Tο άρθρο που ακολουθεί το αλιεύσαμε από την ιστοσελίδα του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης [PFLP]. Εκφράζει τις απόψεις του Xάλεντ Μπαρακάτ στέλεχους της οργάνωσης σχετικά με τα γεγονότα στην Υεμένη. Το μεταφράσαμε και το δημοσιεύουμε θεωρώντας οτι συνεισφέρει στην καλύτερη κατανόηση των γεγονότων στην Υεμένη.
Μετάφραση PanPap για το Avantgarde
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Υεμένη είναι η πλήρης αποτυχία των σχεδίων της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΠΑ να επαναφέρουν ένα καθεστώς-μαριονέτα που να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.
Η αυτοκρατορική στρατηγική των ΗΠΑ υπό τον Ομπάμα – όπως αυτή διαφοροποιείται από την αυτοκρατορική στρατηγική των ΗΠΑ υπό τον Τζορτζ Μπους – θεωρεί ότι τα αραβικά καθεστώτα είναι αυτά που θα πρέπει να διεξάγουν τον πραγματικό πόλεμο, όχι οι Αμερικανοί στρατιώτες. Στο εσωτερικό των ΗΠΑ ο Ομπάμα και η κυβέρνησή του δεν έχουν την πολιτική υποστήριξη ώστε να στείλουν Αμερικανούς στρατιώτες στην Υεμένη· πράγματι, η εκλογή του Ομπάμα βασίστηκε κατά κύριο λόγο στην εκμετάλλευση του λαϊκού αισθήματος εναντίον των πολέμων των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Η στρατηγική των ΗΠΑ σήμερα είναι τα αραβικά καθεστώτα να διεξάγουν τις μάχες τα ίδια – χρησιμοποιώντας όμως τα ίδια F-16, τα ίδια βλήματα, τα ίδια μη επανδρωμένα αεροσκάφη και την ίδια τεχνολογία που παράγεται και διατίθεται από τις ΗΠΑ – για να ασκήσουν καταστροφική τους βία ενάντια στους λαούς της περιοχής. Οι σαουδικές τους μαριονέτες που εξοπλισμένες με όπλα των ΗΠΑ αποτελούν την ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη μεταξύ των κρατών του Αραβικού Κόλπου, θα έχουν πλήρη υποστήριξη με αμερικανική τεχνολογία, υλικοτεχνικά μέσα και πληροφορίες, προκειμένου να αποκαταστήσουν την κυριαρχία τους – και να επαναβεβαιώσουν το ρόλο της Αλ-Κάιντα και άλλων δεξιών δυνάμεων στην Υεμένη.
Η στρατηγική των ΗΠΑ είναι να χρησιμοποιούν αραβικά καθεστώτα, ιδιαίτερα τους βασικούς συμμάχους τους, για να αποσταθεροποιούν τους αραβικούς λαούς και να εμφανίζουν δήθεν συγκρούσεις μεταξύ «Σουνιτών και Σιιτών», όταν, στην πραγματικότητα, η συντριπτική πλειοψηφία των Υεμενιτών αντιτίθεται σε αυτή την επιθετικότητα. Οι κύριες δυνάμεις της αντίστασης στην Υεμένη αποτελούνται από επαναστατικές επιτροπές και περιλαμβάνουν τους Ανσάρ Αλλάχ (σσ Χούτι) καθώς και κοσμικές και εθνικιστικές δυνάμεις.
Το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας είναι το πιο βάρβαρο, αντιδραστικό, θεοκρατικό αραβικό καθεστώς, που έχει ως στόχο να αφαιρέσει από τους Σαουδάραβες την ανθρωπιά τους, να συντρίψει τους κατοίκους του ανατολικού τμήματος της χώρας και να καταστείλει αδυσώπητα τους μετανάστες εργάτες – για να μην αναφέρουμε τη συστηματική καταπίεση των γυναικών της Σαουδικής Αραβίας. Η Σαουδική Αραβία είναι ο τύπος του κράτους που οι ΗΠΑ εκτιμούν και θεωρούν ως βασικό σύμμαχο στην περιοχή. Σήμερα, το καθεστώς αυτό διέρχεται μια κρίση στο εσωτερικό της βασιλικής οικογένειας, μεταξύ των λεγόμενων «νέων και μοντέρνων» πριγκίπων και την «παλιά φρουρά», τις παραδοσιακές δυνάμεις.
