Ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης! Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες! Ήττα της δυτικής αυτοκρατορίας

Εδώ και πέντε χρόνια η Συρία βρίσκεται βυθισμένη στον πόλεμο και το χάος. 300 χιλιάδες νεκροί. Τα δύο τρίτα μαχητές των δύο πλευρών και άλλο ένα τρίτο άμαχοι πολίτες. Ο μισός πληθυσμός της χώρας, έχει εγκαταλείψει τις εστίες του και οι μισοί από αυτούς (6 εκατομμύρια) τη χώρα αναζητώντας ένα ασφαλές καταφύγιο μακριά από την κόλαση. Η συντριπτική τους πλειοψηφία ζει σε άθλιες συνθήκες σε γειτονικές χώρες και μόνο το 1/6 από αυτούς κατάφερε να περάσει με φουσκωτά στην Ευρώπη, με κόστος χιλιάδες πνιγμένα γυναικόπαιδα, πλουτίζοντας παράλληλα τους διακινητές και όλα αυτά όσο η βαλκανική οδός παρέμενε ανοιχτή. Εδώ και 7 μήνες η ΕΕ σφράγισε τα σύνορά της και δεν δέχεται κανέναν πρόσφυγα στο έδαφός της, αποδεικνύοντας περίτρανα την υποκρισία της και τα κροκοδείλια δάκρυα για τους πρόσφυγες και την αυταξία της ανθρώπινης ζωής.

Ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης! Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες!

Στο δράμα των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που αναζητούν ένα καταφύγιο για τις οικογένειές τους κανένας δεν μπορεί να μένει απαθής, ξορκίζοντας το πρόβλημα μακριά από την πόρτα του. Η ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων και πολύ περισσότερο όταν αυτοί εγκαταλείπουν αναγκαστικά τις εστίες τους είναι ένα αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα για τους αγωνιστές της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, για τους εχθρούς κάθε εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Κανένα κράτος δεν έχει το δικαίωμα να υψώνει φράχτες και να εμποδίζει τη μετακίνηση κυνηγημένων και απροστάτευτων ανθρώπων στο όνομα δήθεν της ασφάλειας ή κάποιας φαντασιακής ομοιογένειας του ντόπιου πληθυσμού. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι όσοι θέτουν τέτοια προσκόμματα είναι συνειδητοί ρατσιστές και εθνικιστές και με τις αντιλήψεις τους ανοίγουν το δρόμο στους γνήσιους εκφραστές αυτών των πολιτικών που είναι οι φασίστες και το ακροδεξιό σινάφι της Ευρώπης που κερδίζει παντού έδαφος.

Τη μάχη με τον ρατσισμό και τον κανιβαλισμό δεν μπορεί κανείς να την αποφύγει προσπαθώντας να κατευνάσει τους κανίβαλους, ούτε ξορκίζοντας το προσφυγικό μακριά από την πόρτα μας (πχ. να τους πάρει η Γερμανία) προκειμένου να αποφύγει την αναμέτρηση με τον ξενοφοβικό οχετό που σηκώνει παντού κεφάλι.

