του PanPap για το Avantgarde
Τις τελευταίες μέρες ο δυτικός ιμπεριαλισμός έχει ανοίξει άλλο ένα πολεμικό μέτωπο στη Μέση Ανατολή, στην Υεμένη αυτή τη φορά. Θυμίζουμε ότι το Γενάρη οι αντικαθεστωτικοί σιίτες αντάρτες Χούτι είχαν καταλάβει το προεδρικό παλάτι, ενώ το Φλεβάρη ο μέχρι τότε πρόεδρος της Υεμένης Χάντι και οι υπουργοί του είχαν εξαναγκαστεί σε παραίτηση, με τον Αμπντέλ Μαλίκ αλ Χούτι να ανακηρύσσεται πρόεδρος της χώρας.
Τα γεγονότα
Σάββατο 21 Μάρτη: Πολιτοφυλακή των Χούτι καταλαμβάνει το στρατιωτικό αεροδρόμιο στην πόλη Ταϊζ χωρίς να συναντήσει αντίσταση, φτάνοντας 180 χιλιόμετρα μακριά από το λιμάνι του Άντεν, προπύργιο του Χάντι.
Κυριακή 22 Μάρτη: Ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών του Ιράν καλεί τον Χάντι να παραιτηθεί για να βάλει φρένο στο ξέσπασμα περισσότερης βίας στη χώρα.
Συνεδριάζει έκτακτα το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ μετά από έκκληση του έκπτωτου προέδρου Χάντι. Αποφασίζει ομόφωνα στήριξη στον Χάντι και δεσμεύεται για «την ενότητα και εθνική κυριαρχία» της χώρας κάνοντας λόγο για μέτρα που θα παρθούν ενάντια στους Χούτι. Καλεί επίσης όλες τις χώρες μέλη να απόσχουν από κάθε ανάμειξη που θα τροφοδοτούσε τη σύγκρουση και θα επιδείνωνε την αστάθεια, κάνοντας ουσιαστικά μία έμμεση πλην σαφής αναφορά στο Ιράν που φαίνεται πως υποστηρίζει το σιιτικό κίνημα Χούτι. (πηγή)
25 Μάρτη: Μετά από αίτημα του έκπτωτου προέδρου Χάντι ξεκινούν αεροπορικοί βομβαρδισμοί εναντίον της Υεμένης από μια συμμαχία χωρών υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, με τις ευλογίες και καθοδήγηση των ΗΠΑ. Στις επιχειρήσεις συμμετέχουν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κουβέιτ, το Μπαχρέιν, το Κατάρ, η Ιορδανία, το Μαρόκο, το Σουδάν, το Πακιστάν και η Αίγυπτος ενώ οι ΗΠΑ παρέχουν πληροφορίες, στόχους και υλικοτεχνική υποστήριξη. Ο Σαουδάραβας πρέσβης στις ΗΠΑ δηλώνει πως η Σαουδική Αραβία και οι άλλες χώρες της συμμαχίας είναι έτοιμες «να προστατεύσουν και να υπερασπιστούν τη νόμιμη κυβέρνηση» του Χάντι και ότι η Σαουδική Αραβία θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να επανέλθει ο Χάντι στην εξουσία.
Οι Χούτι καταλαμβάνουν την αεροπορική βάση του Αλ-Άναντ που βρίσκεται σε απόσταση 60 χλμ. από το Άντεν.
Ο Μοχάμεντ αλ-Μπουκχαΐτι, μέλος του πολιτικού γραφείου των Χούτι, προειδοποιεί ότι οι βομβαρδισμοί θα προκαλέσουν ευρύτερο πόλεμο στην αραβική χερσόνησο. «Ο υεμενίτικος λαός είναι ένας ελεύθερος λαός και θα αντισταθεί στους επιτιθέμενους. Θα σας υπενθυμίσω ότι η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας και οι κυβερνήσεις του Κόλπου θα μετανιώσουν για αυτή την επιθετικότητα», δηλώνει.
26 Μάρτη: Το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας εκφράζει την έντονη ανησυχία του για την επιδείνωση της κατάστασης στην Υεμένη και καλεί τις εμπλεκόμενες πλευρές να λύσουν τη διένεξη μέσω διαλόγου.
Ο υπουργός άμυνας του Σουδάν δηλώνει πως η χώρα του θα συνεισφέρει με πολεμικά αεροσκάφη και στρατό ξηράς, ο οποίος κατευθύνεται ήδη προς την περιοχή. Η αιγυπτιακή κυβέρνηση αναπτύσσει τέσσερα πολεμικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα για να περιπολεί τον κόλπο του Άντεν και να μπλοκάρει τις γραμμές ανεφοδιασμού των Χούτι.
Δύο πολεμικά πλοία των ΗΠΑ, το USS Iwo Jima και το USS Fort McHenry, αναπτύσσονται στην Ερυθρά Θάλασσα κοντά στις ακτές της Υεμένης.
Υεμενίτες ψάχνουν για επιζώντες σε κτήριο κατεστραμμένο από αεροπορικό βομβαρδισμό
Οι Χούτι δηλώνουν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν μόνοι τους την επιχείρηση. Ερωτηθείς από το «Ρόιτερς» αν υπήρξε επικοινωνία με το Ιράν από την έναρξη των επιθέσεων ή αν οι Χούτι θα ζητήσουν στρατιωτική βοήθεια από την Τεχεράνη, ο αξιωματούχος της σιιτικής πολιτοφυλακής Μοχάμεντ αλ-Μπουχάιτι είπε: «Όχι. Ο λαός της Υεμένης είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει την επίθεση χωρίς ξένη παρέμβαση». (πηγή)
Οι Χούτι ανακοινώνουν το σχηματισμό πέντε μετώπων για να αντιμετωπίσουν την επίθεση.
28 Μάρτη: Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δηλώνει πως οι βομβαρδισμοί σκότωσαν 34 αμάχους. Η συμμαχία των χωρών του Κόλπου δηλώνει πως οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί μπορεί να κρατήσουν μέχρι και έξι μήνες.
29 Μάρτη: Το υπουργείο εξωτερικών της Ρωσίας καλεί όλες τις πλευρές της σύγκρουσης στην Υεμένη να σταματήσουν κάθε στρατιωτική δράση.
Ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου Συνεργασίας των χωρών του Κόλπου καλεί τους Χούτι να παραδώσουν τα όπλα και να εγκαταλείψουν τα κυβερνητικά γραφεία, ώστε να ξεκινήσει διάλογος· την ίδια στιγμή η αεροπορία του βομβαρδίζει θέσεις των Χούτι και ένας στρατιωτικός εκπρόσωπος τύπου της συμμαχίας δηλώνει ότι οι βομβαρδισμοί θα συνεχιστούν έως ότου επανέλθει ο πρόεδρος Χάντι στην εξουσία.
Το Ομάν απευθύνει έκκληση να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί.
Ο πρώην υπουργός εξωτερικών της Υεμένης (που βρίσκεται στην πρωτεύουσα της Σ. Αραβίας) δηλώνει ότι υπάρχει πιθανότητα η συμμαχία να ξεκινήσει χερσαίες επιχειρήσεις ενάντια στους Χούτι. Ήδη μια δύναμη αποτελούμενη τουλάχιστον από 150,000 στρατιώτες της Σ. Αραβίας έχει συγκεντρωθεί στα σύνορα με την Υεμένη προετοιμαζόμενη για χερσαία εισβολή, ενώ παρόμοιες προετοιμασίες γίνονται και από άλλες χώρες (Αίγυπτο, Πακιστάν, Ιορδανία, Σουδάν).
30 Μάρτη: οι «σύμμαχοι» βομβαρδίζουν καταυλισμό εσωτερικών προσφύγων σκοτώνοντας τουλάχιστον 29 αμάχους και τραυματίζοντας 41 μεταξύ των οποίων και παιδιά. Αξιωματούχος του ΟΗΕ δηλώνει «σοκαρισμένος».
31 Μάρτη: Ο υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας, Σ. Λαβρόφ, καλεί σε παύση των εχθροπραξιών και δηλώνει ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να κάνει ό, τι είναι δυνατόν, ώστε η σύγκρουση να μη μετατραπεί σε μια μεγαλύτερη σύγκρουση μεταξύ των αραβικών κρατών και του Ιράν.
Ο έκπτωτος υπουργός εξωτερικών της Υεμένης δηλώνει πως εγκρίθηκε το αίτημά του για να ξεκινήσουν χερσαίες επιχειρήσεις.
Η φύση της σύγκρουσης
Μια ματιά στο χάρτη είναι ενδεικτική για να σχηματίσει κανείς μια πρώτη ιδέα γιατί γίνεται αυτή η σύγκρουση. Η απάντηση με δύο φράσεις είναι: επικαιροποίηση της παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ και πετρέλαιο. Η Υεμένη βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της αραβικής χερσονήσου και τα στενά Μπαμπ ελ Μαντέμπ αποτελούν τη μία από τις δύο πύλες της Ερυθράς Θάλασσας. Ένα μεγάλος μέρος του εξαγόμενου πετρελαίου από τις χώρες του Κόλπου προς την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Ασία περνάει από το πέρασμα αυτό καθιστώντας τον έλεγχό του ιδιαίτερα κρίσιμο. Ο Άντονι Κόρντσμαν, σημαντικός στρατηγικός αναλυτής στο think tank Center for Strategic and International Studies στην Ουάσινγκτον, παρουσιάζει τις στρατηγικές επιδιώξεις των ΗΠΑ (πηγή: World Socialist Web Site): σημειώνοντας ότι το 2013 πέρασαν από τα στενά Μπαμπ ελ Μπαντέμπ 3,8 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα (bbl/d) πετρελαίου και πετρελαιοειδών, έγραψε πρόσφατα ότι μεταξύ των συμφερόντων που διακυβεύονται συμπεριλαμβάνεται «το κόστος και η ασφάλεια του κάθε φορτηγού που περνάει μέσα από το κανάλι του Σουέζ, η ασφάλεια των αμερικάνικων και των άλλων συμμαχικών πολεμικών πλοίων που κινούνται στο κανάλι, η οικονομική σταθερότητα της Αιγύπτου, καθώς και η ασφάλεια του κρίσιμου λιμανιού της Σαουδικής Αραβίας στην Τζέντα και μια μεγάλη μονάδα εξαγωγής πετρελαίου έξω από τον Κόλπο».
Το κλείσιμο του Μπαμπ ελ-Μαντάμπ θα αναγκάσει τα δεξαμενόπλοια από τον Περσικό Κόλπο με προορισμό τη διώρυγας του Σουέζ ή τον αγωγό SUMED να εκτρέψουν την πορεία τους γύρω από το νότιο άκρο της Αφρικής, αυξάνονταν έτσι το χρόνο διέλευσης και το κόστος. Επιπλέον, θα αποκλειστεί η διαδρομή της Ευρώπης και της Βόρειας Αφρική προς τις ασιατικές αγορές μέσω της διώρυγας του Σουέζ και του Μπαμπ ελ-Μαντάμπ.
Οι ΗΠΑ λοιπόν επιδιώκουν την παλινόρθωση του προηγούμενου φιλοϊμπεριαλιστικού καθεστώτος στην Υεμένη, ενώ ενδιαφέρονται ιδιαίτερα και για την ανακατάληψη της αεροπορικής βάσης Αλ Ανάντ που καταλήφθηκε από αντάρτες Χούτι στις 25 Μάρτη (από τη βάση αυτή επιχειρούσαν μη επανδρωμένα αεροσκάφη που έχουν σκοτώσει πάνω από 1000 άτομα από το 2009). Μια τέτοια εξέλιξη θα ενισχύσει τον ιμπεριαλισμό και τους συμμάχους του στην περιοχή (Σαουδική Αραβία, Ισραήλ κλπ.) αποδυναμώνοντας το Ιράν και τις οργανώσεις ριζοσπαστικού Ισλάμ που αυτό υποστηρίζει (Χαμάς, Χεζμπολά). Περιττό να αναφέρει κανείς σε τι μοίρα θα βρεθεί η Παλαιστίνη αν ένα τέτοιο σενάριο ευοδωθεί· από την άλλη, ο έλεγχος των στενών Μπαμπ ελ Μαντέμπ από μια ανεξάρτητη Υεμένη θα διευκόλυνε τον ανεφοδιασμό της παλαιστινιακής αντίστασης. Αντίπαλοι στους σχεδιασμούς του ιμπεριαλισμού στην περιοχή είναι οι Χούτι και κάποιες στρατιωτικές δυνάμεις που πρόσκεινται στον πρώην πρόεδρο της Υεμένης. Αυτοί φαίνεται να αποτελούν το μοναδικό υπαρκτό υποκείμενο που είναι αυτή τη στιγμή διατεθειμένο και ικανό να αντισταθεί στην ιμπεριαλιστική επέμβαση.
Με κόκκινο τα στενά Μπαμπ ελ Μαντέμπ, το γεωστρατηγικά κρίσιμο πέρασμα από τον κόλπο του Άντεν στην Ερυθρά Θάλασσα.