Οι «νέοι, σύγχρονοι» πρίγκιπες έβλεπαν το ρόλο της Σαουδικής Αραβίας στην περιοχή να βρίσκεται σε υποχώρηση ή να είναι δευτερεύων σε σύγκριση με άλλες δυνάμεις στην περιοχή. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σχετικά με την Τουρκία, η οποία θεωρείται όλο και περισσότερο ο αρχηγός του λεγόμενου ‘σουνιτικού κόσμου’. Η επίθεση στην Υεμένη είναι ένας μηχανισμός για να διεκδικηθεί η Σαουδική κυριαρχία (αλλά πάντα στα πλαίσια των συμφερόντων των ΗΠΑ) και για να μην επιτραπεί στην Υεμένη να ασκήσει την ανεξαρτησία, την εθνική κυριαρχία ή τον αυτοπροσδιορισμό της. Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η Σαουδική Αραβία επιτίθεται στην Υεμένη, ούτε είναι η πρώτη φορά που προσπαθεί να της επιβάλει μια κυβέρνηση-μαριονέτα. Η Σαουδική Αραβία έχει κατακτήσει και κρατήσει με τη βία περιοχές της Υεμένης για πάνω από 80 χρόνια, στο Νατζράν και αλλού, που περιλαμβάνουν 90 υεμενίτικες πόλεις και κωμοπόλεις, για τους πόρους και την αξία τους.
Ποιος ωφελείται από αυτόν τον επιθετικό πόλεμο; Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις – κυρίως οι ΗΠΑ και η Ευρώπη, η οποία είναι επίσης συνένοχη σε εγκλήματα πολέμου· το Ισραήλ, το σιωνιστικό πρότζεκτ που συντηρείται από τον ιμπεριαλισμό και που ήταν το πρώτο που υποστήριξε τη σαουδική επιθετικότητα· οι Άραβες τοπικοί σύμμαχοι και τα αντιδραστικά καθεστώτα· και το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα, του οποίου τα κέρδη τροφοδοτούνται από τέτοιους πολέμους.
Οι ΗΠΑ εμπλέκονται σε μόνιμη βάση σε επιθετικότητα εναντίον της Υεμένης. Εκατοντάδες Υεμενίτες, συμπεριλαμβανομένων και πολιτών των ΗΠΑ, έχουν σκοτωθεί και τραυματιστεί από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη των ΗΠΑ.
Ο συνασπισμός που συγκρότησε η Σαουδική Αραβία έχει αρχίσει να καταρρέει. Από τη μία πλευρά, ο συνασπισμός αυτός δέχτηκε ένα μεγάλο πλήγμα από το Πακιστάν, του οποίου το κοινοβούλιο ψήφισε ομόφωνα να κρατήσει επίσημα ουδέτερη στάση και αρνήθηκε να στείλει στρατεύματα για να συμμετάσχουν στον πόλεμο. Σε απάντηση, ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων προειδοποίησε το Πακιστάν ότι η απόφασή του αυτή θα επιφέρει «βαρύ τίμημα», απειλώντας συγκαλυμμένα για απέλαση και στοχοποίηση των Πακιστανών μεταναστών εργατών στις χώρες του Κόλπου, περικοπές στη βοήθεια και, ενδεχομένως, αυξημένη χρηματοδότηση και παρέμβαση από τις χώρες του Κόλπου προς υποστήριξη αντιδραστικών ομάδων στο εσωτερικό του Πακιστάν.
