μπουν στο γύψο μπας και δεν πεθάνουν.

Για να μην χαθούμε σε λεπτομέρειες η σύγκριση επίσης θα ήταν ορθότερο να γίνεται μεταξύ ευρωπαϊκών χωρών που η ηλικιακή, κλιματική και κοινωνική κατάσταση είναι ασύγκριτα πιο ομοιογενής από το να συγκρίνει κανείς την Γαλλία με το Περού και την Ελλάδα με τη Νιγηρία. Επιπλέον όλοι γνωρίζουμε ότι στις ευρωπαϊκές χώρες με την εξαίρεση της Σουηδίας όλοι οι υπόλοιποι ακολούθησαν περίπου την ίδια σειρά μέτρων και σχεδόν στα ίδια διαστήματα.

Τέλος στο βαθμό που ο κορωνοϊός είναι μια καταστροφική πανδημία τότε θα έπρεπε οι συγκρίσεις να γίνονται όχι γενικώς με την τελευταία πενταετία αλλά με χρονιές που είχαμε ανάλογες επιδημικές κρίσεις πχ γρίπης όπως το 1918[11], το 1958 ή το 1968. Ή έστω πιο πρόσφατες δύσκολες χρονιές όπως το 2018 ή το 2015. Αντιλαμβανόμαστε τη δυσκολία σύγκρισης με επιδημίες προ 50 ή 100 χρόνων. Σε ιστορική κλίμακα όμως αυτό είναι το μέτρο σύγκρισης. Μια «πανδημία» που θα αύξανε τη θνησιμότητα 2% θα μείνει στην ιστορία ως ένα ασήμαντο γεγονός, όσο κι αν οι ντίλερς της τρομοϋστερίας προσπαθούν να μας πείσουν ότι ζούμε με νέα πανούκλα ή έστω μια ισπανική γρίπη.

Έστω λοιπόν ότι το μέτρο σύγκρισης είναι τα τελευταία χρόνια. Με αναλυτικά στοιχεία που αντλήσαμε από το Human Mortality Database και που αφορούν τη θνησιμότητα 26 Ευρωπαϊκών κρατών ανά βδομάδα από το 2015 μέχρι και τον Αύγουστο του 2020 και που επισυνάπτουμε σε αρχείο excel προκύπτουν τα εξής:

Από τη χειρότερη χρονιά τις τελευταίας πενταετίας που συνήθως είναι το 2015 ή το 2018, 18 χώρες (από τις 26) παρουσιάζουν το πρώτο οκτάμηνο μειωμένη θνησιμότητα.  Μεταξύ αυτών βρίσκεται η Γερμανία που στις πρώτες 32 εβδομάδες εφέτος εμφανίζει 583χιλ θανάτους ενώ το 2018 κατέγραφε 610χιλ.  27000 λιγότεροι παρόλο που στο ίδιο διάστημα δήλωνε 9250 θανάτους με κορωνοϊό. Φαίνεται όμως ότι η καταγραφή αυτή δεν αφήνει κανένα αποτύπωμα στη γενική θνησιμότητα της Γερμανίας. Το ίδιο συμβαίνει με τη Βουλγαρία με -4300 σε σχέση με το 2015 και -2500 από το μ.ο. της 5ετίας, η Δανία -2000, Ελβετία -1600 παρόλο που εμφάνιζε στο ίδιο διάστημα 2000 θανάτους από κορωνοϊό, Ελλάδα -1200 σε σχέση με το 2017 και το 2019, Εσθονία, Ισλανδία και Ισραήλ -200, Ουγγαρία -6600, Λετονία -1300, Λιθουανία -1900, Πολωνία -6000 παρά την καταγραφή 1500 θανάτων με κορωνοϊό. Επίσης Σλοβακία, Τσεχία, Φιλανδία με 2000, 1800 και 1000 λιγότερους θανάτους.

Διάγραμμα: Γενική θνησιμότητα Α’ οκταμήνου 2015-2020

Οι χώρες με μειωμένη θνησιμότητα εμφάνισαν συνολικά 18000 θανάτους με τον ιό μέχρι τον Αύγουστο, αλλά 58000 λιγότερους θανάτους από τη χειρότερη χρονιά της 5ετίας (ή 48000 σε σχέση με το 2018 ή 27000 σε σχέση με το μ.ο της τελευταίες τριετίας). Κάποιοι θα πουν ότι αυτό οφείλεται στην καραντίνα. Ότι έτσι περιορίστηκαν τα τροχαία ή άλλου είδους ιογενείς λοιμώξεις σε τέτοιο βαθμό που υπερκάλυψαν τις απώλειες από τον covid19. Ενδεχομένως αυτό να ισχύει, αν και φαίνεται εξαιρετικά απίθανο τα τροχαία και οι ιογενείς λοιμώξεις να προκαλούσαν τόσο μεγάλο αριθμό θανάτων που φέτος «λόγω καραντίνας τους αποφύγαμε». Απίθανο αφενός γιατί μέσα στην άνοιξη υποτίθεται ότι δεν έχουμε έξαρση αυτών των ιώσεων και κατά δεύτερον διότι όπως μαθαίνουμε από τους «ειδικούς» και τους «ορθολογιστές» φίλους τους η γρίπη δεν μπορεί να συγκριθεί με τον θανατηφόρο κορωνοϊό και να προκαλεί χιλιάδες θανάτους, έτσι δεν μας λετε κύριοι; Δεν είναι ψεκασμένο απεχθές έγκλημα να συγκρίνει κανείς γρίπη και κορωνοϊό; Άρα από πού και ως που η καραντίνα μας έσωσε από άλλες ιογενείς λοιμώξεις; Αυτό που μένει να εξεταστεί είναι μήπως έχουν μειωθεί οι καρδιαγγειακές παθήσεις και τα εγκεφαλικά. Δεν υπάρχουν προς το παρόν στοιχεία που να πιστοποιούν κάτι τέτοιο. Το μόνο που είναι γνωστό είναι ότι έπεσε μέχρι 80% η επισκεψιμότητα στα νοσοκομεία για τέτοια περιστατικά εν μέσω καραντίνας. Αλλά αυτό δεν συνέβη μόνο στη Γερμανία, την Πολωνία ή τη Σλοβακία αλλά και στην Ισπανία, την Ιταλία και τη Νέα Υόρκη. Επιπλέον ακούμε από τα πιο επίσημα χείλια ότι ο κορωνοϊός είναι άκρως επικίνδυνος για όσους έχουν καρδιαγγειακά και επιπλέον δημιουργεί και σε αυτούς που δεν έχουν. Έτσι είναι πιθανόν θάνατοι με ξεκάθαρη καρδιαγγειακή αιτία να καταγράφονται ως θάνατοι από κορωνοϊό, αλλά κάτι τέτοιο δεν θα μετέβαλε τη γενική θνησιμότητα. Φαίνεται όμως ότι τα επιτελεία των κατά τόπους ΕΟΔΥ και των στατιστικών υπηρεσιών του πρώτου κόσμου με χιλιάδες υπαλλήλους και στελέχη στη διάθεση τους αδυνατούν να επεξεργαστούν αυτά τα στοιχεία. Ή τα έχουν και δεν μας τα λένε για να μην χαλάσει η σούπα;

Όπως και να χει, από τα στοιχεία που παραθέσαμε προηγουμένως προκύπτει ότι στις χώρες αυτές χάθηκαν 18000 με πιστοποιημένο κορωνοϊό (δηλαδή τον είχαν ανεξάρτητα από το λόγο που πέθαναν) και μάλλον σώθηκαν 76000 (ή έστω από 45000 μέχρι 66000) από άλλες αιτίες με αποτέλεσμα να έχουμε από 27000 μέχρι 58000 περισσότερους ζωντανούς από τους αναμενόμενους. Μπορεί να φαίνεται στις λέξεις αυτές μια δόση ειρωνείας, και απολογούμαστε γι’ αυτό. Αλλά είναι και δύσκολο κανείς να συγκρατηθεί. Το πιο ασφαλές συμπέρασμα είναι ότι στις χώρες αυτές πράγματι είχαμε θανάτους με άμεση ή έμμεση αιτία τον κορωνοϊό σε ανθρώπους που όπως όλοι παραδέχονται κατά 95% είναι στο μέσο προσδόκιμο και με υποκείμενα νοσήματα. Είναι ένας διακριτικός τρόπος να πούνε ότι πρόκειται για ανθρώπους που στη συντριπτική πλειοψηφία τους βρίσκονται ήδη στο τέλος της ζωής τους. Αυτός είναι και ο λόγος που παντού ο ιός σάρωσε στα γηροκομεία που βρίσκονται στοιβαγμένοι τέτοιος πληθυσμός. Το αν μειώθηκαν τα καρδιαγγειακά ή άλλες ιογενείς λοιμώξεις αυτό δεν λεει τίποτα, και είναι μόνο ζήτημα καταγραφής στο πιστοποιητικό θανάτου. Το γεγονός πάντως ότι σε 18 από τις 26 χώρες που έχουμε στοιχεία για να συγκρίνουμε μειώνεται η γενική θνησιμότητα είναι ένα αδιαμφισβήτητο στοιχείο του χαμηλότατου ποσοστού θνησιμότητας του κορωνοϊού, η οποία θα πέσει ακόμα περισσότερο γιατί έστω και αργά δημιουργείται ένα τοίχος ανοσίας και δεύτερον ο ιός μετά το πρώτο σαρωτικό κύμα δεν θα βρίσκει με την ίδια ευκολία ευάλωτους στόχους.

