Η δήλωση υπογράφεται από τους παρακάτω:
Socialist Fight (Σοσιαλιστική Πάλη) – Βρετανία
Workers Socialist League (Εργατική Σοσιαλιστική Λίγκα) – ΗΠΑ
Tendência Militante Bolchevique (Αγωνιστική Μπολσεβίκικη Τάση) – Αργεντινή
Κομμουνιστική Επαναστατική Δράση – Ελλάδα
Κομμουνιστικό Εργατικό Μέτωπο – Βραζιλία
CEDS – Centro de Estudos e Debates Socialistas (Κέντρο Σοσιαλιστικών Μελετών και Συζητήσεων) – Βραζιλία
Ady Mutero, Revolutionary Internationalist League (Επαναστατική Διεθνιστική Λίγκα) – Ζιμπάμπουε
Mohammad Basir Ul Haq Sinha, Πρόεδρος του Inter Press Network, Ντάκα – Μπανγκλαντές
Akhar Bandyopadhyay, Bhagat Singh’s Socialist India (Σοσιαλιστική Ινδία του Μπαγκάτ Σινγκ, https://m.facebook.com/nbshsra/)
Frank Fitzmaurice – Λίβερπουλ, Βρετανία
Michael O’Rourke, Ιρλανδός σοσιαλιστής, Λάιτριμ, Ιρλανδία, «Ανυπομονώ να ηττηθεί ο ιμπεριαλισμός στη Συρία, στην Κορέα και διεθνώς.»
Annette Maloney, Λονδίνο. “Ως αγωνίστρια της ιρλανδικής δημοκρατίας και ανεξαρτησίας για όλη μου τη ζωή, προσυπογράφω πλήρως την ανακοίνωση.»
Eugene Potter, Λονδίνο, φοιτητής. “Συμφωνώ πλήρως με την ανακοίνωση.»
Bruno Kretzschmar, επαναστάτης σοσιαλιστής
Alonso Quijano, Χιλιάνος επαναστάτης σοσιαλιστής στη Γαλλία
___________
1. Σε λιγότερο από τρεις μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Τραμπ είδε την προεδρική του θητεία του να απειλείται. Δεν είχε καμία υποστήριξη από τη CIA, το FBI, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το βιομηχανικό-στρατιωτικό σύμπλεγμα, το Κογκρέσο ή ακόμα και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Ο ιμπεριαλισμός βρισκόταν σε ένα εσωτερικό αδιέξοδο, με το Δημοκρατικό Κόμμα να κατηγορεί τον κύριο πολιτικό εκπρόσωπο του ιμπεριαλισμού ως μυστικό πράκτορα του κύριου εχθρού, της Ρωσίας. Η σκέψη ότι έπρεπε να απαλλαγούν από τον «αουτσάιντερ», έναν ηγέτη που διατάρασσε τις στρατηγικές τους για παγκόσμια κυριαρχία, ωρίμασε τόσο στους Δημοκρατικούς όσο και στους Ρεπουμπλικάνους. Μολονότι το βαθύ κράτος και η CIA φαίνεται να έχουν επιβάλει σε μεγάλο βαθμό την ατζέντα τους στην κυβέρνηση Τραμπ, δεν είναι εύκολο να κάνει κανείς προβλέψεις για το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της διαμάχης στο εσωτερικό της αμερικάνικης άρχουσας τάξης. Το ζητούμενο όμως δεν είναι να κάνουμε προβλέψεις – είναι να εμποδίσουμε την περαιτέρω κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης, που ανεβάζει κατακόρυφα τον πήχη της βίας στην περιοχή και απειλεί να γίνει η σπίθα που θα μετατρέψει τον περιφερειακό πόλεμο που διεξάγεται στη Συρία σε παγκόσμιο μεταξύ των μεγαλύτερων πυρηνικών δυνάμεων του πλανήτη.