Και στο βάθος Ιράν
Τις τελευταίες μέρες λαμβάνουν χώρα οι διαπραγματεύσεις μεταξύ του Ιράν και της ομάδας P5+1 (που περιλαμβάνει τις πέντε χώρες-μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ – ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία και Κίνα – και τη Γερμανία). Δε μπορούμε να επεκταθούμε πάνω στο θέμα στα όρια αυτού του άρθρου, αλλά η γενική ιδέα είναι ότι το Ιράν καλείται να δεχτεί ένα ιδιαίτερα ασφυκτικό καθεστώς επιτήρησης από τις ΗΠΑ με αντάλλαγμα την άρση κάποιων από τις κυρώσεις που του έχουν επιβληθεί. Σημειωτέον ότι η Τεχεράνη έχει δηλώσει επανειλημμένα πως δεν έχει σχέδια να φτιάξει πυρηνικό πρόγραμμα και πως έχει υπογράψει τη Συνθήκη Μη Διάδοσης Πυρηνικών (Νuclear Non-Proliferation Treaty, NΡΤ), κάτι που έχει ως αποτέλεσμα όλα τα εργοστάσια εμπλουτισμού ουρανίου και οι πυρηνικές της εγκαταστάσεις να υπόκεινται ήδη σε στενή επιτήρηση από το Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (International Atomic Energy Agency, IAEA). Πρακτικά, αυτό που απαιτούν οι ΗΠΑ από το Ιράν είναι να έχουν άμεση πρόσβαση σε κάθε σημείο που υπάρχει υποψία πυρηνικής δραστηριότητας, είτε αυτό είναι στρατόπεδο, είτε εργοστάσιο κλπ. Αυτό που έχει όμως μια αξία να δει κανείς είναι οι πολεμικές ιαχές των γερακιών της Ουάσιγκτον κατά την περίοδο των διαπραγματεύσεων αυτών. Τεράστια είναι η λίστα με άρθρα και δηλώσεις που, κραδαίνοντας τα πυρηνικά του Ιράν (όπως πριν από μερικά χρόνια κράδαιναν τα «όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ», τα οποία ποτέ δε βρέθηκαν), μιλάνε ανυπόκριτα τη γλώσσα του πολέμου – μολονότι σε αυτή τη φάση η αμερικάνικη κυβέρνηση φαίνεται να προτιμά μια πολιτική προσεταιρισμού ή ουδετεροποίησης του Ιράν από μια ευθεία στρατιωτική σύγκρουση μαζί του. Σταχυολογούμε ενδεικτικά τέσσερα άρθρα που δημοσιεύτηκαν σε σοβαρές εφημερίδες:
- Ένα άρθρο στους NY Times του Τζον Μπόλτον, που είχε διατελέσει πρέσβης στον ΟΗΕ επί Μπους, με τίτλο «Για να σταματήσετε τη βόμβα του Ιράν, βομβαρδίστε το Ιράν» (“To stop Iran’s bomb, bomb Iran”). Φανταζόμαστε ότι περαιτέρω σχολιασμός περιττεύει.
- Ένα ακόμα άρθρο στην ίδια εφημερίδα, στο οποίο ο Τόμας Φρίντμαν διαπιστώνει ότι χωρίς αξιόπιστη απειλή για βία εναντίον του Ιράν οι ΗΠΑ δε μπορούν να πετύχουν πολλά, για να συνεχίσει διερωτώμενος για ποιο λόγο οι ΗΠΑ δεν εξοπλίζουν το εχθρικό προς το Ιράν ISIS αντί να το πολεμούν.
- Ένα άρθρο της Τζένιφερ Ρούμπιν στη Washington Post, το οποίο κλείνει με τη φράση «μπορεί κάλλιστα να δούμε τη Βουλή, τη Γερουσία και το Λευκό Οίκο γεμάτα με ρεπουμπλικάνους, διατεθειμένους και ικανούς να κάνουν αυτό που θα έπρεπε να κάνει ο Ομπάμα: να αναγκάσουν το Ιράν να επιλέξει μεταξύ της επιβίωσης του καθεστώτος και του πυρηνικού του προγραμμάτος».
- Ένα ακόμα άρθρο στην ίδια εφημερίδα με τίτλο «Ο πόλεμος με το Ιράν είναι μάλλον η καλύτερη επιλογή μας». Κι εδώ τα σχόλια περιττεύουν.
Η απύθμενη υποκρισία των παγκόσμιων τρομοκρατών
Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο σοβαρή, θα επιτρέπαμε στον εαυτό μας ένα σύντομο σαρκαστικό χαμόγελο για τη χωρίς όριο υποκρισία του δυτικού ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του. Τη στιγμή που η εξωτερική πολιτική του μπλοκ αυτού γίνεται υποτίθεται στο όνομα της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της πάλης ενάντια στην τρομοκρατία, εδώ έχουμε τη στήριξη ενός πολέμου στον οποίο ηγετική δύναμη είναι μια σκοταδιστική μοναρχία (Σαουδική Αραβία) που αποκεφαλίζει τους πολίτες της και παρέχει στήριξη στην Αλ-Κάιντα, το ISIS και άλλες σουνιτικές σκοταδιστικές οργανώσεις, ενώ συμμετέχει και η Αίγυπτος του δικτάτορα Σίσι (που πέρσι τέτοια εποχή καταδίκαζε 529 αντικαθεστωτικούς σε θάνατο). Αυτή τη στιγμή μια σειρά μοναρχικά καθεστώτα (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κατάρ, Κουβέιτ, Μπαχρέιν, Ιορδανία) και μία στρατιωτική δικτατορία (Αίγυπτος) βομβαρδίζουν την Υεμένη για να… αποκαταστήσουν τη δημοκρατία. Και αυτό θέλουν να το καταφέρουν επαναφέροντας στην εξουσία έναν πρόεδρο που εκλέχτηκε μέσω μιας εκλογικής διαδικασίας στην οποία ήταν ο μόνος υποψήφιος.
Υπενθυμίζουμε επίσης ότι πριν από δυο μήνες οι υπέρμαχοι της ελευθερίας, της δημοκρατίας κλπ ιμπεριαλιστές θρηνούσαν και οδύρονταν για το χαμό του (αντιδραστικότατου) πρώην βασιλιά της Σ. Αραβίας, Αμπντάλα μπιν Αμπντούλ Αζίζ. Στη Μεγάλη Βρετανία οι σημαίες κυμάτιζαν μεσίστιες σε ένδειξη πένθους, ενώ ο πρίγκιπας Κάρολος και ο πρωθυπουργός Τζέιμς Κάμερον πήγαν στη Ριάντ για να παραστούν στην κηδεία με τον Κάμερον μάλιστα να δηλώνει πως ο Αμπντάλλα πρέπει να μνημονεύεται για «τη δέσμευσή του στην ειρήνη και την ενίσχυση της κατανόησης μεταξύ των θρησκειών» και πως οι δύο χώρες «πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται από κοινού για την ενίσχυση της ειρήνης και της ευημερίας στον κόσμο». Στις ΗΠΑ ο Ομπάμα τού έπλεκε επίσης το εγκώμιο λέγοντας πως «ως ηγέτης, ήταν πάντα ειλικρινής και είχε το θάρρος της γνώμης του» και ότι «μία τις πεποιθήσεις του ήταν η σταθερή και παθιασμένη πίστη του στη σημασία της σχέσης ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας ως δύναμη για τη σταθερότητα και την ασφάλεια στη Μέση Ανατολή και πέραν αυτής» ενώ ο Μπάιντεν έσπευδε στο Ριάντ για να αποδώσει τιμές στο νεκρό. Ο πρόεδρος του Ισραήλ, Ρόιβεν Ρίβλιν, μιλούσε για τη «γειωμένη, μετρημένη και υπεύθυνη ηγεσία» του Αμπντάλλα.
Όχι ότι περιμέναμε φυσικά τίποτα καλύτερο από το δυτικό ιμπεριαλισμό. Αυτός δεν είναι που μπούκαρε στο Αφγανιστάν το 2001 και στο Ιράκ το 2003 με αποτέλεσμα το θάνατο περισσότερων από ένα εκατομμύριο ανθρώπων; Αυτός δεν ήταν που βομβάρδισε το 2011 τη Λιβύη για να ανατρέψει τον Καντάφι; Αυτός δεν ήταν που από το 2011 υποδαυλίζει τον εμφύλιο στη Συρία και βομβαρδίζει για να ανατρέψει τον Άσσαντ; Για να μη μιλήσουμε για το πραξικόπημα στην Ουκρανία και τους καθαρούς ναζί που στηρίζει και εξοπλίζει εκεί. Μα και στο εσωτερικό του κύριου φάρου – και εξαγωγού – ελευθερίας και δημοκρατίας, των ΗΠΑ, οι επιτυχίες σε ζητήματα ελευθερίας και δημοκρατίας είναι αξιοθαύμαστες: οι ΗΠΑ διαθέτουν το μεγαλύτερο ποσοστό φυλακισμένου πληθυσμού, έχουν εκτελέσει 1404 κρατούμενους από το 1976 ενώ οι δολοφονίες (μαύρων κυρίως) πολιτών από την αστυνομία – που μένουν μάλιστα και ατιμώρητες – είναι σύνηθες φαινόμενο.
Η ήττα των ιμπεριαλιστών απαραίτητη προϋπόθεση για την κοινωνική απελευθέρωση
Δεν είναι καθόλου απλό, αλήθεια, να προσανατολιστεί κανείς στην πεπλεγμένη πραγματικότητα που συνθέτουν ιμπεριαλιστές, αυταρχικά καθεστώτα, μεγάλη ποικιλία θρησκευτικών σεχτών, γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί, πετρέλαια κλπ. στη Μέση Ανατολή. Εμείς είχαμε και συνεχίζουμε να έχουμε μια σχεδόν απλοϊκή «ξύλινη» φράση για πυξίδα: η ελευθερία κατακτιέται σε σύγκρουση με τον ιμπεριαλισμό.
Έχουμε ξαναγράψει πως ένα από τα βασικά επαναστατικά καθήκοντα σήμερα είναι η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό όχι γενικώς και αορίστως, αλλά με τη συγκεκριμένη μορφή την οποία έχει πάρει: αυτή δηλαδή τού υπό αμερικάνικη ηγεμονία δυτικού μπλοκ (ΝΑΤΟ, αμερικάνικος στρατός και στρατός των συμμάχων, ΕΕ, ΔΝΤ, κεντρικές τράπεζες, διεθνή δικαστήρια κοκ). Η κάθε ματαίωση των σχεδιασμών της Ιεράς αυτής Συμμαχίας και η κάθε της ήττα (στρατιωτική, πολιτική κοκ) αποτελεί προοδευτικό γεγονός που πρέπει να χαροποιεί ολόκληρη την ανθρωπότητα – και ιδίως όσους ψάχνουν να βρουν ένα δρόμο για να ξεπεράσουν τον καπιταλισμό, μιας και ο νούμερο ένα εγγυητής της συνέχειας και αναπαραγωγής του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ακριβώς η συμμαχία αυτή. Οι συνειδητοί προλετάριοι που έτυχε να γεννηθούν στη Δύση έχουν και ένα λόγο παραπάνω όχι μόνο να επιθυμούν αλλά και να παλεύουν ενεργά για την ήττα του ιμπεριαλισμού αυτού, που τυγχάνει να είναι ο «δικός τους» ιμπεριαλισμός, για να θυμηθούμε λίγο και τον Λένιν [1]. Δεν αρκεί εδώ μια γενικόλογη φρασεολογία ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ ή για «τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στις οποίες η χώρα μας δεν πρέπει να εμπλακεί» ή, ακόμα χειρότερα, τα «ούτε Σαντάμ ούτε μπαρμπα-Σάμ». Αυτό που απαιτείται είναι η ενεργή κινητοποίηση για την ήττα του δυτικού ιμπεριαλισμού σε όλα τα θερμά μέτωπα στα οποία εμπλέκεται (Παλαιστίνη, Συρία, Βενεζουέλα, Ουκρανία, Υεμένη κοκ). Μόνο μια τέτοια στάση θα επιτρέψει στο όποιο κομμουνιστικό κίνημα να επηρεάσει τις εξελίξεις στα μέτωπα αυτά, παρέχοντας σε αυτούς που πολεμούν τον ιμπεριαλισμό εκεί όχι μόνο βοήθεια, αλλά και μια πολιτική εναλλακτική. Μόνο στεκόμενος ολόψυχα και χωρίς όρους στο πλευρό του Παλαιστίνιου που δίνει ένα δίκαιο πόλεμο ενάντια στην ισραηλινή κατοχή μπορεί κανείς να του πει να αφήσει το Κοράνι και να πιάσει το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Μόνο στεκόμενος ολόψυχα και χωρίς όρους στο πλευρό του πολιτοφύλακα στο Ντονμπάς που δίνει ένα δίκαιο πόλεμο ενάντια στα φασιστικά τάγματα εφόδου μπορεί κανείς να του ζητήσει να αφήσει τη ρώσικη και να σηκώσει την κόκκινη σημαία.
- Πόλεμο στον πόλεμο του μεγαλύτερου ληστή και δολοφόνου στην ιστορία της ανθρωπότητας, του δυτικού ιμπεριαλισμού – μέχρι την ήττα της σταυροφορίας του και το συνολικό τσάκισμά του.