Και για να αστειευτούμε. Γιατί να μην μονιμοποιήσουμε την καραντίνα αν όντως ρίχνει τη γενική θνησιμότητα έστω και λίγο; Αυτός ο έξτρα αριθμός ζωντανών ανθρώπων πάνω από το αναμενόμενο δεν αξίζει να ζήσει μιας και βρήκαμε τον τρόπο να τους σώσουμε τις ζωές από αιτίες και πέραν του κορωνοϊού, που μέχρι τώρα τις είχαμε αφήσει στην τύχη τους ή που προσπαθούσαμε να τις αντιμετωπίσουμε με πιο συμβατές μεθόδους (πχ ενίσχυση του συστήματος υγείας, φάρμακα, νέες θεραπείες, πρόληψη κλπ); Μήπως το γενικευμένο lock down και μια διαρκής κατάσταση πολιορκίας είναι μια κάποια λύση για την παράταση της ζωής μας έστω και 2-3 μήνες κατά μέσο όρο; Δεν θα ανέβει έτσι το προσδόκιμο επιβίωσης του πλανήτη από τα 70 στα 70,2; Αυτός άλλωστε δεν είναι ο στόχος;[12]

Ενδιαφέρον έχει επίσης το γεγονός ότι χώρες που κατέγραψαν χιλιάδες θανάτους με κορωνοϊό φαίνεται ότι το τελικό τους αποτύπωμα είναι πολύ μικρότερο όπως το Βέλγιο που στο διάστημα αυτό μέτραγε 9800 θανάτους λόγω covid, αλλά η γενική θνησιμότητα αυξήθηκε κατά 4000. Το ίδιο και στη Γαλλία: 31000 από κορωνοϊό αλλά 12000 επιπλέον γενική θνησιμότητα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τη Σουηδία που ναι μεν καταγράφει 5800 θανάτους με κορωνοϊό αλλά η γενική θνησιμότητα αυξάνεται κατά 2500. Και σε αυτή την ενδιάμεση κατηγορία χωρών ισχύουν τα ίδια συμπεράσματα με τις χώρες που η θνησιμότητα έπεσε σε σύγκριση με τις προηγούμενες χρονιές ή έστω έμεινε στα ίδια επίπεδα. Αξίζει πάντως να τονιστεί η περίπτωση της Σουηδίας που χωρίς λοκ νταουν απέφυγε τη γενοκτονία και η εικόνα της δεν διαφέρει από τις υπόλοιπες. Ακόμα κι αν αρχικά είχε μια επιβαρημένη εικόνα, πλέον εμφανίζεται με μηδενικούς έως 1-2 ημερήσιους θανάτους εδώ και μήνες, και με αυξημένα επίπεδα ανοσίας, με το «δεύτερο κύμα» να μην φαίνεται να την αγγίζει.

Διάγραμμα: Γενική θνησιμότητα Α’ οκταμήνου 2015-2020

Τα ΜΜΕ⁹ ωστόσο έριξαν το βάρος στις χώρες που όντως είχαν υπερβάλλουσα θνησιμότητα από την αναμενόμενη. Αυτό πράγματι συνέβη στο Ην. Βασίλειο, την Ισπανία την Ιταλία και την Ολλανδία. Η υπερβάλλουσα αυτή θνησιμότητα κουμπώνει με τους καταγραμμένους θανάτους με κορωνοϊό. 47000 στο Ηνωμένο Βασίλειο με καταγραμμένους 41000 με covid, 40000 στην Ισπανία με 30000 καταγραμμένους, στην Ιταλία 32000 με 35000 από covid και στην Ολλανδία 5000 υπερβάλλουσα θνησιμότητα και 6000 με κορωνοϊό.

Συνολικά στις 26 χώρες που προαναφέραμε τους πρώτους 8 μήνες εμφανίζεται ένα υπόλοιπο (αφαιρώντας την υπερβάλλουσα από εκεί που μειώθηκε) υπερβάλλουσας θνησιμότητας 85 χιλιάδων σε σχέση με την πιο επιβαρημένη χρονιά της προηγούμενης 5ετίας. Μεθοδολογικά θεωρούμε ότι η σύγκριση με τη χειρότερη χρονιά είναι σωστότερη γιατί περιλαμβάνει τις εξάρσεις της γρίπης και τη σχετική επιβάρυνση του συστήματος υγείας. Στο ίδιο διάστημα οι καταγραμμένοι θάνατοι με κορωνοϊό στις χώρες αυτές ήταν συνολικά 180 χιλιάδες, δηλαδή σχεδόν 100 χιλιάδες περισσότεροι από την υπερβάλλουσα γενική θνησιμότητα.

Παρά λοιπόν την συντονισμένη επιμονή του διεθνούς συστημικού μιντιακού συστήματος όπως οι Financial Times να φοβερίζουν με την είδηση ότι «Ο παγκόσμιος αριθμός θανάτων από κορωνοϊό θα μπορούσε να είναι 60% υψηλότερος από ό,τι αναφέρεται, θεωρούμε ακριβώς το αντίθετο. Ότι ο αριθμός θανάτων από κορωνοϊό θα μπορούσε να  είναι φουσκωμένος τουλάχιστον κατά 120% από ότι αναφέρεται και χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τους ποιοτικούς παράγοντες (θα μιλήσουμε στη συνέχεια γι’ αυτό) που οδήγησαν στην αύξηση της γενικής θνησιμότητας στο πρώτο 8μηνο κατά 13,5% στην Ισπανία, 11% στην Αγγλία, 9,5% στην Ιταλία, και 5% στην Ολλανδία και το Βέλγιο και 3,5% τη Γαλλία. Και γιατί σε άλλες χώρες κατέγραφε πτώση μέχρι και 8%;

Θα αντικρούσει κανείς ότι είναι λάθος η μεθοδολογία της σύγκρισης με τη χειρότερη χρονιά της πενταετίας. Ας το δεχτούμε προς στιγμήν. Σε σύγκριση με το μέσο όρο της τελευταίας τριετίας (2017-19) η καθαρή αύξηση της θνησιμότητας ήταν 151 χιλιάδες και ποσοστιαία αύξηση 5%. Από 3,05 εκ στα 3,2 εκ. Ωστόσο τέτοιες διαφορές δεν είναι πρωτοφανές γεγονός. Για παράδειγμα στις ίδιες χώρες είχαμε: το 2015 3,05 εκ θανάτους, το 2016 2,9εκ και το 2018 3,09 και φέτος 3,2. Πάντα μιλάμε για το πρώτο 8μηνο.

Διάγραμμα: Διάγραμμα: Γενική θνησιμότητα Α’ οκταμήνου 2015-2020

Όπως βλέπουμε οι διαφορές από χρονιά σε χρονιά είναι 153 χιλιάδες μεταξύ 2015-6, και 189 χιλιάδες μεταξύ 2016 και 2018.Η Ελλάδα επίσης εμφανίζει ανάλογη απόκλιση από χρονιά σε χρονιά από 60,3 μέχρι 65,5 χιλιάδες, ποσοστιαία διαφορά στο 8%. Άρα αυτή η υπερβάλλουσα θνησιμότητα όταν κυμαίνεται στο +-5% και στην Ελλάδα -+8%, δεν βγάζει κανένα νόημα, παρά μόνο γίνεται ένα εργαλείο χειραγώγησης του πληθυσμού. Από αυτά άλλωστε οι γκεμπελίσκοι της ενημέρωσης είναι οι ειδικοί των ειδικών. Να πούμε μόνο στους ειδικούς όλων των ειδών ότι στην γρίπη του 1918 η αύξηση ήταν της τάξης του 70% και όχι στα όρια του στατιστικού λάθους. 

Ισπανία-Αγγλία-Ιταλία, η εξαίρεση και όχι ο κανόνας

Σε αυτές τις 3 χώρες πράγματι καταγράφεται μια ποσοστιαία αύξηση από 12 μέχρι 16% από το μέσο όρο της τελευταίας 3ετίας. Τα ποσοστά εδώ είναι αρκετά πάνω από το 5% και επομένως πέρα από τα όρια μια στατιστικής κανονικότητας. Προφανώς χρειάζονται απαντήσεις για αυτή την απόκλιση. Όμως να το ξεκαθαρίσουμε ότι οι χώρες αυτή είναι η απόκλιση και όχι ο κανόνας όπως θέλει να παρουσιάζει η κυρίαρχη τρομοπροπαγάνδα.