Ο ρατσισμός και η δαιμονοποίηση των «απολίτιστων» και «αντίχριστων» προσφύγων δεν είναι μια τυχαία επιλογή. Η δυτική αυτοκρατορία πρέπει να οχυρώσει το εσωτερικό της μέτωπο, πολύ περισσότερο τώρα που στα μέτωπα της πολεμικής αναμέτρησης χάνει διαρκώς έδαφος. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα υποχρεωνόταν να απολογηθεί για τα εγκλήματα που διαπράττει εδώ και 25 χρόνια στη Μέση Ανατολή για την επαναποικιοποίηση της περιοχής, ανατρέποντας τις κυβερνήσεις που δεν ήταν πρόθυμες να υπαχθούν στα σχέδια της νέας τάξης, επικαιροποιώντας έτσι την υπάρχουσα παγκόσμια ηγεμονία. Καμία σταυροφορία δεν επιτρέπει εσωτερικές διαφοροποιήσεις πέρα από ένα όριο. Στο σημείο αυτό η ιμπεριαλιστική αφήγηση επιστρατεύει ό,τι της είναι αναγκαίο από τον ιδεολογικό υπόνομο των κατακτητών. Ακριβώς γι’ αυτό ο ρατσισμός γίνεται η κυρίαρχη ιδεολογία και η άκρα δεξιά ο γνήσιος εκφραστής της. Γι’ αυτό και οι πρόσφυγες εντάσσονται κατευθείαν σε ένα καθεστώς ειδικής μεταχείρισης και διαρκούς εξαίρεσης: Στρατόπεδα συγκέντρωσης, ειδικοί κανόνες διαμονής, ξεχωριστά ωράρια στα σχολεία, ειδικοί κανόνες υγιεινής, αφού είναι γονιδιακά ύποπτοι για μολυσματικές ασθένειες και ένα κάρο άλλα δεινά που κουβαλάνε μαζί τους, σύμφωνα πάντα με την κυρίαρχη προπαγάνδα.

Υποκριτική προπαγάνδα

Και ενώ η δύση δήθεν επεμβαίνει στην περιοχή για να διώξει τους «δικτάτορες που σκοτώνουν το λαό τους» (παντού το ίδιο παραμύθι) και να φέρει τη «δημοκρατία», η ίδια επιφυλάσσει στους απελευθερωμένους τις πιο ελεεινές συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς. Αυτή είναι και η πιο τρανή απόδειξη για τον απώτερο σκοπό των σταυροφόρων. Αφού λοιπόν είσαστε τόσο δημοκράτες γιατί δεν το αποδεικνύετε όταν τα «θύματα του Άσαντ και του Πούτιν» ζητάνε να τους παράσχετε άσυλο; Γιατί δεν δράττετε της ευκαιρίας να μας κάνετε μια επίδειξη ανθρωπισμού, δημοκρατίας και ελευθερίας; Γιατί πολύ απλά είσαστε ένα μάτσο υποκριτές της κακιάς ώρας, κατακτητές που δεν κρύβουν το σκοπό τους. Τα καθάρματα αυτά κλαίγονται εδώ και μήνες για το ανατολικό Χαλέπι, αλλά δεν τους καίγεται καρφί για τις χιλιάδες που πνίγονται στη Μεσόγειο αφού η ευαίσθητη Ευρώπη έχει κλείσει κάθε ασφαλές πέρασμα, καταργώντας στην πράξη κάθε διεθνή συνθήκη προστασίας των προσφύγων.

«Η Συρία πεδίο ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών»;

Μετά απ’ όλα αυτά έχουν και το θράσος να μας λένε ότι για τα τεκταινόμενα στην Συρία υπεύθυνος είναι ο Άσαντ. Ψέματα. Ο μόνος υπεύθυνος για το μακελειό στη Συρία είναι η δυτική αυτοκρατορία, το μοναδικό αφεντικό πάνω στον πλανήτη. Η Συρία δεν είναι «πεδίο ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών», όπως διαλαλούν πολλοί στην αριστερά. Ούτε διεξάγεται γενικώς ένας πόλεμος που είναι άδικος από όλες τις πλευρές και με θύμα τους άμαχους και τους πρόσφυγες.  Η Συρία, όπως το Ιράκ και η Λιβύη είναι το πεδίο που ο κυρίαρχος ιμπεριαλισμός επικαιροποιεί την παγκόσμια ηγεμονία του, δίνοντας μια σαφή προειδοποίηση σε όλα τα «κράτη παρίες» που αμφισβητούν την κυριαρχία του. Όσοι βλέπουν στη Συρία γενικά και αόριστα «ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς» θα πρέπει να μας πουν με ένα ξεκάθαρο τρόπο: Είναι το ίδιο πράγμα το καθεστώς του Άσαντ με την Αλ Νούσρα και την Αλ Κάιντα; Είναι το ίδιο η Χεζμπολάχ και το ISIS; Είναι το ίδιο το Ιράν με τη Σαουδική Αραβία; Είναι το ίδιο το Λαϊκό Μέτωπο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης με το FSA και τους πράκτορες της Τουρκίας και του Κατάρ στην περιοχή; Και σε τελευταία ανάλυση είναι το ίδιο η αυτοκρατορία [ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ] και η Ρωσία; Όποιος κι αν επικρατήσει, θα έχει την ίδια επίδραση στον παγκόσμιο συσχετισμό;