Η Τουρκία, επίσης, αποφάσισε να κάνει ένα βήμα πίσω. Άκουσε μια σαφή ιρανική θέση από την υψηλότερη ιρανική πολιτική και ηθική αρχή, τον ίδιο τον Χαμενεΐ. Είναι στην πραγματικότητα προς το συμφέρον της Τουρκίας να αποτύχει η Σαουδική Αραβία σε αυτή τη σύγκρουση, όχι επειδή το τουρκικό κράτος θέλει να δει μια επιτυχημένη επανάσταση ή μια σημαντική αλλαγή στην Υεμένη, αλλά εξαιτίας τής – άβολης για τα συμφέροντά του – συνεχιζόμενης σχέσης μεταξύ των συμμάχων του στο κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων και τη Σαουδική Αραβία, ειδικά στην Αίγυπτο.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι δυνάμεις αυτές αποτελούν μέρος ενός στρατοπέδου που βρίσκεται σε συμμαχία με τις ΗΠΑ και τα αυτοκρατορικά τους συμφέροντα στην περιοχή, αλλά που εκδηλώνουν εσωτερικές αντιπαλότητες και ανταγωνισμό για την επιρροή και την εξουσία.
Η Υεμένη είναι η φτωχότερη αραβική χώρα, αλλά ο λαός της έχει μια μακρά και ένδοξη ιστορία αντίστασης στην αποικιοκρατία, τον ιμπεριαλισμό – και τη σαουδική κυριαρχία. Ο λαός της Υεμένης είναι ενωμένος και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων αντιτάσσονται ενωμένες στη σαουδική επίθεση, δε θα υποκλιθούν μπροστά στη σαουδική επιθετικότητα. Αυτή η επιθετικότητα θα αποτύχει, είμαι βέβαιος, και ο λαός της Υεμένης θα νικήσει. Αλλά αυτό που πρέπει να καταγραφεί είναι ότι το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας και οι υποστηρικτές του στις ΗΠΑ διαπράττουν σε καθημερινή και ωριαία βάση εγκλήματα πολέμου στην Υεμένη – την καταστροφή της χώρας, των υποδομών της και τη στόχευση των προσφυγικών καταυλισμών. Συνεπώς, είναι ζωτικής σημασίας για όλες τις προοδευτικές και επαναστατικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο να διαδηλώσουν μπροστά στις πρεσβείες της Σαουδικής Αραβίας απαιτώντας τον άμεσο τερματισμό του πολέμου και της επιθετικότητας ενάντια στην Υεμένη και υποστηρίζοντας την αυτοδιάθεση του λαού της Υεμένης.
Avantgarde 
Διαβάζεις τον παλαιστίνιο και νοιώθεις ότι μιλας την ίδια γλωσσα. Μπορείς να συνενοηθείς . Διαβάζεις και τις αδελφες οργανώσεις του ΣΕΚ και της ΔΕΑ και σε πιάνει πόνος στο στομάχι. Η σύγχυση δίνει και πάιρνει. Αν θες να μπερδευτείς είναι ότι πρέπει. Ανάθεμα κι αν υπάρχει λογικός ειρμός σε αυτά που γράφουν. Για ακόμα μια φορα στη σιγουριά της ουδετεροτητας που εν προκειμενω αδρανοποιει κάθε κινηση για τη συντριβη της επέμβασης της Σαουδικής ιεράς συμμαχίας με την πλήρη υποστήριξη της δυτικής αυτοκρατορίας.