Και αντί να λέμε ευτυχώς δεν γίναμε Ισπανία, λες κι αυτό ήταν το λογικό, ας ερευνηθεί διεξοδικά το παράδοξο η κάθε Ισπανία να έχει τριπλάσια θνησιμότητα από τις υπόλοιπες λόγω κορωνοϊού. Γιατί στη Γερμανία από τα 100 καταγραμμένα περιστατικά κατέληγαν τα 3, ενώ στην Ιταλία και την Αγγλία τα 12 και στη Σλοβακία το 0,6; Ποιος πρέπει να απολογηθεί γι’ αυτό; Θα μας απαντήσουν ότι διαδόθηκε σε μεγαλύτερο πληθυσμό. Δεν διαφωνούμε, μόνο που αυτό δεν αλλάζει το ποσοστό θνησιμότητας αλλά μόνο τον απόλυτο αριθμό όσων καταλήγουν. Αλλά γιατί μια Ιταλία και μια Αγγλία με τόσα μέσα στη διάθεσή τους αδυνατούν να καταγράψουν τον πραγματικό αριθμό των κρουσμάτων; Τουλάχιστον για να βγει ένα συμπέρασμα για τη θνησιμότητα του κορωνοϊού μπας και πάμε στα υπόλοιπα. Αλλά δεν ήταν μόνο η διασπορά. Οι χώρες αυτές είχαν μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας, στις παράπλευρες απώλειες της κρίσης του κορωνοϊού. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι τα ¾ των θανάτων συνέβησαν στα γηροκομεία ή στα νοσοκομεία σε ανθρώπους που ήταν ήδη παρατημένοι εκεί και πριν τον κορωνοϊό. Γιατί δεν γίνεται αυτή η έρευνα ή αν γίνεται μένει στα αζήτητα χωμένη μέσα σε αποσπασματικές ειδήσεις;

Αυτή η συζήτηση έχει απαγορευτεί στο δημόσιο λόγο. Όποιος θέτει τέτοια ερωτήματα θεωρείται ψεκασμένος και υποκινητής. Για να μπορούν οι χαρδαλιάδες και οι καραντιναίοι να παριστάνουν τους σωτήρες μας και έτσι να καθορίζουν το αν, πότε και με ποιους όρους θα κυκλοφορούμε, θα συναθροιζόμαστε, θα ξενυχτάμε, θα διαδηλώνουμε, θα απεργούμε, θα δουλεύουμε και γενικώς θα ζούμε από δω και πέρα, μιας και ο ιός θα είναι εδώ για χρόνια και αν δεν είναι αυτός θα είναι ο επόμενος.

 Διάγραμμα: Γενική θνησιμότητα Α’ οκταμήνου 2015-2020

	2015	2016	2017	2018	2019	2020
Ισπανία	294532	274410	285845	293441	284710	334407
Ιταλία	323085	295846	320883	311118	319606	354260
Αγγλία Ουαλία	368070	355782	360640	374676	354306	417088

Το μέτρο της καταστροφής δεν είναι αυτές οι χώρες. Αντίθετα. Αυτό που πρέπει να αναζητηθεί είναι γιατί συγκεκριμένα αυτές οι χώρες παρουσίασαν τόσο μεγάλο αριθμό θανάτων με κορωνοϊό αυξάνοντας ταυτόχρονα  τη γενική θνησιμότητα; 

Η υπερβάλλουσα αυτή θνησιμότητα είναι τα θύματα του κορωνοϊού ή μήπως είναι τα θύματα της χείριστης διαχείρισης της κρίσης του κορωνοϊού που σε συνδυασμό με την ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας και πρόνοιας και την χρόνια εγκατάλειψη ευάλωτων και γηραιότερων πληθυσμών, οδήγησε στην αύξηση της θνησιμότητας από όλες τις αιτίες; Η οδηγία του ΠΟΥ να καταγράφονται στο πεδίο, όλοι όσοι πεθαίνουν για οποιοδήποτε λόγο ως θάνατοι με κορωνοϊό αρκεί να είχαν τον κορωνοϊό[13], όχι μόνο δεν ξεδιαλύνει τη θολούρα αλλά οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση και τελικά απόκρυψη άλλων καίριων ευθυνών και λόγους αυτής της υπερβάλλουσας θνησιμότητας σε ορισμένες χώρες, που με τον πιο ελεεινό και τρισάθλιο τρόπο αξιοποιήθηκε για ένα ρεσιτάλ τρομοϋστερικής γκεμπελίστικης προπαγάνδας και για να μπει ο πλανήτης στο γύψο.

Οι παράπλευρες απώλειες της κρίσης του κορωνοϊού

Παρά τη λογοκρισία και τη δαιμονοποίηση κάθε αντίθετης γνώμης, υπάρχει ήδη μπόλικη αρθρογραφία και μαρτυρίες πάνω στους ποιοτικούς παράγοντες που οδήγησαν στην κατάρρευση του συστήματος υγείας και πρόνοιας σε αυτές τις χώρες με αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση της γενικής θνησιμότητας.

Οι χιλιάδες θάνατοι κυρίως ηλικιωμένων με ταλαιπωρημένη υγεία και εγκαταλελειμμένων ανθρώπων οφείλονταν κυρίως στην ανυπαρξία εξειδικευμένων δομών που να μπορούν να αντιμετωπίσουν μια έκτακτη υγειονομική κρίση. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν εδώ και καιρό πεταμένοι στα γηροκομεία και στα ράντζα των νοσοκομείων. «Είναι ενδεικτικό πως πριν από την πανδημία, το ένα τέταρτο των κρεβατιών στα βρετανικά νοσοκομεία καταλαμβάνονταν από άτομα με άνοια καθώς δεν υπήρχε πουθενά αλλού για να πάνε»[14]. Βάσει πρωτοκόλλου απαγορεύονταν οι επισκέψεις από τους οικείους τους με αποτέλεσμα να υποβαθμίζονται ακόμα περισσότερο οι υπηρεσίες που τους παρέχονταν^[15], η κατάστασή τους να επιβαρύνεται ραγδαία και να οδηγούνται ακόμα και σε πρόωρο θάνατο. Επιπλέον τα ήδη φουλαρισμένα νοσοκομεία και γηροκομεία από ένα σημείο και ύστερα με το ξέσπασμα του κορωνοϊού κατακλύζονται από κόσμο αφού δεν υπάρχει καμία άλλη ενδιάμεση δομή με αποτέλεσμα να μετατραπούν σε εστίες υπερμετάδοσης του κορωνοϊού και κυρίως θανατηφόρων ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που το προσωπικό των γηροκομείων τα εγκατέλειπε[16],[17],[18],[19] με αποτέλεσμα να πεθαίνουν οι τρόφιμοι ακόμα κι από την πείνα. Κι όλα αυτά στον πρώτο κόσμο, γιατί στον υπόλοιπο πλανήτη έτσι κι αλλιώς ο κόσμος είναι αφημένος στην τύχη του.

Η καραντίνα όχι μόνο δεν σώζει την Αγγλία, την Ισπανία και την Ιταλία από τον κορωνοϊό αλλά ούτε και από τις άλλες αιτίες θανάτου (τροχαία, καρδιακά, εγκεφαλικά, άλλα αναπνευστικά) που τάχα μείωσε τη γενική θνησιμότητα στις χώρες που είδαμε προηγουμένως. Απεναντίας η υπερφόρτωση των νοσοκομείων η ανυπαρξία άλλων δομών διαχείρισης του covid και η διάλυση των γηροκομείων, οδήγησε στην αυξημένη θνησιμότητα από τα κρούσματα του κορωνοϊού αλλά και από άλλες αιτίες, στο βαθμό μάλιστα που τα πρωτόκολλα σε συνδυασμό με το φόβο λειτουργούσαν αποτρεπτικά στην πρόσβαση στο σύστημα υγείας. Για μεγάλο διάστημα δεν υπήρχε άλλη ασθένεια πέρα από τον κορωνοϊό. Ραντεβού, εξετάσεις, θεραπείες και χειρουργεία αναβάλλονταν είτε από τα νοσοκομεία γιατί δέχονταν μόνο περιστατικά covid, είτε από τους ασθενείς λόγω του φόβου, με συνέπεια την αύξηση της γενικής θνησιμότητας.

Υποκρισία και μπόχα

Η κρίση του κορωνοϊού οδήγησε χιλιάδες ανθρώπους σε πρόωρο τέλος. Οι άνθρωποι αυτοί ωστόσο επιβίωναν σε συνθήκες που το προσδόκιμο επιβίωσης ήταν ήδη στο όριό τους. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μισοί από όλους τους θανάτους στην Ευρώπη που σχετίζονταν με το COVID-19 είχαν συμβεί ανάμεσα σε φιλοξενούμενους οίκων ευγηρίας[20], και το μεγαλύτερο ποσοστό από κει και πέρα στα νοσοκομεία ναι μεν έχοντας διαγνωστεί με κορωνοϊό, αλλά τις περισσότερες από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις και υπό το βάρος των υποκείμενων νοσημάτων.

Μπορεί η σιωπηλή πλειοψηφία -αφού έχει υποστεί και τη σχετική πλύση εγκεφάλου- να κρύβεται ή να βολεύεται πίσω από μια μάσκα ψάχνοντας εξιλαστήρια θύματα στους νέους, στους μετανάστες, σε αυτούς που περιφέρονται «ασκόπως» ή ακόμα και στους γέρους που τολμάνε να κυκλοφορούν αντί να πεθάνουν στη μοναξιά τους, μόνο και μόνο για να μη συγκρουστεί με το γιάλυνο κόσμο της. Και αντί να εξεγερθεί ενάντια στην πολιτική και οικονομική εξουσία που συνεχίζει εν μέσω «πανδημίας» να τσεπώνει εκατομμύρια και να φαντασιώνεται επί τη ευκαιρία στρατόπεδα αναμόρφωσης, συνεχίζει να της δίνει την συναίνεσή της.