Δίκαιος αντιιμπεριαλιστικός πόλεμος

Για μας δεν είναι το ίδιο. Ο πόλεμος από τη μία πλευρά είναι δίκαιος, είναι αντιιμπεριαλιστικός και ως εκ τούτου κάθε δύναμη που παλεύει ενάντια στο ιμπεριαλιστικό καπιταλιστικό σύστημα, έχει συμφέρον να επιδιώκει την ήττα της αυτοκρατορίας, του εγγυητή της εύρυθμης λειτουργίας του συστήματος σε όλο τον πλανήτη. Ο ιμπεριαλισμός στην περιοχή πολεμάει κυρίως δια αντιπροσώπων και όχι με δικά του στρατεύματα, παρέχοντάς τους ωστόσο άφθονο στρατιωτικό υλικό, δολάρια και φυσικά αεροπορική υποστήριξη, ανεξάρτητα αν τα τσιράκια τους έχουν τη δική τους παράλληλη ατζέντα πράγμα που φέρνει σε δυσκολία πολλές φορές τα αφεντικά τους. Ο ιμπεριαλισμός αξιοποιεί τη δράση των ισλαμιστών σκοταδιστών της ISIS και της Αλ Νούσρα για να σπείρει το χάος, να καταστρέψει τις αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις της περιοχής και στη συνέχεια να διορίσει τα δικά του ανδρείκελα («μετριοπαθή αντιπολίτευση» πχ FSA) τοποτηρητή στη Συρία. Όμως υπάρχουν στιγμές που η συμμαχία αυτή δεν μπορεί να κρυφτεί. Αυτό συνέβη στα μέσα Σεπτέμβρη όταν αμερικανικά αεροσκάφη έσπασαν την εκεχειρία βομβαρδίζοντας και σκοτώνοντας 90 σύριους στρατιώτες και δίνοντας την ευκαιρία στον ISIS  να επιτεθεί και να καταλάβει τις θέσεις του Συριακού Στρατού. Αλλά και τώρα που οι συριακές δυνάμεις μαζί με Κούρδους, Παλαιστίνιους και μαχητές της Χεζμπολάχ ανακαταλαμβάνουν το ανατολικό Χαλέπι δρόμο-δρόμο από τους χασάπηδες της Αλ Νούσρα που κρατάνε ομήρους, για ασπίδα προστασίας, δεκάδες χιλιάδες κατοίκους της πόλης και των συνοικιών που έχουν στην κατοχή τους. Η εγκληματική αυτή στάση περνάει απαρατήρητη από τα δυτικά μέσα προπαγάνδας που ζητάνε εναγωνίως να σταματήσει η επιχείρηση εκδίωξης των φονιάδων της Αλ Νούσρα που κατ’ επανάληψη έσφαζε πολίτες και αιχμάλωτους στρατιώτες. Μέχρι και σε ζωντανή μετάδοση αποκεφάλισαν ένα 12χρονο παιδί παλαιστινιακής καταγωγής.