2. Από τις 7 Απρίλη, μετά τις πυραυλικές επιθέσεις Tomahawk ενάντια στη Συρία, ο Τραμπ φαίνεται να έχει ξεφύγει με δραματικό τρόπο από την μοίρα που είχε προγραμματιστεί για αυτόν. Έχει γίνει ένας τυπικός ηγέτης του ιμπεριαλισμού στην πράξη, στέλνοντας τον Τρίτο Στόλο να απειλήσει τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας (Βόρεια Κορέα). Η πρόθεση της κυβέρνησής του είναι να σταματήσει με αυτές τις δύο απειλητικές πράξεις πολέμου τους αντιπάλους του να τον παρουσιάζουν ως μαριονέτα του Πούτιν. Είναι η στρατηγική για την αύξηση της δημοτικότητας της κυβέρνησης, για να αποκτήσει ο Τραμπ ζωτικό χώρο και να αναπροσαρμόσει την εικόνα του ως ικανός ηγέτης της αυτοκρατορίας. Στις 13 Απρίλη, οι ΗΠΑ έριξαν στο Αφγανιστάν τη μεγαλύτερη βόμβα μετά το πυρηνικό ολοκαύτωμα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι στις 6 και 9 Αυγούστου 1945. Η Massive Ordnance Air Blast (ΜΟΑΒ) βόμβα θεωρήθηκε υπερβολικά καταστροφική για να χρησιμοποιηθεί στους πολέμους των ΗΠΑ μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω της κατακραυγής για την καταστροφή των ιαπωνικών πόλεων. Είναι σαφές ότι αυτή η βόμβα έπεσε για να δείξει στους αντιπάλους των ΗΠΑ (Συρία, Ιράν, ΛΔ Κορέας, Ρωσία, Κίνα) ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται σε κατάσταση πολέμου και είναι έτοιμες να διαπράξουν τα πιο ακραία εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η βόμβα ισοδυναμεί με περίπου 10 τόνους ισχυρών εκρηκτικών και σαρώνει τα πάντα σε ακτίνα 900 μέτρων, σκοτώνοντας τους ανθρώπους που βρίσκονται μέχρι και 2.5 χιλιόμετρα μακριά.
Η τελευταία φορά: το Σάββατο 24 Αυγούστου του 2013, Η Καταστροφή της Δαμασκού Πλησιάζει: αμερικάνικα πολεμικά καθ’ οδόν για πιθανές επιθέσεις με πυραύλους Κρουζ ενάντια στη Συρία μετά από προβοκατόρικο συμβάν.
3. Το εγκληματικό χτύπημα των ΗΠΑ εναντίον της Συρίας στις 6 Απρίλη, το δεύτερο απευθείας πλήγμα των αμερικάνικων δυνάμεων στο συριακό στρατό μετά το βομβαρδισμό στο Ντέιρ εζ-Ζορ το Σεπτέμβρη, σηματοδοτεί μια έντονη κλιμάκωση της βίας στον εξαετή πόλεμο δια αντιπροσώπων που διεξάγει ο ιμπεριαλισμός με σκοπό την αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό στα πλαίσια τής επικαιροποίησης τής ηγεμονίας του στην περιοχή τής Μέσης Ανατολής και παγκόσμια. Δεν θεωρούμε ότι η Ρωσία και η Κίνα είναι ιμπεριαλιστικές χώρες, πόσο μάλλον το Ιράν. Αν το κύριο χαρακτηριστικό του ιμπεριαλισμού είναι η εξαγωγή κεφαλαίου (Λένιν) και η επεκτατική πολιτική του χρηματιστικού κεφαλαίου (Τρότσκι), οι τρεις αυτές χώρες δεν είναι ιμπεριαλιστικές, επειδή το εξωτερικό τους εμπόριο κυριαρχείται από εμπορεύματα, και η παραγωγή τους έχει ως στόχο την ενίσχυση του ποσοστού κέρδους του χρηματιστικού κεφαλαίου. Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι ο στρατιωτικός τους επεκτατισμός είναι σχεδόν μηδενικός. Οι χώρες αυτές είναι οικονομικά εξαρτημένες καπιταλιστικές δυνάμεις (όπως η Πορτογαλία και η Αργεντινή το 1919, όπως σημείωσε ο Λένιν) στα καπιταλιστικά κρατικά συστήματα του 21ου αιώνα.