- Κάτω τα χέρια από την Υεμένη – Νίκη στους Χούτι!
Σημειώσεις
[1] «Κατά τη διάρκεια ενός αντιδραστικού πολέμου μια επαναστατική τάξη δεν μπορεί παρά να επιθυμεί την ήττα της κυβέρνησής της. Αυτό είναι αξίωμα, και αμφισβητείται μόνο από συνειδητούς οπαδούς ή ανίκανους δορυφόρους των σοσιαλσοβινιστών. […] Επαναστατική δράση όμως ενάντια στην κυβέρνησή σου κατά τη διάρκεια του πολέμου σημαίνει αναμφισβήτητα όχι μόνο να επιθυμείς την ήττα της κυβέρνησής σου, αλλά να προσπαθείς να βοηθήσεις προς την κατεύθυνση της ήττας. […] Όποιος υποστηρίζει το σύνθημα ‘ούτε νίκη, ούτε ήττα’ είναι συνειδητά ή ασυνείδητα ένας σοβινιστής· στην καλύτερη περίπτωση, είναι ένας διαλλακτικός μικροαστός, αλλά σε κάθε περίπτωση εχθρός της προλεταριακής πολιτικής, υπέρμαχος των υφιστάμενων κυβερνήσεων και των σημερινών άρχουσων τάξεων.» Λένιν, 1915, «Για την ήττα της κυβέρνησης της χώρας σου στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο»
Avantgarde 
Σχετικά με το ιστορικό, σημαντικό ρόλο στην επιθεση των σιιτών Χουτι επαιξε και το χτυπημα του ISIS σε 2 τεμενη με 142 νεκρους στις 19 Μαρτη. Παρακατω σχετικο δημοσιευμα στον αστικο τυπο:
ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΜΙΚΑΖΙ ΣΕ ΤΖΑΜΙΑ ΜΕ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΝΕΚΡΟΥΣ
Το Ισλαμικό Κράτος έπνιξε στο αίμα και την Υεμένη
Την ευθύνη και των επιθέσεων καμικάζι εναντίων δύο τεμενών στη Σαναά της Υεμένης, που είχαν αποτέλεσμα να βρουν τον θάνατο 142 άνθρωποι σήμερα, ανέλαβε το Ισλαμικό Κράτος, όπως ανακοίνωσε η οργάνωση με ανάρτηση στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Twitter.
Τουλάχιστον 126 άνθρωποι σκοτώθηκαν και πάνω από 260 τραυματίστηκαν όταν τέσσερις βομβιστές αυτοκτονίας ανατινάχτηκαν στα δύο τεμένη κατά τη διάρκεια της προσευχής της Παρασκευής, είπε μια ιατρική πηγή στο Reuters. Στα δύο τεμένη προσέρχονται ιδίως υποστηρικτές των σιιτών μουσουλμάνων Χούτι που έχουν καταλάβει την κυβέρνηση και προσπαθούν να εδραιώσουν την εξουσία τους…. Πηγη:http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64159197
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα «Η Υεμένη είναι το προπύργιο της Αλ Κάιντα της Αραβικής Χερσονήσου, ένα ισχυρό ορμητήριο των τζιχαντιστών της οργάνωσης, που έχει εξαπολύσει παρόμοιες επιθέσεις κατά των μουσουλμάνων Χούτι. Παρόλα αυτά το Ισλαμικό Κράτος αρχίζει να κερδίζει έδαφος στη χώρα». Tωρα που το ισλαμικο κρατος το χει βαλει στα πόδια οι σαουδάραβες προστάτες τους μαζί με όλα τα τσιράκια του ιμπεριαλισμού, τρέχουν και δεν προλαβαίνουν. Η Υεμενη ειναι αποκαλυπτική για το ποια ειναι τα μέτωπα στην περιοχη και ποιος ειναι ο ρόλος του βρωμερου ISIS που δήθεν ο δυτικός ιμπεριαλισμός βρισκεται απέναντί του.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Παράθεμα: ΥΕΜΕΝΗ: ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΗΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑΣ | Ώρα Κοινής Ανησυχίας·
Μερικές πληροφορίες για τους Χούτι από το άρθρο τού Caleb Maupin (http://journal-neo.org/2015/04/02/revolutionary-yemen-faces-wall-street-saudi-attack/):
«Ποιοι είναι οι «Χούτι»;
Πριν από δύο περίπου δεκαετίες άρχισε να ριζώνει ένα θρησκευτικό κίνημα σιιτών στη βόρεια Υεμένη. Η οργάνωση στην αρχή αυτοαποκαλούνταν «Νέοι πιστοί». Έφτιαξε θερινές κατασκηνώσεις για τη σιιτική νεολαία και παρείχε βασικές υπηρεσίες στην καταπιεσμένη και φτωχή αυτή κοινότητα. Ενώ η κυβέρνηση της Υεμένης συνέχιζε να ευθυγραμμίζεται με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Σαουδική Αραβία, το 2003 οι «Νέοι πιστοί» έκαναν μια πολιτική στροφή. Οι «Νέοι πιστοί» άρχισαν να αντιτάσσονται δυνατά στην εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ και να κηρύσσουν ένα ξεκάθαρα αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα. Καταδίκασαν τους ηγέτες της Υεμένης, καθώς και τη Σαουδική μοναρχία για τη συνενοχή τους στα εγκλήματα των ΗΠΑ και του Ισραήλ σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών, οι «Νέοι πιστοί» άρχισαν να λειτουργούν ως κάτι περισσότερο από απλά μια θρησκευτική ομάδα. Εξασκούσαν το σιιτικό Ισλάμ των Ζαϊντι και, απαιτώντας τα δικαιώματα τους, πολλοί σιίτες συσπειρώθηκαν γύρω από το θρησκευτικό ηγέτη Χουσεΐν Μπαντρεντίν αλ-Χούτι (όπως περίπου έγινε και με τους ακόλουθους του Elijah Mohammed ή του Δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ στις ΗΠΑ).
Αυτό που ξεκίνησε πριν από δύο δεκαετίες με μερικές χιλιάδες ανθρώπους έχει πλέον μετατραπεί σε μαζικό κίνημα. Ένας ολόκληρος στρατός αποτελούμενος από χιλιάδες νέους άνδρες σιίτες έχει πάρει το όπλο για να υπερασπίσει τις κοινότητές του από τις διακρίσεις και για να απαιτήσει πράγματα όπως δουλειές, υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση. Με συνθήματα όπως «Θάνατος στην Αμερική», αυτή την ομάδα νέων, ενόπλων Υεμενιτών συνέχισε τη μάχη εναντίον της κυβέρνησης της Υεμένης (που ευθυγραμμιζόταν με ΗΠΑ και Σαουδική Αραβία).
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης των ΗΠΑ αναφέρονται στους Χούτι με όρους που έχουν υιοθετήσει οι αντίπαλοί τους. Το όνομα «Χούτι» προέρχεται από το όνομα του ιδρυτικού τους ιερέα, ο οποίος κυνηγήθηκε και δολοφονήθηκε από την υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ κυβέρνηση της Υεμένης. Τώρα ο γιος του οδηγεί αυτό το τεράστιο πολιτικό και θρησκευτικό κίνημα.»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Στο παρακάτω ντοκιμαντέρ τού BBC (που έχει πλέον κατέβει από το youtube) ο εκπρόσωπος των Χούτι λέει τις παρακάτω φράσεις:
«Δεν υπάρχουν σύνορα στην πάλη μας. Θα βοηθήσουμε τους καταπιεσμένους παντού στον κόσμο.»
«Στηρίζουμε τον Τσάβες στη Βενεζουέλα. Γιατί αναφέρετε το Ιράν με τόση επιμονή; Αυτό έχει ως στόχο τη διασπορά θρησκευτικού διαχωρισμού.»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ναι ναι νίκη στους αντιμπεριαλιστές Χούτι !
Πόσα χρόνια θα περάσουν για να κατάλαβουν μερικοί και να πάψουν να υποστηρίζουν τον κάθε μαλάκα αντιδραστικό που πετάει μια φανφάρα ενάντια στους Αμερικάνους και τους Εβραίους ;
Δεν τρέχανε τροτσκιστές στο Ιράν το 1979 για να χαιρετίσουν την επανάσταση και μετά από λίγα χρόνια ψάχνανε για δείγμα αριστερού αφού τους είχαν καθαρίσει οι δήθεν αντιμπεριαλιστές ;
Μόνο ως αστείο μπορεί να χαρακτηριστεί ο συσχετισμός μεταξύ του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ ενός μεταρρυθμιστή ακτιβιστή/παπά μετά από σε μια χώρα που είχε βιώσει 2 αστικού τύπου επαναστάσεις (πριν από 200 και 100 χρόνια αντίστοιχα) και δεν είχε από γεννησιμιού του τα βαρίδια του φεουδαρχικού τρόπου παραγωγής (κατά Χέγκελ-Μαρξ-Ενγκελς) με την καθυστερημένη Υεμένη !
Η σύγχρονη Υεμένη ως κομμάτι της νοτιοδυτικής άκρης της Αραβικής χερσονήσουν δεν έχει και μεγάλη σχέση με την ιστορία του περάσματος της Ευρώπης από τη φεουδαρχία και τον ανατολικό τρόπο παραγωγής στον καπιταλισμό. Πόσο μάλλον με την ανάπτυξη του καπιταλισμού χωρίς φεουδαρχικά βαρίδια στην Αμερική.
Με την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας φυλές και δυναστείες και όχι κάποιου είδους επαναστατική αστική τάξη που είχε δημιουργηθεί λόγω συσσώρευσης πλούτου άρχισαν να τρώγονται μεταξύ τους για να μοιράσουν τη λεία. Από κοντά και οι αποικιοκράτες της Αγγλίας (σημείωση όταν η Γαλλία εισέβαλλε στην Αλγερία το 1830 ο Καρλ Μαρξ ειρωνεύτηκε τους πειρατές αλγερινούς και την υποτιθέμενη ανδρεία τους).
Στη βόρεια Υεμένη (που ελέγχουν οι σημερινοί Χούτι) ιδρύθηκε
κατόπιν ψευτοαντίστασης στις σπηλιές Ιμάμηδων (των ιδεολογικών προγόνων των σημερινών Χούτι) το Mutawakkilite Βασίλειο. Με ιδεολογικό φερετζέ η δυναστεία ( al-Qasimi δυναστεία που έκανε κουμάντο με τον έναν ή τον άλλο τρόπο για 900 χρόνια στην Υεμένη και τη νότια αραβία) να έχει μια παραλλαγή/μαλακία του Σιιτισμου (Zaidism). Αφού ελέγξαν την περιοχή , ερήμους , βοσκοτόπια και σπηλιές είπαν να πάνε και πιο βόρεια όπου συγκρουστήκαν με άλλους φύλαρχους της φοβερής και τρανής δυναστείας των Σαουντ το 1934. Σφαχτήκαν λίγο για το ποιος είναι πιο καλός εκπρόσωπος του Αλλάχ με τα τουρμπάνια και τις γεννειάδες και ρυθμίσαν τα μεταξύ τους σύνορα.
Φυσικά η Υεμένη ήταν από άλλο πλανήτη και από τις πλέον καθυστερημένες περιοχές της γης.
Και όπως έγινε σε χώρες που δεν υπήρχε σοβαρή αστική τάξη, τα καθήκοντα της αστικής επανάστασης με τις χίλες δύο στρεβλώσεις και αηδίες τις ανέλαβε ο στρατός. Όπου κάποια μέλη κατώτερων τάξεων μαθαίναν 5-6 γράμματα επιπέδου υπαξιωματικού του ελληνικού στρατού και συν τοις άλλοις μαθαίναν σε μια πειθαρχία και ένα οργανωτικό μοντέλο.
Στην περίπτωση της Υεμένης τα φώτα όμως ήρθαν σε μεγάλο βαθμό από το εξωτερικό από το ξύπνημα του επίσης εκ του στρατού ερχόμενου Νάσερ της Αιγύπτου.
Από το 62 μέχρι το 70 εξελίσσεται ο εμφύλιος πόλεμος στη βόρεια Υεμένη από την μια ήταν πραξικοπήματα που βαπτίζοταν επαναστάσεις από τους νασερικούς με την φυσική και έμμεση παρουσία των στρατευμάτων της Αιγύπτου που ήταν αντιβασιλικοί καραβανάδες από την άλλη οι βασιλικοί , οι ιμάμηδες, οι γενειάδες οι θρησκευτικοί ηγέτες (καλή ώρα σαν τους Χούτι) και ο καλός κόσμος του Αλλάχ. Οι ορεσίβιοι Ζαιντι/Σιιτες (πρόγονοι των Χούτι) ήταν κατά κύριο λόγο βασιλικοί ενώ οι Σααφι/σουνίτες αντιβασιλικοί.
Το 1970 επικράτησαν τελικά οι αντιβασιλικοί στην βόρεια Υεμένη έγινε συμβαβισμός μπήκαν μερικοί βασιλικοι στην κυβέρνηση καθαρίσαν άλλους, κλασικά πράγματα. Η αίγυπτος όμως είχε αποχωρήσει γιατί είχε εντωμεταξύ φάει ήττα το 1967.
