ΗΠΑ και Σαούδ κλιμακώνουν την επιθετικότητά τους ενάντια στο Ιράν

Παν. Παπ, για το Avantgarde

Αραβικό ΝΑΤΟ εναντίον Κατάρ, στόχος το Ιράν

Στις 5 Ιούνη, η Σαουδική Αραβία και μια σειρά άλλες αραβικές χώρες (ΗΑΕ, Αίγυπτος, Μπαχρέιν) έλαβαν σκληρά, σχεδόν πολεμικού τύπου, μέτρα ενάντια στο Κατάρ. Πίσω από τα προσχήματα περί υποστήριξης τρομοκρατίας (που αγγίζουν το σουρρεαλισμό όταν προέρχονται από τη Σαουδική Αραβία), η έντονη επιθετικότητα των Σαούδ και σία απέναντι στο Κατάρ οφείλεται σε μια σειρά παράγοντες. Μεταξύ άλλων, το μικρό αλλά ζάμπλουτο εμιράτο αποτελεί βασικό υποστηρικτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, πράγμα που προκαλεί την οργή τού – στρατηγικού συμμάχου της χώρας ‘μας’ – δικτάτορα της Αιγύπτου, ενώ βρίσκεται και σε σημαντική διένεξη με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για το Λιβυκό (υποστηρίζουν διαφορετικές πλευρές στον πόλεμο που διεξάγεται στη χώρα). Αλλά ο σημαντικότερος παράγοντας είναι η υπερβολικά συμφιλιωτική, κατά τους Σαούδ, στάση του απέναντι στον νούμερο ένα εχθρό τους, το Ιράν. Η μοναρχία του Κατάρ συνεκμεταλλεύεται ένα μεγάλο κοίτασμα φυσικού αερίου με την Ισλαμική Δημοκρατία, πράγμα που την αναγκάζει να διατηρεί στοιχειωδώς λειτουργικές σχέσεις μαζί της, και να αντιδρά στον έντονα αντι-ιρανικό χαρακτήρα του ‘αραβικού ΝΑΤΟ’.

Στην πρόσφατη επίσκεψή του στη Σαουδική Αραβία, ο Τραμπ έδωσε στη δυναστεία των Σαούδ το πράσινο φως να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη συγκρότηση της αντι-ιρανικής τους συμμαχίας. Η υπεραντιδραστική δυναστεία κρίνει πως έχει έρθει πλέον η ώρα για το Κατάρ να πάψει να πατάει σε δύο βάρκες, με τον Τραμπ να σπεύδει να επικροτήσει για να τα μαζέψει κάπως στη συνέχεια, επικοινωνώντας με τον εμίρη και προτείνοντάς του να μεσολαβήσει για την επίλυση της κρίσης.

Σε βοήθεια του Κατάρ έσπευσε το Ιράν, στέλνοντας ανθρωπιστική βοήθεια και ανοίγοντας τον εναέριο χώρο του, και η Τουρκία, που έχει υπογράψει συμφωνία στρατιωτικής βοήθειας σε περίπτωση στρατιωτικής επίθεσης ενάντια στη χώρα και φαίνεται να έχει ήδη στείλει στρατό.

Σχολιάζοντας το ζήτημα του Κατάρ σε ένα άρθρο του με τίτλο ‘Θα προκαλέσει η διπλωματική εξορία του Κατάρ τον επόμενο μεγάλο πόλεμο;’, το foreign policy γράφει πως ‘[ο]ι σουνιτικές δυνάμεις του Κόλπου ψάχνονται εδώ και καιρό για καβγά με το Ιράν, και αυτή μπορεί κάλλιστα να είναι η δικαιολογία που χρειάζονται’.

