Κάτω το υγειονομικό απαρτχάιντ. Κανένας διαχωρισμός, κανένας αποκλεισμός. Συγκέντρωση: Σάββατο 2/10, Μοναστηράκι, 12:00′

Ανακοίνωση ΚΕΔ

Έχουμε ήδη κλείσει ενάμιση χρόνο από την έναρξη των λοκ-ντάουν. Μέσα σε αυτήν την περίοδο, ολόκληρες κοινωνίες σύρθηκαν -υπό την απειλή του φόβου- στον κατ’ οίκον εγκλεισμό, ενώ τώρα ένα σετ εμβολίων παρουσιάζεται σαν το εισιτήριο για την ελευθερία. Σαν να ήταν τεχνικό -και όχι πολιτικό- το πρόβλημα. Παρότι τα δεδομένα από τις πιο εμβολιασμένες χώρες δείχνουν ότι το τείχος της ανοσίας δεν οικοδομείται, καθώς ο ιός κυκλοφορεί ελεύθερα, η ευρωπαϊκή πολιτική οδηγείται σταδιακά προς ένα καθεστώς διαχωρισμού εμβολιασμένων και μη. Τα πιστοποιητικά εμβολιασμού (υγειονομικών φρονημάτων) ορθώνονται, πλέον, ως σύγχρονοι φράκτες οριοθέτησης και περιορισμού της κοινωνικής ζωής, δήθεν για την προστασία των πιο αδύναμων. Και μία φοβισμένη κοινωνία καταπιάνεται με τους ανεμβολίαστους με επιχειρήματα που της ψέλλισαν τα αφεντικά.

Μπροστάρηδες όμως της πολιτικής για τον κορωνοϊό δεν είναι ακριβώς η πολιτική σφαίρα της αστικής διακυβέρνησης. Το πολιτικό προσωπικό παρουσιάζεται ως η εκτελεστική εξουσία μίας νέας εξουσίας, αυτής των «επιστημόνων». Παραβιάζοντας κάθε αρχή επιστημονικής μεθοδολογίας και κριτικού αναστοχασμού, οι κύριοι κι οι κυρίες με τις λευκές ρόμπες -πλην ελαχίστων- έχουν γίνει στην πραγματικότητα οι βασικοί φορείς νομιμοποίησης του καθεστώτος μόνιμης επιτήρησης, όπως αυτό υλοποιείται μέσα από τα λοκ-ντάουν, τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς και τις διακρίσεις.

Κάθε θρίλερ, όμως, χρειάζεται και κάποιον να παίξει τον ρόλο του «κακού». Στη δική μας περίπτωση αξιοποιήθηκαν τα κινήματα θρησκευτικής ή ακροδεξιάς προέλευσης, προκειμένου να ταυτίσουν μαζί τους όσους/-ες διαφωνούν με τα μέτρα περιορισμού και διαρκούς επιτήρησης, και τα οποία αποτέλεσαν το έδαφος για μια σειρά νομοθετήματα της νέας δυστοπικής κανονικότητας. Χωρίς, βέβαια, να παραγνωρίζουμε τη σημασία της δράσης των ακροδεξιών συμμοριών και την αναγκαιότητα ισοπέδωσής τους οποτεδήποτε αποπειρώνται να βγουν από τις τρύπες τους. Δυστυχώς ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, κλεισμένο και φοβισμένο μέσα στο σπίτι, χωρίς δυνατότητα ενημέρωσης από κάποιον άλλο πέραν του ΣΚΑΪ και της κυβέρνησης, ταύτισε όσους διαφωνούσαν με τα λοκ-ντάουν και τις υποχρεωτικότητες με τους φασίστες. Ιδίως για την αριστερά, η στρατηγική της ενσωμάτωσης εμπεριείχε το «χακάρισμα» της έννοιας της αλληλεγγύης και της κοινωνικής ευθύνης. Έτσι, πολλοί νόμιζαν ότι ο εμβολιασμός δεν χτυπά απλώς τον κορωνοϊό, αλλά δίνει και ένα ιδεολογικό μήνυμα εναντίον του ατομικού δρόμου.

Γρήγορα όμως φάνηκε ότι η γραμμή αυτή είχε αντιφάσεις. Όχι, απλώς, επειδή το τείχος της ανοσίας έμπαζε κορωνοϊό, αλλά επειδή το κράτος επέλεξε να εξωθήσει στα άκρα τις συνέπειες αυτού του συλλογισμού. Από τη στιγμή που ο υποχρεωτικός εμβολιασμός καταλήγει στις αναστολές -και ουσιαστικά στην απαγόρευση- εργασίας με συνοπτικές διαδικασίες ή στα απανωτά ράπιντ τεστ με έξοδα του μη εμβολιασμένου, γεγονός που συνιστά τον αποκλεισμό μιας τεράστιας μερίδας πληθυσμού από τις δομές δημόσιας υγείας και άμεση μείωση του μισθού, δεν μπορεί να υπάρχει μέση λύση. Η κυβέρνηση ξεκίνησε τις εκκαθαρίσεις στους υγειονομικούς και επίκειται να συνεχίσει στους εκπαιδευτικούς. Κόντρα σε κάθε λογική στρουθοκαμηλισμού δια της «καθολικότητας-όχι υποχρεωτικότητας», οφείλουμε να αντιταχθούμε μαζικά στη στρατηγική των διακρίσεων και των προνομίων. Μια κοινωνία που ανέχεται σήμερα μια ομάδα του πληθυσμού να βρίσκεται σε ειδικό καθεστώς διακρίσεων, είναι έτοιμη να βουτήξει το κεφάλι της στον βούρκο του κανιβαλισμού. Μια τέτοια κοινωνία όχι μόνο δεν πρόκειται να αντισταθεί, αλλά είναι ήδη μια εύκολη λεία στις ορέξεις των αφεντικών, της κρατικοδίαιτης άρχουσας τάξης και της αστικής αντεπανάστασης.

• Να ορθώσουμε τείχος αντίστασης απέναντι στην αυθαιρεσία του κράτους που τραμπουκίζει τους/τις ανεμβολίαστους/-ες.
• Όχι στον υποχρεωτικό/καταναγκαστικό εμβολιασμό. Πάρτε πίσω τις αναστολές εργασίας. Όχι στη μείωση του μισθού με τα πληρωμένα ράπιντ. Δωρεάν τεστ. Κανένας αποκλεισμός από την εργασία, το σύστημα υγείας και την κοινωνική ζωή.
• Να παλέψουμε ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης και το κράτος έκτακτης ανάγκης.
• Να αντιταχθούμε στο υγειονομικό, πολιτικό και κοινωνικό απαρτχάιντ. 

Όλες/-οι στη συγκέντρωση-πορεία, το Σάββατο 2 Οκτωβρίου, στο Μοναστηράκι, στις 12:00′.

Κομμουνιστική Επαναστατική Δράση★Avantgarde