Η Βενεζουέλα δεν είναι για τα μούτρα τους! Τα σχέδια της Αυτοκρατορίας, δακρύβρεχτες αλεπούδες και προφέσορες της επανάστασης

Βαγγέλης Δ. Μαρινάκης για το avantgarde

Τι συμβαίνει όταν ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών πιθανολογεί μια κυβερνητική αλλαγή με μπροστάρη τον στρατό, πρόταση που έχει πέσει ήδη στο τραπέζι από Βενεζουελάνο καθηγητή του Harvard λίγες μέρες πριν και ενώ ο Νίκος Μάνεσης στεναχωριέται για την ταλαιπωρία του ταλαίπωρου λαού της χώρας; Και ποια η θέση της εγχώριας Αριστεράς επί του θέματος; Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως.

«Να γίνει μια επέμβαση, να σωθεί ο κόσμος»

Με τον ερχομό του 2018 και πριν χωνέψουμε καλά-καλά τη γιορτινή γαλοπούλα, ένα άρθρο του καθηγητή Ricardo Hausmann ήρθε να μας ταράξει¹. Αφού έχει φροντίσει να μας επισημάνει πως είχε προ 2 ετών προβλέψει τον επερχόμενο λιμό, συγκρίνει -όπως θα έκανε κάθε τίμιος φιλελές, προτού μάλιστα κλείσει την τρίτη παράγραφο- την κατάσταση που επικρατεί στη Βενεζουέλα με τον λιμό της Ουκρανίας του 1932-1933. Η έκφραση μάλιστα που χρησιμοποιεί (Holomodor) δεν είναι τυχαία, συνιστά SOS για το σημειωματάριο της παγκόσμιας αντεπανάστασης και ανάγει τον άγριο ταξικό πόλεμο εντός της ΕΣΣΔ, με τις εκατέρωθεν ολέθριες συνέπειές του, σε σχεδιασμένη πολιτική αντίστοιχη του Ολοκαυτώματος.

Ενώ όμως ο Hausmann περίτεχνα σε λίγες μόνο σειρές ξεπετάει την θεωρία των δύο άκρων, επιστρέφει στην περίπτωση της Βενεζουέλας για να μας παρουσιάσει μια θλιβερή εικόνα μιας χώρας που σπαράζεται από ασθένειες όπως η ελονοσία, ο καρκίνος και το AIDS ενώ η παραγωγή πετρελαίου δεν καταφέρνει να ξεπεράσει το όριο (που ο ίδιος βάζει επιτακτικά) των 350000 βαρελιών ανά ημέρα. Επιπλέον, κάνει αναφορά στο επισιτιστικό πρόβλημα της χώρας με στατιστικά στοιχεία των οποίων η πηγή δεν δημοσιεύεται, άρα δεν μπορεί να επαληθευτεί και από πουθενά.

«Ανοίγοντας» κανείς την ιστοσελίδα που παραπέμπει στο υγειονομικό σκέλος «πέφτει» σε άρθρο επιστημόνων του National Center for Biotechnology Information, που μέσω της Εθνικής Βιβλιοθήκης Φαρμάκων των ΗΠΑ (United States National Library of Medicine) και του  Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (National Institutes of Health) υπάγεται στο Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ. Διαθέτουμε ελάχιστη εμπιστοσύνη στις κυβερνητικές υπηρεσίες και τις «ανεξάρτητες» αρχές των ιμπεριαλιστικών αρχών, που κατέχουν το know-how του μαγειρέματος στοιχείων, και το κείμενο τονίζει επανειλημμένα την πετρελαϊκή μονοκαλλιέργεια, την πληθωριστική επιλογή της εκτύπωσης χρήματος ή την απόσυρση ιδιωτικών χορηγιών ως αίτια του προβλήματος μην παραλείποντας να επεκταθεί σε ζητήματα εκτός υγειονομικού ενδιαφέροντος, μόνο και μόνο για να αντιπαραβάλει την δυστοπία των Chavez-Maduro με τα λαμπρά 50s των κυβερνήσεων Rómulo Betancourt και του Υπουργού Υγείας  -και συνεργάτη του ιδρύματος  Rockefeller παρεμπιπτόντως- Arnoldo Gabaldón. Ωστόσο, είναι αξιοσημείωτο πως το καθόλου φιλικό προς τη Μπολιβαριανή Δημοκρατία αυτό κείμενο καταλήγει στην έκκληση για συνεργασία ανάμεσα στα εμπλεκόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης Maduro.