Σύμμαχος των βασιλικών εκτός από τους ιδεολογικούς προγόνους των Χούτι ήταν φυσικά ολοι όσοι είχαν σπαστεί με τον Νάσερ. Άγγλοι , δυτικοί και απρόσμενα οι σουνίτες Σαουδάραβες που προτιμούσαν την απόλυτη μοναρχία έστω αντίπαλου δόγματος από το μεγαλύτερο κίνδυνο που ήταν οι καραβανάδες του Νάσερ ο οποίος εκείνη την περίοδο είχε παρει πολύ τα πάνω του. Ο Νάσερ είχα καθαρίσει τους θρησκευτικούς εκπροσωπους της Μουσουλμάνικης Αδερφότητας που προσομοίαζαν περισσότερο με τους μαλάκες θρησκευτικούς της Σαουδικης Αραβίας.
Ως γνωστό σήμερα το 2015 η Αίγυπτος είναι ΑΚΟΜΗ εγκλωβισμένη μεταξυ των καραβανάδων με ξεθωριασμένη την αντιμπεριαλιστική φανφαρολογία και των κεντροδεξιών/δεξιων της μουσουλμανικής αδελφότητας τύπου Ερντογάν.
Η νότια Υεμένη πήρε και αυτή μπρος κατά τη δεκαετία του 60 πάλι υπό την επιρροή των μαγκιών του Νάσσερ στην περιοχή.
2 οργανώσεις υπήρχαν : το NLF και το νασερικό FLOSY
με χαμηλής έντασης αντάρτικο πόλεων το 1967 και απεργίες σε πόλεις που είχαν αναπτύξει οι Άγγλοι ανακηρύχθηκε η ανεξαρτησία. Υπήρχε φαγωμάρα μεταξύ NLF και FLOSY και πάλι μετά από κάποια πραξικοπήματα και εκκαθαρίσεις ομάδα που είχε άκρες στην ΕΣΣΔ καθάρισε τους άλλους και την έκανε τη χώρα μονοκομματική τριτοκοσμικού τύπου ‘σοσιαλιστική’ με φράγκα , όπλα του ανατολικού μπλοκ. Φυσικά ήταν κοσμική χώρα και ξηλώθηκαν τζαμιά και ιμάμηδες όπως έγινε και σε άλλες γραφειοκρατικές δικτατορίες με περίβλημα το σφυροδρέπανο.
Αυτά όλα μέχρι το 1990 όπου έπαψε να έρχεται φράγκο και όπλα από ΕΣΣΔ οπότε ενώθηκαν οι δύο χώρες , με την προεδρία να πηγαίνει στον ηγέτη της βόρειας Υεμένης που είχε μπαστακωθεί εκεί από το 1978 (εκλογές και άλλα τέτοια φυσικά ούτε λόγος) και την αντιπροεδρία να πηγαίνει στον γ.γ. του Σοσιαλιστικού Κόμματος της νότιας Υεμένης (Ali Salim al-Beidh). Το 1993 θα φύγει ο γ.γ. γιατί ριχνόταν λέει έναντι της νότιας Υεμένης που είχε βρει και κάτι πετρέλαια και είχαν πάρει τα πάνω τους.
Ο Αλι Σαλιμ , ο γ.γ. , το έχει γυρίσει πάλι πίσω στην ανεξαρτητοποίηση της ν.Υεμένης και έχει και κίνημα υπέρ του αιτήματος το οποίο είναι στα μαχαίρια με τους Χούτι..
Ο Ali Abdullah Saleh έμεινε μόνος μέχρι το 2012 όπου μετά από τις διαδηλώσεις της λεγόμενης αραβικής άνοιξης ξεκουμπίστηκε μετά από 30 χρόνια και εκμελλλεύτηκαν οι σιίτες της βόρειας Υεμένης με το κένο της εξουσίας. Ευκαιρία βρήκε και η Αλ Καιντα που είναι στα μαχαίρια με τους χούτι.
Το κυβερνών κόμμα ήταν το General People’s Congress, στην αντιπολίτευση είναι το Σοσιαλιστικό Κόμμα πρώην κυρίαρχο στη σοβιετικού τύπου Νότια Υεμένη και το μεγαλύτερο αντιπολιτευτικό είναι το κόμμα της μουσ.αδερφότητας : Al-Islah που έχει σχέσεις με νεόπλουτους και τη Σαουδ.Αραβία.
Ο Ali Abdullah Saleh προκύπτει να έχει κάνει συμμαχία με τους χούτι.
ιδού η προεδράρα του «επαναστατικού συμβουλίου» των Χούτι με τη χατζάρα :
http://en.wikipedia.org/wiki/Mohammed_Ali_al-Houthi
Αν κανείς σε αυτό το μπάχαλο βλέπει σαν αντιμπεριαλιστές και καλεί σε ΝΙΚΗ τους μάλιστα επειδή πέταξαν μια μαλακία για τον Τσάβες μπας και τσιμπήσει κανείς αριστερούλης στη δυση οκ….
αυτοί οι αντιαμερικάνοι όπως έχει δείξει η ιστορία γίνονται φιλοαμερικάνοι ανάλογα τα συμφέροντα με αρκετή ευκολία…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εγώ με τη σειρά μου θα αναρωτηθώ πόσα χρόνια θα περάσουν για να πάψουν μερικοί να σφυράνε αδιάφορα όταν ο ιμπεριαλισμός τους (που είναι και νούμερο ένα στον πλανήτη) βγαίνει παγανιά για να επικαιροποιήσει την κυριαρχία του διαλύοντας χώρες, ματοκυλώντας λαούς και στηρίζοντας ό,τι πιο αντιδραστικό έχει περπατήσει στη Γη. Κατά τα άλλα τι λες βρε παιδί μου, μα τόσο άγριοι και απολίτιστοι αυτοί οι Χούτι. Να τους κοροϊδεύουμε λοιπόν, όπως έκανε άλλωστε και ο Μαρξ με τους Αλγερινούς πειρατές, και να ευχόμαστε να τους μάθουν πολιτισμό οι ΗΠΑ και οι πολιτισμένοι σύμμαχοί τους στην περιοχή. Να τους λέμε και Κάφρους, όπως έλεγαν οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες εκείνους τούς άλλους απολίτιστους άγριους βάρβαρους που δεν εννοούσαν να εκπολιτιστούν και αντιστέκονταν με το όπλο στο χέρι.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Η επωδός του αγαπημένου τσιτάτου* του Τρότσκι το 1938-39 στους εξαρχειοκεντρικούς τροτσκιστές είναι γνωστή. Η χρήση του επίσης γνωστή για να μπούμε στο μάτι της υποκρισίας των δυτικών ΜΜΕ και της κυρίαρχης δυτικής ιδεολογίας. Είναι καλό για συνδικαλιά σε αμφιθέατρο, ή σε καφενέ των Εξαρχείων με μπύρες.
*»Όχι, εμείς προτιμούμε τους Κάφρους από όλους τους ιεραπόστολους, πνευματικούς και λαϊκούς!»
Η ιστορία της νότιας Αραβίας – Υεμένης δεν εντοπίζεται μονόπλευρα στον κακό ιμπεριαλισμό και στον αγαθό λαό που πολεμάει με το όπλο στο χέρι όπως θα ήθελε ένας γελοίος εξωτικός εθνικιστικός ρομαντισμός δήθεν αντιαποικιοκρατικός που έβρισκε κανείς σε φοιτητίσκους του ΜΛ-ΚΚΕ το 75 όπου υποστήριξε κάθε είδους τριτοκοσμικό δικτατορίσκο ως αντίβαρο των μεγάλων δυνάμεων ΗΠΑ-ΕΣΣΔ.
Η ιστορία της Υεμένης βαρύνεται κατά κύριο λόγο με την παρωχημένη κατά αιώνες επικράτηση αντιδραστικών τρόπων παραγωγής (ανατολικός τρόπος παραγωγής) και της καθυστερημένης και υστερημένης διαδοχής τους από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής είτε από την αποικιοκρατία είτε τη ξενόφερτη στρατοκρατία.
Η περιοχή φυσικά δεν περίμενε τον ιμπεριαλισμό για να βιώσει αιματηρούς φυλετικούς, θρησκευτικούς και διακρατικούς πολέμους. Μια χαρά είχε και απο αυτούς μεταξύ αραβόφωνων μερίδων του πληθυσμού και χωρίς τον ιμπεριαλισμό.
Καθυστερημένη καθώς εισήχθη (2-3 αιώνες μετά την ανάπτυξη του αλλού) σε ένα κομμάτι της Υεμένης από τους Άγγλους (όπως έγινε και αλλού) και υστερημένη γιατί όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς ακόμη και σήμερα η σχέση κεφαλαίου εργασίας συχνά υποσκελίζεται από τη σχέση φύλαρχου έναντι του άλλου ή τη σχέση του τάδε Ιμάμη έναντι του άλλου τζαμιού άλλου δόγματος. Αφήνω κατά μέρος πως η καθημερινότητα των απλών πολιτών επικαθορίζεται ακόμη με σκοταδιστικές πατριαρχικές δομές που έχουν ξεπεραστεί εδώ και εκατοντάδες χρόνια αλλού.
Οι Ζαιντι ως μπάσταρδο απότοκο της περσικής επιρροής κάποτε στην περιοχή αντλούν τη δύναμη τους από το γεγονός πως έχουν κάποια τζαμιά υπό τον έλεγχο τους και μια παραμύθα (παράδοση) αιώνων που κίνεται στα πλαίσια του «εμείς πολεμήσαμε για αυτά τα εδάφη όταν οι άλλοι ήταν με τους αλλόπιστους μπλα μπλα, να ορίστε έχω και την χατζάρα του προπάππου μου, ΔΕΝ πατησε σου λέω το πόδι του στο χωριό μου ο αλλόπιστος ο δυνάστης ο Σαουντ…» συν όπως λένε οι κακές γλώσσες κάποια υλική στήριξη από το κράτος του Ιράν.
Ο πληθυσμός που συσπειρώνεται σε αυτήν τη βάση , τους Ιμάμηδες Υεμενικού τύπου, κατά το παρελθόν έχει στηρίξει μοναρχικά καθεστώτατα στο πλευρό της Σ.Αραβίας. Ο αντιαμερικανισμός τους είναι απλώς ένα χαρτί που τη μια το κρατάει τη μία το πετάει. Ο αντιμερικανισμός στα πλαίσια της ευρύτερης ιστορίας τους είναι εφήμερος. Σταθερός αντιθέτως είναι ο σκοταδισμός και ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε μεταφυσική θρησκευτική βάση και τρίχες κατσαρές για το πόσο αδούλωτοι ήταν.
Οι χούτι είναι μέρος του φαύλου κύκλου , όχι η λύση του στην περιοχή. Την μια αυτοί οι τραγό-Ιμάμηδες το παίζουν αντιαμερικάνοι την άλλη το γυρίζουν ανάλογα τα συμφέροντα τους. Παρόμοιες άναρθρες κραυγές ηλιθίων ακούμε και από το Ισλαμικό Κράτος ως γνωστόν. Και αυτοί αντιαμερικάνοι και αντιδυτικοί το παίζουν όπως και πριν ο Οσάμα.
Μετά το 2011 και την αποπομπή του επί τριάντα χρόνια προέδρου της χώρας ένα κομμάτι βρήκε την ευκαιρία δια της βίας να μπει στο πολιτικό προσκήνιο και να πει «ό,τι και να γίνει , όποια κυβέρνηση και να σχηματιστεί, θέλουμε να είμαστε μέσα, γιατί έχουμε όπλα και πιέζουμε» . Οι φανφάρες για τους σατανάδες άπιστους αμερικάνους και εβραίους είναι απλώς για να χαροποιήσουν τα αφεντικά τους στην Περσία και να τσιμπήσουν λίγο δυσαρέσκεια από το πληθυσμό αφού όπως θα σου πει και ο τελευταίος γηγενής στην Αραβίας μπορείς να κάνεις εύκολα καριέρα σαν Νταλαρο-άραβας τραγουδιστής ή πολιτικός μόνο και μόνο «κλαίγοντας» για την Παλαιστίνη και βρίζοντας τους Εβραίους και τους Αμερικάνους.
Το να καλεί κάποιος για τη νίκη των Χούτι δίνοντας τους πολιτική στήριξη παρομοιάζοντας τους με τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ πέρα από αφελής θέση είναι και επικίνδυνη και εξευτελιστική για το τι μπορεί να σημαίνει ένα κίνημα που κατανοεί τα πολύπτυχα, που δεν περιορίζονται μόνο στον κακό ιμπεριαλισμό, αίτια της καθυστέρησης περιοχών σαν την Υεμένη.
Σημείωση πρώτη :
Ο όρος κάφρος έχει την ετυμολογική του ρίζα από τους άραβες που έτσι αποκαλούσαν τους άπιστους μαύρους πληθυσμούς.
Σημείωση δεύτερη :
Εκτός από το γνωστό σκλαβοπάζαρο από Αφρική προς Αμερική προς όφελος των Ευρωπαίων , σκλαβοπάζαρα και εμπόριο σκλάβων κάνανε την ίδια πάνω κάτω περίοδο οι Άραβες μέσω πειρατείας και πολλών άλλων τρόπων. Κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια περάσαν από τα χέρια τους. Δεν περίμεναν τον ιμπεριαλισμό.
