Προσωπικές γνώμες
Η κληρονομιά του Γιέλτσιν και η αποικιοποίηση της Ρωσίας από τη Δύση μετά την αντεπανάσταση του ’90 βρίσκουν την καινούργια προσωποποίησή τους στη γκροτέσκα φιγούρα ενός νεοφιλελεύθερου φασιστοειδούς οικόσιτου της Αυτοκρατορίας που παριστάνει το δημοκράτη ακτιβιστή.
Από τη μεριά του μοναδικού υπαρκτού υποκειμένου που αντιστέκεται σε αυτούς τους σχεδιασμούς, του Άξονα της Αντίστασης και των συμμάχων του*, ο πόλεμος είναι δίκαιος. Γι’ αυτό ευχόμαστε τη στρατιωτική νίκη των δυνάμεων αυτών σε όλα τα μέτωπα του πολέμου, ξέροντας πως η ήττα των νεοαποικιοκρατών δολοφόνων και των λακέδων τους αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για οποιαδήποτε προοδευτική εξέλιξη, τόσο στην περιοχή όσο και διεθνώς.
Η σιωπή ασυρμάτου που τηρεί σύσσωμος ο δυτικός τύπος σε ό,τι αφορά το ρεπορτάζ του Hersh καταδεικνύει ακόμα περισσότερο τη σοβαρότητα των όσων αποκαλύπτει.
Το υλικό που δίνει στη δημοσιότητα ο Hersh παρέχει μερικές ακόμα πολύ σοβαρές ενδείξεις – αν όχι αποδείξεις – πως οι ΗΠΑ γνώριζαν πολύ καλά πως η υποτιθέμενη ‘επίθεση με χημικά’ της συριακής κυβέρνησης δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα παραμύθι, και πως χρησιμοποίησαν το παραμύθι αυτό ως πρόσχημα για την κλιμάκωση της επιθετικότητάς τους εναντίον της Συρίας.
The MO.RE.NA. election program and AMLO’s rhetoric revolve around the well-known axes of the ruling Latin American Left. Radical democracy, participatory budgets in the context of a more democratic model of self-government, nationalization of key sectors of the economy, curbing the neoliberal debauchery.
‘Ο πλανήτης μας μετατρέπεται σε ένα βρωμερό και απαίσιο ιμπεριαλιστικό στρατώνα’
Τροτσκιστική εισβολή στο Εργατικό Κόμμα, στην ηγεσία του οποίου βρίσκεται ένας επικίνδυνος για την εθνική ασφάλεια μαρξιστής, φίλος των τρομοκρατών της Χεζμπολλά, της Χαμάς και του IRA, που παίρνει θέση ενάντια στους πολέμους που διεξάγει η πατρίδα του σε Μαγκρέμπ και Μέση Ανατολή.
Οι τραγωδίες αυτές αποτελούν μια πρώτης τάξης ευκαιρία για το βρετανικό προλεταριάτο να δει τη σύνδεση ανάμεσα στην εξωτερική και την εσωτερική πολιτική του ιμπεριαλισμού του, και να συνειδητοποιήσει πως ο εχθρός βρίσκεται στην ίδια του τη χώρα – και είναι η αστική του τάξη και το κράτος της. Απέναντι στην ισλαμοφοβία και την τρομοϋστερία που προετοιμάζει το έδαφος για περισσότερο πόλεμο στο εξωτερικό και περισσότερη περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών στο εσωτερικό, η συνειδητοποίηση αυτή αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει το βρετανικό προλεταριάτο να παλέψει με αξιώσεις για την απελευθέρωσή του.
Δεν χρειάζεται να είσαι πολιτικός αναλυτής ή ιστορικός για να καταλάβεις πως η Κεντρική και Λατινική Αμερική θεωρείται η ΄΄πίσω αυλή΄΄ της Αυτοκρατορίας, ο προνομιακός χώρος άσκησης της πολιτικής και οικονομικής επιρροής των Η.Π.Α.
Οφείλουμε να δείξουμε την διεθνιστική συμπαράστασή μας χωρίς να είναι προαπαιτούμενο να ταυτιζόμαστε πολιτικά με την κυβέρνηση του Μαδούρο και όλες τις πολιτικές που ακολουθεί, ακόμη κι αν ασκούμε κριτική στην κυβέρνηση Μαδούρο γιατί δεν παίρνει τα ριζοσπαστικά μέτρα εκείνα που χρειάζονται ώστε να λύσει την κρίση σε επαναστατική κατεύθυνση.
Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός απειλεί να βάλει φωτιά στον πλανήτη και το αντιπολεμικό κίνημα στη Δύση κοιμάται.
Βαγγ. Μαρ., Κ.Μαραγκός για το Avantgarde Ότι η ελληνική Αριστερά δεν είχε πάρει χαμπάρι για το τι συμβαίνει στη Συρία και το αντιλαμβανόταν σαν κάτι ανάμεσα σε γνήσια δημοκρατική εξέγερση, […]
Σε αυτή τη φάση, δεν υπάρχει κανένας λόγος για να θεωρήσουμε το περιστατικό ως κάτι άλλο από μια ακόμα προβοκάτσια με σκοπό την κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Συρία. Και η προβοκάτσια αυτή φαίνεται να πιάνει.
Κ.Μαραγκός για το Avantgarde 10 θέσεις για το αντιρατσιστικό μέτωπο 1. Ο αντιρατσιστικός αγώνας δεν είναι η ελεημοσύνη των βολεμένων στους ξυπόλητους. Δεν είναι μόνο η αλληλεγγύη των ντόπιων στους […]
Νίκος Χ. για το Avantgarde Είναι τέχνη το Survivor; Εκ πρώτης όψεως μπορεί να φανεί ότι αυτό το ερώτημα είναι άσχετο με τη συζήτηση που διεξάγει η αριστερά. Το survivor […]
Τις τελευταίες μέρες ο ουκρανικός στρατός εξαπολύει μεγάλης έκτασης επιθέσεις, με τις συγκρούσεις να μαίνονται σφοδρές σχεδόν σε όλη τη συνοριακή γραμμή μεταξύ των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονμπάς και της υπόλοιπης Ουκρανίας.