Όσο για την παραγωγή πετρελαίου, αυτή παρότι παρουσιάζει πτώση από 2,5 εκατομμύρια  σε 2,372 εκ. βαρέλια την ημέρα² για το 2016 σύμφωνα με την σελίδα του ΟΠΕΚ (ή 2,277 όπως μας πληροφορεί η Διοίκηση Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ χωρίς αυτό να αλλάζει κάτι επί της ουσίας³) δεν φαίνεται να καταρρέει. Πράγματι στα μέσα του 2017, όταν στην χώρα επιβάλλονταν κάθε είδους οικονομικές κυρώσεις η κατάσταση έδειχνε να χειροτερεύει, αλλά το τελευταίο εξάμηνο του χρόνου η κατάσταση βελτιώθηκε, χωρίς να έχουμε πλήρη εικόνα. Το όριο πάντως των 350000 βαρελιών ανά ημέρα ακόμη κι έτσι η Βενεζουέλα φαίνεται να το περνάει άνετα, αν αναλογιστούμε πως κράτη-παρίες όπως η Ανγκόλα και η Λιβύη κατορθώνουν να αγγίζουν να ξεπερνούν λίγο-πολύ το συγκεκριμένο όριο.

Τέλος, για το επισιτιστικό πρόβλημα που θίγεται στο κείμενο ο κ. καθηγητής φαίνεται να ξεχνά -μαζί με την πηγή των πληροφοριών που μας παραθέτει- πως οι κυβερνήσεις Ρωσίας και Βενεζουέλας έχουν έρθει σε συμφωνία για παραλαβή 600000 τόνων σιτηρών μέχρι τον Μάη του 2018, δίνοντας έτσι μια πρώτη απάντηση στο πρόβλημα. Αν πάντως η πηγή του για το διατροφικό ζήτημα είναι κείμενα και ρεπορτάζ σαν αυτά του Al-Jazeera, που μαζί με ένα δίλεπτο ρεπορτάζ από το Καράκας μάς πετάει μια έρευνα πανεπιστημίου που δεν κατονομάζει⁴, του συστήνουμε να ψαχτεί λίγο παραπέρα. Ένας πάγιος κανόνας κάθε καλού δραματουργικού επιτεύγματος άλλωστε είναι εκτός από ένα σενάριο που προκαλεί τη συγκίνηση και μια καλή σκηνοθεσία.

Ποια λύση όμως δίνει σε όλα αυτά ο Hausmann? Το σκεπτικό της επένδυσης στην επιδείνωση της οικονομίας, με αποτέλεσμα την απώλεια της εξουσίας από την κυβέρνηση δεν αποδίδει, γράφει, παρά την διεθνή υποστήριξη, καθώς η αντιπολίτευση είναι πιο αδύνατη από ό,τι το πρώτο εξάμηνο του 2017, τα τρία κύρια αντιπολιτευτικά κόμματα τέθηκαν εκτός λειτουργίας και το κυβερνών κόμμα «έκλεψε» τρεις θητείες (του το σφύριξε ένας αντικειμενικότατος φίλος του και μέλος της δεξιάς αντιπολίτευσης του οποίου κείμενο τρίτου ανήσυχου δημοκράτη με έδρα Μαϊάμι, Λονδίνο, Νέα Υόρκη και Καράκας παραθέτει ως έγκυρη πηγή⁵). Οι περισσότεροι Βενεζουελάνοι προσεύχονται για έναν «από μηχανής θεό» γράφει ο Hausmann και η προοπτική των καθαρών εκλογών που περνάει μέσα από την διαπραγμάτευση που εξελίσσεται στην Δομινικανή Δημοκρατία υποτιμά τη σκληρότητα του καθεστώτος, το οποίο ΟΠΩΣ οι σταλινικές δικτατορίες την δεκαετία του ’40 (με αναφορά στην σύγχρονη δασκάλα του αντικομμουνισμού Anne Applebaum) μπροστά στην εξουσία δεν λογαριάζει πτώματα. Φευ, θανατηφόροι αυτοί οι μουστακαλήδες.