Λοιπόν, αυτά τα σκουλήκια πρέπει να συντριβούν ναι ή όχι; Ακόμα και τώρα οι συμμαχικές αραβικές δυνάμεις τούς προσφέρουν αμνηστία αν παραδώσουν τα όπλα. Την ίδια στιγμή εξασφαλίζουν ασφαλή περάσματα στον πληθυσμό που έχει εγκλωβιστεί στο ανατολικό Χαλέπι. Αλλά όχι, οι δολοφόνοι της Αλ Νούσρα ελπίζουν ότι οι κλάψες των κυρίαρχων δυτικών μίντια θα πιάσουν τόπο. Ελπίζουν ακόμα ότι μπορεί επιτέλους να παρέμβουν στρατιωτικά τα μεγάλα αφεντικά τους, οι αμερικάνοι και οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές.

Ήττα της δυτικής αυτοκρατορίας

Όπως και να γίνει τα καθήκοντα δεν αλλάζουν. Η ήττα της αυτοκρατορίας και των συμμάχων της στην περιοχή είναι ο μόνος τρόπος για να σταματήσει ο πόλεμος στην Συρία. Η μόνη δύναμη που μπορεί να επιβάλει μια τέτοια λύση είναι ο Συριακός αραβικός στρατός, οι μαχητές της Χεζμπολάχ, οι παλαιστινιακές ταξιαρχίες και οι Ιρανοί φρουροί με την υποστήριξη της ρωσικής αεροπορίας. Προφανώς και οι κομμουνιστές δεν μοιράζονται κανένα κοινό όραμα με αυτές τις δυνάμεις, ούτε δίνουν πολιτική υποστήριξη στις ηγεσίες τους. Αλλά αυτό ισχύει σε κάθε περίπτωση που υποστηρίζουμε έναν δίκαιο εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο ενάντια στους ιμπεριαλιστές κατακτητές. Αλήθεια όταν οι πάντες καταγγέλλουν τη λεηλασία των χωρών του τρίτου κόσμου από τις κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και όταν υποστήριζαν κάθε αγώνα για να σταματήσει αυτή η λεηλασία, μοιράζονταν και τις ίδιες πολιτικές ιδέες με τις ηγεσίες των εκάστοτε εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων;

Και κάτι ακόμα για όσους ζουν στην επικράτεια της αυτοκρατορίας. Το σύνθημα «στην ίδια μας τη χώρα είναι ο εχθρός» διατηρεί ακμαία όλη την επικαιρότητά του. Ο ελληνικός καπιταλισμός είναι τμήμα της αυτοκρατορίας. Και ως εκ τούτου εταίρος στις εξορμήσεις της. Το έχει αποδείξει άλλωστε πολλές φορές στο παρελθόν. Είναι πρόσφατο το ταξίδι του Τσίπρα στην Αίγυπτο όταν παρέα με τον δικτάτορα Σίσι και τον Αναστασιάδη μίλαγαν για την υπεράσπιση της διεθνούς νομιμότητας. Σε κάθε διεθνή σύγκρουση ο ελληνικός αστισμός είναι σύσσωμος στο πλευρό της Δύσης. Αυτός είναι ακόμα ένας λόγος που η ουδετερότητα στο συριακό μέτωπο καταλήγει να είναι μια σοσιαλπατριωτική στάση, στο βαθμό που ουδετεροποιεί της δυνάμεις που θα έπρεπε εξαρχής να πάρουν μια ξεκάθαρη θέση υπέρ αυτών που μάχονται ενάντια στην αυτοκρατορία που έχει μετατρέψει σε ερείπια ολόκληρη τη μέση ανατολή. Ας μας πούνε όλοι αυτοί: Ποιος ευθύνεται εδώ και 25 χρόνια για το μακελειό στη μέση Ανατολή και τη βόρεια Αφρική; Μήπως η Ρωσία; Ας πάψουν επιτέλους να συμβάλλουν στην δυτική προπαγάνδα δικαιώνοντας έστω και κάτι από τα λεγόμενά της. Ας πάψουν να βρίσκουν δικαιολογίες για τον δικό τους ιμπεριαλισμό.