Σημείωση τρίτη :
Το μοναδικό, δυστυχώς, κόμμα από το οποίο φαίνεται να υπάρχει έστω μια απειροελάχιστη αμυδρή ελπίδα να ξηλωθεί ο σκοταδισμός είναι το Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Πέρα από τις αφίσες του Τσε γκεβάρα σε πορείες και φεστιβάλ και όχι Ιμάμηδων και θρησκευτικών μπουρδολόγων μπορεις σπάνια να πετύχεις και καμία γυναίκα που να μην είναι σα νιντζα με την μπούργκα.
Αντιθέτως τα γυναικεία τάγματα των Χούτι είναι σαν νίντζα που φωνάζουν σαν καθυστερημένά ενάντια στις ΗΠΑ και τους Εβραίους.
Από το site του Σοσιαλιστικού Κόμματος μπορεί να δει πως οι αγαπητοί σου Χούτι έχουν απαγάγει δημοσιογράφο του κόμματος.
Το σοσιαλιστικό κόμμα είναι το γραφειοκρατικό δικτατορικό που κυβερνούσε τη Νότια Υεμένη με την στήριξη της ΕΣΣΔ.
Πλέον πέρασε στην διεθνή του ΓΑΠ όπως οι Σαντινίστας.
Σταλινικοί ξεσταλινικοί τουλάχιστον συσπειρώνουν τον κόσμο σε μη θρησκευτική βάση. Κάτι θα κρατάει από το κοσμικό πρόγραμμα έστω μπασταρδεμένο.
Όχι όπως οι μπουρτζόβλαχοι που φανατίζουν τον κόσμο πως οι δικοί τους τραγο-Ιμάμηδες είναι οι σωστοί ερμηνευτές της μαλακίας του Ισλαμισμού και οι Αμερικάνοι και οι Εβραίοι οι Σατανάδες. Άλλο που δεν θέλουν αυτοί να το παίξουν μάρτυρες και θύματα.
Σημείωση τέταρτη :
Ο Ένγκελς ήταν τελικά όχι ο Μαρξ, 1848 :
«Αν και ο τρόπος που βάρβαροι στρατιώτες, σαν τον Bugeaud, διεξήγαγαν τον πόλεμο είναι σφόδρα κατακριτέος,η κατάκτηση της Αλγερίας είναι ένα σημαντικό και ευτυχές γεγονός για την πρόοδο του πολιτισμού[…] Αν και μετανιώνουμε που η ελευθερία των Βεδουίνων της ερήμου έχει καταστραφεί, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτοί οι ίδιοι οι Βεδουίνοι ήταν ένα έθνος ληστών[…] Όλα αυτά τα έθνη των ελεύθερων βαρβάρων δείχνουν πολύ περήφανα, ευγενή και θριαμβευτικά από απόσταση, αλλά αν κάποιος τα εξετάσει από κοντά θα δει πως και αυτά όπως και τα πιο πολιτισμένα έθνη, κυβερνιούνται από τη λαγνεία της απόκτησης και υιοθετούν πιο σκληρά και βάναυσα μέσα. Και τέλος, ο σύγχρονος αστός, με τον πολιτισμό, τη βιομηχανία , την τάξη και τον τουλάχιστον σχετικό διαφωτισμό που τον ακολουθεί είναι προτιμότερος από το φεουδαρχικό λόρδο ή τον ληστή με τις επιδρομές του, με τη βάρβαρη κατάσταση της κοινωνίας στην οποία ανήκει.»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σοσιαλιστικό Κόμμα Υεμένης….
Μια διόρθωση στη Λ.Δ. της Υεμένης μέχρι το 1990 σύμφωνα με διάφορα στοιχεία το Ισλαμ δεν ήταν υπό διωγμό όπως τουλάχιστον στην Αλβανία.
Υπήρξε ένας συμβιβασμός όπου τα τζαμια ήταν υπό κρατική προστασία , υπήρχαν 2 ώρες τη βδομάδα διδασκαλία στο Ισλάμ στα σχολεία και οι εορτές του ισλάμ ήταν τυπικά υπό ισχύ.
Ο κλήρος ήταν υπέρ της κυβέρνησης και το κόμμα τους είχε υπό την κηδεμονία μόνο αν ήταν φρόνιμοι.
Ήταν πιο μετριοπαθής ισλαμισμός σίγουρα.
Μάλιστα η νότιος Υεμένη έφερε νομοθεσίες υπέρ των γυναικών και των εργατών. Όπου η απασχόληση γυναικών στη δημόσια διοίκηση ήταν ανάθεμα ενάντια στο Ισλάμ για τη Σ.Αραβία.
Το 1990 η Ν.Υεμένη ήταν πιο κοινωνικά δικαια ενώ η βόρεια ήταν περισσότερο χωμένη σε φυλετικές και θρησκευτικές ιδεοληψίες για τη διακυβέρνηση της χώρας.
Σύμφωνα με άλλες πηγές σε αντίθεση με τη βόρεια Υεμένη που ολοένα και βυθιζόνταν με την παράδοση και το σκοταδισμό το 1/3 των σπουδαστών, καθηγητών , ιατρικού προσωπικού, δημ.υπαλλήλων και εργοστασιακών εργατών ήταν από ακάλυπτες γυναίκες. Υπήρχε ακόμη και μια ορατή μειοψηφία γυναικών ανάμεσα σε δικηγόρους, δικαστές, διευθυντές και διοικητές.
Βάσει στατιστικών από άλλη πηγή :
στις αρχές του 80 μόλις το 5,6% του εργατικού δυναμικού ήταν γυναίκες στη Βόρεια Υεμένη που λίγο πολύ ίσχυε η Σαρία είτε στη Σιιτικη είτε στη Σουνιτική εκδοχή.
Αντιθέτως στη νότια Υεμένη το 1973 το 17% ήταν γυναίκες και το 1984 το 20% .
Στην εκπαίδευση το 33% των μαθητών στην πρωτοβάθμια ήταν κορίτσια και το 32% στη δευτεροβάθμια στη Νότια Υεμένη.
Σε αντίθεση στη Βόρεια Υεμένη 27% στο πρωτοβάθμια επίπεδο και 13% στο δευτεροβάθμιο !
Στο πανεπιστήμιο της πρωτεύουσας της Βόρειας Υεμένης το 89-90 μόλις 14% ήταν γυναίκες ενώ στο αντίστοιχα της Νότιας Υεμένης στο Άντεν το 41% ήταν γυναίκες.
Ενώ η Νότια Υεμένη είχε πετύχει 100% οι καθηγητές να είναι γηγενής στη Βόρεια μόλις περίπου το 30% με 40% ήταν γηγενείς με αποτέλεσμα να στέλνονταν από το εξωτερικό διάφοροι να διδάξουν προωθώντας άλλη κουλτούρα και διδάσκοντας ακραίες εκδοχές του ισλαμισμού.
Καλύτερη πρόσβαση είχαν και στην υγεία στη Νότια Υεμένη συν το γεγονός πως υπήρχαν περισσότερες γυναίκες ιατροί να εξετάζουν γυναίκες.
Πολύ πιο προοδευτικά ήταν και τα δικαιώματα που είχαν οι γυναίκες στη νότια Υεμένη για διαζύγιο, πολυγαμία, προίκα κλπ. Χωρίς να τα εξαλείφει πλήρως τις ισλαμικές αηδίες η νότια Υεμένη έθεσε βάσεις για τον περιορισμό τους.
Στοιχεία από άρθρο της Helen Lackner
Άλλο άρθρο :
http://www.yementimes.com/en/1581/report/973/Where-have-all-the-Yemeni-Socialist-women-gone.htm
Συμπερασματικά δεν υπάρχει πηγή ανεξαρτήτως ιδεολογικής τοποθέτησης που να λέει πως η βόρειος Υεμένη με τους μαλάκες Σιιτες ή Σουνίτες ήταν πιο κοινωνικά δίκαιη και για τις γυναίκες και για άλλα πράγματα από τη νότια Υεμένη του «Σοσιαλιστικού» Κόμματος . Χωρίς να μιλάμε για σκανδιναβία στη ν.Υεμένη. Απλώς ποιος έφερε μια ανάπτυξη και αλλαγή σε καθυστερημένες περιοχές μιλάμε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πορείες του Σοσιαλιστικού Κόμματος Υεμένης :
Μπορεί κανείς να διακρίνει αφίσες του άθεου κομμουνιστή Γκεβάρα :
https://www.facebook.com/aleshteraki.net/photos_stream
Επίσης μπορεί να διακρίνει κάποια black-block !
Είναι οι μπούρκες των γυναίκων.
Ακόμα και στις διαδηλώσεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος
γυναίκες και άντρες (απαπαπα) δεν μπορούν να διαδηλώνουν μαζί.
Σε ξεχωριστό μπλοκ οι γυναίκες με τις μπούρκες μη σκανδαλιστεί κανείς !
Εδώ σε φεστιβάλ του Σοσιαλιστικού Κόμματος μπορεί να δει σε μια χώρα που θερίζει η μπούρκα (όχι το τσεμπέρι απλώς) κάποιες ακάλυπτες γυναίκες :
https://www.youtube.com/watch%3Fv%3DNkuKb0h5I3c&usg=ALkJrhiBV-shhUO1K8Vtg6YwGEowRJgUUA
Απαγωγή από τους Χούτι στελέχους του Σοσιαλιστικού Κόμματος Υεμένης :
https://translate.googleusercontent.com/translate_c?depth=1&hl=en&rurl=translate.google.gr&sl=ar&tl=en&u=http://aleshteraky.com/pgbaj-h-cbajij/item/4808-adfhdihf-igcpahf-adcacb-pagj-melaf&usg=ALkJrhhWPqZFJ9j2-d8vex8LIYJNBBr46w
https://translate.googleusercontent.com/translate_c?depth=1&hl=en&rurl=translate.google.gr&sl=ar&tl=en&u=http://aleshteraky.com/ccabac/item/4814-coaeffa-er-pagj-melaf&usg=ALkJrhhKqNPXNYE_G0PsRU_abR-ekxJMQA
Houthi group not only transforming the country into a graveyard for the state and for peace, but it was natural that persists in converted into a graveyard for opinion makers as well.
It is as an armed group; it is obvious they do not care about any democratic and legal obligations regarding despise human rights and freedom of expression above the level of perception.
It is the group that had its staff civilians in the past of the most prominent victims of violations of freedom of opinion.
Lula Karim: Houthi seeks to drag Yemen to Iranian geopolitics
https://translate.googleusercontent.com/translate_c?depth=1&hl=en&rurl=translate.google.gr&sl=ar&tl=en&u=http://aleshteraky.com/fhajac/item/4357-dhda-rbhadcjie-adfhdi-ilrj-dej-adief-odj-ade%25D8%25BAjaaia-adlialiq-adoijafiq&usg=ALkJrhj597m6Ibu7jijEqYpWRzTREyDLVA
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πρώτα απ’ όλα δεν δίνουμε καμία «πολιτική» υποστήριξη στους Χουτι. Ο «φιλος» που τον ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες αυτό θα έπρεπε να το είχε προσέξει εξ αρχής. Προφανώς όμως θέλει να βγάλει το άχτι του και όχι να επιχειρηματολογήσει χωρίς να στρεψοδικεί. Πολιτική υποστήριξη σημαίνει ότι μοιραζόμαστε το ίδιο όραμα. Επιθυμούμε την στρατιωτική νίκη των Χούτι και τη συντριβή της στρατιωτικής επέμβασης με επικεφαλής την Σαουδ.Αραβια και την υποστήριξη της δυτικής αυτοκρατορίας. Τελεία και παύλα.
Δεύτερον πολλά μπορεί να γράφει κανείς για τον ισλαμισμό μόνο και μόνο για να προκαλέσει επιπλέον σύγχυση και στο τέλος να μην ξεχωρίζει το ISIS από τη Χαμάς και τη Χεσμπολάχ.
Υποστηρίζουμε τη Χεσμπολάχ ή την Χαμάς εναντίον του Ισραήλ και με τον ίδιο τρόπο υποστηρίζουμε του Χούτι εναντίον της επέμβασης. Σε κάθε περίπτωση η εθνική και φυλετική καταπίεση είναι μια επιπλέον καταπίεση πάνω στην ταξική που υφίσταται ο πληθυσμός. Και επιπλέον ένα ιδεολογικό περιτύλιγμα που δικαιολογεί αυτή την καταπίεση και το πλαίσιο αναπαραγωγής της.
