Μεταφράζουμε την ανακοίνωση του Κόμματος για τον Σοσιαλισμό και την Απελευθέρωση σχετικά με την αντίδραση της κυβέρνησης Trump στον τυφώνα Μαρία που έπληξε το Πουέρτο Ρίκο. Οι χειρισμοί της αμερικανικής πολιτικής ηγεσίας καταδεικνύουν την πλήρως αποικιακή οπτική των καπιταλιστών ως προς τα καυτά ζητήματα που απασχολούν τον λαό του πολύπαθου νησιού.
Μετάφραση για το avantgarde: Βαγγέλης Δ. Μαρινάκης
Το Πουέρτο Ρίκο διέρχεται μία από τις σημαντικότερες φυσικές καταστροφές στην ιστορία του έθνους. Το Κόμμα για το Σοσιαλισμό και την Απελευθέρωση θέλει να εκφράσει τα συλλυπητήριά του για όλες τις χαμένες ζωές, τα σπίτια και τη γη που καταστράφηκαν, και να δεσμευτούμε να στηρίξουμε το λαό του Πουέρτο Ρίκο στην ανάκαμψη της χώρας του. Τα μέλη μας θα συνεχίσουν να βοηθούν με υλική υποστήριξη και προσπάθειες ανακούφισης όπου είναι δυνατόν. Από τις Ηνωμένες Πολιτείες βοηθούμε να οικοδομήσουμε κίνημα εναντίον όλων των αποικιακών φραγμών των ΗΠΑ (όχι μόνο του νόμου Jones), για την ακύρωση του ελεγχόμενου από τη Wall Street χρέους και για τη συντριβή της λιτότητας και για την απαίτηση άνευ όρων χρηματοδότησης και ανάληψης δράσης για την ανοικοδόμηση των δρόμων, του ηλεκτρικού δικτύου και των άλλων υποδομών, που μάλιστα πρέπει να τεθούν υπό τον έλεγχο του λαού του Πουέρτο Ρίκο και όχι να ιδιωτικοποιηθούν.
Καθώς στέλνουμε αυτό το κείμενο για εκτύπωση, ο Πρόεδρος Donald Trump έχει αλλάξει στάση και έχει εκδώσει μια απλή άρση 10 ημερών των αρχαϊκών αποικιακών ναυτικών νόμων που εμποδίζουν την άφιξη της αναγκαίας και σωτήριας βοήθειας προς το νησί. Ο νόμος Jones περιορίζει το Πουέρτο Ρίκο από το να λαμβάνει άμεσες ενισχύσεις / εισαγωγές από ξένες χώρες. Ο νόμος απαιτεί όλα τα εμπορεύματα που μεταφέρονται μεταξύ λιμένων των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των λιμένων του αποικισμένου έθνους του Πουέρτο Ρίκο, να μεταφέρονται από πλοία που ανήκουν στις ΗΠΑ ή λειτουργούν εντός ΗΠΑ. Έτσι, ένα ξένο πλοίο πρέπει είτε να πληρώσει εξαιρετικά υψηλά τέλη για να έρθει στο Πουέρτο Ρίκο είτε να ξεφορτώσει τα εμπορεύματα που προορίζονται για το Πουέρτο Ρίκο στο Τζάκσονβιλ, Φλόριντα, και στη συνέχεια να τα φορτώσει ξανά σε ένα πλοίο των ΗΠΑ και στη συνέχεια να σταλούν αυτά στο Πουέρτο Ρίκο. Αυτό όχι μόνο επιβραδύνει την παραλαβή της βοήθειας, αλλά διπλασιάζει το κόστος για να φτάσει αυτή στο νησί. Χώρες όπως το Μεξικό, η Κούβα και η Βενεζουέλα προσέφεραν τόνους βοήθειας και ιατρικής υποστήριξης, αλλά είτε εκδιώχθηκαν είτε αποθάρρυνθηκαν από τις Η.Π.Α. να λάβουν την ενίσχυση λόγω του νόμου Jones και του αποκλεισμού της Κούβας από τις ΗΠΑ.
