Ο τρόπος που πολιτεύεται κανείς δεν μπορεί να είναι άσχετος των πολιτικών του επιδιώξεων και ενίοτε των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει. Ο Αλέξης Τσίπρας ως γνωστόν αυτές τις μέρες επισκέπτεται την Βραζιλία και την Αργεντινή προς αναζήτηση εναλλακτικών μοντέλων διακυβέρνησης. Περιμένοντας με αγωνία τα συμπεράσματα της πολυσυλλεκτικής αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ από αυτό το ταξίδι, έχει αξία κανείς να σταθεί στο χριστουγεννιάτικο μήνυμα που επέλεξε να στείλει ο πρόεδρος μέσω του Α’ Προγράμματος, από το Μπουένος Άιρες «Η Ελλάδα και ο λαός της έχουν περάσει χειρότερες μέρες από τις τωρινές και τις ξεπεράσαμε», διεμήνυσε για να τονίσει ότι: «Με τα όπλα που έχουμε όπως η πολιτιστική μας παράδοση και η αλληλεγγύη, θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και θα έχουμε μια πιο αισιόδοξη χρονιά».
Το μόνο που δεν ακούσαμε είναι το γνωστό παραμύθι για τους «έλληνες που όταν είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα». Ο Αντώνης Σαμαράς στις 28/11 είχε στείλει ένα μήνυμα που μεταξύ άλλων ανέφερε: «Η Ελλάδα έχει βρεθεί, πολλές φορές, μπροστά σε δυσκολίες. Κι όμως κάθε φορά, έβρισκε τον τρόπο να προχωρήσει. Κάθε γενιά, έβρισκε τη δύναμη να αφήσει κάτι μεγαλύτερο στην επόμενη. Σήμερα βρισκόμαστε ξανά μπροστά σε μια τέτοια στιγμή».
Στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του επίσης χαρακτήρισε το 2013 δύσκολη χρονιά, επισήμανε, ωστόσο, ότι αν εργαστούμε συστηματικά η χώρα θα απογειωθεί και πάλι και να καταλήξει κι αυτός ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει».
Υπάρχει κανείς να μας εξηγήσει τις διαφορές ανάμεσα σε αυτού του είδους τα μηνύματα; Ή μήπως δεν έχει καμία σημασία; Και τι εννοεί ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν λέει ότι η Ελλάδα έχει περάσει και χειρότερα; Μήπως ότι δεν είναι τελικά και τόσο χάλια όσο νομίζουμε; Μήπως ότι με τη δραχμή που λέει και ο Δραγασάκης θα ζήσουμε ένα πραγματικό εφιάλτη όπότε δίκιο δεν έχει και η ΔΗΜΑΡ για την εμμονή της στην παραμονή στην ευρωζώνη; Αμ αυτό με την πολιτιστική παράδοση; Ε βέβαια ξεχάσαμε τα πυρηνικά όπλα που έχει η χώρα «μας»; Τον πολιτισμό της, τη γλώσσα της, τις παραδόσεις, ότι εδώ ανακαλύφθηκε η δημοκρατία όταν οι άλλοι ήταν πάνω στα δέντρα. Είναι δυνατόν να χαθεί αυτό το έθνος από τον πλανήτη. Εμπρός λοιπόν έλληνες αισιοδοξείτε, θυμηθείτε την κατοχή και μην κλαίγεστε άλλο, έτσι κι αλλιώς η οικονομία είναι ψυχολογία που λένε και στα κανάλια.