Είναι όμως και κάτι πιο βαθύ. Η κρίση του κορωνοϊού λειτουργεί και ως αποκάλυψη που βγάζει στην επιφάνεια όλη τη σαπίλα και την υποκρισία του πρώτου κόσμου. Ο κορωνοϊός είναι μια απειλή για το αλάθητο της «επιστήμης» και των πάσης φύσεως ειδικών, με τον ίδιο τρόπο που η πανούκλα ήταν μια απειλή για το αλάθητο του πάπα. Για όλους αυτούς που πρέπει να τους χρωστάμε τη ύπαρξή μας είτε σε αυτή τη ζωή είτε στην άλλη. Η κήρυξη κατάστασης πολιορκίας για να αντιμετωπιστεί μια επερχόμενη καταστροφή έχει προφανή στόχο να αποκρύψει τις συγκεκριμένες ευθύνες  μιας κοινωνίας που έχει διαλύσει το σύστημα δημόσιας υγείας και πρόνοιας, επενδύοντας ταυτόχρονα δισεκατομμύρια σε ιδιωτικές ασφάλειες και υπηρεσίες υγείας και άλλες υποσχέσεις αθανασίας μόνο για τους εκατομμυριούχους. Στο ΑΕΠ οι δαπάνες για την υγεία φαινόταν ότι αυξάνονταν αλλά στην πραγματικότητα είναι μια τεράστια μπίζνα για να γεμίζουν οι τσέπες με εκατομμύρια κέρδη. Εδώ και 3 δεκαετίες παραμυθιάζουν τον κόσμο με τα ιδιωτικά νοσοκομεία και τις ξενοδοχειακές τους ανέσεις σε σύγκριση με τα δημόσια νοσοκομεία με τις ουρές και τις 10ωρες αναμονές στην εφημερία. Όλα στο βωμό της προπαγάνδας για τις ιδιωτικές ασφαλίσεις, τα ιδιωτικά διαγνωστικά, τα ιδιωτικά μαιευτήρια για τις ευτυχισμένες στιγμές της φαντασμένης δυτικής κοινωνίας που ζει στη νιρβάνα της. Ο κορωνοϊός, όπως και μια φυσική καταστροφή, μια πλημμύρα, μια φωτιά, ένας πόλεμος, μια ανθρωπιστική κρίση πχ με χιλιάδες πρόσφυγες στα σύνορα του πρώτου κόσμου, για την κοινωνία «που τα έχει λύσει όλα» είναι μια αποκάλυψη, μια βίαιη προσγείωση στην πραγματικότητα. Και ο κορωνοϊός περισσότερο από όλα γιατί δεν εξαιρεί τον πρώτο κόσμο που μέχρι τώρα ήξερε ότι τα δεινά δεν τον αφορούν.

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος

Η αντίδραση του πρώτου κόσμου μπροστά στην απειλή να γίνει σμπαράλια η βιτρίνα του, δεν είναι τυχαία. Στην αρχή παρίστανε ότι δεν τον αγγίζει το ζήτημα. Μπορεί να πεθαίνουν οι κιτρινιάρηδες αλλά η Ευρώπη και ο Τραμπ δεν μασάει από ιούς. Όταν ο ιός έφτασε στην Ιταλία και αργότερα στη Νέα Υόρκη η δυτική υπεροψία κατέρρευσε. Πολλοί από τους ηγέτες της αυτοκρατορίας όπως ο Τραμπ και κάποιοι από τους κουίσλινγκ όπως ο Μπολσονάρο, συνέχιζαν να παριστάνουν ότι δεν τρέχει τίποτα. Δεν το έκαναν για να σώσουν την αγορά, αλλά τη βιτρίνα τους. Γι’ αυτούς το σύστημα προσωποποιείται στη μούρη τους. Αν και ο Μπόρις Τζόνσον μιμήθηκε αρχικά τον Τραμπ στην συνέχεια ακολούθησε την κυρίαρχη γραμμή υπεράσπισης του συστημικού image και του άτρωτου δυτικού πολιτισμού, κυρίσσοντας κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Ο ιός πλέον γίνεται μια τεράστια απειλή, μια πρωτοφανής κατάσταση, ένας αρμαγεδώνας, σχεδόν μια εξωγήινη επίθεση. Τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί στα πλαίσια οποιουδήποτε συμβατού συστήματος δημόσιας υγείας. και τότε πρέπει να αναλάβει ο στρατός, η αστυνομία, οι έκτακτες νομοθεσίες, οι περιορισμοί κυκλοφορίας, τα πρόστιμα, η καταστολή κοκ. Το σύστημα με αυτόν τον τρόπο απαλλάσσεται από τις συγκεκριμένες ευθύνες του. Δεν έχει σημασία πόσες ΜΕΘ διαθέτει, πόσους αναπνευστήρες, πόσους εντατικολόγους, πόσα νοσοκομεία, πόσες δομές πρωτοβάθμιας υγείας, σε τι κατάσταση είναι τα γηροκομεία. «Ότι και να έχουμε δεν φτάνει και δεν θα έφτανε». Αυτό θέλουν να πιστέψουμε όλοι αυτοί οι απατεώνες, απλά και μόνο για να αποποιηθούν κάθε ευθύνη. Και αφού πάρουν το συγχωροχάρτι με τη βούλα κάποιας «επιτροπής ειδικών», οι περισσότεροι σύμβουλοι σε φαρμακευτικές, διαγνωστικά, ιδιωτικά νοσοκομεία και ταυτόχρονα πολιτευτές της σαμαροβενιζελικής και μητσοτακικής παράταξης, στη συνέχεια κηρύσσουν τον εαυτό τους σωτήρα της ανθρωπότητας με τον ίδιο τρόπο που το έκανε και η καθολική εκκλησία στο μεσαίωνα.

Οι αρνητές του ιού είναι οι τραμπικοί και οι μπολσονάροι της βάσης. Κατώτερα στελέχη της εκκλησίας και πάσης φύσεως ακροδεξιοί αναλαμβάνουν να οργανώσουν όσους δεν μπορούν να πιστέψουν ότι η προηγμένη δύση είναι για τα μπάζα. Και τότε αναλαμβάνουν να σώσουν την τιμή της. Το ίδιο κάνει και η ψύχη της εκκλησίας ακόμα κι αν η κορυφή της αναγκάζεται να ακολουθήσει τα πρωτόκολλα των «ειδικών», προδίδοντας το μυστήριο της θείας κοινωνίας. Η εκκλησία όμως νιώθει ότι χάνει το κύρος της στο βαθμό που κάποιος άλλος πέρα από αυτήν παριστάνει την ιερά εξέταση ειδικά σε θέματα που αφορούν τη ζωή και το θάνατο. Στο σημείο αυτό υπάρχει ένας ανταγωνισμός πέρα από μια αλληλοεπικάλυψη μιας και θα μπορούσε ο Τσιόδρας να πουλάει παράταση της ζωής σε αυτό τον κόσμο (που θα την ήθελε και ο πιο πιστός χριστιανός) και στη συνέχεια ο πνευματικός του να πουλάει αθανασία της ψυχής και τα τοιαύτα, όταν και όποτε επέλθει το μοιραίο. 

Έτσι λοιπόν η δύση μπορεί να υποκρίνεται, είτε ότι αυτό που έσκασε είναι εξωπραγματική απειλή, είτε ότι δεν υπάρχει. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση δεν αναζητούμε ευθύνες, ούτε στους κανίβαλους φιλελέδες που έχουν λεηλατήσει τους κοινωνικούς και φυσικούς πόρους του πλανήτη, ούτε βεβαίως τίθεται ζήτημα αντοχής του δυτικού -καπιταλιστικού- κόσμου και των φαντασιώσεών του. Απλώς κάποιοι πολιτικοί, κάποιοι 300 της βουλής, ίσως και μαρξιστές, ίσως και άθεοι, και λίγο νεφελίν και λίγο τοκογλύφοι γενικώς και αορίστως και λίγο παγκοσμιοποιημένοι όπως ο ΠΟΥ θέλουν να μας βάλουν φίμωτρα. Η ακροδεξιά «άρνηση» του ιού δεν διαφέρει σε τίποτα με την ακροδεξιά άρνηση της κρίσης και του μνημονίου. “Όλα είναι στημένα από κάποιες δυνάμεις που δεν ξέρουμε, ένας Τζέφρυ, κάτι μασόνοι» και ένα κάρο μπούρδες για να τη γλιτώσει το φιλαράκι τους ο Σαμαράς, ο Αδωνης, ο Καραμανλής (που τον φάγανε τον καημένο) και γενικά για να περισωθεί η εθνική παράταξη. Όλα το σκυλολόι της πάνω πλατείας (της αγανάκτισης) μαζεύτηκε εκεί για να κάνει λιτανείες στο αγνό πνεύμα της δεξιάς. Το ίδιο παιχνιδάκι επαναλαμβάνεται και τώρα. Οι αρνητές του κορωνοϊού είναι το alter ego του κράτους έκτακτης ανάγκης, που απειλούν το σύστημα όσο το απειλούσε και ο Χίτλερ μια άλλη εποχή, ενώ την ίδια στιγμή μονοπωλούν το ενδιαφέρον της άλλης πλευράς. Όπως και στις αρχές της δεκαετίας που πέρασε για τον κάθε Σκάι τα ναζίδια της ΧΑ ήταν μια ανερχόμενη αντισυστημική δύναμη («εκεί να πατε όσοι δεν θέλετε μνημόνια όχι στην αριστερά»), έτσι και τώρα για τα ίδια βοθροκάναλα η μόνη αντίθεση στην ιερά εξέταση των «ειδικών λοιμωξιολόγων» (τότε ήταν οι ειδικοί στυλ Στουρνάρα και Παπαδήμου) είναι οι ψεκασμένοι που λένε ότι δεν υπάρχει ο ιός. Η δεξιά έχει συνταγές για όλα τα γούστα και πάντα στο τέλος ένα ευτυχισμένο τέλος, την ανασύνθεση της πολυκατοικίας. Άλλωστε στην εποχή του κορωνοϊού ένα μέρος του κεφαλαίου ήδη κανιβαλίζεται αγρίως από την ατμομηχανή του παγκόσμιου καπιταλισμού τις εταιρίες υψηλής τεχνολογίας. Αυτό ακριβώς το κεφάλαιο θα ήθελε ο κορωνοϊός να μην υπάρχει, μπας και παρατείνει τη ζωή του ή ακόμα καλύτερα μπας και το ρολόι γυρίσει ένα δύο δεκαετίες πίσω.