Κατ΄αρχάς ο νόμος Jones δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει επιβληθεί στο Πουέρτο Ρίκο. Είναι ένας νόμος για τον οποίο ο λαός του Πουέρτο Ρίκο δεν ρωτήθηκε ποτέ, ούτε συμφώνησε. Ειδικά κατά τη διάρκεια αυτής της τραγικής περιόδου για τους κατοίκους του Πουέρτο Ρίκο, η εφαρμογή του νόμου στο νησί πρέπει να τερματιστεί μόνιμα.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου, ο τυφώνας Μαρία, ένας ισχυρός τυφώνας κατηγορίας 4 με άνεμους 150-200 mph, είχε άμεση επίπτωση στο Πουέρτο Ρίκο. Το ηλεκτρικό δίκτυο καταστράφηκε ολοσχερώς, αφήνοντας ολόκληρο το νησί χωρίς ηλεκτρική ενέργεια. Οι αναφορές είναι ότι σχεδόν το 80% της γεωργίας καταστράφηκε, σχεδόν όλες οι μη μπετονένιες δομές κοντά στο μάτι της καταιγίδας καταστράφηκαν ή υπέστησαν σοβαρές ζημιές και σχεδόν το 50% του νησιού δεν έχει καθαρό νερό.
Παρ’όλο που η ίδια η καταιγίδα ήταν εξαιρετικά καταστροφική, η κατάσταση έγινε πιο απελπιστική για τους κατοίκους του Πουέρτο Ρίκο. Η αποικιακή κυβέρνηση δεν ήταν καλά προετοιμασμένη για να ανταποκριθεί στις ανάγκες των ανθρώπων, η υποδομή ήταν ανύπαρκτη για να αντιμετωπίσει μια τέτοια καταστροφή και τώρα η αμερικανική κυβέρνηση και οι αποικιακοί της νόμοι καθυστερούν και παρεμποδίζουν την αναγκαία ανακούφιση να φτάσει στο νησί.
Υπάρχουν αναφορές για δεκάδες θανάτους. Πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να αγνοούνται και η επικοινωνία σε όλο το νησί εξακολουθεί να είναι πολύ φτωχή, επομένως οι οικογένειες δεν μπορούν να συνδεθούν με τους αγαπημένους τους. Οι προμήθειες τροφίμων είναι χαμηλές, αναγκάζοντας τούς ανθρώπους να καταναλώνουν τρόφιμα που σαπίζουν. Οι ηλικιωμένοι και οι άρρωστοι δεν λαμβάνουν την απαραίτητη φροντίδα και οι γεννήτριες δεν τροφοδοτούν τα νοσοκομεία, οπότε άνθρωποι πεθαίνουν ή κινδυνεύουν να πεθάνουν σύντομα. Υπάρχουν πάνω από 25 παράνομες τοποθεσίες με επικίνδυνα και τοξικά απόβλητα σε ολόκληρο το νησί, τα οποία έχουν αναμφισβήτητα εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη χώρα λόγω των καταιγίδων και των πλημμυρών. Το νησί αντιμετωπίζει ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών, και ο πληθυσμός των εντόμων αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς. Οι εφεδρικές γεννήτριες είναι περιορισμένες και τα εφόδια σε αέριο ακόμη περισσότερο. Η υποδομή συνεχίζει να καταρρέει, συμπεριλαμβανομένου του φράγματος Guajataca στα βορειοδυτικά του νησιού, θέτοντας σε κίνδυνο 70.000 ζωές.
Το ερώτημα είναι γιατί μετά από μια εβδομάδα εξακολουθούμε να βλέπουμε περιορισμένη βοήθεια και υποστήριξη στους κατοίκους του Πουέρτο Ρίκο. Δεν οφείλεται σε έλλειψη συνεισφορών. Στην πραγματικότητα η κοινότητα του Πουέρτο Ρίκο που ζει εκτός του νησιού – η οποία αποτελεί το ήμισυ του συνόλου των Πουερτορικανών, κυρίως στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ – έχει κινητοποιηθεί μαζικά για να μαζέψει βοήθεια, κερδίζοντας υποστήριξη και από μη Πορτορικανούς. Οι αξιοσημείωτες προσωπικότητες του Πουέρτο Ρίκο και οι υποστηρικτές τους έχουν συγκεντρώσει εκατομμύρια δολάρια.