Από την Κοινή διακήρυξη οργανώσεων της Μ. Ανατολής: Οχι στην επέμβαση στην Υεμένη και μερικά σχόλια…
«Οι Χούθι έχουν θέσει υπό τον έλεγχό τους σχεδόν όλη την Υεμένη και βρίσκονται στα πρόθυρα της ανατροπής της εκλεγμένης κυβέρνησης υπό τον πρόεδρο Άμπεντ Ράμπο Μανσούρ Χαντί» διαβάζουμε στην ανακοίνωση των αδελφων των ΣΕΚ/ΔΕΑ. Έτσι ε; Ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης; Ε τοτε κάποιο δίκηο έχουν κι αυτοί που τώρα βομβαρδίζουν την Υεμένη. Ετσι δεν είναι οπαδοί της ουδετερότητας;
«Αυτή η εκστρατεία έχει αποσπάσει ευρεία υποστήριξη από τις δυτικές ιμπεριαλιστικές κυβερνήσεις και καλωσορίστηκε από τις περισσότερες αραβικές κυβερνήσεις οι οποίες εμφανίστηκαν ενωμένες στη σύνοδο κορυφής… που αποφάσισε εκτός από την συνέχιση των επιχειρήσεων μέχρι την συντριβή και τον αφοπλισμό των Χούθι και την επιστροφή του προέδρου Χαντί στην εξουσία, να συγκροτήσει μια κοινή στρατιωτική δύναμη. Ο σκοπός της θα είναι να αντιμετωπίζει ό,τι αυτές οι κυβερνήσεις θεωρούν ως απειλή για το αραβικό έθνος συνολικά, τη διασφάλιση της προστασίας του και, ουσιαστικά, την προστασία των καθεστώτων τους. Βάζουν στην άκρη τις διαφορές τους και δίνουν τα χέρια για να καταπνίξουν τους επαναστατικούς αγώνες στην περιοχή που αποδεικνύονται τόσο ανθεκτικοί ώστε να μπορούν να τους ανατρέψουν». Εδώ καλά τα λένε, αλλά και το άλλο στρατόπεδο εξίσου σκάρτο είναι: Ο πρωην προεδρος «Σαλέχ να ενώσει τις δυνάμεις του με αυτές των ανταρτών Χούθι ύστερα από μια μακρά περίοδο εχθρότητας, να πάρει τον έλεγχο της πρωτεύουσας Σανάα και στην συνέχεια των περισσότερων επαρχιών της Υεμένης. Ωστόσο, οι Χούθι είναι πλέον σύμμαχοι του ιρανικού καθεστώτος και εκτελούν τα σχέδια των Αγιατολάχ, οι εθνικιστικές φιλοδοξίες των οποίων για μια ευρύτερη αυτοκρατορία είναι χρωματισμένες από την θρησκευτική ιδεολογία και εξοπλισμένες με το όπλο της σεχταριστικής-θρησκευτικής διχόνοιας».
Τότε γιατί να αντιταχθεί κανείς στην επέμβαση; Δεν τους αφήνουμε καλύτερα να σφαχτούν αναμεταξύ τους;
Οι ουδετεροι έκπροσωπουν ένα τρίτο στρατόπεδο: «Ο χερσαίος πόλεμος μπορεί επίσης να οδηγήσει σε εμφύλιες διαμάχες που θα τις τροφοδοτήσει η σεχταριστική διχόνοια κι αυτές με την σειρά τους μπορεί να μεταδοθούν στις γειτονικές χώρες». Είναι κατά του εμφυλίου που μπορεί να γίνει στο μέλλον. Τώρα δηλαδή τι γίνεται καποιο φιλικο ματς; Ή καποια ενδοιμπεριαλιστική σύγκρουση σαν αυτή της ουκρανίας;
Και μετά το ρίχνουν στην τρελίτσα: «Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αποφάσεις της συνόδου δεν περιέχουν καμιά αναφορά στον Παλαιστινιακό λαό παρά τον πρόσφατο Ισραηλινό πόλεμο στην Γάζα με τον τρομερό απολογισμό του σε ζωές και υλικές καταστροφές, και παρά το γεγονός ότι ένα μεγάλο τμήμα αυτού του λαού δεν μπορεί να επιστρέψει στις πατρογονικές εστίες του». Κλαιγονται που η σύνοδος του αραβικου συνδεσμου που αποφασισε κατ εντολη των ΗΠΑ και της Σαουδ. Αραβιας τους βομβαρδισμους δεν στηρίζει τους παλαιστινιους. Γιατι βρε εξυπνοπουλια θα επρεπε; Δηλαδη αν τους στηριζε (οι παλαιστίνιοι εν τω μεταξυ στηριζουν τους Χουτι, αλλα αυτό δεν απασχολει τους ουδετερους «μαρξιστες») θα δικαιολογουσε τα μπομπιδια στους Χουτι; Μιλάμε για παρανοια.
Και αντι λοιπον οι Σαουδαραβες να κηρυξουν τον πολεμο στο Ισραηλ όπως θα όφειλαν (;) «Αντίθετα, αυτοί οι ηγέτες επέλεξαν να κηρύξουν τον πόλεμο σε μια φτωχή αραβική χώρα». Βρε τι παθαμε πάλι. Να στειλετε αντιπροσωπεια από ιντερανσιοναλ σοσιαλιστς να τους πεισετε για τις εξυπναδες σας, μηπως και λογικευτούν.