4. Πρόσχημα για το χτύπημα αποτέλεσε μια υποτιθέμενη επίθεση με αέρια για την οποία οι ΗΠΑ κατηγόρησαν χωρίς κανένα στοιχείο τη συριακή κυβέρνηση. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να πιστέψουμε πως η ιστορία αυτή είναι κάτι άλλο από μια προβοκάτσια του ιμπεριαλισμού ή / και των εντεταλμένων σαλαφιστικών – ‘τζιχαντιστικών’ στρατών του με στόχο να δικαιολογήσουν την επέμβασή του. Η συριακή κυβέρνηση (που διέψευσε κατηγορηματικά τις κατηγορίες) δεν είχε κανένα συμφέρον να πραγματοποιήσει ένα τέτοιο χτύπημα – σε αντίθεση με την αντιπολίτευση, που δεν έχει κανένα μέλλον αν δεν τη βοηθήσουν τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά της. Σημειωτέον πως μιλάμε για την ίδια αντιπολίτευση που έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν επανειλημμένα χημικά όπλα (πράγμα που παραδέχονται ακόμα και στελέχη του ΟΗΕ [1]), και πως το περιστατικό έλαβε χώρα τη δεύτερη μέρα μιας διεθνούς διάσκεψης στις Βρυξέλλες σχετικά με το μέλλον της Συρίας και της περιοχής – μια διάσκεψη στην οποία προέδρευε η Ιταλίδα Ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Φεντερίκα Μογκερίνι, μαζί με το Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, και στην οποία συμμετείχαν πάνω από 70 χώρες και διεθνείς οργανισμοί.
5. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός έχει ένα μακρύ ιστορικό κατασκευής τέτοιων περιστατικών για να δικαιολογήσει τις επεμβάσεις του (κανείς μπορεί να θυμηθεί τον κορμοράνο και τα μωρά στις θερμοκοιτίδες του Κουβέιτ, τα ανύπαρκτα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ, τους «μαύρους μισθοφόρους του Καντάφι» κοκ). Συγκεκριμένα στη Συρία, όπου ο πόλεμος δια αντιπροσώπων έχει συνοδευτεί από έναν τρομερό πόλεμο προπαγάνδας, μπορεί κανείς να θυμηθεί μια ανάλογη ιστορία: το συμβάν στην ανατολική Γκούτα τον Αύγουστο του 2013: μια ακόμα επίθεση με χημικά, για την οποία η Δύση είχε κατηγορήσει ξανά χωρίς κανένα στοιχείο τη συριακή κυβέρνηση, φτάνοντας στα πρόθυρα μιας άμεσης επίθεσης ενάντια στη χώρα. Μελετητές του ΜΙΤ θα αποδείκνυαν[2] αργότερα πως ο συριακός στρατός ήταν τεχνικά αδύνατο να έχει πραγματοποιήσει το χτύπημα, ενώ ο Seymour Hersh από το LRB θα έπαιρνε συνέντευξη [3] από Αμερικανούς αξιωματούχους του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών που διέψευδαν πως για την επίθεση ευθυνόταν η συριακή κυβέρνηση, καταγγέλλοντας παραποίηση πληροφοριών και χρησιμοποίηση ψευδών ισχυρισμών. Σημειωτέον ότι η επίθεση έλαβε χώρα την ημέρα που έφταναν στη Συρία επιθεωρητές του ΟΗΕ. Επίσης, το Γενάρη του ίδιου έτους η βρετανική Daily Mail είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο (το οποίο θα κατέβαζε αργότερα) [4] που μιλούσε για ‘στηριζόμενο από τις ΗΠΑ σχέδιο να γίνει επίθεση με χημικά στη Συρία και να κατηγορηθεί ο Άσσαντ’.