Μια στρατιωτική δικτατορία εκ των έσω, συνεχίζει ο ανήσυχος καθηγητής μας, ενέχει το ρίσκο να μην γίνει αποδεκτή από τους πιο δημοκρατικούς πολιτικούς της χώρας, που επί λέξει «φοβούνται πως οι στρατιώτες δεν θα επιστρέψουν στους στρατώνες τους». Αλλά εκτός αυτού, το καθεστώς Maduro είναι ήδη μια στρατιωτική «δικτατορία» μαθαίνουμε, «με ανώτερους αξιωματικούς βαθιά διεφθαρμένους». Τώρα πως γίνεται εν τω μέσω στρατιωτικής δικτατορίας να δραστηριοποιούνται πολιτικοί της αντιπολίτευσης, είναι ένα αίνιγμα προς απάντηση. Όσο για κυρώσεις; Μισή δουλειά για τον γράφοντα, καθώς δεν φαίνεται να συνέτισαν χώρες όπως η Ρωσία, η ΛΔΒΚ, το Ιράν. Άσε που ο πόνος του για τους νεκρούς διαδηλωτές -της αντιπολίτευσης μόνο- και τους εκατομμύρια πρόσφυγες δεν του αφήνει την επιλογή της αναμονής. Εδώ χρειάζονται αστραπιαίες λύσεις. Έτσι, επιστρατεύεται η λύση της διεθνούς στρατιωτικής επέμβασης. Το να ανησυχούν κοινωνίες και κυβερνήσεις της Λ. Αμερικής είναι άτοπο, μάς βεβαιώνεται, είναι μια ιστορική αναλογία λανθασμένη. Λίγο Μπολιβάρ, μια πρέζα από την απελευθέρωση των Κάτω Χωρών από τους Συμμάχους στον Β’ΠΠ και έτοιμο το «δεν πειράζει». Και επειδή απαιτείται και μια κάποια νομιμοποίηση ο δαιμόνιος Hausmann έχει τη λύση. Πριν την επέμβαση χρειάζεται μια πρωτοβουλία της Εθνικής Αντιπροσωπείας, όπου η αντιπολίτευση διαθέτει πλειοψηφία, και ο Hausmann προκρίνει την αποπομπή Προέδρου-Αντιπροέδρου και τον διορισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης από το νομοθετικό σώμα, με παράλληλη απεύθυνση του σώματος προς τη διεθνή κοινότητα με σκοπό την συγκρότηση «συμμαχίας προθύμων».

Η Αυτοκρατορία ενεργεί για εσάς

Λίγες μέρες αργότερα, ο καλός άγγελος Rex Tilerson (υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ) ήρθε να δώσει διέξοδο στις ανησυχίες του καθηγητή μας. Σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Τέξας ενόψει επίσκεψης σε σειρά χωρών της Λ. Αμερικής υποστήριξε πως ενώ οι ΗΠΑ δεν συνηγορούν υπέρ μιας «αλλαγής καθεστώτος», θα ήταν πιο εύκολο για τον Maduro να αποχωρήσει. Παράλληλα σημείωσε πως υπάρχει η πιθανότητα ο στρατός να αναλάβει στρατιωτική δράση όπως συνηθίζεται σε χώρες της Λατινικής και Νότιας Αμερικής, εκπροσωπώντας στο περίπου την κοινωνία των πολιτών. Προέβλεψε ωστόσο «αλλαγή» στη Βενεζουέλα, αν και δεν έχει εικόνα αν και πότε θα γίνει αυτό.

Το ταξίδι του Tilerson σε Τζαμάικα και Λατινική Αμερική δεν ήταν καθόλου τυχαίο, αλλά συνιστούσε απάντηση στην αυξανόμενη επιρροή Κίνας και Ρωσίας στην «αυλή» της Αυτοκρατορίας, όπως αυτή εκφράστηκε και στο δεύτερο διυπουργικό forum μεταξύ Κίνας και της Κοινότητας Κρατών Καραϊβικής και Λατινικής Αμερικής που διεξήχθη στο Σαντιάγο της Χιλής. Εντός αυτού του πλαισίου, η αλλαγή καθεστώτος στη Βενεζουέλα αποκτά ιδιαίτερη σημασία για την επικαιροποίηση της αμερικανικής ηγεμονίας στην ήπειρο, ενόψει και της 8ης Συνόδου κρατών της Αμερικής, από την οποία η Βενεζουέλα αποκλείστηκε κατόπιν πρωτοβουλίας της διοργανώτριας χώρας του Περού⁶,ύστερα από την απόφαση της κυβέρνησης οι προεδρικές εκλογές να διεξαχθούν στις 22 Απρίλη, νωρίτερα από το τέλος του χρόνου όπως συνηθιζόταν άλλες φορές. Η απόφαση πάρθηκε μετά την κατάρρευση των συνομιλιών μεταξύ ηγετών κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για το πότε και πώς θα διεξαχθούν οι εκλογές. Εκτός του ότι η πρωτοβουλία από πλευράς Περού ήρθε λίγες μέρες μετά το ταξίδι Tilerson, είναι αξιοσημείωτο να δούμε σε τι πολιτική κατάσταση βρίσκονται οι χώρες που επισκέφτηκε ο Αμερικανός Υπ.Εξ.