Δεν είναι τυχαίο που οι αρνητές του ιού τα βάζουν με τους καθηγητές και τους δασκάλους και όχι με την κυβέρνηση και το σύστημα. Κάνουν ότι και στην πάνω πλατειά στις μέρες των αγανκτισμένων. Όλο τους το ενδιαφέρον ήταν στο Γουδί, στη Μακεδονία και την Ελλάς, στους 300, τον Τζέφρυ και το μένος στα χιπιά της κάτω πλατείας. Το δεξιό λουμπεναριό ποτέ δεν ξεχνάει που βρίσκεται ο εχθρός και ποτέ δεν βαράει τα αφεντικά του. Εξεγείρεται μόνο για να επαναδιαπραγματευτεί τα προνόμια της αυλής και του μαντρόσκυλου της εξουσίας. 

Για όλους αυτούς τους λόγους αυτός ο κόσμος δεν είναι σύμμαχοί μας ενάντια στο κράτος έκτακτης ανάγκης.

Όπως και δεν είναι σύμμαχοι μας οι οπαδοί της μάσκας, της επιτήρησης, της αποστασιοποίησης, του αποκλεισμού και του περιορισμού. Όλοι αυτοί που βρήκαν μια ευκαιρία να κοινωνικοποιήσουν τον φόβο τους και υπό την καθοδήγηση του κράτους να τον ξεσπάσουν στον αποδιοπομπαίο τράγο που θα τους υποδείξει η «επιτροπή των ειδικών» και η κυβέρνηση τρίβοντας τα χέρια της για το λαχείο που της έτυχε. Και ενώ η κυβέρνηση -ειδικά αυτή εδώ- κάνει τη δουλειά της ανενόχλητη αφού «μας έσωσε» από βέβαιο θάνατο χαρίζοντας μας τη ζωή (όποτε ας πάρει όλα τα υπόλοιπα – αξίζει τον κόπο για τέτοιο αγαθό) ο κάθε πονηρίδης τρομοφοβικός βρήκε τον τρόπο για βάλει σε τάξη όλους τους ατίθασους και ίσως όλους όσους είχε προηγούμενα και που δεν τηρούν όπως οφείλουν τα μέτρα. Να μια ευκαιρία για ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Η κορωνοκατάσταση είναι το κατάλληλο έδαφος για την μαζική εξάσκηση ρουφιανιάς και κανιβαλισμού. Κάθε νομιμόφρων μπορεί να ασκήσει άμεσα και αδιαμεσολάβητα εξουσία και έλεγχο εκμεταλλευόμενος την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για λόγους πάντα δημόσιας υγείας και ασφάλειας. Το κάθε φασιστρόνι μπορεί να επικαλεστεί λόγους δημόσιας υγείας και να πυρπολήσει προσφυγικούς καταυλισμούς ή να μην επιτρέπει να φτάσει το κέτερινγκ σε μια δομή 39 ανηλίκων προσφύγων στα Καμένα Βούρλα. Ο κάθε πρύτανης της δεξιάς μπορεί να βγαίνει στα κανάλια και να δηλώνει ότι οι μαθητικές καταλήψεις είναι υγειονομική βόμβα ενώ οι τάξεις με τα 25 παιδιά δεν είναι. Όλοι αυτοί στρατεύονται δίπλα στο κράτος όχι φυσικά για την υγεία, αλλά για να εκτονώσουν τις ψυχώσεις τους, για να ξορκίσουν τον κίνδυνο, περιμένοντας και τα σχετικά ανταλλάγματα στην μετά κορωνοεποχή όταν θα «έχουμε νικήσει τον θανατηφόρο ιό» και κυρίως όταν θα έχουμε ξεπαστρέψει αυτούς που τον διέσπειραν.

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την υγειονομική αντιμετώπιση της κρίσης; Καμία! Έχουν όμως σχέση με τις ανάγκες αναπαραγωγής του κυρίαρχου μπλοκ εξουσίας με πρόσχημα την δημόσια υγεία.

Γιατί να ασχοληθούμε με την κυβέρνηση που δεν έφτιαξε ούτε μια ΜΕΘ παραπάνω από όσες υπήρχαν; Γιατί να ασχοληθούμε με τα εκατομμύρια που τσέπωσαν οι φίλοι τους από τις διαφημίσεις[21], τις μάσκες[22], τα αντισηπτικά, το συνεχιζόμενο σκάνδαλο με τα τεστ που πληρώνει το δημόσιο στους ιδιώτες κολλητούς του ΕΟΔΥ. Ακόμα κι να πιαστούν με τη γίδα στην πλάτη όπως ο Μαγιορκίνης πάλι δεν τρέχει μια[23]. Τι κι αν μοιράζουν εργολαβίες κάνοντας μπίζνες με τον κορωνοϊό. Ξανά τίποτα. Η κυβέρνηση συνεχίζει να μας σώζει με τους μπάτσους να κόβουν 150ρια, ή και 10χιλιαρα σε όσους δήθεν παραβιάζουν τα μέτρα. Οι φίλοι της καραντίνας δεν αναρωτιούνται για όλα αυτά, γιατί ο ιός είναι τόσο ύπουλος αόρατος και θανατερός που μόνο μια καραντίνα μας σώζει. Ακόμα και αριστεροί έχουν να το λένε: «Ευτυχώς που ήταν ο Μητσοτάκης και όχι ο Τσίπρας». Ε βέβαια οι χίτες ξέρουν από μαντρώματα, έχουν εμπειρία από τέτοια. Οι αρνητές επίσης δεν αναζητούν συγκεκριμένες ευθύνες, παρά μόνο στους εξωγήινους και σε μη υπαρκτές οντότητες, αφού δεν συμβαίνει τίποτα.

Δεν κρύβουν την χαρά τους

Οι εμπνευστές της καραντίνας, αφού μας τρομοκρατήσουν με τα καμιόνια που παίρνουν τα φέρετρα από το Μπέργκαμο μπορούν να βλέπουν όλο ευκαιρίες για την επόμενη μέρα. Αυτό που συνέβη, στο Μπέργκαμο, στη Μαδρίτη ή στο Λονδίνο αντί να οδηγήσει του υπεύθυνους στο ειδώλιο χρησιμοποιήθηκε ως φόβητρο για την επιβολή όχι μόνο περιοριστικών μέτρων καραντίνας αλλά για την επιβολή μιας σειράς αντεπαναστατικών ρυθμίσεων που σε καμία περίπτωση δεν αφορούν τον κορωνοϊό αλλά ήταν ήδη έτοιμα στο συρτάρι περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή. Η περιστολή συλλογικών και ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων έχει πλέον αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα και χωρίς την ύπαρξη κάποιου Μπέργκαμο αλλά μόνο και μόνο με την απειλή της επανάληψής του. Ο ελεύθερος χρόνος και οι μετακινήσεις «χωρίς σημαντικό λόγο» (σε αυτές συγκαταλέγεται και  η πολιτική δράση) σχεδόν είναι ποινικό αδίκημα όπως και η κριτική στον μονοκρατορία των δήθεν «ειδικών» που πλέον έχουν εξουσίες ιεράς εξέτασης. Μαζί με αυτό πάει περίπατο η ελευθερία της γνώμης μαζί και οι συναθροίσεις πάνω από 9 άτομα ή και 5 παρά ταύτα. Η αύξηση της θνησιμότητας σε αυτές τις χώρες χρησιμοποιήθηκε από την αστική αντίδραση για να κάνει πλιάτσικο στις κοινωνικές κατακτήσεις ακόμα και στον τρόπο ζωής που τις συνοδεύουν, με τους υπεύθυνους σε ρόλο πλιατσικολόγου. «Φταιτε εσείς που αρρωσταίνετε» μας λένε με τον ίδιο τρόπο που για την κατάντια των ΜΜΜ ευθύνονται αυτοί που τα χρησιμοποιούν και όχι αυτοί που τα έχουν διαλύσει.

Τα μεγάλα κέντρα των μητροπόλεων βρίσκονται πλέον υπό διαρκή κατοχή. Οι συγκεντρώσεις μπορούν να διαλύονται με απίστευτη ευκολία και οι νομοθεσίες που τις περιορίζουν ούτως ή άλλως ενισχύονται μέσα στο γενικό κλίμα. Αφού έπεισαν τον κόσμο (με την αριστερά να υπερθεματίζει) ότι η ανθρωπότητα θα καταστραφεί μπορούν να αλωνίζουν χωρίς αντίπαλο. Η περίοδος αυτή ενώ η αριστερά και οι ανταγωνιστικές του συστήματος δυνάμεις μπήκαν από μόνες τους σε αναστολή λειτουργίας, τα κατά τόπους υπουργεία δημόσιας τάξης εντατικοποίησαν τις εκκαθαρίσεις και τις ανακαταλήψεις. Χώροι συναθροίσεων και έντονης πολιτικοποίησης όπως τα πανεπιστήμια είναι εκτός λειτουργίας με ότι σημαίνει αυτό όχι μόνο για το φοιτητικό αλλά και για κάθε κίνημα. Οι άνθρωποι φοβισμένοι έπαψαν να συνέρχονται ή το έκαναν με την χορηγία του skype και της Silicon Valley. H διασκέδαση πέρασε κι αυτή στα χέρια του Netflix και των σχετικών μέσων, ενώ το ούζο μεζέ με κουβεντούλα στο τσιπουράδικο αντικαταστάθηκε με πίτσες στο σπίτι και παραγγελίες από την πλατφόρμα. Σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις μπορούν να επικαλούνται την έκτακτη ανάγκη και να περνάνε δεκάδες νομοσχέδια νύχτα από τα άδεια κοινοβούλια και με την αντιπολίτευση να «βάζει πλάτη» για να «σωθεί» ο κόσμος από τον αόρατο εχθρό.