Το να παλεύει κανείς ενάντια στην φυλετική καταπίεση των μαύρων στην Αμερική δεν σημαίνει ότι λύνει τα προβλήματα του μαύρου πληθυσμού, ο οποίος ακόμα και χωρίς φυλετικούς νόμους θα υφίσταται την ταξική καταπίεση αλλά και τις δικές του μαφίες, φατρίες, συμμορίες που θα παλεύουν για την κυριαρχία εντός των μαύρων κοινοτήτων. Από αυτό ποιο συμπέρασμα βγαίνει; Οτι ο αγώνας για πολιτικά δικαιώματα στους μαύρους και για την κατάργηση των διακρίσεων ήταν μάταιος; Οι λευκοί ρατσιστές δικαιολογούν τους νόμους αυτούς με το επιχειρήμα ότι οι μαύροι είναι καθυστερημένοι, ημιάγριοι και ως εκ τούτου δεν θα μπορούν να διαχειριστούν την ελευθερία τους. Ότι για τη δουλεία φταίνε οι ίδιοι και επιδίδονται από μόνοι τους σε αλληλοαπαγωγές. Αυτό το είχε πει και ο Πολυδωρας για τις απαγωγές των πακιστανών πριν κάτι χρόνια. Το λένε και σήμερα όλοι οι απολογητές των ιμπεριαλιστών που παριστάνουν τους απόστολους του πολιτισμού για να δικαιολογήσουν την λεηλασία των αποικιών και του 3ου κόσμου.
Τα τελευταία τους κατορθώματα τα βλέπουμε στο Ιράκ, τη Λιβύη και τη Συρία. Για να ελέγξουν αυτές τις περιοχές δήθεν για να τις απαλλάξουν από τους τύρανους (Σανταμ, Καντάφι, Ασαντ) τις μετέτρεψαν σε ερείπια. Αυτό θέλουν να κάνουν και στην Υεμενη.
Τέλος οι Χούτι πέρα από τη σπέκουλα και την περιττή υπερπληροφόρηση, είναι μια οργάνωση αντίστοιχη της Χεσμπολάχ. Μια ματιά εδώ http://en.wikipedia.org/wiki/Houthis (σε μια πρόχειρη μετάφραση) είναι αρκετή για να αντιληφθεί κανείς τι είναι οι Χούτι:
…Οι Χούτις συμμετείχε στο 2011 Υεμένικη Επανάσταση (αραβική άνοιξη), καθώς και στην επακόλουθη διάσκεψη εθνικού διαλόγου (ΕΚΤ). Ωστόσο, απέρριψαν τη συμφωνία του του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου το Νοέμβριο του 2011, η οποία περιελάμβανε την ασυλία για τον πρώην πρόεδρος Σάλεχ και την εγκαθίδρυση μιας κυβέρνησης συνασπισμού….
Καθώς η επανάσταση συνεχίστηκε, οι Χούτις απέκτησαν τον έλεγχο της μεγαλύτερης επικράτειας. Στις 9 Νοεμβρίου 2011 Χούτις απέκτησαν τον έλεγχο σε δύο επαρχίες της Υεμένης (Saada και Al Jawf) και βρέθηκαν κοντά στην ανάληψη του τρίτου κυβερνείο τους (Hajjah), [25], η οποία θα τους επιτρέψει να ξεκινήσει μια άμεση επίθεση στην πρωτεύουσα της Υεμένης Sanaα . [26] Τον Μάιο του 2012, αναφέρθηκε ότι οι Χούτις ήλεγχαν την πλειονότητα των επαρχιών Saada, Αλ Jawf, και Hajjah και είχαν επίσης αποκτήσει πρόσβαση στην Ερυθρά Θάλασσα και άρχισαν να στήνουν οδοφράγματα βόρεια της πρωτεύουσας Σαναά στο πλαίσιο της προετοιμασίας για περισσότερες συγκρούσεις.
Σύμφωνα με το περιοδικό Newsweek το Φεβρουάριο 2015, οι Χούτις αγωνίζονται «για πράγματα που όλοι οι πολίτες της Υεμένης ποθούν:. λογοδοσίας της κυβέρνησης, τέλος στη διαφθορά, τακτικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, δίκαιες τιμές των καυσίμων, ευκαιρίες απασχόλησης για τους απλούς πολίτες της Υεμένης και το τέλος της επιρροής της Δύσης» [58]
Σε μια συνέντευξη με την Υεμένη Times , ο Hussein Al-Bukhari, ένα στέλεχος των Houthi είπε ότι προτιμότερο πολιτικό σύστημα για τους Χούτις «είναι μια δημοκρατία με τις εκλογές όπου οι γυναίκες μπορούν επίσης να κατέχουν πολιτικές θέσεις…»
Κατά καιρούς οι Χούτις έχουν χρησιμοποιήσει τακτικές πολιτικής ανυπακοής. Μετά την απόφαση της κυβέρνησης της Υεμένης στις 13 Ιουλίου 2014 για την αύξηση των τιμών των καυσίμων, [69] οι ηγέτες των Houthi κατάφεραν να οργανώσουν μαζικές διαδηλώσεις στην πρωτεύουσα Σαναά για να διαμαρτυρηθούν για την απόφαση και ζητώντας την παραίτηση του νυν κυβερνήτη του Αμπντ Μανσούρ Χάντι Rabbuh ως υπεύθυνου για «το κράτος της διαφθοράς». [70] Αυτές οι διαμαρτυρίες εξελίχθηκαν το 2014-2015 στη φάση της εξέγερσης…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εκτός από την υποκρισία της εκάστοτε ξένης επέμβασης που υποκρύπτει αλλότρια συμφέροντα και σκοπούς υπάρχει και η αφέλεια του αντιιμπεριαλιστικού ρομαντισμού μαζί με την επίδειξη άγνοιας .
Άγνοια σε πολλαπλά επίπεδα , άγνοια για την ιστορία της Υεμένης και των αντιθέσεων της εντός της χώρας και άγνοια θεωρητική που συμπληρώνεται από παράθεση τσιτάτων και συνθημάτων του μικροαστικού σοσιαλισμού για να την πούμε στην υποκρισία της Δύσης.
Ο αρχικός αρθρογράφος και ο μετέπειτα (άλλος είναι ; ) “κομματικός” διαχειριστής γράφουν για στρατιωτική νίκη και συντριβή της στρατιωτικής επέμβασης με τα λάβαρα των Χούτι.
Απωθούν στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους μια σειρά από γεγονότα μια ολόκληρη ιστορία, πριν την 26 Μαρτίου του 2015, που έφεραν τη στρατιωτική επέμβαση και παίρνουν το ύφος του εισαγγελέα που κάνει επιλεκτική επίκληση στο συναίσθημα με τα ανθρώπινα θύματα μονάχα της στρατιωτικής επέμβασης. Διότι δε συμφέρει την εφηβική τους αντιμπεριαλιστική επιχειρηματολογία με μανιχαϊστικά δίπολα.
Άραγε πόσο κριτική σκέψη χρειάζεται κανείς για να καταλάβει πως οι εξελίξεις με τη στρατιωτική επέμβαση ήταν μια εξέλιξη που επιδίωκε το ένοπλο κίνημα των ετερόδοξων σιιτών Χούτι ;
Με απλά ελληνικά όταν ξεχνάς πως αυτοί οι άνθρωποι σε μια θρησκευτική αποσχιστική βάση διαιρούν ένα πληθυσμό με ένοπλο τρόπο, απαγάγουν όσους διαφωνούν μαζί τους ακόμη και αριστερούς και προφανώς σκοτώνουν και επιβάλλονται δια της βίας για να φέρουν τη δική τους σκοταδιστική εκδοχή διαχείρισης των προβλημάτων δεν είναι αθώες περιστέρες.
Ξέρουν τι κάνουν και μια εξωτερική επέμβαση από μια προαιώνια ετερόδοξη χώρα παίζει το παιχνίδι της ατζέντας τους επιχειρώντας ταυτόχρονα να σύρουν την όλη κατάσταση σε ένα γενικευμένο πόλεμο και να έρθει και μια άλλη εξωτερική παρέμβαση αυτή τη φορά όμως με την πλευρά τους.
Ξέρουν επίσης πως δεν υπάρχει μια στο εκατομμύριο περίπτωση, όπως επιβεβαιώνουν και οι πληροφορίες, να επιβληθούν μακροπρόθεσμα στο ανομοιογενές εθνικό και θρησκευτικό τοπίο της νότιας Αραβίας σε μια εξ αρχής αποσχιστική βάση που αποκλείει άλλους πληθυσμούς.
Το ένοπλο των Χούτι δεν μπορεί και δεν έχει καμία αυταπάτη πως θα πάρει ούτε καν αυτή τη σταλιά χώρα επειδή εκφράζει κάτι το τελείως μερικό και απομονωμένο (και αντιδραστικό θα πρόσθετα εγώ). Αν δεν έχει μια φορά καμία τύχη να πάρει την εξουσία στρατιωτικά μόνο με τις δυνάμεις της ενάντια σε ένα καταβαραθρωμένο κράτος τότε δεν έχει 100 φορές καμία τύχη να το καταφέρει αν έρθουν και τρίτα κράτη.
Αυτό το ξέρουν όλοι εκτός από την ομάδα της Κόκκινης Ορχήστρας που όπου δει Καλάσνικοφ, μπάχαλα χαίρεται και προσπαθεί να τους φορέσει μαρξιστική προβιά για να την πει και να αναστατώσει με τη δήθεν επαναστατικότητα της στα εδώ και δεκαετίες κολλήματα τους , τους αγγλοσαξονικούς τροτσκιστές , την ΟΑΚΚΕ , την υποκρισία των δυτικών ΜΜΕ και πάει λέγοντας.
Όταν λοιπόν ξέρεις πως δεν υπάρχουν οι όροι για την επικράτηση σου σε μια χώρα, με ένοπλο τρόπο τι κάνεις ; Υπενθύμιση : μιλάμε για την επικράτηση ενός αντιδραστικού κινήματος, ενός από τα πολλά κόμματα εντός της Υεμένης που εκφράζουν και δεν μπορούν παρά να εκφράζουν ένα κομμάτι του πληθυσμού από την ίδια τη φύση της ύπαρξης τους, όχι για αντιμπεριαλιστικό αγώνα για την αυτοδιάθεση από τις μεγάλες δυνάμεις το 1950.
Η ιστορία της πολιτικής τακτικής έχει δείξει τι κάνεις. Το έχει δείξει ακόμη και η ιστορία σε αυτήν τη χώρα.
Κάνεις ένα αντάρτικο σε μια μερίδα της επικράτειας που ελέγχεις, παίρνεις-χάνεις χωριά πόλεις, και στην πορεία διαταράσσεις σποραδικά τον εχθρό σου για να δείξεις πως υπάρχεις ως υπολογίσιμη δύναμη. Με αυτόν τον τρόπο προκαλείς την αντίδραση του άλλου και καταφέρνεις να συσπειρώσεις ένα κόσμο πως μας την πέφτουν οι “κακοί” που ήταν “κακοί” και στην αρχική σου ατζέντα. Επιδιώκεις την επέμβαση ώστε να φανείς μάρτυρας ήρωας και να φέρεις τους τρίτους προ τετελεσμένου ώστε να βγεις σαν εισαγγελέας μετά και να πεις “είστε με αυτό ; με τα παιδάκια που σκοτώνονται ; με τους κακούς ιμπεριαλιστές ;”. Προσπαθείς να σύρεις τρίτους στη σύγκρουση γιατί δεν τη βγάζεις μόνος σου.
Καταφέρνεις μια εσωτερική συσπείρωση για να προσπεράσεις τα αδιέξοδα σου.
Στην πορεία αυτής της πολιτικής τακτικής θα βρεις και διάφορους χρήσιμους αφελείς που θα παίξουν το παιχνίδι σου, ξυπνώντας μια ωραία ημέρα χωρίς να ενδιαφέρονται το πως έφθασε εκεί η κατάταση να πουν για τους κακούς ιμπεριαλιστές που σφάζουν τον κόσμο, λες και πριν υπήρχε η υπέροχη ειρήνη και γαλήνη ενός ενωμένου αδούλωτου λαού.
Μπορεί και να είναι μια φιλοτροτσκιστική γκρούπα κάποιες χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά από blog, που ξέρεις ; που θα βγάλει τις all-time classic προκηρύξεις και πανό λες και η όλη ιστορία ξεκίνησε στις 26 Μαρτίου του 2015.
Business as usual… η στρατιωτική επέμβαση που αποφασίστηκε στις 26 Μαρτίου του 2015 έρχεται να φέρει μια από τα ίδια, “… άλλος ένας σταθμός στην ιμπεριαλιστική σταυροφορία”… “…οι ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις οξύνονται…” μπλα μπλα μπλα μπλα.
Έρχονται λοιπόν εδώ οι φίλοι μας στην Κόκκινη Ορχήστρα να δώσουν απάντηση “νίκη στους Χούτι και συντριβή της στρατιωτικής παρέμβασης” σε ένα ερώτημα που ούτε καν είναι δηλαδή ένα πιθανό σενάριο καθώς εκεί κάτω εκτός από τους Χούτι έχεις την Αλ Κάιντα, το Νότιο Κίνημα, τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, τους Σουνίτες γενικώς και κάθε πικραμένο που θέλει να επιβληθεί δια της βίας με ιμπεριαλιστές ή χωρίς. Τους οποίους θυμάται να καταγγέλλει μόνο όταν συμφέρει τη φράξια/φυλή του και άλλοτε τους χρησιμοποιεί για να φάει τη παραδίπλα φυλή/φράξια.