6. Οι ΗΠΑ έχουν πλέον επανέλθει στο σταθερό τους στόχο, ενώ απειλούν τη Συρία και με περαιτέρω στρατιωτικές δράσεις. Σκληρά τσαπατσαρισμένη χάρη στην αντίσταση του συριακού λαού και των συμμάχων του, η στρατηγική του δυτικού ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή έχει γίνει αντικείμενο εκρηκτικής κόντρας στο εσωτερικό της άρχουσας ελίτ της Ουάσινγκτον. Η απελευθέρωση του Χαλεπίου από την κατοχή της αντιδραστικής αντιπολίτευσης και η προέλαση του Συριακού Αραβικού Στρατού και των συμμάχων του ανάγκασαν προσωρινά την κυβέρνηση των ΗΠΑ να αποδεχτεί με πεσμένα τα φτερά την πραγματικότητα στο έδαφος: την ήττα των εντεταλμένων στρατών της και, μαζί με αυτών, ενός σημαντικού μέρους της στρατηγικής της για τη Συρία και την ευρύτερη Μέση Ανατολή. Λίγες μόνο μέρες πριν από την επίθεση, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ είχε δηλώσει πως «η μοίρα του Άσσαντ θα αποφασιστεί από το συριακό λαό», πράγμα που αποτελούσε μια μεγάλη υπαναχώρηση από τον μέχρι τώρα στόχο των ΗΠΑ, που ήταν σταθερά η αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό.
Την τελευταία φορά: η διαδρομή του στόλου που εισέβαλε στο Ίντσον της Νότιας Κορέας, 11 Σεπτέμβρη 1950. Ευγενική προσφορά του Paul Noll, από την 581 Signal Radio Relay Company του αμερικάνικου στρατού. Η κινεζική γραφειοκρατία παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι εδώ, καθώς μια ενδεχόμενη ανατροπή της κυβέρνησης της ΛΔ Κορέας θα μπορούσε να καταλήξει σε στρατεύματα και πυραύλους των ΗΠΑ στα σύνορά της, αυτό δηλαδή που για να αποτρέψει μπήκε στον πόλεμο ενάντια στην υποστηριζόμενη από τον ΟΗΕ αμερικάνικη εισβολή το 1950.
7. Η επιθετικότητα αυτή δεν περιορίζεται στη Συρία. Η αποστολή μιας πολεμικής αρμάδας του αμερικάνικου ναυτικού στα νερά της χερσονήσου της Κορέας, μαζί με το μπαράζ απειλών για την τοποθέτηση αμερικάνικων πυρηνικών στη Νότια Κορέα, την προετοιμασία επιθέσεων εναντίον του Κιμ Γιονγκ-ουν και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας την αλλαγή καθεστώτος στη χώρα σηματοδοτεί μια απότομη κλιμάκωση των πολεμικών απειλών των ΗΠΑ στην Ασία. Σύμφωνα με τον New Yorker της 6ης Μάρτη 2017:
«Για σχεδόν δύο δεκαετίες, οι σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας έχουν κυμανθεί από τεταμένες σε κακές. Παρά το γεγονός ότι οι δύο χώρες έχουν έρθει σε συμφωνίες σε διάφορα θέματα, συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου και του έλεγχου των όπλων, η γενική εικόνα είναι ζοφερή. Πολλοί Αμερικανοί και Ρώσοι πολιτικοί ειδικοί δε διστάζουν πλέον να χρησιμοποιούν φράσεις όπως «ο δεύτερος Ψυχρός Πόλεμος.» Το επίπεδο της έντασης έχει θορυβήσει έμπειρα χέρια και στις δύο πλευρές. «Αυτό που έχουμε είναι μια κατάσταση στην οποία ο ισχυρός ηγέτης ενός σχετικά αδύναμου κράτους αντιτίθεται σε αδύναμους ηγέτες σχετικά ισχυρά κρατών», δήλωσε ο στρατηγός Sir Richard Shirreff, πρώην υποδιοικητής της ανώτατης συμμαχικής διοίκησης του ΝΑΤΟ. «Και αυτός ο ισχυρός ηγέτης είναι ο Πούτιν. Αυτός κάνει κουμάντο