Η Αργεντινή του M. Macri μέχρι τον Δεκέμβρη συγκλονιζόταν από συγκρούσεις διαδηλωτών-αστυνομικών με τουλάχιστον 150 τραυματίες. Αιτία της σύγκρουσης αποτέλεσε το νομοσχέδιο που προέβλεπε μείωση συντάξεων, περικοπές επιδοτήσεων σε επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και απολύσεις στο Δημόσιο, ενώ ήδη 16000 είχαν απολυθεί από όταν ανέλαβε ο Macri Πρόεδρος^[7][8]. Στο Περού, η κυβέρνηση Kuczynski έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων μετά την απόφασή της για απονομή χάριτος στον δικτάτορα Fujimori, ο οποίος εξέτιε ποινή κάθειρξης 25 ετών για διαφθορά και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η απόφαση προκάλεσε πολλές επικρίσεις από το εξωτερικό, δύο παραιτήσεις υπουργών και διαδηλώσεις χιλιάδων Περουβιανών, οι οποίοι κατηγόρησαν τον Kuczynski πως παζάρεψε αυτήν την απόφαση για να εξασφαλίσει την παραμονή του στην εξουσία με τη βοήθεια μερίδας κοινοβουλευτικών του κινήματος που είχε ιδρύσει ο Fujimori⁹. Στο Μεξικό, η δημοτικότητα του Προέδρου Nieto σημειώνει αρνητικά ρεκόρ λόγω καταγγελιών για διαφθορά και ανικανότητα, βασικές υπηρεσίες του κράτους θυμίζουν παράρτημα της Μαφίας, ενώ μεξικανικά και αμερικανικά media δεν παραλείπουν να αναφέρουν ως επικίνδυνη  μια νίκη του υποψηφίου της Αριστεράς, Lopez Obrador¹⁰.

Μέσα σε όλη αυτή την ευχάριστη ατμόσφαιρα -και με δεδομένη την δεξιά στροφή σε σχεδόν όλες τις χώρες του πρώην pink tide- όλοι οι καλοί αυτοί κύριοι που τόσο κόπτονται για τη δημοκρατία στη χώρα τους έχουν την τελευταία διετία συγκροτήσει μια συμμαχία απόλυτα εχθρική στην κυβέρνηση Maduro, σε απόλυτη αρμονία με ΗΠΑ και Καναδά. Ο παίκτης-κλειδί ωστόσο στα πλαίσια του ευρύτερου σχεδιασμού για την αλλαγή καθεστώτος είναι η Κολομβία. Η χώρα, που έχει δηλώσει πως δεν θα αναγνωρίσει το αποτέλεσμα των εκλογών και αποτελεί καταφύγιο συνωμοτών της δεξιάς αντιπολίτευσης¹¹, της οποίας τις διεθνείς σχέσεις έχουν αναλάβει πρώην Πρόεδροι της ναρκοχώρας σαν τον Alvaro Uribe και τον Andres Pastrana, δεν δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για κινήσεις παραστρατιωτικών ομάδων σαν τους «Los Pelusos» ή την Gaitanist Self-defense of Colombia (AGC) οι οποίες συγκρούονται στα σύνορα των δύο χωρών και συγκεκριμένα στην πόλη της Villa del Rosario για τον έλεγχο τμημάτων της πόλης, ενώ στην πόλη της Cucuta σημειώνεται παρουσία ένοπλων ομάδων σε 8 από τους 10 τομείς της¹². Υπάρχουν επίσης ενδείξεις για μετακίνηση 415 μελών της Αεροπορίας των ΗΠΑ από τον Παναμά, ενώ πριν λίγους μήνες το Ναυτικό των ΗΠΑ διενεργούσε άσκηση μόλις 100 χλμ. μακριά από τις ακτές της Βενεζουέλας και δυνάμεις του αμερικανικού στρατού (όλα τα όπλα στο παιχνίδι) συμμετείχαν σε στρατιωτικές ασκήσεις -τις μεγαλύτερες που έγιναν ποτέ στον Αμαζόνιο- επιμελητειακού χαρακτήρα που διοργανώθηκαν από στρατεύματα της Βραζιλίας, του Περού και της Κολομβίας^[13][14]. Σε περίπτωση ανάγκης για ανθρωπιστική βοήθεια και ανακούφιση των τοπικών πληθυσμών, βεβαίως-βεβαίως. Μα πού πήγε το πονηρό μυαλό σας;

