Για την επανάσταση και τον κομμουνισμό
Τώρα είναι η ώρα να αναστραφεί η αποπολιτικοποίηση, ο ατομικισμός και η εσωστρέφεια και να αντικατασταθούν από την συλλογική οργάνωση, την συντροφικότητα και τις μαζικότερες ολιτικές δράσεις.
Στις 23 Μαΐου συμπληρώνεται η 76η επέτειος της Νάκμπα, δηλαδή της καταστροφής της Παλαιστινιακής Γης και της αντικατάστασης των ντόπιων Παλαιστίνιων από Εβραίους εποίκους της Δύσης, οι οποίοι αργότερα βαπτίστηκαν Ισραηλινοί.
Και ‘κει που ζύγωνε το Πάσχα, από το πουθενά σκάει ένας υπερηχητικός πύραυλος Κινζάλ1 που έφερε το όνομα «κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ» και του οποίου το ωστικό κύμα σήκωσε κοινωνικό τσουνάμι σε όλο το κόσμο. Ποιος να το περίμενε άλλωστε;
Παρότι την τελευταία τετραετία “το τείχος της Δημοκρατίας” προσπάθησε να αποδείξει στην κοινωνία ότι δεν κλονίζεται – και ορισμένοι το ‘χαψαν – η πραγματικότητα των τεσσάρων τελευταίων ετών έσκασε σα χαστούκι στα μούτρα ορισμένων που έριχναν τον ύπνο του δικαίου και περίμεναν “να λογαριαστούν μετά” με αυτούς που εκδίδουν και χρεώνουν τον λογαριασμό.
Το 1949, ο Jacob Taubes ήρθε στην Ιερουσαλήμ ως ερευνητής του Εβραϊκού Πανεπιστημίου. Εκεί επρόκειτο να πραγματοποιήσει μια σειρά διαλέξεων για τη φιλοσοφία του δέκατου έβδομου αιώνα. Για να ολοκληρώσει ένα από αυτά, πήγε στη βιβλιοθήκη στο όρος Skopus και, χωρίς να υπολογίζει στην επιτυχία, ζήτησε ένα αντίγραφο της Συνταγματικής Θεωρίας του Carl Schmitt . Όπως αποδείχθηκε, αυτό το εγχειρίδιο του 1928 ήταν διαθέσιμο στην Ιερουσαλήμ – για απροσδόκητους λόγους.
Η ιστορία ειρωνικά για μία ακόμη φορά διαμορφώνει τα στρατόπεδα: από τη μία ο ιμπεριαλισμός της Pax Americana με μπροστάρη τους ναζί του Κιέβου και το καθεστώς του Ζελένσκι και από την άλλη η Ρωσία.
Όταν η γαλλική επανάσταση διακήρυξε ότι υπερασπίζεται το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των εθνών, είχε βεβαίως διαφορετικό περιεχόμενο από ότι τώρα.
Κόκκινη Ορχήστρα 