Εν τω μεταξυ ξεχνανε οι διεθνεις σοσιαλιστς οτι ο πολεμος δεν κηρυχθηκε εναντνια σε «μια φτωχη χώρα» αλλα στους Χουτι. Αλλα αν δεν σου βγαινει αρχιζεις τις μαλκιες.
Και στο δια ταύτα δεν ειμαστε με κανεναν: «Οι επαναστατικές μαρξιστικές οργανώσεις που υπογράφουν αυτή τη διακήρυξη καταδικάζουν με τον πιο έντονο τρόπο τις διάφορες επιθετικές ενέργειες που πραγματοποιούν οι πολιτοφυλακές των Χούθι σε συνεργασία με τους στρατιωτικούς που συνεχίζουν να ελέγχονται από τον πρώην τύραννο της Υεμένης τον Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ, και που διαθέτουν την υποστήριξη της Ισλαμικής Δημοκρατίας των μουλάδων του Ιράν. Αυτές οι οργανώσεις καταγγέλλουν επίσης την στρατιωτική επίθεση του βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας και των συμμάχων του και απαιτούν άμεση παύση των εχθροπραξιών και απόσυρση όλων των ξένων στρατευμάτων από την Υεμένη. Όλες οι ιμπεριαλιστικές ομάδες που επεμβαίνουν στην Υεμένη, είτε το Ιράν είτε τα διάφορα κράτη του Κόλπου ιδιαίτερα η Σ. Αραβία, πρέπει να υποχρεωθούν στην καταβολή μεγάλων οικονομικών επανορθώσεων για τις μεγάλες απώλειες που έχουν προκαλέσει με τις βάρβαρες επεμβάσεις τους στο λαό της Υεμένης».
Οποιος και να νικησει σε αυτη την αναμετρηση ειναι το ίδιο. Ο «επαναστατικος σοσιαλισμός» σε ρόλο πασιφιστή της κακιάς ώρας. Όπως και στην Ουκρανία και σε κάθε κρίσιμη σύγκρουση που επικαιροποιει την ιμπεριαλιστική ηγεμονία.
Τα μέτωπα είναι ξεκάθαρα. Από τη μια μεριά οι ιμπεριαλιστές, οι Σαουδάραβες, το ISIS, και τα φερέφωνά τους στην περιοχή από την άλλη ο ριζοσπαστικός σιιτισμός, η Χασμπολα, η Χαμας, το λαικό Μέτωπο της παλαιστίνης. Η αριστερά όμως της αυτοκρατορίας ούτε που χαμπαριάζει που είναι τα καυτά μέτωπα, ούτε πως επιβάλλεται η νέα τάξη. Καποιο λόγο θα χουν αλλα δεν μας τον λενε…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παράθεμα: Ανώνυμος·
Το άρθρο του Παλαιστίνιου της PFLP και η άκριτη υιοθέτηση του από το σχολιαστή από κάτω ( η σταθερή αξία της ομάδας να ασχολείται με το τι λέει ο αγγλοσαξονικός τροτσκισμός είναι όλα τα λεφτά !!! ) παρουσιάζουν μια εικόνα που θα ήθελαν να υπάρχει στην Υεμένη αλλά η ίδια η ιστορία της τη διαψεύδει.
Μαθαίνουμε λοιπόν πως η διαμάχη μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών είναι πάνω κάτω φτιαχτή από τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές για ελέγχουν τον αδούλωτο λαό των Αράβων.
Η όλη η ιστορία ξεκίνησε θέλουν να μας πουν κάποιο όταν ήρθαν στις 26 Μαρτίου του 2015 οι κακοί ιμπεριαλιστές μέσω της Σαουδικής Αραβίας.
Κακά τα ψέμματα ο λαός της Υεμένης δεν είναι ενωμένος και είναι ζήτημα αν ήταν ποτέ !
Επίσης σύσσωμος ο λαός της Υεμένης δεν έχει μακρά και ένδοξη ιστορία ενάντια της αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού. Αντιθέτως έχει μακρά ιστορία αλληλοφαγώματος και εκμετάλλευσης ενίοτε στις διενέξεις ξένων. Έχει μόνο την αντιμπεριαλιστική παράδοση σε συγκεκριμένες περιοχές της νότιας Υεμένης ενάντια στους Αγγλούς (Aden Emergency 1964-1967). Δεν υπάρχει λόγος μεγαλοποίησης.