Πολλά έθνη σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική και παραπέρα έχουν προσφέρει υποστήριξη στο Πουέρτο Ρίκο. Αλλά γιατί δεν καταφέρνει η βοήθεια να φτάσει στο νησί και γιατί παίρνουμε αναφορές ότι έξω από την πρωτεύουσα, Σαν Χουάν, οι άνθρωποι δεν έχουν δει κανέναν εκπρόσωπο της FEMA ή του EPA; Γιατί ο Trump προέβη σε γρήγορη άρση του νόμου Jones για τις περιοχές του Τέξας που επλήγησαν από τον τυφώνα Harvey, αλλά δεν έκανε το ίδιο στην περίπτωση του Πουέρτο Ρίκο; Γιατί κάθονται 14.500 κοντέινερ με ανθρωπιστική βοήθεια στο λιμάνι του Σαν Χουάν; Γιατί δεν στάλθηκε το USNS Comfort, το τεράστιο ιατρικό σκάφος έκτακτης ανάγκης, 2-3 μέρες μετά το χτύπημα του τυφώνα, όπως συμβαίνει υπό κανονικές συνθήκες, και γιατί αντίθετα προβλέπεται να φτάσει δύο εβδομάδες μετά την καταιγίδα;
Όλα αυτά τα ερωτήματα μπορούν να συνδεθούν με το θεμελιώδες ζήτημα της αποικιακής κυριαρχίας των Ηνωμένων Πολιτειών πάνω από το έθνος του Πουέρτο Ρίκο. Οι πολιτικοί και οι αξιωματούχοι του Πουέρτο Ρίκο είναι ανίσχυροι στην συγκεκριμένη περίσταση γιατί κάθε ίχνος βοήθειας και όλο το προσωπικό υποστήριξης έκτακτης ανάγκης στο νησί, όλη η διανομή της ιατρικής και ηλεκτρικής υποστήριξης, πρέπει πρώτα να εγκριθεί από την Ουάσινγκτον, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στο έδαφος.
Ο Πρόεδρος Trump και τα mainstream media θα ήθελαν να κάνουν τον κόσμο να πιστεύει ότι κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να στηρίξουν τον λαό του Πουέρτο Ρίκο. Με την τυπική του έπαρση, έχει υπερβάλει για την βοήθεια που εισέρχεται στο νησί και έχει επαινέσει την «θαυμάσια» δουλειά της FEMA, του Ερυθρού Σταυρού και του EPA. Αλλά η πραγματικότητα στο έδαφος λέει ακριβώς το αντίθετο, καθώς η βοήθεια παρεμποδίζεται και παραμένει στα λιμάνια.
Το Κογκρέσο των ΗΠΑ έχει εγκρίνει μόνο 15 δισ. δολάρια βοήθειας έκτακτης ανάγκης για την FEMA και άλλους οργανισμούς έκτακτης ανάγκης, για όλες τις καταστροφές τυφώνων, συμπεριλαμβανομένου του Χιούστον και της ακτής του Κόλπου μετά τον τυφώνα Harvey, και της Φλόριντα και του Πουέρτο Ρίκο. Αυτό είναι ένα σκανδαλωδώς μικροσκοπικό ποσό δεδομένης της κλίμακας της κρίσης.
Αντί να καλέσει σε άμεση στήριξη του λαού του Πουέρτο Ρίκο, ο Trump χρησιμοποίησε ξεδιάντροπα την ευκαιρία για να μιλήσει για την εκκρεμή κρίση χρέους και την ανάγκη να «επιλυθεί», πράγμα που σημαίνει ότι πιστεύει ότι οι τράπεζες-αρπακτικά θα πρέπει να πληρωθούν. Ο λαός του Πουέρτο Ρίκο δε χρωστάει στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, αλλά αντίθετα μάλλον δικαιούται αποζημιώσεων για τα 120 χρόνια αποικιοκρατίας και στραγγαλισμού της ελευθερίας και της ανάπτυξης του έθνους του.