Διεθνισμός από την ανάποδη

Τι νομίζετε όμως, πως μόνο οι Λατινοαμερικάνοι πολιτικοί έχουν ευαισθησίες για τον λαό της Βενεζουέλας; Όχι, είναι και οι εγχώριοι τηλεοπτικοί παράγοντες που συγκινούνται με δράμα του ταλαίπωρου λαού της ταλαίπωρης χώρας. Ο Alpha, το Star και μια σειρά sites (iefimerida, newsit, cnn.gr) είχαν κερδίσει την προσοχή μας παλιότερα με το δακρύβρεχτο αφιέρωμα στον βιολιστή-διαδηλωτή που έκανε αντίσταση στον αιμοβόρο Maduro βαρώντας δοξαριές¹⁵. Με το που μπήκε το 2018, ο Alpha έδειξε ιδιαίτερο ζήλο ενημερώνοντάς μας για την εκτέλεση αντιπάλου του Maduro¹⁶. Αρχικά ο αποθανών Oscar Perez -βρε τι μας λέει το όνομα- χαρακτηρίζεται «πολέμιος του Μαδούρο» και «σύμβολο για τη χώρα», πριν μας θυμίσουν πως πρόκειται για εκείνο το καλόπαιδο που πέταγε βόμβες από το ελικόπτερό του προς το Ανώτατο Δικαστήριο και το Υπουργείο Εσωτερικών. Λίγες μέρες πριν, ένας Νίκος Μάνεσης σε κατάθλιψη μάς ενημέρωνε για την αγελάδα που κυνηγούν απελπισμένοι πεινασμένοι πολίτες¹⁷, μια είδηση που δεν επιβεβαιώνεται από ΚΑΝΕΝΑ σοβαρό μέσο παγκοσμίως, εκτός αν θεωρούμε την Daily Mail ως αξιόπιστη πηγή (εμείς όχι, ούτε η Wikipedia καν¹⁷). Επίσης, η ελληνική εκδοχή του Euronews κάνει λόγο για  λιμό και αγανάκτηση. Όμως, μια πιο προσεκτική ματιά στο video δείχνει πολίτες -σε δύσκολη κατάσταση βεβαίως- των οποίων οι κατηγορίες στρέφονται και κατά των αλυσίδων super market¹⁹.

Κι αυτοί… το βιολί τους.