Η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος έχουν παίξει το παιχνίδι τους κατά καιρούς με τη μια ή την άλλη αντιμαχόμενη μερίδα με τη συναίνεση προφανώς της μερίδας. Κάτι που γινόταν και σε όλην την ιστορία της Αφρικής, όπου ο ένας φύλαρχος τα έβρισκε με τον αποικιοκράτη για να φάει τον γείτονα.
Είναι μια ειδυλλιακή και ψεύτικη εικόνα του αδούλωτου λαού με το όπλο στο χέρι ενωμένος ενάντια στον ξένο.
Δε λένε μερικοί να το πάρουν χαμπάρι παρά ακόμη και τις κρίσεις ενός Μαρξ ενός Ένγκελς για το 19ο αιώνα (για χώρες σαν την Ινδία, την Αλγερία) πως η καθυστέρηση η αλληφαγωμάρα και οι εμφύλιοι πόλεμοι ήταν κοινός τόπος στην Αραβία. Η οποία Αραβία μην ξεχνάμε πως εξαπλώθηκε από την αραβική χερσόνησο μέχρι τα παράλια της Ισπανίας μέσω κατακτήσεων, σκλαβοπάζαρων και όλα τα σχετικά. Ε στην πορεία βρέθηκαν και οι Πέρσες και οι Τούρκοι ως ‘νόμιμοι’ κληρονόμοι του Ισλάμ που σφαχτήκαν και αυτοί πριν από τον ιμπεριαλισμό νοούμενο ως τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού.
Από το καθυστερημένο και υστερημένο πέρασμα της οργανωμένης σε φυλές κοινωνίες στην ταξική κοινωνία του ασιατικό τρόπο παραγωγής και από εκεί με το καθυστερημένο και υστερημένο πέρασμα στο καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής η περιοχή της σύγχρονης Υεμένης παραμένει ακόμα διαιρεμένη και υπανάπτυκτη.
Μάλιστα αυτά τα περάσματα εκτός της καθυστέρησης και του ανολοκλήρωτου χαρακτήρα τους έγιναν από εξωτερικές περιοχές. Το πρώτο πέρασμα με την έλευση του Ισλαμισμού από τη Βόρεια Αραβία και το δεύτερο με την αγγλική αποικιοκρατία και τη νασερική στρατοκρατία και της αίγλης της.
Η ανισομερής επικράτηση των περασμάτων και τα εγγενώς διάτρητα ως προς την εθνική ενότητα στοιχεία σε τέτοια καθεστώτα( χαλίφης στη θέση του χαλίφη) αποτέλεσαν το έδαφος για να τα εκμεταλλευτούν για δικό τους όφελος και ιμπεριαλιστές και ξένες δυνάμεις. Εκεί τα βρήκαν δεν χρειάστηκαν να τα κατασκευάσουν οι ιμπεριαλιστές.
Ως προς την υποτιθέμενη ενότητα του Υεμένικου έθνους συνοπτικά αναφέρω (παραλείπω τις διαμάχες κατά τον ευρωπαϊκό μεσαίωνα και από τις απαρχές της έλευσης του Ισλάμ) :
-Εμφύλιος πόλεμος στη Βόρεια Υεμένη (1962 – 1970) όπου οι Ζαϊντι Σιίτες (πρόγονοι των Χούτι) ήταν με το μοναρχικό καθεστώς Mutawakkilite μαζί με τη Σαουδική Αραβία ενάντια στους ‘δημοκρατικούς’ Νασερικούς πράκτορες/καραβανάδες/πραγματικούς οπαδούς του Παναραβισμού. Οι δυτικοί τότε, ιδιαίτερα οι Άγγλοι, θεωρούσαν σαν νο.1 εχθρό στην περιοχή τον Νάσερ… τώρα αλλάξαν τα πράγματα αλλά η μαλακία λέγε με ‘παράδοση’ του Ζαϊντι Σιισμου σταθερή ! Όλα κι όλα ! Τα άλλα αλλάζουν στη μεταφυσική μαλακία σταθεροί όμως !!!