Το ίδιο το χρέος θα πρέπει να θεωρείται παράνομο ακόμη και σύμφωνα με το δίκαιο των ΗΠΑ. όπως δείχνει μια έκθεση από το Σχέδιο Αναχρηματοδότησης [Refund Project]. Το χρέος προέκυψε από τα ψέματα που είπαν οι εταιρείες της Wall Street για τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα που πουλούσαν στο Πουέρτο Ρίκο, κρύβοντας τούς κινδύνους που ενέχονται, παραβιάζοντας τον ομοσπονδιακό ασφαλιστικό νόμο. Ζητάμε την άμεση ακύρωση του παράνομου χρέους ύψους 75 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το γεγονός ότι οι καπιταλιστικές τράπεζες και η κυβέρνηση θα διανοούνταν να διεκδικήσουν ένα τέτοιο ποσό από ένα αποικιακό νησί, που τώρα αντιμετωπίζει μια σοβαρή ανθρωπιστική κρίση και κρίση υποδομών, είναι εκπληκτικό. Θα προτιμούσαν να σπρώξουν έναν ολόκληρο λαό σε ανείπωτη δυστυχία παρά να χάσουν μια δεκάρα.
Εάν και πότε μπορεί να ξεπεραστεί η άμεση κρίση στο Πουέρτο Ρίκο, αυτό εξακολουθεί να αφήνει την πόρτα ανοιχτή για αυτό που έχει γίνει γνωστό ως «καπιταλισμός καταστροφής» – ένας δηλαδή τούρμπο νεοφιλελευθερισμός και εξευγενισμός [gentrification]. Κάτω από τον καπιταλισμό, οι φυσικές καταστροφές μόνο γίνονται χειρότερες από την εξαιρετικά αφύσικη καταστροφή που είναι το σύστημα κέρδους. Όταν οι άνθρωποι χάνουν τα πάντα, αδυνατούν να ζήσουν στη γη που κατέχουν ή να διατηρήσουν τις επιχειρήσεις τους, και όταν οι υποδομές μετατρέπονται σε ερείπια, οι κερδοσκόποι των εταιρειών παρεισφρύουν για να αγοράσουν σπίτια φτηνά και να αναλάβουν τις υπηρεσίες που θα έπρεπε να παρέχει η κυβέρνηση. Αυτό ακριβώς συνέβη μετά τον τυφώνα Κατρίνα, όταν αυτός έπληξε τη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα το 2005. Στο Πουέρτο Ρίκο, αυτό θα σήμαινε την ιδιωτικοποίηση περισσότερης γης και βιομηχανίας από ποτέ, εκτοπίζοντας φτωχούς και εργαζόμενους από τη γη τους.
Αν και η σοσιαλιστική Κούβα δέχτηκε πολλά χτυπήματα σε αυτή την εποχή των τυφώνων, βρίσκεται σε καλύτερη θέση για να ανακάμψει – λόγω του κοινωνικού της συστήματος, των εκτενών προληπτικών μέτρων και του ελέγχου της επικράτειάς της και των πόρων της,. Ο πληθυσμός της είναι καταγεγραμμένος, στεγάζεται και σιτίζεται. Θα προχωρήσει στην ανοικοδόμηση, ως κυρίαρχο έθνος, συγκεντρώνοντας διεθνή βοήθεια αλλά χωρίς να αναλαμβάνουν ξένοι επενδυτές – αρπακτικά. Φυσικά, και αυτή αντιμετωπίζει σοβαρά εμπόδια για μια πιο πλήρη ανάκαμψη, καθώς ο αποκλεισμός των ΗΠΑ βαρύνει σοβαρά την οικονομία της.
Ο λαός του Πουέρτο Ρίκο χρειάζεται τη βοήθειά μας πλέον περισσότερο από ποτέ. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συνεχίσουν να χάνονται ζωές μετά τον τυφώνα Μαρία. Τα μέλη μας συλλέγουν σήμερα ανθρωπιστική βοήθεια στο El Barrio (Νέα Υόρκη) και στη Φλώριδα για αποστολή στο Πουέρτο Ρίκο. Συνεργαζόμαστε επίσης με τη διασπορά του Boricua απαιτώντας πλήρη κατάργηση του νόμου Jones για το Πουέρτο Ρίκο, ακύρωση του κατασκευασμένου από τις ΗΠΑ χρέους, μαζική βοήθεια από την αμερικανική κυβέρνηση χωρίς ανταλλάγματα, και να επιτραπεί στην αλληλεγγύη από διεθνείς υποστηρικτές να μπει απρόσκοπτα στο νησί ως ένα πρώτο βήμα προς τις αποζημιώσεις που οφείλονται εδώ και πολύ καιρό.
Ζήτω το ελεύθερο Πουέρτο Ρίκο!
Κόκκινη Ορχήστρα 