Με τα ευχολόγια δεν θα υπάρχει καμία λύση, ούτε για τους πρόσφυγες, ούτε για τα θύματα του πολέμου, ούτε για τον αγώνα ενάντια στο ΤΙΝΑ και την αστική σταθερότητα. Όποιος θέλει να αποσταθεροποιηθεί το σύστημα δεν μπορεί παρά στο βασικό του στόχαστρο να βρίσκεται η διάλυση του ΝΑΤΟ, του παγκόσμιου τοποτηρητή, του εγγυητή του συστήματος.

Ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα. Ο πόλεμος στη Συρία είναι πόλεμος της αυτοκρατορίας, πόλεμος επανακατάκτησης, ένας άδικος πόλεμος. Γι’ αυτό και πρέπει να ηττηθεί. Αν η αριστερά ενδιαφέρεται για το τι θα γίνει την επόμενη μέρα, ας βάλει το χεράκι της στη σωστή πλευρά του οδοφράγματος και όχι να παριστάνει ότι δεν είναι με κανένα ή να περιορίζεται μόνο στα θύματα και τους πρόσφυγες.

Οι πρόσφυγες είναι προϊόν της καταστροφής. Αλλά δεν είναι το υποκείμενο του αγώνα. Φεύγουν μακριά για να σωθούν, όπως συμβαίνει σε κάθε πόλεμο. Προφανώς και οι κομμουνιστές υπερασπίζονται τα δικαιώματα των προσφύγων, όταν έρχονται στις χώρες «τους», όπως υπερασπίζονται τα δικαιώματα κάθε κατατρεγμένου ανθρώπου, πέρα από χρώμα, και φυλή και χωρίς προϋποθέσεις. Δεν γινόμαστε όμως φερέφωνο ούτε των ιδεών, ούτε των αυταπατών που κουβαλάνε αυτοί οι άνθρωποι. Δεν περιμένουμε να μας κάνουν τη δουλειά μας, ούτε να λειτουργήσουν επικουρικά στον εγχώριο ταξικό ανταγωνισμό. Αυτό είναι μια άλλη υπόθεση, και σίγουρα δεν είναι προϋπόθεση για να αντιταχθούμε σε οποιοδήποτε καθεστώς εξαίρεσης που επιβάλει η άρχουσα τάξη και το κράτος σε αυτούς τους ανθρώπους, προκειμένου να επικαιροποιήσει την εθνική ενότητα σε ακόμα πιο αντιδραστική βάση και με τις ανάλογες κοινωνικές συμμαχίες που έχει άλλωστε ανάγκη η αστική τάξη για να κυβερνά με το καρότο και όχι με το ρόπαλο. Οι «εχθροί του έθνους» προφανώς και θα κυβερνηθούν με το ρόπαλο αφού δεν παίρνουν από λόγια. Ας φροντίσουν λοιπόν και για την άμυνά τους.

• Ήττα των αντιδραστικών δυνάμεων της δυτικής αυτοκρατόριας στην περιοχή και όλων των αντιπροσώπων τους
• Νίκη στους μαχητές του Συριακού Αραβικού Στρατού και του άξονα της αντίστασης
• Κανένας φραγμός στη μετακίνηση προσφύγων και μεταναστών.
• Πλήρη δικαιώματα και και φιλοξενία. Παροχή ασύλου χωρίς ποσοστώσεις, και δικαίωμα στην εκπαίδευση και στην εργασία χωρίς διακρίσεις.
• Όχι στην Ευρώπη φρούριο και σε οποιοδήποτε καθεστώς εξαίρεσης
• Καμία ανοχή στο ρατσισμό και το φασισμό

Όλοι στην αντιϊμπεριαλιστική-αντιφασιστική διαδήλωση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες

Πέμπτη 20/10, 6μμ στα Προπύλαια και πορεία σε Βουλή, γραφεία Ε.Ε., αμερικάνικη πρεσβεία

Κομμουνιστική Επαναστατική Δράση ★