αυτή τη στιγμή.» Ο Shirreff παρατηρεί ότι η αποχώρηση των στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ από την Ευρώπη έχει απαντηθεί με περιστατικά ρωσικής επιθετικότητας, και με μια εκτεταμένη συσσώρευση δυνάμεων στην περιοχή των χωρών της Βαλτικής, συμπεριλαμβανομένης ενός στόλου με αεροπλανοφόρο που στάλθηκε στη Βόρεια Θάλασσα, εκτεταμένης εξάπλωσης των βαλλιστικών πυραύλων Iskander-M που έχουν την ικανότητα να φέρουν πυρηνικά, και πυραύλους ενάντια σε πλοία. Το Κρεμλίνο, από την πλευρά του, θεωρεί την επέκταση του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας ως πρόκληση, και αναφέρεται στην τοποθέτηση του νέου συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας από τις ΗΠΑ στο Ντεβέσελου της Ρουμανία.» [5]
Φυσικά, η αλήθεια είναι η ακριβώς αντίθετη από αυτό που λέει ο στρατηγός. Είναι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ που προσπαθούν συνεχώς να περικυκλώσουν τη Ρωσική Ομοσπονδία και την Κίνα και να τους επιβάλουν αλλαγή καθεστώτος και διάλυση, ιδιαίτερα μετά την πτώση της μαριονέτας τους, του Μπόρις Γέλτσιν, το 1999. Ο Τραμπ έχει τώρα ευθυγραμμιστεί με τη συνολική ιμπεριαλιστική πολιτική. Είναι σαφές από το απόσπασμα αυτό ότι ο πολεμοχαρής στρατηγός Shirreff μιλούσε στο όνομα του συνόλου του στρατού και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού γενικά. Ο Τραμπ θα είχε δεχτεί πρόταση μομφής και θα είχε αποπεμφθεί αν δεν είχε ευθυγραμμιστεί με τη στρατηγική του δεύτερου Ψυχρού Πολέμου, που κινείται αμείλικτα προς τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ίδια η επίθεση στη Συρία ήταν και ένα απειλητικό μήνυμα προς τη ΛΔ Κορέας. Ο Πρόεδρος της Κίνας, Σι Τσινπίνγκ, συναντήθηκε με τον Τραμπ στο Mar-a-Lago, την έπαυλη του τελευταίου στο Παλμ Μπιτς της Φλόριντα στις 6 και 7 Απρίλη. Ο Τραμπ καυχήθηκε ότι είχε αναπτύξει μια «εξαιρετική σχέση» μαζί του. Το μπαράζ πυραύλων εκτοξεύθηκε το βράδυ της 6ης Απρίλη, αλλά η Κίνα δεν έφερε κάποια πραγματική αντίρρηση. «Ο πρέσβης της στον ΟΗΕ, Λιού Τζιέι, δεν ανέφερε καθόλου την επίθεση με χημικά όπλα στη Συρία ή τους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ στην έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ την Παρασκευή. Ο Λιού εστίασε την προσοχή του στην ανάγκη για μια πολιτική λύση στη συριακή σύγκρουση που διαρκεί έξι χρόνια», ανέφερε η Tampa Tribune στις 7 Απρίλη. «Ο μόνος άλλος ξένος ηγέτης που έχει φιλοξενηθεί στο Mar-a-Lago κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Τραμπ μέχρι στιγμής είναι ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε, στενός σύμμαχος των ΗΠΑ (στις 10 Φλεβάρη)», σχολίασε η Tampa Tribune στο ίδιο άρθρο. [6] Η κινεζική γραφειοκρατία παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι εδώ, καθώς μια ενδεχόμενη ανατροπή της κυβέρνησης της ΛΔ Κορέας θα μπορούσε να καταλήξει σε στρατεύματα και πυραύλους των ΗΠΑ στα σύνορά της, αυτό δηλαδή που για να αποτρέψει μπήκε στον πόλεμο ενάντια στην υποστηριζόμενη από τον ΟΗΕ αμερικάνικη εισβολή το 1950.