Αν γνώμονας ήταν, πέραν του εντυπωσιασμού με όρους τηλεθέασης, η αντικειμενική ενημέρωση, θα περίμενε κανείς να προβληθεί η δήλωση του ανεξάρτητου εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ Alfred de Zayas ο οποίος δήλωσε πως δεν υπάρχει ανθρωπιστική κρίση στη Βενεζουέλα, ενώ αναγνώρισε πως η χώρα υφίσταται οικονομικό πόλεμο, φέρνοντας το παράδειγμα της απαγόρευσης της πώλησης φαρμάκων από την Κολομβία²⁰. Τα λέει άλλωστε κι ο οικονομολόγος Francisco Rodríguez, πρώην στέλεχος της τράπεζας Merrill Lynch, πρώην επικεφαλής έρευνας στο Γραφείο Ανθρώπινης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, σε άρθρο του στο υπεράνω σοσιαλιστικής υποψίας Foreign Policy²¹, επισημαίνοντας πως η δημοτικότητα του Maduro παραμένει στο 25%, πως η πολιτική κληρονομιά του Chavez αποτιμάται θετικά, πως ο κυβερνών συνασπισμός κατόρθωσε να κινητοποιήσει περίπου 6 εκατομμύρια πολίτες υπέρ του στις τελευταίες εκλογές, ότι οι οικονομικές κυρώσεις, αποκλείοντας τη χώρα από τις διεθνείς αγορές χρήματος και εμποδίζοντας την αναπροσαρμογή του χρέους, μετατρέπουν την ανθρωπιστική κρίση σε καταστροφή και πως η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών προκρίνουν ως λύση τον διάλογο κυβέρνησης-αντιπολίτευσης. Αλλά δεν υπάρχει χώρος σε ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο για τέτοιες απόψεις. Οι ρόλοι έχουν μοιραστεί και ο Maduro είναι ο κακός του έργου, χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Τι συμβαίνει όμως και άνθρωποι  σαν τον Nieto που δεν μπορούν και δεν θέλουν να λύσουν τα προβλήματα των χωρών που κυβερνούν και δημοσιογραφίσκοι επιπέδου Μάνεση που έχουν εξολοθρεύσει σμήνη καλαμαροχτάποδων στις ταξιδιωτικές εκπομπές που παρουσίαζαν συναντιούνται μπροστά στο δράμα του βενεζουελάνικου λαού; Η ταύτιση διεθνών και εγχώριων ΜΜΕ και ο συγχρονισμένος καημός αποτυχημένων πολιτικών της Λατινικής Αμερικής, ελληνικών sites και καθηγητών που γράφουν λόγους για την φτώχεια στη θαλπωρή του Harvard δεν είναι τυχαία. Συνιστά ντοκουμέντο διεθνισμού, του διεθνισμού της δικής τους πλευράς, που σιχαίνεται κάθε εναλλακτικό υπόδειγμα που τολμά να εννοήσει την αναδιανομή πλούτου ως κάτι παραπέρα από μια ελεημονούσα επιδοματική πολιτική. Είναι η οικουμενική γλώσσα των καταπιεστών που τους ενώνει στην ίδια ομάδα, αυτή των εχθρών του «καθεστώτος» που καταπιέζει βάναυσα και εξαθλιώνει τους πολίτες του επειδή ο Maduro την είδε τύραννος, αλλά δεν τους καίγεται καρφί για τα αίσχη της «αντιπολίτευσης» ή τους εξαθλιωμένους στις χώρες τους, και δεν έχουν καμία ιδιαίτερη ανησυχία για την Υεμένη όπου οι σκοταδιστές Σαούδ χτυπούν βάναυσα τους άμαχους με βόμβες διασποράς made in&by USA ή για τη Λιβύη που έχει χωριστεί στα 3 και έχει μετατραπεί σε χαρά του δουλέμπορα. Τι έγινε Νίκο Μάνεση και λοιποί λεβέντες της εγχώριας δημοσιοκαφρίλας; Ο ήλιος δεν ξημέρωσε για τους κατοίκους του υπόλοιπου κόσμου;

Το καθηκοντολόγιο και οι ροζ προσδοκίες

Το ωραίο όμως της υπόθεσης είναι το πόσο η Αριστερά έχει εγκαταλείψει την ιδέα της συμπαράστασης με τα σοσιαλιστικά πειράματα των χωρών του Νότου. Ένα καταθλιπτικό παράδειγμα είναι η στάση της πολιτικής ομάδας της Αριστεράς (GUE/NGL) κατά τη διάρκεια της απονομής του βραβείου Ελευθερίας Ζαχάρωφ από το Ευρωκοινοβούλιο στην «αντιπολίτευση» της Βενεζουέλα, μια ομάδα που έχει επιτεθεί στους δημοσιογράφους και έχει βάλει φωτιά σε καμιά εικοσαριά ανθρώπους επειδή είχα το λάθος χρώμα δέρματος ή τους φάνηκαν αρκετά φτωχοί και συνεπώς chavistas²². Αν βιαστεί κανείς να παρατηρήσει πως η συγκεκριμένη πολιτική ομάδα αποτελεί τον ορισμό της θεσμικής Αριστεράς με τις θέσεις της να κινούνται περισσότερο στο πλαίσιο μιας παλιάς «καλής» σοσιαλδημοκρατίας αλά 80s, δεν θα πάρει λιγότερη απογοήτευση αν δει τι γράφεται από ανθρώπους και κόμματα που δηλώνουν ριζοσπαστικότεροι/α.Στο site Socialist Worker της ISO, το τελευταίο άρθρο που συναντάμε είναι ένα του Ιούνη που μας εξηγούν γιατί ΔΕΝ έχει σοσιαλισμό στη Βενεζουέλα και ότι πρέπει να δουλέψουμε «από τα κάτω» για να γίνει αφετηρία ο σοσιαλισμός για έναν νέο κόσμο²³. Δεν ξέρουμε σε ποιόν κόσμο αναφέρονται οι σύντροφοι -λέμε τώρα- πάντως αν ακολουθήσουμε τις συμβουλές τους είναι σίγουρο σχεδόν πως στον άλλο κόσμο θα έχουμε περισσότερες πιθανότητες για σοσιαλισμό. Την ίδια στιγμή που η αντεπανάσταση χτυπάει την πόρτα με τις πιο άγριες διαθέσεις, την ώρα που ό,τι πιο συντηρητικό έχει συντονιστεί σε μια πρωτοφανή επίθεση κατά αυτών που βρήκαν έκφραση και φωνή μέσα από το ρεύμα του τσαβισμού, η Eva Maria μας πληροφορεί πως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν δεν είχαν ξεφύγει στην κυβέρνηση μερικές κρατικοποιήσεις και αν οι κομμούνες λειτουργούσαν όπως πρέπει. Μας προτείνει να διαβάσουμε και λίγο Hal Draper και θα πιάσουμε το νόημα.