Και ήρθε το πλήγμα στο Ιράν

Την Τετάρτη το Ιράν συγκλονίστηκε από μια τρομοκρατική επίθεση εναντίον καλοδιαλεγμένων κεντρικών πολιτικών στόχων: της βουλής και του τάφου του Αγιατολλάχ Χομεϊνί. Οπλισμένοι με εκρηκτικά και πυροβόλα όπλα, οι δράστες σκότωσαν τουλάχιστον 17 ανθρώπους και τραυμάτισαν περίπου 50. Το Ιράν κατηγόρησε αμέσως τις ΗΠΑ και τη Σαουδική Αραβία, με τη Σαουδική Αραβία να αρνείται την κατηγορία και να δηλώνει για μια ακόμα φορά πως το Ιράν ‘είναι ο βασικός σπόνσορας της τρομοκρατίας διεθνώς’. Σε ανακοίνωση του, ο Λευκός Οίκος εξέφρασε υποκριτικά τη θλίψη του για τα θύματα αλλά ουσιαστικά δικαιολόγησε την επίθεση, αναφέροντας πως ‘τα κράτη που υποστηρίζουν την τρομοκρατία ρισκάρουν να πέσουν θύματα στο ίδιο το κακό που προωθούν’.

Κατά την προσφιλή του συνήθεια να αναλαμβάνει ό,τι χτύπημα γίνεται, την ευθύνη ανέλαβε το ISIS. Κυκλοφορούν όμως και πολλές φήμες πως εμπλέκεται και η ΜΕΚ (Μουτζαχεντίν ε-Καλκ), μια οργάνωση πάλαι ποτέ αριστερών που μετά την Ιρανική Επανάσταση θα εγκατέλειπαν το Ιράν και θα γίνονταν οικόσιτα του ιμπεριαλισμού. Η ΜΕΚ διέψευσε.

Σε κάθε περίπτωση, είναι εξαιρετικά απίθανο να μη συμμετάσχει η ΜΕΚ σε μια επίθεση εναντίον του Ιράν – μια σειρά εκθέσεων αμερικάνικων θινκ τανκ περιγράφει λεπτομερώς το ρόλο που θα μπορούσε να παίξει σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Μολονότι στα διεθνή σαλόνια η ΜΕΚ φορά τη μάσκα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, των ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη γυναικεία απελευθέρωση κλπ, δεν πρέπει κανείς συνειδητός προλετάριος να παρασυρθεί. [Μια φορά το έπαθαν, προφανώς από απροσεξία, και οι σύντροφοι της Παντιέρας, και παρουσίασαν την αρχηγό τους, Μαριάμ Ρατζαβί, ως προοδευτική αγωνίστρια.]

Η Μαριάμ Ρατζαβί με τον ΜακΚέιν

Με δεδομένη την κοινή και έντονη εχθρότητα τόσο των Σαούδ όσο και των ΗΠΑ ενάντια στην Ισλαμική Δημοκρατία, είναι αδιάφορο το αν η εντολή για την επίθεση δόθηκε στα αγγλικά ή τα αραβικά. Το σημαντικό είναι πως πρόκειται για μια σοβαρή κλιμάκωση των πολεμικών απειλών του ιμπεριαλισμού και των τοποτηρητών ενάντια στο Ιράν, που έχει μάλιστα προαναγγελθεί πρόσφατα από το Σαουδάραβα πρίγκιπα Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν όταν δήλωνε πως ‘[δ]ε θα περιμένουμε να έρθει η μάχη στη Σαουδική Αραβία, αλλά θα εργαστούμε ώστε η μάχη να δοθεί στο Ιράν’.

«Βρισκόμαστε πραγματικά σε μια κατάσταση πλήρους αντιπαράθεσης μεταξύ του Ιράν και των φίλων του από τη μία, και των ΗΠΑ, Σαουδικής Αραβίας και των φίλων τους από την άλλη», δήλωσε ένα υψηλόβαθμο στέλεχος του βασισμένου στην Ουάσινγκτον Middle East Institute.

Τα παραπάνω μπορούν κάλλιστα να αποτελούν το πρελούδιο μιας επίθεσης του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και των τοποτηρητών του ενάντια στο Ιράν. Μια τέτοια επίθεση θα είναι ένα έγκλημα με ανυπολόγιστες συνέπειες, και πρέπει να αποτραπεί με κάθε τρόπο.