-Διάλυση του νασερικού FLOSY από το NLF το 1967 και μετέπειτα πραξικόπημα φιλοσοβιετικής φράξιας του NLF το 1969 στη Νότια Υεμένη (Λ.Δ. της Ν.Υεμένης) .
-Εμφύλιος πόλεμος στη Νότια Υεμένη (1986). Η αφορμή, για να καταλάβουμε για τι πράγμα μιλάμε, όπως διαβάζουμε έγινε όταν μερικοί σωματοφύλακες μελών του Πολιτικού Γραφείο του Σοσιαλιστικού Κόμματος άνοιξαν πυρ σε άλλους του Π.Γ. λίγο πριν τη συνεδρίαση τους !!! Μιλάμε για διαδικασίες όχι μαλακίες. Η αιτία ήταν πως η μια φράξια του Σ.Κ. ήταν περισσότερη προσανατολισμένη στην ΕΣΣΔ ενώ ή άλλη ήθελε ανοίγματα σε αραβικά και δυτικά κράτη. Κάποιες δεκάδες χιλιάδες νεκροί και εκτοπισμένοι ήταν το αποτέλεσμα.
-Πολεμικές συρράξεις μεταξύ Νότιας και Βόρειας Υεμένης 1972, 1979
-Εμφύλιος πόλεμος 1994 στην ενωμένη Υεμένη
Μετά την ενοποίηση των δύο κρατών το 1990 μερίδα του πολιτικού προσωπικού δηλαδή της πρώην σοβιετοφίλης δικτατορικής γραφειοκρατίας θεωρεί πως το Νότιο κομμάτι ρίχνεται έναντι του Βόρειου. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα ή μερίδα του εντός του εξαπολύει κίνημα για την επαναφορά της Νότιας Υεμένης. Δεκάδες χιλιάδες νεκροί και σύμφωνα με κάποιες πηγές η Σαουδική Αραβία ενίσχυσε το αποσχιστικό κίνημα του Σοσ.Κόμματος για τα δικά της συμφέροντα ! Οι νότιοι του Σ.Κ. ηττώνται.
-Αποσχιστικό κίνημα των Χούτι (2004 μέχρι σήμερα )
Να σημειωθεί πως ο επί 33 χρόνια πρόεδρος της Βόρειας Υεμένης και μετέπειτα ενωμένης Υεμένης (1990 – 2011) σύμφωνα με κάποιες πηγές φαίνεται πως τα βρήκε με τους Χούτι. Αφού πρώτα ανατράπηκε το 2011 στην εκδοχή της αραβικής άνοιξης στην Υεμένη. Κατά τα άλλα οι Χούτι παλεύουν ενάντια στη διαφθορά !!!
-Αποσχιστικό κίνημα της Νότιας Υεμένης (2007 μέχρι σήμερα)
Με ηγέτες πρώην μέλη του Σοσ.Κόμματος αποτελεί συνέχεια του εμφύλιου πολέμου το 1994 με κάποιο τρόπο. Κάποιες χιλιάδες νεκροί λόγω της σύρραξης μέχρι σήμερα.
*Υποσημείωση
Μην είμαστε τόσο κακοί με το ΣΕΚ. Μην ξεχνάτε πως το ΣΕΚ Αγγλίας τα έχει πολύ καλύτερα με οργανώσεις του πολιτικού Ισλάμ στην προσπάθεια του να προσεταιριστεί μετανάστες από τις χώρες που δεν έχουν ενσωματωθεί στο Labor Party. Στα καθ’ ημάς στα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ φιγουράρουν κάποιοι που μάλιστα αυτοπροσδιορίζονται ως μέλη Ισλαμικών οργανώσεων οι οποίες με λίγο ψάξιμο προκύπτουν να δραστηριοποιούνται στη μαμά Αγγλία εκτός από τη μεταφυσική μπουρδολογία στα τζαμιά και στο θρησκευτικό τουρισμό , με το αζημίωτο φυσικά, για Μέκκα μεριά, ταξιδιωτικά πρακτορεία δηλαδή.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!