Αυτό είναι το καταστάλαγμα από την επίσκεψη στο Λούλα και την Κίχνερ. Στον εφιάλτη που ζει εδώ και 3 χρόνια η εργατική τάξη, η νεολαία και το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ διαμηνύει όλο νόημα: Κάποτε ήταν χειρότερα, δεν είναι και το τέλος του κόσμου, πώς κάνετε έτσι. Λέξη για ανατροπές, αγώνες, ρήξη και ανατροπή. Κουβέντα για ακύρωση μνημονίων και άλλα τινά. Όλο το ζουμί σε ένα χριστουγεννιάτικο μήνυμα. Τα πράγμα είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ για το τι επιφυλάσσει το νεοϊδρυθέν, σύμφωνα με τα λεγόμενα, κόμμα της «κοινής συνισταμένης», ο νέος ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρουμε τι λέει για όλα αυτά η Αριστερή του Πλατφόρμα, αν και μέχρι στιγμής δεν βλέπουμε να ασχολείται με τέτοια δευτερεύοντα ζητήματα. Μάλλον θα ετοιμάζεται πυρετωδώς για τη μάχη των μαχών του συνεδρίου της άνοιξης ή όποτε αυτό γίνει. Τώρα τι μάχη θα είναι αυτή; Απ’ αυτές που συνηθίζει να δίνει αυτή η αριστερά, που καταλήγουν πάντα σε αναβολή για την επόμενη φορά, όταν οι συσχετισμοί θα το επιτρέπουν και άλλα συναφή με τις γνωστές παρακαταθήκες που μπήκαν κ.ο.κ.
Λοιπόν άντε και καλές ευχές. Είπαμε από δω και πέρα αισιοδοξία!
Shortlink: http://wp.me/pryYN-1d0
Avantgarde 
να πως μεταφράζει τις χριστουγεννιάτικες ευχές του A.Tσίπρα το site «Παραπολιτικά» του προέδρoυ του Oλυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη.
«Ο Τσίπρας σε γραμμή …Σαμαρά!Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012 17:40
Ο Αλέξης πίσω από τις …λέξεις
«Η Ελλάδα και ο λαός της έχουν περάσει χειρότερες μέρες από τις τωρινές και τις ξεπεράσαμε. Με τα όπλα που έχουμε όπως η πολιτιστική μας παράδοση και η αλληλεγγύη, θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και θα έχουμε μια πιο αισιόδοξη χρονιά», ήταν τα ευχετήρια λόγια του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, χτες Χριστούγεννα.
Ήταν μακράν μία από τις πιο «προσγειωμένες» δηλώσεις που έχει κάνει ο Αλέξης Τσίπρας τους τελευταίους μήνες. Ήρεμη και μακρυά από τις κορώνες που συνήθιζε τελευταία…Λέτε να του έκανε καλό η Αργεντινή;
ΑΞΙZEI: Σύγκριση με το παρελθόν και τις δυσκολίες που έχει περάσει η Ελλάδα, έχει κάνει ουκ ολίγες φορές και ο Σαμαράς.
Φαίνεται δεν είμαστε οι μόνοι που βλέπουμε πουλάκια. Και από απέναντι το συμπέρασμα είναι το ίδιο. Και για να μην ξεχνάμε πως σκεφτόταν η συγκεκριμένη κιτρινοφυλλάδα στις 22 Σεπτέμβρη όταν κυκλοφορούσε το πρώτο της φύλλο.
Kαι για να είμαστε δίκαιοι, δεν είναι μόνο οι κιτρνοφυλλάδες σπόνσορες της ΧΑ, που βλέπουν πουλάκια. Εκτος από τον Βηματοδότη, η Καθημερινή δια του Σταθη Ν. Καλυβα, στις 09-12-12 βλέπει το ΣΥΡΙΖΑ να πέφτει με τα μούτρα στο κενό που αφήνει η κεντροαριστερά στην Ελλάδα:
«Καταλήγουμε λοιπόν αναγκαστικά στην τρίτη εκδοχή, που δεν είναι άλλη από τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ στον κυρίαρχο πόλο της κεντροαριστεράς. Πρόκειται για μια πολύ πιθανή εξέλιξη αρκεί, υπενθυμίζω, η οικονομική κατάσταση να εξελιχθεί ομαλά, αφού αν η χώρα αναγκαστεί ή επιλέξει να χρεοκοπήσει, θα κινηθούμε προς εντελώς διαφορετικά σενάρια, τύπου Λευκορωσίας ή Αιγύπτου. Ο λόγος που η κεντροαριστερή μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ θα καταστεί αναπόφευκτη, και αυτό ανεξάρτητα από τη «ριζοσπαστική» προδιάθεση της πλειοψηφίας των στελεχών του, είναι απλός: η κεντρομόλα δυναμική της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι πανίσχυρη και έχει τεκμηριωθεί επανειλημμένα στην πολιτική επιστήμη, τόσο από θεωρητικές μελέτες (το μοντέλο του Downs) όσο και σε εμπειρικές έρευνες. Η ακατανίκητη έλξη της εξουσίας, αλλά και η κεντρώα ροπή του εκλογικού σώματος συντείνουν προς την κατεύθυνση αυτή, κάτι που επιβεβαιώνεται από τη μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ μετά το 1974, αλλά και τις πρόσφατες «προσαρμογές» του ΣΥΡΙΖΑ.