8. Όσοι έτυχε να γεννηθούμε σε χώρες της ιμπεριαλιστικής Δύσης έχουμε ιδιαίτερα αυξημένες υποχρεώσεις: να συμβάλουμε στην ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που δε θα ανέχεται ούτε την παραμικρή βία από τις αστικές ‘μας’ τάξεις ενάντια σε καταπιεσμένες χώρες ως αναπόσπαστο μέρος της πάλης για την ανατροπή του καπιταλισμού. «Έθνος που καταπιέζει άλλο έθνος σφυρηλατεί τις δικές του αλυσίδες», όπως έγραψε ο Καρλ Μαρξ το 1870. Χωρίς να δίνουμε πολιτική υποστήριξη στις κυβερνήσεις της Συρίας και της ΛΔ Κορέας, υπερασπιζόμαστε άνευ όρων την αυτοδιάθεση των χωρών αυτών ενάντια στον ιμπεριαλισμό (και στην περίπτωση της Συρίας, ενάντια στους εντεταλμένους στρατούς του).
Στη Συρία, επιδιώκουμε τη νίκη του αραβικού στρατού και των συμμάχων του σε όλα τα μέτωπα του πολέμου, την εκδίωξη του δυτικού ιμπεριαλισμού από τη Μέση Ανατολή και την ανατροπή των τοποτηρητών του στην περιοχή. Παλεύουμε για τη σοσιαλιστική επανάσταση σε όλες τις χώρες, συνδυάζοντας τον αντικαπιταλισμό με τον αντιιμπεριαλισμό, αναγνωρίζοντας πάντα ως κύριο εχθρό της ανθρωπότητας την παγκόσμια ηγεμονική ιμπεριαλιστική δύναμη, τις ΗΠΑ – και πίσω τους, τους μεγάλους χρηματοπιστωτικούς οίκους της Wall Street, τις συμμαχικές τους πολυεθνικές εταιρείες και τις υπό την αμερικάνικη ηγεμονία ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τις επιχειρήσεις τους στην Ευρώπη, την Ιαπωνία κλπ.
Σημειώσεις
[1] BBC News, UN’s Del Ponte says evidence Syria rebels ‘used sarin’, 6 May 2013,
http://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-22424188
[2] Massachusetts Institute of Technology (MIT), Science, Technology, and Global Security Working Group January 14, 2014, Possible Implications of Faulty US Technical Intelligence in the Damascus Nerve Agent Attack of August 21, 2013. https://s3.amazonaws.com/s3.documentcloud.org/documents/1006045/possible-implications-of-bad-intelligence.pdf
[3] Seymour M. Hersh, London Review of Books, Vol. 35 No. 24 · 19 December 2013, pages 9-12 | 5515 words, Whose sarin? https://www.lrb.co.uk/v35/n24/seymour-m-hersh/whose-sarin
[4] Louise Boyle, The Mail Online deleted article: U.S. ‘backed plan to launch chemical weapon attack on Syria and blame it on Assad’s regime’. Leaked emails from defense contractor refers to chemical weapons saying ‘the idea is approved by Washington’ Obama issued warning to Syrian president Bashar al-Assad last month that use of chemical warfare was ‘totally unacceptable’, 29 January 2013,
[5] Evan Osnos, David Remnick, and Joshua Yaffa, New Yorker, Annals of Diplomacy, March 6, 2017, Trump, Putin, and the New Cold War, what lay behind Russia’s interference in the 2016 election—and what lies ahead? http://www.newyorker.com/magazine/2017/03/06/trump-putin-and-the-new-cold-war
[6] The Tampa Tribune VIVIAN SALAMA and JULIE PACE, Associated Press, President Trump lauds ‘outstanding’ relationship with Chinese leader Xi Jinping, Friday, April 7, http://events.tbo.com/news/politics/national/president-trump-lauds-outstanding-relationship-with-chinese-leader-xi/2319564
Avantgarde 