Δεν υπάρχει σενάριο στρατιωτικής νίκης των Χούτι σε όλη την Υεμένη ούτε στρατιωτικής συντριβής της στρατιωτικής επέμβασης με στρατιωτικούς όρους.
Η μόνη νίκη που θα φέρουν οι Χούτι είναι ο εξανδραποδισμός πληθυσμών και της διαίρεσης της εργατικής τάξης και των φτωχών στρωμάτων σε αντιδραστικές κατευθύνσεις.
Εκτός εάν θέλεις να σύρεις στον πόλεμο σου και τρίτες χώρες και να εξαναγκάσεις την επέμβαση άλλων σύμμαχων χωρών π.χ. Ιράν ; Το ερώτημα είναι : Είναι αυτό προς το γενικότερο συμφέρον της εργατικής τάξης της περιοχής και του πλανήτη ολόκληρου αυτό το μακελειό που θέλει να φέρει το κάθε αντιδραστικό θρησκευτικό-φυλετικό κίνημα ;
Η απάντηση υπάρχει και στα κιτάπια του Λένιν για άλλο πολύ σοβαρότερο κίνημα από αυτό των Χούτι που ούτε αυτή μπήκατε να μελετήσετε αλλά αναλωθήκατε στην ίδια κασέτα.
Αλλά ακόμα και να πετύχεις να σύρεις , το τρομάρα, του αντιιμπεριαλιστικό Ιράν ή καμιά άλλη ομόδοξη ένοπλη ομάδα (όπως καταγγέλουν πολιτικές δυνάμεις στην Υεμένη όπως το Σοσ.Κόμμα) υπάρχει περίπτωση να επιβάλεις λύση δια της βίας σε ένα τέτοιο μωσαϊκό φορώντας τους με το στανιό το Σιιτικο τουρμπάνι παριστάνοντας το θύμα φυλετικών διώξεων ;
Με τέτοιο ιστορικό φαγωμάρας και πολέμων ;
Συνοπτικά αναφέρω :
-Εμφύλιος πόλεμος στη Βόρεια Υεμένη (1962 – 1970) όπου οι Ζαϊντι Σιίτες (πρόγονοι των Χούτι) ήταν με το μοναρχικό καθεστώς Mutawakkilite μαζί με τη Σαουδική Αραβία ενάντια στους ‘δημοκρατικούς’ Νασερικούς πράκτορες/καραβανάδες/πραγματικούς οπαδούς του Παναραβισμού. Οι δυτικοί τότε, ιδιαίτερα οι Άγγλοι, θεωρούσαν σαν νο.1 εχθρό στην περιοχή τον Νάσερ… τώρα αλλάξαν τα πράγματα αλλά η μαλακία λέγε με ‘παράδοση’ του Ζαϊντι Σιισμου σταθερή ! Όλα κι όλα ! Τα άλλα αλλάζουν στη μεταφυσική μαλακία σταθεροί όμως !!!
-Διάλυση του νασερικού FLOSY από το NLF το 1967 και μετέπειτα πραξικόπημα φιλοσοβιετικής φράξιας του NLF το 1969 στη Νότια Υεμένη (Λ.Δ. της Ν.Υεμένης) .
-Εμφύλιος πόλεμος στη Νότια Υεμένη (1986). Η αφορμή, για να καταλάβουμε για τι πράγμα μιλάμε, όπως διαβάζουμε έγινε όταν μερικοί σωματοφύλακες μελών του Πολιτικού Γραφείο του Σοσιαλιστικού Κόμματος άνοιξαν πυρ σε άλλους του Π.Γ. λίγο πριν τη συνεδρίαση τους !!! Μιλάμε για διαδικασίες όχι μαλακίες. Η αιτία ήταν πως η μια φράξια του Σ.Κ. ήταν περισσότερη προσανατολισμένη στην ΕΣΣΔ ενώ ή άλλη ήθελε ανοίγματα σε αραβικά και δυτικά κράτη. Κάποιες δεκάδες χιλιάδες νεκροί και εκτοπισμένοι ήταν το αποτέλεσμα.
-Πολεμικές συρράξεις μεταξύ Νότιας και Βόρειας Υεμένης 1972, 1979
-Εμφύλιος πόλεμος 1994 στην ενωμένη Υεμένη
Μετά την ενοποίηση των δύο κρατών το 1990 μερίδα του πολιτικού προσωπικού δηλαδή της πρώην σοβιετοφίλης δικτατορικής γραφειοκρατίας θεωρεί πως το Νότιο κομμάτι ρίχνεται έναντι του Βόρειου. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα ή μερίδα του εντός του εξαπολύει κίνημα για την επαναφορά της Νότιας Υεμένης. Δεκάδες χιλιάδες νεκροί και σύμφωνα με κάποιες πηγές η Σαουδική Αραβία ενίσχυσε το αποσχιστικό κίνημα του Σοσ.Κόμματος για τα δικά της συμφέροντα ! Οι νότιοι του Σ.Κ. ηττώνται.
-Αποσχιστικό κίνημα των Χούτι (2004 μέχρι σήμερα )
Να σημειωθεί πως ο επί 33 χρόνια πρόεδρος της Βόρειας Υεμένης και μετέπειτα ενωμένης Υεμένης (1990 – 2011) σύμφωνα με κάποιες πηγές φαίνεται πως τα βρήκε με τους Χούτι. Αφού πρώτα ανατράπηκε το 2011 στην εκδοχή της αραβικής άνοιξης στην Υεμένη. Κατά τα άλλα οι Χούτι παλεύουν ενάντια στη διαφθορά !!!
-Αποσχιστικό κίνημα της Νότιας Υεμένης (2007 μέχρι σήμερα)
Με ηγέτες πρώην μέλη του Σοσ.Κόμματος αποτελεί συνέχεια του εμφύλιου πολέμου το 1994 με κάποιο τρόπο. Κάποιες χιλιάδες νεκροί λόγω της σύρραξης μέχρι σήμερα.
Μήπως δεν είναι μόνο τα Βαλκάνια στα οποία ισχύει η ρήση πως αν δεν είσαι διεθνιστής τότε είσαι αθεράπευτα εθνικιστής ; Γιατί έχουν δίκιο οι Σιιτες και όχι οι Σουνίτες ; Γιατί όχι η τάδε φυλή και όχι η δείνα φυλή ; Και ο ρόλος ενός μαρξιστή είναι να τρέχει ανά δεκαετίες σαν ουρά πότε του ένα πότε του άλλου με κριτήριο τις εφήμερες αντιμπεριαλιστικές φανφαρολογίες του καθενός, που δεν παραλείπει να υιοθετήσει μέχρι και το Ισλαμικό Χαλιφάτο ;
Συν τοις άλλοις σε αυτές τις περιοχές υπήρξαν , δεν είναι πως δεν υπήρξαν και υπάρχουν, έστω μπασταρδεμένα με τα χίλια μύρια τους κακά κάποια κινήματα/πραξικοπήματα/δικτατορίες κοσμικά και με σοσιαλιστικό προσανατολισμό που συσπείρωναν σε άλλες βάσεις ταξικές/κοινωνικές εκτός από την υπεροχή του ενός θρησκευτικού δόγματος έναντι του άλλου της μιας φυλής έναντι της άλλης. Ως γνωστόν αυτά τα κινήματα έχουν πάρει την κατιούσα έναντι των διαφόρων εκδοχών του πολιτικού Ισλάμ από την Παλαιστίνη μέχρι την Υεμένη.
Απαντάνε λοιπόν οι φίλοι μας της Κ.Ορχήστρας σε ένα ανύπαρκτο ερώτημα επειδή νομίζουν πως είναι μια από τις γνώριμες τους περιπτώσεις που μαζεύονταν τα λέγανε και βγάζανε την ίδια προκήρυξη για πάσαν νόσον και πάσαν μαλακία.
Το ό,τι βρίσκονται σε θεωρητική και πολιτική σύγχυση προκύπτει από τις αναλογίες τους.
Η μικρονοϊκή μανιχαϊστική αντιδιαλεκτική, λες και τα πράγματα είναι μάυρα-άσπρα και αρκεί ένα “τελεία και παύλα”, τους αντίληψη για την ιστορία αυτών των χωρών μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια αντιστροφή του μικρονοϊκού προέδρο των ΗΠΑ που ήθελε όποιος δεν είναι μαζί του να είναι εναντίον του.
Το τι γράφεται εδώ μέσα δε λέγεται !
Η αφέλεια δια του κλεισίματος του ματιού χτυπάει κόκκινο !
Στην αρχή είπαν πως οι Χούτι ήταν σαν τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ για τα δίκαια του καταπιεσμένου πληθυσμού των Ζαιντι Σιιτών !
Μετά είναι σαν τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ, ο συντάκτης μάλιστα κάνει και μαθήματα αφού αράδιασε τις κοτσάνες του και τις μάζεψε για τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ τώρα κάνει μάθημα για τις διαφορές μεταξύ IS και Χαμάς και Χεζμπολάχ. Λες και του παρέθεσε κανείς πως ίδιο 100% πράγμα IS και Χούτι.
Μετά αναφέρει το ζήτημα των μαύρων στις ΗΠΑ γόνων σκλάβων με τα χίλια μύρια προβλήματα και καθήκοντα πηδώντας από την υπαρκτή φυλετική καταπίεση των μαύρων στις προαιώνιες κοκορομαχίες των φυλάρχων και Ιμάμηδων της Αραβίας που δεν επιλύθηκαν ακόμη και με την επιβολή διαδοχικών καθεστώτων ανατολικού τρόπου παραγωγής (Χαλιφάτα ) και της ξενικής επικράτησης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής από ξένες δυνάμεις (Άγγλους – Αιγύπτιους νασερικούς ) και της διάδοχης σοβιετόφιλης γραφειοκρατικής δικτατορίας !
Τι σχέση για το όνομα το Αλλάχ και του Θεού έχει το κίνημα των μαύρων στις ΗΠΑ με τους μαλάκες τους Χούτι που είχαν χαλιφάτα και μονάρχες και θέλουν να αποκαταστήσουν στο σήμερα την παραμυθένια αίγλη τους στην θολούρα και παραμύθα τους στο όνομα του Ιμάμη και του σωστού ισλαμισμού ;
Έχουν συναίσθηση μερικοί το τι συγκρίνουν ;
Τι σχέση έχει μια οργάνωση με τα χίλια μύρια προβλήματα της (Χαμάς) σε μια περιοχή με διεθνώς γνωστή, και στον τελευταίο, κατοχή, παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων και των δίκαιων αγώνων και ενός υπό δεκαετίες υπαρκτού και δίκαιου εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος με ένα αποσχιστικό κίνημα που κρατάει τη σκούφια του μόνο και μόνο από την παλαιότερη αίγλη των σιιτικών Ιμάμηδων που ήταν καθεστώς και μοναρχία στην περιοχή ;
Τι σχέση έχει μια επέμβαση του κράτους-σφήνα στην περιοχή (Ισραήλ) με το γνωστό ιστορικό κατοχής του σε ένα άλλο ανεξάρτητο κράτος που βίωσε ένα αιματηρό εμφύλιο και έχει φθάσει σε μια πολυθρησκευτική πολυεθνοτική πολιτική συμμαχία/ καθεστώς ;
Οι περιπτώσεις του κράτους του Ισραήλ και του δικαιώματος του παλαιστινιακού λαού ή του κράτους του Λιβάνου είναι άλλες καταστάσεις από αυτές του κινήματος των Χούτι και της ιστορίας της Υεμένης.
Στις περιπτώσεις παραπάνω κάποιος συμφωνεί με διακηρυγμένους στόχους καταρχάς (την αυτοδιάθεση του λαού της Παλαιστίνης σε βιώσιμο ανεξάρτητο κράτος και την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας ενός κυρίαρχου κράτους από την άλλη) και τα μέσα και τους πολιτικούς φορείς το βλέπουμε σε δεύτερο επίπεδο ή μπορεί κάποιος να έχει προτιμήσεις τις διαφωνίες του.
Στην περίπτωση των Χούτι δε μπορεί να συμφωνήσει κανείς στον στόχο οπότε η κουβένται για το μέσο είναι ανούσια !!! Το κίνημα των Χούτι με στόχο αποσχιτιστικό και αντιδραστικό επιλέγει ένα μέσο για να προκαλέσει την αντίδραση και μετά να επικαλεστεί πως είναι μάρτυρας του Ιμπεριαλισμού και να πει ‘α κοιτάξτε μας την πέφτουν’ !!!
Και υπάρχουν κάποιοι που τους υποστηρίζουν και από πάνω και αποκαλούνται και μαρξιστές !!!
Τύφλα να έχει το ΜΛ ΚΚΕ του 1975 !
Συνεχίζει ο ‘κομματικός’ συντάκτης για να μας μάθει την υποκρισία των ιμπεριαλιστών και τα επιχειρήματα που επικαλούνται για να “σώσουν” τον κόσμο.
Λοιπόν πάμε ξανά το είπα στο προηγούμενο άρθρο :
Το ότι οι ιμπεριαλιστές επικαλούνταν και επικαλούνται αυτό το πράγμα είναι γεγονός.