Μια τέτοια εξέλιξη έχει θετικές αλλά και αρνητικές διαστάσεις. Από τη μια πλευρά, η μετατροπή ενός κόμματος με σαφείς αντισυστημικές ροπές σε στυλοβάτη του κοινοβουλευτισμού θα ενισχύσει τη δημοκρατία και θα ανανεώσει το πολιτικό σύστημα με νέο αίμα, αποτελώντας έμπρακτη απόδειξη πως στη δημοκρατία, πράγματι, δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Από την άλλη όμως… τέτοιου είδους προσαρμογές παίρνουν χρόνο… κυρίως όμως, η προσαρμογή αυτή θα έχει ως κεντρικό της κόστος την αναπαλαίωση και συντήρηση των χρεοκοπημένων αξιών και πρακτικών του λαϊκισμού που κρατούν τη χώρα δέσμια σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα από τις δυνατότητές της. Και όπως μας μαθαίνει η εμπειρία του ΠΑΣΟΚ (και μας υπενθυμίζει το παράδειγμα της Αργεντινής σήμερα), οι ατελείς και μισόκαρδες προσαρμογές ισοδυναμούν με ωρολογιακές βόμβες: η στιγμή του λογαριασμού μπορεί ίσως να καθυστερήσει, αλλά στο τέλος πάντοτε φτάνει».
Εντωμεταξύ κάποιοι άλλοι που περιφέρονται μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ, πλ. Συνταγματος και ΕΛΕ, αποφάσισαν, μετά το πέρας των αντιμηνονιακών αντιδράσεων και της ήπιας προσαρμογής της «μαζικής» αριστεράς, να ασχοληθούν και με το μέλλον τους. Μερικές φορές δεν ξέρεις από που να πρωτοφυχαχτείς: Καλύβας – Λαπαβίτσας: Αταίριαστες υποψηφιότητες.
Αντε λοιπόν μετά τις ευχές και τα περαστικά μας.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σχετικά με το κύριο άρθρο (γιατί τα σχόλια είναι μακροσκελέστερα) έχω να πώ πως μπορεί να ξεπεράσουμε πράγματι τα προβλήματά μας αφού κατορθώσατε να βγάλετε από τη μύγα ξύγκι! Μα να χαλάτε τόση φαιά ουσία για να ξεχειλώνετε τις έννοιες για να γράψετε ευφυολογήματα, φτάσατε τον πολιτικό λόγο σε επίπεδο… Λαζόπουλου (για να μην πώ Σεφερλή).
Και εις κατώτερα !
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας, ο Λούλα, στη δήλωσή του για την Ελλάδα είπε οτι δεν πρέπει να μιλάμε και πολύ για την κρίση. «Να μη γίνονται πολλά σχόλια για την κρίση, αλλά να συζητούν ποιες είναι οι λύσεις», είπε.
Αριστερός πρόεδρος να σου πετύχει!
Ο σ. Τσίπρας όμως ερμήνευσε τη δήλωση Λούλα (την οποία συμμερίζεται και σύμπασας ο πολιτικός συρφετός της Ελλάδας) σαν μια δήλωση συμπαθειας και αλληλεγγύης. Όπως το πάρει κανείς. Και ερωτώ. Γιατί δεν την συμπεριέλαβε αυτήν στο διάγγελμά του δίπλα στις μπάλες του χριστουγεννιάτικου δέντρου;
Ο Λούλα είναι στη γραμμή «Να κάνουμε και τον σταυρό μας που ‘χουμε την υγειά μας» που λένε και οι θεοφοβούμενοι.