Ένα άλλο, λίγο πιο πρόσφατο άρθρο του ίδιου site μάς μιλάει για την ανάγκη να υπάρξει ένας τρίτος επαναστατικός πόλος που δεν θα περιλαμβάνει την αντιπολίτευση -γιατί όχι ρε παιδιά;-, ούτε τα ανώτερα κλιμάκια του κυβερνώντος PSUV. Η απογοήτευση από την πολιτική Maduro, γράφει, θα απογοητεύσει τμήματα της νεολαίας και των συνδικάτων και εκεί πρέπει να δοθεί το βάρος της συγκρότησης του νέου φορέα²⁴. Είναι να απορείς μετά που αρκετοί  έβλεπαν αυτοδιαχειριστικά πειράματα στην Ουκρανία και σοσιαλιστικά υποκείμενα στη Συρία; Ας είναι, αν ποτέ έρθει στα πράγματα η συμμορία του Leopoldo Lopez και της παρέας του να δούμε ποια σοσιαλιστική επανάσταση θα σκαρφιστούν όσο θα φτιάχνουν τον οδικό χάρτη της εξέγερσης με τις ακριβείς συντεταγμένες του, την ίδια στιγμή που το ΔΝΤ θα πιάνει δουλειά και οτιδήποτε αριστερό θα χτυπιέται ανηλεώς. Τέλος στα «δικά μας», ο Άρης Χατζηστεφάνου θυμώνει του Maduro όταν ανακοίνωσε ότι τα κόμματα που μποϊκοτάρισαν τις δημοτικές εκλογές χάνουν το δικαίωμα συμμετοχής στις προεδρικές εκλογές του 2018. «Έχασε τον κόσμο» μάς πληροφορεί ο τίτλος και αναρωτιόμαστε από πότε η κομμουνιστική Αριστερά την οποία υποτίθεται εκπροσωπεί ο Χατζηστεφάνου ανησυχεί για την άποψη του Guardian και του ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Λοιπόν, για να τελειώνει το παραμύθι με τα ροζ σύννεφα και τη λίστα καθηκόντων που αραδιάζουν όλοι οι προηγούμενοι που αναφέρθηκαν. Τι περιμένουν πως είναι η επανάσταση, ένα ατέλειωτο πανηγύρι δημοψηφισμάτων και ανοικτών συνελεύσεων; Ή έχουν την εντύπωση πως ο σοσιαλισμός που επαγγέλονται διαφέρει από το καθάριο κήρυγμα του ιερέα στην εκκλησία; Κυρίες και κύριοι όταν τα πράγματα ζορίζουν και σε στριμώχνουν με σφαίρες, καδρόνια, λοστούς και χειροβομβίδες, εμείς λέμε ότι πρέπει να απαντήσεις άμεσα και δυναμικά. Και όταν η μάχη εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια σου, δεν είναι ώρα για ανύπαρκτες εναλλακτικές  στη βάση του «ούτε-ούτε». Τα πράγματα είναι καθαρά: η κυβέρνηση Maduro είναι σοσιαλιστική κυβέρνηση που έχει απέναντί της την αντεπανάσταση με όλα της τα μέσα σε εσωτερικό και εξωτερικό. Ίσως δεν είναι η σοσιαλιστική κυβέρνηση που θα θέλαμε, ούτε πιστεύουμε πως το τραπέζι διαλόγου μεταξύ κυβέρνησης  και αντιπολίτευσης έχει πολλά να προσφέρει²⁶ μακροπρόθεσμα στην υπόθεση του σοσιαλισμού. Όμως δεν είμαστε στη Βενεζουέλα για να καθορίσουμε τις εξελίξεις, ούτε έχουμε την τύχη να υπάρχει Κομμουνιστική Διεθνής για να στηρίξει το όλο εγχείρημα. Εμάς μας αρκεί που υπάρχει ένα αγκάθι στη φτέρνα της ιμπεριαλιστικής μπότας με ισχυρές σοσιαλιστικές αναφορές και από τη μεριά μας το στηρίζουμε δίχως όρους και «ναι μεν, αλλά». Αυτή την Αριστερά έβγαλε η κοινωνική δομή και η ιστορική παρακαταθήκη της εκεί κοινωνίας, και δεν μας παίρνει  να αλλάξουμε κοινωνία για να βολέψουμε τις ηθικές αρχές κάποιων. Εμείς είμαστε στο πλάι των καταπιεσμένων που δίνουν τη μάχη κόντρα στην Αυτοκρατορία και τον κοινωνικό κανιβαλισμό με τον τρόπο και τη διαμεσολάβηση που αυτοί επιθυμούν. Τα υπόλοιπα είναι για τους προφέσορες της επανάστασης που ονειρεύονται έναν κόσμο που θα γκρεμίζει την εκμετάλλευση εν μέσω εμπάργκο και δίχως να θυσιάζει τις εκλογικές αρχές. Αν ζούσε ο Λένιν, το λιγότερο θα γέλαγε μαζί τους.