Το κομμάτι αυτό όμως ξεφεύγει από τα μαθηματικά του κορωνοϊού, αν και η κριτική στη στατιστική της κορονοϋστερίας δεν μπορεί παρά να έχει στη βάση της την καθολική κριτική σε ένα αδίστακτο σύστημα που όχι μόνο δεν κάνει μια στάση για να «αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί τον αόρατο εχθρό» αλλά εντατικοποιεί και κλιμακώνει την επίθεση στον εσωτερικό εχθρό, ενώ ταυτόχρονα επιβάλει τους κανόνες της μελλοντικής του δυστοπίας.

Αντί επιλόγου

Το πρόβλημα του κορωνοϊού εντοπίζεται ως επί το  πλείστον  στο κομμάτι των ευάλωτων (παχύσαρκοι, ανοσοκατασταλμένοι, ηλικιωμένοι, διαβητικοί, γηροκομεία) που θα χρειαστεί να νοσηλευτούν στις ΜΕΘ και ενδεχομένως να πρέπει να διασωληνωθούν. Στα 1000 κρούσματα θα διαπιστωθούν τα 100 και από αυτά θα χρειαστεί να νοσηλευτούν στο νοσοκομείο τα 20 και ως 5[24] στις ΜΕΘ κατά μ.ο. για 15 μέρες[25]. Δεν κινδυνεύει όλος ο πληθυσμός και γι αυτό τα οριζόντια μέτρα εξυπηρετούν πολιτικούς σχεδιασμούς και ανομολόγητους πόθους.  Ο πληθυσμός που κινδυνεύει από τον κορωνοϊό είναι ο ίδιος που κινδυνεύει από τη γρίπη. Η καραντίνα δεν έσωσε αυτούς τους ανθρώπους, αυτό έδειξε η εμπειρία στις χώρες με τους περισσότερους θανάτους γιατί δεν πάρθηκε κανένα εξειδικευμένο μέτρο προστασίας αυτού του πληθυσμού, αφού πρώρα αποκόπηκε βίαια από τους οικείους του. Άλλωστε η στρατηγική της καραντίνας δεν αφορούσε την αντιμετώπισης της επιδημίας αλλά την καθυστέρηση της διασποράς για να μην υπερφορτωθεί το σύστημα. Ποιο σύστημα όμως; Κυρίως οι ΜΕΘ.

Σήμερα με καταγραμμένη ροή 300-400 κρουσμάτων ανά ημέρα στις ΜΕΘ νοσηλεύονται 70-80 διασωληνωμένοι. Αυτή τη στιγμή (25/9) υπάρχουν σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Εντατικής Θεραπείας (ΕΕΕΘ) στην Αττική «107 ΜΕΘ που έχουν διατεθεί για τις ανάγκες των ασθενών με Covid-19, ενώ εντός των επομένων ημερών θα προστεθούν άλλες 42 σε νοσοκομεία του ΕΣΥ… το 40% των κλινών ΜΕΘ στην Αττική για Covid-19 είναι ελεύθερες… στην περιφέρεια η πληρότητα βρίσκεται στο 10%[26]«. Συνολικά στη χώρα υπάρχουν σύμφωνα με τον Κικίλια 939 ΜΕΘ σε δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία και από αυτές 240 αποκλειστικά για covid. Οι ΜΕΘ με 500-600 καταγραμμένα κρούσματα τη μέρα θα φουλάρουν. Με 1000 διαπιστωμένα θα χρειάζονταν 450 ΜΕΘ και με 2000 θα γέμισαν όλες οι ΜΕΘ μόνο με covid19. Εκεί είναι το όριο αντοχής του συστήματος. Προφανώς δεν χρειάζεται να φτάσουμε τα 2000 διαπιστωμένα. Αρκούν τα 1000 για να γεμίσουν ασφυκτικά 450 ΜΕΘ αφού έτσι κι αλλιώς οι υπόλοιπες είναι ήδη γεμάτες με καρδιακά, εγκεφαλικά, τροχαία κοκ.

Είμαστε μακριά από αυτό το νούμερο αλλά κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ακόμα και μέσα στο φθινόπωρο να το φτάσουμε. Εκεί όντως θα αυξηθεί η θνησιμότητα. Αυτό έγινε στο Μπέργκαμο. Όντως οι γιατροί έπρεπε να διαλέξουν ποιος θα μείνει απ’ έξω. Και αντί να περάσουν από λαϊκό δικαστήριο τα καθάρματα που δεν είχαν 500 ή 5-6000 ΜΕΘ επιπλέον στην Ιταλία με τα 2,1 τρις ΑΕΠ μας πουλάνε τρέλα. Ρε ξεφτίλες μπερλουσκονικά σκουλήκια, εθνίκια τις Λίγκας πόσο κόστιζαν 5-6000 ΜΕΘ; 500 εκ, 700 εκ. 1 δις; Πόσα; Το 0,05% του ιταλικού ΑΕΠ; Γιατί δεν το λετε να τελειώνουμε με τα παραμύθια σας; Αυτό είναι και τίποτα άλλο. Αν είχαν 5000 ΜΕΘ στην Ιταλία την Ισπανία και την Αγγλία, θα είχανε το ¼ των θανάτων.

Προφανώς δεν θα επιβίωναν όλοι. Όπως δεν επιβιώνουν με τη γρίπη. Τι να κάνουμε, κάποια στιγμή θα έρθει και το μοιραίο. Να έχει και καμία δουλειά η εκκλησία. Αλλά κόψτε επιτέλους την πλάκα με τους αόρατους εχθρούς και τα σενάρια της καταστροφής. Αυτό είναι και τίποτα περισσότερο. Η δύση γελοιοποιήθηκε και έγινε ρόμπα μπροστά στους ρωμαίους υπηκόους της. Οι ρωμαίοι έπρεπε ή να μην το πιστέψουν ότι έγινε ή να πιστέψουν ότι δεν μπορούσε να γίνει τίποτα άλλο.

Επί του πρακτέου τώρα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη Χαρδαλιά είναι προφανές ότι δεν έχει κάνει τίποτα εδώ και 6 μήνες για να αντιμετωπίσει αυτό το ενδεχόμενο παρόλο που κόπτεται δήθεν για τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Καρφί δεν τους καίγεται. Αν τους ενδιέφερε θα είχαν φτιάξει μέσα σε αυτό το διάστημα 1000 επιπλέον ΜΕΘ και δεν θα απειλούσαν ξανά με γενική καραντίνα. Αν πραγματικά υπήρχε δικαιοσύνη σε αυτή τη χώρα όλοι αυτοί οι θεατρίνοι κατσαπλιάδες θα ήταν ήδη στο σκαμνί και θα ετοίμαζαν τις απολογίες τους, αλλά εννοείται ότι η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη ασχολείται επί του παρόντος να στήνει σκευωρίες κατά αγωνιστών[27] και να μπουζουριάζει απρόκλητα διαδηλωτές[28] φορτώνοντας τους με ανυπόστατες κατηγορίες αφού πρώτα τα ΜΑΤ τους έχουν ξυλοφορτώσει άγρια. Υπάρχει κανείς που λεει ότι δεν γίνονται όλα αυτά σωρηδόν[29] εν μέσω «πανεθνικής εγρήγορσης» για το επερχόμενο νέο κύμα;

Πόσο θα κόστιζαν 1000 νέες ΜΕΘ; Η κατασκευή 50 κλινών Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) στο νοσοκομείο «Σωτηρία», με δωρεά της Βουλής ύψους κόστισε 8 εκατομμυρίων ευρώ[30]. Άρα 160000 η μια και ως εκ τούτου 160εκ οι 1000. Υπάρχει κάποιο λάθος στο συλλογισμό κ. κατσαπλιάδες; Και συνεχίζουμε ακόμα και με κοστολόγηση της σχολής του Σικάγου, γιατί εννοείται ότι σε συνθήκες εκτάκτου ανάγκης τα κόστη αυτά θα έπεφταν στο 1/10, αλλά ας μην το συζητήσουμε τώρα αυτό, και θίξουμε τα ιερά και τα όσια των προτοσάλτηδων της ελεύθερης αγοράς «που τα ρυθμίζει όλα». Όποτε πάμε με το δικό τους κοστολόγιο. Το ημερήσιο κόστος λειτουργίας μιας ΜΕΘ υπολογίζεται από 500 μέχρι 900 ευρώ[31]. Έτσι λεει η Καθημερινή η εφημερίδα τους. Μια μέση παραμονή 15 ημερών θα στοιχίσει 7000 ευρώ. Αυτό είναι φιλελέδικα το λειτουργικό κόστος για να σωθεί μια ζωή. Αν σε αυτό προσθέσουμε μια ημερήσια απόσβεση του συνολικού κόστους μιας ΜΕΘ με απόσβεση στα 4,5 χρόνια τότε το ημερήσιο κόστος θα ανέβαινε ακόμα 100 ευρώ (100*1600 μέρες=160 χιλ). Έτσι το τελικό κόστος θα έφτανε τις 8500. Σε αυτό περιλαμβάνεται και η μισθοδοσία γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού και επομένως οι προσλήψεις που θα αναλογούσαν ανά ΜΕΘ αν δεν υπάρχει ήδη αυτό το προσωπικό. Διαφωνεί κανείς; Μήπως είναι διασπορά ψευδών ειδήσεων; Θα μας κάνετε και καμιά μηνυσούλα;

