Η φωτιά που άναψε στην Τυνησία και επεκτάθηκε στην Αίγυπτο δε λέει να κοπάσει με τις επαναστάσεις στις χώρες αυτές να παραμένουν ανολοκλήρωτες διατηρώντας όμως τη δυναμική τους. Η επέκταση των επαναστάσεων από εφιάλτης των διεφθαρμένων καθεστώτων και του ιμπεριαλισμού είναι πια πραγματικότητα με το στρατηγικής σημασίας λιμάνι του αμερικανικού στόλου, το Μπαχρέιν και τη Λιβύη να αποτελούν τα νέα επαναστατικά μέτωπα. Ουσιαστικά σπάνε οι πιο αδύναμοι κρίκοι της ιμπεριαλιστικής σταθερότητας των τελευταίων δεκαετιών και ο ηρωικός αγώνας των αραβικών μαζών οικοδομεί τη νέα Μέση Ανατολή, επαναφέροντας στην ημερήσια διάταξη την επαναστατική προοπτική.
Πίσω από τη δυτική προπαγάνδα περί ισλαμικών απειλών και εξέγερσεων με στόχο μια δημοκρατία δυτικού τύπου, πίσω από τη θεοποίηση των ηλεκτρονικών μέσων και την τεχνική ερμηνεία των εξεγέρσεων κρύβεται το πραγματικό γεγονός: οι μάζες εισβάλλουν σαρωτικά στην ιστορία, η συντριπτική πλειοψηφία της άνεργης και μορφωμένης νεολαίας, το εξεγερμένο προλεταριάτο αρνείται μια ζωή εξαθλίωσης και καταπίεσης και διεκδικεί συνειδητά πια ως πολιτικό υποκείμενο την αλλαγή των όρων ύπαρξης του. Η ανεργία, η φτώχεια, η ωμή βία και η διαφθορά σε συνδυασμό με την ανοικτή προδοσία του παλαιστινιακού αγώνα και την εγκατάλειψη κάθε αντιιμπεριαλιστικής ρητορικής έχει οδηγήσει τα διεφθαρμένα καθεστώτα της Β.Αφρικής και της αραβικής χερσονήσου στην απόλυτη απονομιμοποίηση της καθιστώντας την επαναστατική τους ανατροπή νομιμοποιημένη και εφικτή στις συνειδήσεις εκατομμυρίων.
Ανεξάρτητα από τις διαφορές τους τα καθεστώτα που τώρα καταρρέουν είναι τα προγεφυρώματα του ιμπεριαλισμού κι όχι μόνο του δυτικού. Από τον προνομιακό εταίρο των σιωνιστών Μουμπάρακ, μέχρι τον Καντάφι του οποίου το καθεστώς είναι η γραμμή άμυνας της ΕΕ απέναντι στα κύματα των μεταναστών από την Αφρική (είναι το γιγάντιο τείχους του νότου) ο ιμπεριαλισμός στήριξε απόλυτα τις διεφθαρμένες δικτατορίες. Η υποκρισία της δύσης που ασθμαίνοντας αποκηρρύσει τους συμμάχους δικτάτορες, λίγο πριν τους ρίξουν οι μάζες πιστοποιεί το φόβο των κυρίαρχων απέναντι στη δύναμη των καταπιεσμένων.
Ούτε η βία στην πλατεία Μαργαριταριού από το βασιλιά στο Μπαχρείν, ούτε ο δήθεν θρησκευτικός διαχωρισμός σιιτών-σουνιτών, δείχνει να μπορεί να ανακόψει το πλήθος που ζητά καθεστωτική αλλαγή. Αντίστοιχα ούτε η κτηνώδης βία του κανταφικού καθεστώτος που χρησιμοποιεί βομβαρδιστικά, παρακρατικούς και το στρατό και βυθίζει τη χώρα σε εμφύλιο πόλεμο μπορεί να ανακόψει την ορμή των εξεγερμένων. Ο εξεγερμένος λαός ελέγχει τη Βεγγάζη, μάχεται για τον έλεγχο της Τρίπολης και οι 500 και πλεόν νεκροί δεν είναι τα θύματα του αγώνα του αλλά οι τιμημένοι ήρωες του. ¨Ηδη το καθεστώς του Καντάφι εμφανίζει ρωγμές στο εσωτερικό του και άλλος ένας προνομιακός σύμμαχος του Παπανδρέου και μέλος της (εθνικό) σοσιαλιστικούς διεθνούς ετοιμάζεται για τη μεγάλη φυγή, άλλος ένας θρόνος καταρρέει. Η επέκταση της αραβικής επανάστασης στη Λιβύη και οπουδήποτε αλλού μπορεί να γίνει και ο καταλύτης για την ολοκλήρωση των επαναστάσεων σε Αίγυπτο και Τυνησία, που διάφοροι αναλυτές βιάστηκαν ως πιστά φερέφωνα του ιμπεριαλισμού να θεωρήσουν πως εξάντλησαν τη δυναμική τους.
Τιμή στους ηρωικούς νεκρούς που έπεσαν στον αγώνα, αποτελούν ήδη ένα σημείο αναφοράς και έμπνευσης για κάθε καταπιεσμένο, αποτελούν τους μάρτυρες του παγκόσμιου προλεταριάτου. Αντίστοιχα το αίμα βαραίνει τα χέρια των δικτατόρων και των δυτικών τους συμμάχων που με τρόμο διαπιστώνουν πως αρκεί η αποφασιστικότητα και η τόλμη των εξεγερμένων για να ανατραπεί η σταθερότητα της βαρβαρότητας τους. Ας εμπνευστούμε από το μεγαλείο των συνειδητοποιημένων λαών που δίνουν τη ζωή τους για την υπόθεση της απελευθέρωσης, που οργανώνουν με υποδειγματικό τρόπο τον εξέγερση τους. Φωτίζουν ξανά τον δρόμο του ανυποχώρητου πολιτικού ανατρεπτικού ταξικού αγώνα, επαναφέρουν, από τη θεωρία στο δρόμο, τη δυνατότητα της επανάστασης και όταν ανατρέπονται οι χούντες γιατί οι αστικές δημοκρατίες που θυμίζουν χούντες να παραμένουν σταθερές;
Άκης Τζάρας
Κόκκινη Ορχήστρα 
Η σφαγη συνεχιζεται στη Λιβυη και ηδη ο ιμπεριαλισμος αναζητα εναν τροπο να διατηρησει τη σταθεροτητα στην περιοχη, εναν τροπο που δε θα περιλαμβανει τον Κανταφι. Η εξεγερση των μαζων στην περιοχη απειλει να τιναξει στον αερα τις γεωπολιτικες ισορροπιες και να βαλει φωτια στην τιμη του πετρελαιου, κατι που θα επιφερει νεο πληγμα στον παγκοσμιο καπιταλισμο. Ηδη το οτι δυο ιρανικα πλοια περασαν απο το Σουεζ με προορισμο τη Συρια (πρωτη φορα απο το 1979) πιστοποιει τις γεωπολιτικες ανακαταταξεις.
Το Νατο σκεφτεται να επεμβει με καθε τροπο στη ΛΙβυη για να κατοχυρωσει τα συμφεροντα Ηπα αλλα και ΕΕ. Η εξεγερση των μαζων της Λιβυης ειναι υποθεση του ιδιων των εξεγερμενων.Εμπρος τωρα για τη δημιουργια δομων εναλλακτικης εξουσιας σε ολη την περιοχη.Καμια επεμβαση των οψιμων ανθρωπιστων- ιμπεριαλιστων!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!