Παραπομπές

1, https://www.project-syndicate.org/commentary/venezuela-catastrophe-military-intervention-by-ricardo-hausmann-2018-01

2, http://www.opec.org/opec_web/en/about_us/171.htm

3,https://www.eia.gov/beta/international/data/browser/#/?pa=00000000000000000000000000000000002&c=ruvvvvvfvtvnvv1vrvvvvfvvvvvvfvvvou20evvvvvvvvvvvvuvo&ct=0&tl_id=5-A&vs=INTL.57-1-AFG-TBPD.A&vo=0&v=H&start=2014&end=2016

4,https://www.aljazeera.com/news/2017/09/venezuelan-families-scavenge-food-survive-hunger-170925165215474.html

5, https://pararescatarelporvenir.com/2017/10/20/langue-anglaise-how-maduro-stole-the-venezuela-governor-elections-part-1-by-russ-dallen/

6, http://abcnews.go.com/International/wireStory/summit-host-yanks-venezuelas-invitation-early-election-53062916

7, http://gr.euronews.com/2017/12/19/ektos-elegxou-h-katastasi-sthn-argentini-sovara-epeisodia-logw-perikopwn-stis-sintaxeis

8, https://www.theguardian.com/world/2016/feb/24/argentina-president-mauricio-macri-nationwide-strike-by-public-sector-workers

9, https://www.ft.com/content/80140ee2-ebe1-11e7-bd17-521324c81e23

10, https://www.axios.com/mexican-elections-lopez-obrador-trump-705e0cfd-dafa-4050-99e5-b7b9df1b937d.html

11, https://www.theguardian.com/world/2017/nov/17/venezuela-antonio-ledezma-opposition-leader-flees-to-colombia

12,https://www.telesurtv.net/english/opinion/The-Combat-Order-Was-Given-Santos-War-Against-Venezuela-20180211-0018.html

13, http://www.southcom.mil/Media/Special-Coverage/Tradewinds-2017/

14, https://www.reuters.com/article/us-brazil-usa-military/u-s-military-joins-brazil-army-exercises-in-amazon-idUSKBN1D8347

15, https://www.newsit.gr/kosmos/eleytheros-o-violistis-tis-venezouelas-ton-edeiran-violi-tou-pics-vids/2185949/

16, http://www.alphatv.gr/news/international/venezoyela-ektelesan-antipalo-toy-madoyro

17, http://www.alphatv.gr/news/international/venezoyela-peinasmenoi-politeslithovolisan-mehri-thanatoy-mia-agelada

18,https://www.theguardian.com/technology/2017/feb/08/wikipedia-bans-daily-mail-as-unreliable-source-for-website

19, https://www.youtube.com/watch?v=Ewjd3h4llvQ

20, http://prensa-rebelde.blogspot.gr/2018/02/blog-post_26.html

21, http://foreignpolicy.com/2018/01/12/why-more-sanctions-wont-help-venezuela/

22, https://youtu.be/r8w7CKp1FM0

23, https://socialistworker.org/2017/06/07/did-socialism-fail-in-venezuela

24, https://socialistworker.org/2017/08/15/supporting-the-lesser-evil-in-venezuela

25, http://www.efsyn.gr/arthro/o-madoyro-kerdise-tis-ekloges-ki-ehase-ton-kosmo

26, https://www.bloomberg.com/news/articles/2018-02-26/venezuelan-opposition-is-said-to-make-renewed-push-to-delay-vote