Πόσοι θα χρειαζόταν να νοσηλευτούν σε ένα κύμα κορωνοϊού σε ΜΕΘ; Χίλιοι, 2000, 5000; Στις 2000 το κόστος νοσηλείας και απόσβεσης των νέων ΜΕΘ θα έφτανε τα 17 εκ. Στα 2500 τα 20 εκ. Όσα έδωσαν για τις διαφημίσεις του «Μένουμε σπίτι» στα φιλαράκια τους στα βοθροκάναλα. Υπάρχει κάποιο λάθος στην εξίσωση; Μήπως παρεξηγήθηκε κανένα λαμόγιο και του θίχτηκε η τιμή;

Να πούμε εδώ ότι 1000 ΜΕΘ θα αναλογούσαν σε 2000 καταγραμμένα κρούσματα ημερησίως που με τη σειρά τους θα αναλογούσαν σε τουλάχιστον 10πολλαπλάσιο αριθμό μη διαπιστωμένων κρουσμάτων. 20000 κρούσματα επί 100 μέρες θα φτάναμε τα 2εκ. Σε αυτό το σημείο θα δημιουργείτο ήδη ένα πρώτο τοίχος της λεγόμενης ανοσίας της αγέλης και το κύμα θα υποχωρούσε χωρίς καμιά άλλη προσπάθεια όπως γίνεται στις περιοχές με μεγάλη διασπορά κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος. Σε συνδυασμό με μέτρα αυτοπροστασίας, καθαριότητας και αυξημένης προσοχής ιδιαίτερα στις ευάλωτες ομάδες που αποδεδειγμένα κινδυνεύουν από τον κορωνοϊό. Ηλικιωμένοι, ανοσοκατασταλμένοι, παχύσαρκοι, διαβητικοί, καρδιοπαθείς όλων των ηλικιών. Μια τέτοια στρατηγική θα είχε τα βέλτιστα αποτελέσματα και το μικρότερο κόστος.

Ο τρομοκορωνοϊός τότε θα ήταν μια διαχειρίσιμη κατάσταση και δεν θα κινδύνευε το σύστημα υγείας να τιναχτεί στον αέρα. Όμως τα καθάρματα που κυβερνάμε με την ανοχή της μαδημένης καθεστωτικής αριστεράς ενώ είχανε 5 μήνες καιρό να χτίσουν την άμυνα και 35 δις μαξιλαράκι δεν έκαναν τίποτα, πέρα από 50 ΜΕΘ δωρεά από τη Βουλή.

Και δεν το έκαναν γιατί ο κορωνοϊός είναι εργαλείο επιβολής του κράτους έκτακτου ανάγκης και επιτάχυνσης της καπιταλιστικής δυστοπίας της 4ης βιομηχανικής επανάστασης και όχι η συντέλεια του κόσμου. Πείθοντας όμως τους υπηκόους με μισές αλήθειες και μπόλικα παραμύθια ότι πρόκειται για τη δευτέρα παρουσία,ς τότε δεν φτιάχνεις ΜΕΘ, αλλά κρύβεσαι μπας και δεν σε βρει ο θανατηφόρος ιός. Τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση σε αναλογία των μέτρων που έχει επιβάλει ο πρωτοκοσμικός καπιταλισμός σε όλο τον πλανήτη είναι μέτρα καταστολής και αστυνομοκρατίας και όχι υγειονομικής θωράκισης. Εκατοντάδες εκατομμύρια και δισεκατομμύρια επενδύονται εκεί, αποφέροντας απίστευτα κέρδη στην ατμομηχανή του παγκόσμιου καπιταλισμού που είναι οι εταιρίες υψηλής τεχνολογίας που τα στελέχη τους δίνουν κατευθείαν γραμμή στους πολιτικούς τους υφιστάμενους. Για την εξουσία διαμορφώνεται μια εξαιρετική κατάσταση και μεσοπρόθεσμα για το σύνολο της άρχουσας τάξης που ακόμα και αν καταστρέφεται μέρος του κεφαλαίου της (αυτό στα συγγράμματα της οικονομικής «επιστήμης» -άλλοι ειδικοί αυτοί- λέγεται δημιουργική καταστροφή, η οποία αποζημιώνεται με το παραπάνω αφού κρατικοποιούνται οι ζημιές λόγω «εκτάκτου ανάγκης» με αποτέλεσμα το κόστος να το φορτώνονται οι υποτελείς τάξεις) θέτει τις βάσεις για ένα νέο μακρύ κύμα καπιταλιστικής ανάκαμψης (θα το δούμε αυτό, μπορεί αυτή τη φορά να κανιβαλιστούν μέχρι οριστικού τέλους), έχοντας ταυτόχρονα ξεμπερδέψει οριστικά με τις πολιτικές και κοινωνικές εκκρεμότητες της προηγούμενης εποχής.

Προφανώς ο πόλεμος δεν έχει κριθεί. Όσο όμως η αριστερά και το κίνημα ασχολείται μόνο με τις μάσκες και τις ΜΕΘ και δεν αγγίζει τον κεντρικό πυρήνα της καπιταλιστικής στρατηγικής αναδιάρθρωσης, που στο πεδίο των κοινωνικών σχέσεων αποχτά το χαρακτήρα αστικής αντεπανάστασης,  που είναι ήδη σε εξέλιξη η μια μάχη θα χάνεται πίσω από την άλλη. Όσο δεν αμφισβητεί το ιδεολόγημα της επερχόμενης καταστροφής από τον φοβερό κορωνοϊό η μάχη είναι χαμένη. Κανένας δεν θα συγκινηθεί με τα επιμέρους (15 μαθητές στην τάξη, ΜΕΘ, κοκ), όταν αυτά αποτελούν το κερασάκι στην τούρτα της επερχόμενης καταστροφής. Όσο η ανθρωπότητα είναι σε πορεία καταστροφής η λύση δεν είναι οι 15 μαθητές και οι ΜΕΘ αλλά ο Χαρδαλιάς.

Τα σωστά επιμέρους θα αποχτήσουν μια σημασία όταν ο κόσμος πειστεί ότι ο κορωνοϊός όντως αντιμετωπίζεται με 1000 ΜΕΘ παραπάνω και με 15 μαθητές στη τάξη χωρίς να είναι όμως και υποχρεωτικά φιμωμένοι. Κυρίως θα δοθεί η μάχη όταν η αριστερά πει επιτέλους ένα ηχηρό ΟΧΙ στα αστυνομικά «μέτρα προστασίας» που είναι το εργαλείο για την επιβολή ελέγχου, προστίμων, περιορισμού των ατομικών και συλλογικών ελευθεριών και πάνω απ’ όλα για την μετατροπή της τρομοκρατημένης πλειοψηφίας σε ενεργό στήριγμα της αστικής αντεπανάστασης και εφεδρικό στρατό των κατασταλτικών δυνάμεων.

Η μάχη για να δοθεί πρέπει να αποκαλυφθεί το μέγεθος της απάτης πάνω στο οποίο εξελίσσεται μια πρωτοφανής ιστορική καπιταλιστική επίθεση. Σε κάθε περίπτωση η υγειά του πληθυσμού δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια αυτών των αδίστακτων κατσαπλιάδων, ούτε φυσικά οι ζωές μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Σημειώσεις

---

[1] https://www.cnn.gr/ellada/story/235352/ereyna-ekpa-ayto-einai-to-pososto-ton-ellinon-poy-exei-anaptyxei-antisomata-ston-koronoio

[2] Από τους 9.965 κατοίκους που υποβλήθηκαν σε εξετάσεις αίματος στο Μπέργκαμο μεταξύ της 23ης Απριλίου και της 3ης Ιουνίου, το 57% έχει αντισώματα. Πηγή: https://www.skai.gr/news/ygeia/italia-to-57-oson-ypovlithikan-se-test-stin-mpergkamo-exei-antisomata

Η δοκιμή Swab στη Λομβαρδία έχει μέχρι στιγμής αποκαλύψει ότι το 24% αυτών που δοκιμάστηκαν έχουν τον ιό. Πηγή: https://www.arabnews.com/node/1664461/world

Σε μια νεώτερη έρευνα σε δείγμα  65.000 ιταλών κατοίκων, που πραγματοποιήθηκε από τα τέλη Μαΐου έως τα μέσα Ιουλίου από τον Ιταλικό Ερυθρό Σταυρό εξ ονόματος του Υπουργείου Υγείας και της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας Istat, βρέθηκε ότι το 2,5% του ιταλικού πληθυσμού και το 7,5% της Λομβαρδίας έχει έρθει σε επαφή με τον κορωνοϊό. Για το Μπέργκαμο η έρευνα αυτή έδειξε 24% αντισωμάτων σε αντίθεση με την πρώτη και πιο εκτεταμένη έρευνα που έδειξε 57%. Ενδεχομένως αυτό να οφείλεται στη μείωση των αντισωμάτων ύστερα από εάν χρονικό διάστημα, αν δεχτούμε επίσης ότι δεν υπάρχει πολιτική σκοπιμότητα έτσι ώστε το μέλλον να παραμένει ζοφερό και θανατηφόρο. Πηγή: https://www.thelocal.it/20200804/more-than-1-million-people-in-italy-have-coronavirus-antibodies

