Για τις πρόσφατες παγκόσμιες φοιτητικές κινητοποιήσεις

Και ‘κει που ζύγωνε το Πάσχα, από το πουθενά σκάει ένας υπερηχητικός πύραυλος Κινζάλ1 που έφερε το όνομα «κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ» και του οποίου το ωστικό κύμα σήκωσε κοινωνικό τσουνάμι σε όλο το κόσμο. Ποιος να το περίμενε άλλωστε;

Ιστορίες από τις σελίδες της επιχείρησης COINTELPRO

Πηγή: https://www.liberationnews.org/tales-from-the-pages-of-cointelpro/ Εισαγωγή / μετάφραση: Άντον Μιχαήλοβιτς για το avantgarde Διείσδυση και καταστολή κινημάτων. Τι περίεργες λέξεις είναι αυτές; Είναι δυνατόν σήμερα, τον 21ο αιώνα να γίνεται κάτι τέτοιο; “Μα το κίνημα είναι πολύ πιο αδύναμο απ’ ό,τι κατά τον Ψυχρό Πόλεμο” θα πει κάποιος. “Πρακτορολογία, απλά μιλάτε για ασφαλίτες και πράκτορες ώστε να το... Continue Reading →

Ενάντια στα εύσημα προοδευτικότητας της ΝΔ

Η οποιαδήποτε νίκη μπορεί να επιτευχθεί μόνο στο όνομα της επανάστασης, και όχι ζητώντας άδεια από οποιαδήποτε «ιερή αγελάδα», είτε αυτή παρουσιάζεται ως εργάτης είτε ως γυναίκα είτε ως οικογενειάρχης. Αυτή η ατομική υπέρβαση μπορεί να είναι η μόνη αρχή για μια επανασταστική πολιτική.

Φοιτητικες κινητοποιησεις: η ταξικη παλη στην πραξη

'Αντον Μιχαήλοβιτς για το avantgarde Ο πρώτος κόσμος βρίσκεται σε κρίση: ο κορωνοϊός τον έγδυσε από τα ρούχα της κυριαρχίας, η Ρωσική Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση και η Παλαιστινιακή Επίθεση του φόρεσαν την ενδυμασία της παρακμής και πτώσης, ενώ οι συγκρούσεις και αντιθέσεις στο εσωτερικό του θα δείξουν σε πόσο χρονικό διάστημα θα αλλάξει και αυτή... Continue Reading →

Περί Άυν Ραντ και αντι-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος σε μια από τις τελευταίες σοβιετίες της Ευρώπης

Και τώρα το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου σέκελ: θα μπορούσε ποτέ η Άυν Ραντ να ριζώσει και να μεγαλουργήσει στην Ελλάδα των τελευταίων 80 ετών;

Οι καλύτεροι φίλοι του απαρτχάιντ

Όταν ο καλός μας ο Προτεστάντης λοιπόν βλέπει τον φτωχό κόσμο, τους Αβράκωτους να εξεγείρονται τότε κηρύττει ότι έχασαν το δίκιο τους και έγιναν ίδιοι και απαράλλακτοι με τους δυνάστες τους.

Ψωνίζοντας στην αυτοδιαχείριση

Νίκος Μωραΐτης για το avantgarde Τα παραμύθια τέλειωσαν. Ο πόλεμος στην Παλαιστίνη αποτέλεσε (άλλο) ένα γεγονός, μπροστά στο οποίο όλοι ζυγίστηκαν. Τέτοια κοσμοϊστορικά γεγονότα δεν έχουν μόνο την αυτοτελή τους σημασία, αλλά είναι ταυτόχρονα ένας καθρέφτης που αντανακλά τον χαρακτήρα της κάθε πολιτικής οργάνωσης, βάσει του πώς στέκεται σε αυτά. Παρά, λοιπόν, τις αναρίθμητες προσπάθειες... Continue Reading →

Μία σύντομη συντροφική κριτική στον χώρο της Αυτονομίας  

Μόνο εκείνο το κοινωνικό σώμα που συγκροτείται σε πολιτικό υποκείμενο που έχει συνείδηση του σκοπού του για σύγκρουση με την ίδια του την αστική τάξη και το κράτος της μπορεί να δώσει την λύση ακόμα και για χάρη όλων των καταπιεσμένων.

Κοιτάζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ

Ν. Μωραΐτης για το Avantgarde Παρακολουθώντας τις τελευταίες εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, το πράγμα βγάζει μόνο κάτι ανάμεσα σε κωμωδία και τραγωδία. Ενώ όλο το κόμμα νόμιζε ότι με το να ψηφίζει ο καθένας, χωρίς προϋποθέσεις, σήμαινε κάποια δημοκρατική διεύρυνση «στον κόσμο», εν τέλει το συγκεκριμένο μέτρο "εκπυρσοκρότησε" εναντίον τους. Ο πολιτικός σταρ Κασσελάκης, καβαλώντας πάνω... Continue Reading →

Η νέα Διεθνής

Καθώς σε όλο τον πλανήτη, κράτη, πολιτικά κινήματα και στρατιωτικές ή καθαρά πολιτικές οργανώσεις μάχονται κατά των παλαιών ηγεμόνων, κατά των status quo και κατά της Pax Americana, στον χώρο των δυτικών κοινωνιών παρατηρείται μια στασιμότητα, μια άρνηση για αντιπαράθεση με την αστική τάξη ακόμα και από αυτούς που την καταδικάζουν. Υπάρχουν και περιπτώσεις, όπου... Continue Reading →

Harika Kızılkaya, Burak Ağarmış, Özkan Güzel, Erdoğan Çakır: Αθάνατοι!

Είναι με βαθύτατη θλίψη που μεταφέρουμε την είδηση ότι οι σύντροφοι Harika Kızılkaya, Burak Ağarmış, Özkan Güzel και Erdoğan Çakır, επαναστάτες κομμουνιστές, μέλη του Λαϊκού Μετώπου, έπεσαν μάρτυρες στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Εκφράζουμε τα πιο βαθιά και ειλικρινή συλλυπητήρια στους συντρόφους και τους οικείους τους. Αθάνατοι!

Το ΚΚΕ σηματοδοτεί νέα στροφή (και δεν είναι για καλό)

Ως γνωστόν, κάθε πολιτικό υποκείμενο υπόκειται σε σειρά πιέσεων από την κοινωνική πραγματικότητα μέσα στην οποία δρα. Ίσως οι πιο σοβαρές πιέσεις να είναι οι «εθνικές». Η αντίδρασή του έναντι των εθνικών πιέσεων αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον όταν πρόκειται για υποκείμενο που αυτοπροσδιορίζεται ως διεθνιστικό – που σημαίνει ότι ο Βορράς στην πυξίδα του είναι το... Continue Reading →

Με αφορμή έναν πολιτικό σταρ

Στ. Ιορδάνου για το avantgarde Μια νέα βόμβα Και εκεί που η εσωκομματική εκλογική διαδικασία του ξεδοντιασμένου και ηττημένου ΣΥΡΙΖΑ από τις εθνικές εκλογές του καλοκαιριού προκαλούσε νύστα και πλήξη, ξαφνικά εμφανίζεται ένας κομήτης στην πολιτική σκηνή. Φέρει νεανικό πρόσωπο, φρέσκο χαμόγελο, θετική ενέργεια. Είναι νέος, συμπεριληπτικός, διαθέτει άριστο marketing, καλούς συμβούλους και λαμπερό βιογραφικό.... Continue Reading →

Νίκη στα όπλα της Παλαιστίνης!

Όπως ποτέ έτσι ούτε και τώρα δεν χαρακτηρίζει το άδικο ή το δίκιο ενός πολέμου το ποιος πραγματοποιεί στρατιωτική επίθεση πρώτος. Η μακροχρόνια καταπίεση των Παλαιστινίων από το σιωνιστικό κράτος - τρομοκράτη του Ισραήλ που αποτελεί μπροστάρη της αυτοκρατορίας δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Η αιφνιδιαστική επίθεση των Παλαιστινίων μαχητών είναι η έμπρακτη απόδειξη ότι... Continue Reading →

Δημιουργήστε ένα δωρεάν ιστότοπο ή ιστολόγιο στο WordPress.com.

ΠΑΝΩ ↑