Πως προβλήματα και αλληλοσφαγές και εμφυλίους πολέμους και μωρά σφαγμένα και ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ είχαν αυτοί οι λαοί και πριν την αποικιοκρατία (η οποία μάλιστα είχε και διττό χαρακτήρα όχι μαύρο-άσπρο τον 19ο αιώνα) πέρα πως είναι ιστορικό γεγονός είναι και άποψη κάποιων κύριων όπως ο Μαρξ ο Ενγκελς ο Λένιν και πάει λέγοντας.
Αν κάποιος νομίζει πως τα προβλήματα της Υεμένης ξεκίνησαν στις 26 Μαρτίου του 2015 και έχουν αφετηρία και αιτία την ξένη στρατιωτική επέμβαση ζει στον κόσμο του ο οποίος δεν έχει και πολύ σχέση με αυτόν της περιοχής.
ΜΕ ή ΧΩΡΙΣ ιμπεριαλιστές η Υεμένη ήταν και είναι καθυστερημένη και αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο σε ενδογενείς αιτίες και όχι ιμπεριαλιστικές.
Το να καταγγέλλεις τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Συρία , στο Ιράκ και στη Λιβύη είναι ένα πράγμα και άλλο να αρνείσαι πως καταπίεση εκμετάλλευση και καθυστέρηση υπήρχε σε αυτές τις χώρες και πριν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ! Ας αφήσουμε πως είναι λάθος το τριπλό τσουβάλιασμα αυτών των χωρών. Καθώς άλλη η αλληλουχία των γεγονότων στο Ιράκ άλλη στη Συρία και τη Λιβύη. Θα ήταν μάλλον υπερβολή να πει κανείς πως οι κινητοποιήσεις σε Συρία και Λιβύη προήλθαν μόνο από εξωτερικούς παράγοντες.
Είπαμε υπάρχει η υποκρισία των ιμπεριαλιστών που κάποιοι την χάφτουν και υπάρχει και ο εθνικιστικός αντιδραστικός ρομαντισμός που επίσης κάποιοι τον χάφτουν στο όνομα του αντι-ιμπεριαλισμού.
Τέλος ο ‘κομματικός’ σχολιαστής ως κερασάκι στην τούρτα προς επίρρωση της αφέλειας του μας παραθέτει ασχολίαστα και άκριτα τι ζητάνε οι Χούτι λέγοντας μας πως είναι σαν τη Χεζμπολάχ (αυτό μας το αναφέρει για καλό ; ) !!!
Είναι λέει υπέρ των :
-Λογοδοσία της Κυβέρνησης
-Τέλος στη διαφθορά
-Τακτικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας [regular utilities μια καλύτερη μετάφραση θα ήταν κοινωνικές παροχές]
-Δίκαιες τιμές των καυσίμων
-Ευκαιρίες Απασχόλησης για τους πολίτες
-Τέλος της επιρροής της Δύσης
-Οι γυναίκες να κατέχουν πολιτικές θέσεις
ΟΥΑΟΥ !
Στην Υεμένη πρέπει να είναι μόνο οι Χούτι που πετάνε αυτές τις αερολογίες και κοινοτοπίες οπότε ας νικήσουν.
Το Al-Islah η Μουσ.Αδελφότητα της Υεμένης με κάποια εκατομμύρια οπαδούς προφανώς είνα στα λόγια :
Κατά της λογοδοσίας της κυβέρνησης, βγαίνει και λέει στα τζαμιά στα καφενεία και στο δρόμο πως θέλουμε η κυβέρνηση μας να κάνει ό,τι γουστάρει και να μη λογοδοτεί. Είναι προφανώς επίσης στα λόγια υπέρ του δημοφιλούς αιτήματος της ύπαρξης της διαφθοράς, είναι κατά των κοινωνικών παροχών , είναι υπέρ των άδικων τιμών των καυσίμων , είναι επίσης υπέρ της ανεργίας και θέλει την άμεση επιρροή της Δύσης ως δημοφιλές σύνθημα στον αραβικό κόσμο. Ως προς τις γυναίκες που θα καταλαμβάνουν πολιτικές θέσεις, απλώς ενημερωτικά να αναφέρω πως από τη Σαουδική Αραβία μέχρι το Ιράν στα διάφορα όργανα (συμβούλια) υπάρχουν κάποιες θέσεις – γλάστρες για γυναίκες χωρίς αυτό βέβαια να λέει και πολλά από μόνο του για τη θέση τους στην πραγματικότητα αυτών των κοινωνιών
Το ίδιο ο Χάντι του κυβερνώντος Γενικού Κογκρέσου και ο ανατραπείς Σαλέχ που πρώτα ήταν εχθρός των Χούτι αλλά τώρα ολοένα λένε πως τα βρήκε με τους Χούτι (κατά τα άλλα είναι κατά τη διαφθοράς !) .
Το ίδιο φυσικά και το Σοσιαλιστικό Κόμμα και το Νότιο Κίνημα.
Το ίδιο και τα διάφορα Μπααθικά Κόμματα της Υεμένης
Εγώ σου λέω πως μερικά από αυτά μπορείς να τα βρεις και σε ομιλίες της Αλ Καϊντα της περιοχής. Και αυτοί για δίκαιες τιμές καυσίμων για τους ίδιους άδικες για τους άλλους λένε, για ειρήνη, ευημερία κατά της διαφθοράς και φυσικά κατά της Δύσης.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φίλε, δε θα σταθώ στις αλλεπάλληλες λαθροχειρίες που διαπράττεις, γιατί δε θέλω να αδικήσω το ότι έκατσες και έγραψες εννιά σελίδες σχόλιο που μεταξύ άλλων περιέχει και κάμποσες χρήσιμες πληροφορίες. Θα προσπαθήσω να πιάσω μερικά ουσιαστικά σημεία:
– Ειλικρινά δεν το χωράει το μυαλό μου αυτό που υποστηρίζεις, ότι δηλαδή τη στρατιωτική επέμβαση την επιδίωξαν οι Χούτι. Αναρωτιέμαι αν τους βομβαρδισμούς στη Γάζα τις επιδιώκει η Χαμάς ή αν την επέμβαση των Άγγλων το Δεκέμβρη την επιδίωξε το ΕΑΜ, αλλά δε θα επεκταθώ.
– Το ότι «η Κόκκινη Ορχήστρα όπου δει καλάσνικοφ και μπάχαλα χαίρεται και προσπαθεί μα τους φορέσει μαρξιστική προβιά» κόντεψε να μου βγάλει το μάτι και δε μπορώ να μην το σημειώσω. Ήμαρτον. Όπως στο μαϊντάν ας πούμε;
– Ας υποθέσουμε – για να συνεννοηθούμε – ότι ο Ένγκελς είχε δίκιο όταν κορόιδευε τους Αλγερινούς πειρατές και ότι η επικράτηση των αποικιοκρατών τότε στην Αλγερία θα είχε ιστορικά προοδευτικό χαρακτήρα, αφού θα σήμαινε την εισαγωγή του καπιταλισμού, την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, τη δημιουργία και ενδυνάμωση τού «ιστορικού νεκροθάφτη» τού καπιταλισμού και μπλα μπλα. Μπορεί κανείς να υποστηρίξει στα σοβαρά ότι η επικράτηση των ιμπεριαλιστών σε μια καθυστερημένη χώρα θα έχει σήμερα παρόμοια αποτελέσματα; (Συνιστώ προσοχή, γιατί απέχεις μισό βήμα από αυτό: http://thesilentmajority.files.wordpress.com/2013/04/israel-620×217-crop.jpg)
– Η στρατιωτική επέμβαση στην Υεμένη δεν είναι “business as usual” και ούτε θα φέρει «μια από τα ίδια». Αντίθετα, αν επιτύχει θα φέρει μια σημαντική νίκη στο στρατόπεδο του δυτικού ιμπεριαλισμού και μια σημαντική ήττα στο άλλο στρατόπεδο που υπάρχει και παλεύει στην περιοχή (Χεζμπολλά, Παλαιστίνη). Ξαναλέω ότι ο δυτικός ιμπεριαλισμός τυγχάνει να είναι α) ο νούμερο ένα σε ισχύ στον πλανήτη και β) ο δικός μας ιμπεριαλισμός – και άρα η ήττα του θα πρέπει σταθερά και από θέση αρχής να θεωρείται το μικρότερο κακό για εμάς που έτυχε να γεννηθούμε υπήκοοί του. Αν πετύχει στην Υεμένη θα εγκαθιδρύσει άλλη μια κυβέρνηση-μαριονέτα σε άλλη μια χώρα, επικαιροποιώντας την κυριαρχία του στη Μέση Ανατολή. Δεν το θέλουμε αυτό και λέμε πως κάτι τέτοιο θα είναι μια ιδιαίτερα επιβλαβής εξέλιξη για το προλεταριάτο διεθνώς. Αντίθετα, το να μην ελέγχουν οι ιμπεριαλιστές την Υεμένη και τον κρίσιμο κόμβο των στενών Μπαμπ ελ-Μαντέμπ είναι προοδευτικό, όπως είναι και το να χάσουν λίγο έδαφος στην παγκόσμια σκακιέρα, να αποδυναμωθεί το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία, να φουντώσουν οι εσωτερικές διχόνοιες στο στρατόπεδό τους. Τι να γίνει, μερικοί τυγχάνει να ενδιαφερόμαστε για τον παγκόσμιο συσχετισμό δύναμης.
– Το ότι δυσκολεύεσαι με τις αναλογίες (ή το ότι τις πλάθεις καταπώς σε βολεύει για να πεις τα δικά σου) το έχουμε εμπεδώσει από πέρσι που διαφωνούσαμε για το ουκρανικό. Αλλά η αναλογία με το μαύρο πληθυσμό των ΗΠΑ πάει ως εξής: όπως δε θα λυθούν όλα τα προβλήματα τού μαύρου πληθυσμού των ΗΠΑ αν ευοδωθεί η πάλη του ενάντια στη φυλετική καταπίεση, έτσι δε θα λυθούν και όλα τα προβλήματα της Υεμένης αν ευοδωθεί η πάλη των Χούτι και των συμμάχων τους ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση. Οι μαύροι στις ΗΠΑ θα συνεχίσουν να υπόκεινται σε άλλου τύπου μορφές εκμετάλλευσης και αδικίας, όπως ακριβώς και ο λαός τής Υεμένης. Αλλά το θέμα όταν ένας μαύρος εκτελείται από ένα λευκό αστυνομικό και ακολουθεί εξέγερση είναι η πάλη ενάντια στη συνολική καταπίεση των μαύρων και όχι οι διαπιστώσεις για τις διάφορες συμμορίες που δρουν στη μαύρη κοινότητα και άρα «σιγά μωρέ, και να μην τους σκότωναν οι αστυνομικοί θα σκοτώνονταν μεταξύ τους γιατί τα προβλήματα της μαύρης κοινότητας είναι ενδογενή». Έτσι ακριβώς το θέμα όταν μπουκάρει ο ιμπεριαλισμός είναι η πάλη εναντίον του και όχι η διαπίστωση ότι «και πριν μπουκάρει τα πράγματα δεν ήταν πολύ καλά εδώ πέρα».
Για να το κλείνω. Το δικό μας το καθήκον είναι να ασχοληθούμε με το δικό μας ιμπεριαλισμό που μέσω των Σαούδ και σία έχει μπουκάρει και ματοκυλάει μια ακόμα χώρα. Αυτόν πρέπει να σημαδεύουν τα βέλη μας. Αυτοί που τον πολεμούν στην Υεμένη δίνουν ένα δίκαιο πόλεμο και πρέπει να υποστηριχτούν. Καλώς ή κακώς το κίνημα αυτό έχει ως ηγεσία τούς Χούτι. Τις προοπτικές αυτού τού κινήματος τις συζητάμε. Προσωπικά θα ήμουν πολύ χαρούμενος να πω ότι είμαι με το προλεταριάτο τής Υεμένης που πρέπει να συμπτύξει αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο με τους Χούτι και με όποιον άλλον είναι διαθέσιμος έχοντας ως στρατηγική του τη Διαρκή Επανάσταση – πράγμα που θα σήμαινε ότι το προλεταριάτο δε θα εφάρμοζε πολιτική ουράς στο μικρότερο κακό (τους Χούτι), αλλά θα αντιμετώπιζε πρώτα αποτελεσματικά το μεγαλύτερο κακό (ιμπεριαλιστές) για να τακτοποιήσει στη συνέχεια τούς λογαριασμούς του και με τα διάφορα μικρότερα κακά αργότερα. Απλά δε βλέπω να υπάρχει τέτοιο υποκείμενο στη σκακιέρα, οπότε όλη αυτή η ωραία και «καθαρή» γραμμή δε θα σήμαινε και πολλά πράγματα.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Αναφορά του Human Rights Watch αναφέρει πως οι σαούδ και σία ρίχνουν (απαγορευμένες) βόμβες διασποράς που προμηθεύτηκαν από τις ΗΠΑ στην Υεμένη.
http://www.hrw.org/news/2015/05/03/yemen-saudi-led-airstrikes-used-cluster-munitions
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παράθεμα: Καλοδεχούμενοι οι πρόσφυγες – Κάτω η Ευρώπη-Φρούριο! | Αντιφασιστικό-Αντιρατσιστικό Μέτωπο Αργολίδας·