[3] O Διευθυντής του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) των ΗΠΑ Robert Redfield ανέφερε ότι με βάση τα τεστ αντισωμάτων, ο πραγματικός αριθμός των ατόμων που μολύνθηκαν από το νέο κορωνοϊό είναι πιθανά πολύ υψηλότερος, από 2 έως και 13 φορές μεγαλύτερος από τα επιβεβαιωμένα κρούσματα. Και αυτό γιατί πάνω από το 40% των μολυσμένων  από τον κορωνοϊό ατόμων δεν εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα. Η αναφορά αυτή επιβεβαιώθηκε με τα τεστ αντισωμάτων. Συγκεκριμένα, στη Νέα Υόρκη στις αρχές Μαΐου 2020, το 24% του πληθυσμού είχε αντισώματα έναντι του SARS-CoV-2. Πηγή: https://www.skai.gr/news/ygeia/ereyna-ta-antisomata-enanti-tou-koronoiou-meionontai-me-tin-parodo-tou-xronou

[4] https://www.ant1news.gr/eidiseis/article/575689/koronoios-65-new-kroysmata-stin-ellada 

[5] https://www.capital.gr/diethni/3461698/souidia-entuposiaka-arga-epitugxanetai-anosia-tis-agelis-enanti-tou-koronoiou-molis-sto-14

[6] Νοσεί με κορωνοϊό τουλάχιστον το 10% του πληθυσμού της γης, λέει στον 98,4 ο καθηγητής Ιατρικής, Επιδημιολογίας, Υγείας του Πληθυσμού και Στατιστικής και κλινικός παθολόγος στο Πανεπιστήμιο του Stanford, ένας από τους κορυφαίους παγκοσμίως Έλληνες επιστήμονες , ο Γιάννης Ιωαννίδης, με τη θνητότητα στο 0,15% και το ποσοστό να αυξομειώνει ανάλογα με τα ηλικιακά κριτήρια και τα νοσήματα των ασθενών, ακόμη και 5 φορές πάνω σε ειδικές όμως κατηγορίες. Τα αποκαλυπτικά στοιχεία που παρέθεσε προέρχονται από την αναλυτική επεξεργασία 83 μελετών σε παγκόσμια κλίμακα και θα δημοσιευτούν τις επόμενες ημέρες σε κορυφαία επιστημονικά περιοδικά της Ιατρικής. Γιάννης Ιωαννίδης : Lock Down σημαίνει έλλειψη στρατηγικής , τι αποκαλύπτει η θνητότητα

[7] https://ourworldindata.org/coronavirus-data-explorer?zoomToSelection=true&country=~EuropeanUnion&region=World&deathsMetric=true&interval=smoothed&hideControls=true&smoothing=7&pickerMetric=location&pickerSort=asc

[8] https://eody.gov.gr/0924_briefing_covid19/

[9] https://www.efsyn.gr/ellada/ygeia/261462_magiorkinis-molis-exi-thetika-kroysmata-se-600-rapid-test-sto-kentro-tis

[10] https://www.economist.com/graphic-detail/2020/04/16/tracking-covid-19-excess-deaths-across-countries

https://www.nytimes.com/interactive/2020/04/21/world/coronavirus-missing-deaths.html

FT: Οι θάνατοι από κορονοϊό μπορεί να είναι έως και 60% περισσότεροι, Πηγή: https://www.efsyn.gr/node/240746

[11] Η πανδημία της γρίπης το 1918 μολύνει 500 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και σκότωσε περίπου 20 έως 50 εκατομμύρια. Ο πληθυσμός της γης ήταν 2 δις. Αυτό σημαίνει το το ¼ μολύνθηκε. Η θνησιμότητα του ιού ήταν από 4 ως 10% και σε ολες τις ηλικιακές ομάδες. Η γενική θνησιμότητα αυξήθηκε 70%, για κάθε 100 θανάτους το 1917 είχαμε 170 το 1918. Η επιδημία του κορωνοϊού στη χειρότερη περίπτωση θα προσθέσει για κάθε 100 θανάτους ακόμα δύο.

[12] https://youtu.be/5g0TVE_v3gE

[13] Εξάλλου ο κ. Τσιόδρας είναι σαφής. Σχεδόν 8-9 στους 10 θανάτους αφορούν σε άτομα με υποκείμενα νοσήματα ή με γηρασμένο οργανισμό. Δηλαδή ο θάνατος δεν προήλθε από κορονοϊό, αλλά από την επιβάρυνση του οργανισμού από αυτόν σε συνδυασμό με το υποκείμενο νόσημα. Όπως πολλές φορές συμβαίνει και με τη γρίπη ή τις πολύ γνωστές αναφορές των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. https://www.news247.gr/ygeia/ti-ennooyse-o-sotiris-tsiodras-ypervoli-stin-katagrafi-ton-thanaton.7635736.html

[14] «Τα στοιχεία μαρτυρούν τη δυσκολία φροντίδας ατόμων με άνοια στα σπίτια τους και τους μεγάλους αριθμούς σε τεράστιους οίκους φροντίδας που λαμβάνουν μικρή ατομική προσοχή…. Ήδη, η περίθαλψη άνοιας είχε επιπτώσεις στη γενική υγειονομική περίθαλψη. Είναι ενδεικτικό πως πριν από την πανδημία, το ένα τέταρτο των κρεβατιών στα βρετανικά νοσοκομεία καταλαμβάνονταν από άτομα με άνοια καθώς δεν υπήρχε πουθενά αλλού για να πάνε». Πηγή: https://tvxs.gr/news/ygeia/milisoyme-gia-tin-anoia

[15] https://tvxs.gr/news/ellada/o-golgothas-kroysmatos-covid-me-anoia

[16] Τραγωδία σε Γηροκομείο του Λέτσε. Εγκατέλειψαν ηλικιωμένους στην τύχη τους- Δεκάδες θάνατοι από ασιτία. https://altpress.gr/κόσμος/τραγωδία-σε-γηροκομείο-του-λέτσε-εγκα/

[17] Φρίκη: Εγκατέλειψαν ηλικιωμένους σε γηροκομείο στην Αγ. Παρασκευή, https://www.thetoc.gr/koinwnia/article/friki-egkateleipsan-ilikiwmenous-se-girokomeio-stin-ag-paraskeui/

[18] Εγκατέλειψαν τους ηλικιωμένους στην Ισπανία, ελέω κορωνοϊού Τους εντόπισαν νεκρούς όταν πήγαν για απολύμανση, https://anagnostis.org/article/egkateleipsan-toys-ilikiomenoys-stin-ispania-eleo-koronoioy

Ισπανία: Μήνυση για τον θάνατο 50 ηλικιωμένων σε δημόσιο γηροκομείο, https://www.avgi.gr/diethni/350047_ispania-minysi-gia-ton-thanato-50-ilikiomenon-se-dimosio-girokomeio

[19] Εικόνες φρίκης σε γηροκομείο του Μόντρεαλ – Τους εγκατέλειψαν να πεθάνουν (vid) https://www.libre.gr/eikones-frikis-se-girokomeio-toy-mont/

[20] Κατά την πρώτη φάση της πανδημίας, σχεδόν οι μισοί από όλους τους θανάτους στην Ευρώπη που σχετίζονταν με το COVID-19 είχαν συμβεί ανάμεσα σε φιλοξενούμενους οίκων ευγηρίας, σύμφωνα με τον περιφερειακό διευθυντή της ΠΟΥ για την Ευρώπη, Hans Kluge. Μελέτη ακαδημαϊκών επιστημόνων από το London School of Economics διαπίστωσε ότι στην Ιταλία, τη Γαλλία, την Ιρλανδία, την Ισπανία και το Βέλγιο, το 42% έως 57% όλων των θανάτων από τον νέο ιό έχουν συμβεί σε γηροκομεία. Πηγή: https://medicaltime.gr/2020/09/σιωπηρή-σφαγή-γιατί-σχεδόν-οι-μισοί/

[21] https://www.iefimerida.gr/ellada/petsas-enishyetai-epikoinonia-enimerosi-koronoios

[22] Οι μάσκες έγιναν αναγκαίες και τις κατασκευάζει φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη, https://www.documentonews.gr/article/oi-maskes-eginan-anagkaies-kai-tis-kataskeyazei-filos-ths-oikogeneias-mhtsotakh

[23] https://tvxs.gr/news/i-apopsi-mas/kai-skandalo-kai-anikanotita

[24] https://www.amna.gr/health/article/486559/Enas-stous-pente-neous-pou-nosileuontai-me-Covid-19-chreiazetai-METh-kai-enas-stous-deka-diasolinosi

[25] https://www.tovima.gr/2020/05/21/science/h-zoi-meta-ti-meth/

[26] https://www.efsyn.gr/ellada/ygeia/261105_eleythero-30-ton-klinon-meth-leei-i-etaireia-entatikis-therapeias

[27] https://avantgarde2009.wordpress.com/2020/09/27/to-zhthma-den-einai-na-eisai-aixmalwtos/

[28] https://thepressproject.gr/aprokliti-epithesi-ton-mat-kai-prosagoges-se-diadilosi-allilengyis-stou-grup-yorum-sto-syntagma/

[29] https://athens.indymedia.org/post/1607401/

[30] https://www.tovima.gr/2020/07/30/society/dorea-50-klinon-meth-sto-sotiria-apo-ti-vouli/

[31] https://www.kathimerini.gr/opinion/1071620/poso-telikos-kostizoyn-oi-meth/