Κοίτα, σύντροφε Λούλα. Δεν εχεις δίκιο. Όταν είσαι άνεργος τα προλαβαίνεις και τα δύο. Και σχόλια και λύσεις.
Κι αμα λάχει, γιά φαντάσου, και επαναστατικές λύσεις!
Και τι πήγε να κάνει στην Αργεντινή και την Βραζιλία με τους τωρινούς προέδρους ο σ. Τσίπρας; Τι αριστερούτσικο (όχι κεϋνσιανικό) έχει δείξει η Κίρσνερ ή η Ρουσέφ;
Θα του έβγαζα δε το καπέλο αν τουλάχιστο πήγαινε να δει τον Βενεζουέλας τον Τσάβεζ ή έστω τον Μοράλες ή τον Κορρέα.
Και τι σημαίνει η φράση «ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΗ» εξωτερική πολιτική που χρησιμοποιεί η παρέα που έχει πάει μαζί του εκεί. Ας αφήσουμε και τους συνειρμούς με τα καλιαρντά του Ανδρέα Παπανδρέου. Εγώ καταλαβαίνω αντί για Πολυδιάστατη, τη λέξη ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΛΗ.
Από που λοιπόν να το πιάσει κανεις! Από την Κύπρο (είναι και καλά «επιτυχία το light μνημόνιο του σ. Χριστόφια», «η τρόικα έχει μάθει από τα λάθη στην Ελλάδα και δεν μπορεί να τα επαναλάβει στην Κύπρο»), μέχρι το Σταθάκη (ο οποίος όντως έπαιζε με το νόμο Διαμαντοπούλου στα ντουζένια του νόμου κιόλας, τότε που κι οι πέτρες λέγανε «όχι»).
Όντως η πολιτική του Συριζα είναι γενικά «Πολυδιάστατη».
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τα προβλήματά μας εμείς τα λύνουμε, ας τα λύσουν και οι υπόλοιποι, πριν βρεθούν απολογητές της «ανόρθωσης του τόπου» και σπόνσορες των συνεδρίων της Λάτση και άλλων «εταίρων». Όσο για το επίπεδο του πολιτικού λόγου, δεν έχουμε καμία τύψη πλέον. Το επίπεδο στη χώρα αυτή, αυτό είναι και σ’ αυτή τη γλώσσα καταλαβαίνουν οι πάντες. Ακόμα και οι διανούμενοι της αριστεράς. Αναλύσεις «επιπέδου» έχουμε γράψει με το καντάρι(και δεν είμαστε και οι μόνοι). Φαίνεται όμως ότι στην εποχή της νεοτερικότητας ο κόσμος τις βαριέται. Όπως στο Σύνταγμα το καλοκαίρι της μικροαστίλας ή στα συνέδρια του Συριζα που ο χρόνος ομιλίας στην πασαρέλα είναι από 1 εως 3 λεπτά. Προφανώς για να μιλάνε όλοι. Το αντιλαμβανόμαστε αυτό, αμεση δημοκρατία και τα συναφή. Θα λέγαμε μαλιστα να επικοινωνούμε και με sms τακα-τακα. Δεν συμφωνείς;
Ωστόσο οι απαιτήσεις περι του επιπέδου είναι επιλεκτικές. Οι ηλίθιοι πρέπει να μιλάνε πρώτοι για κανα λεπτό, να πετανε τις ατάκες τους και να μας «γειώνουν» στη θέση μας. Όταν όμως οι επαναστάτες απαντήσουν με το ίδιο νόμισμα επιστρεφοντας το καρβουνο, ρίχνουν το επίπεδο. Λοιπόν αποφασείστε πως θέλετε τον διάλογο. Με αναλυσεις σεντόνια και 5ωρες τοποθετήσεις τύπου Φιντελ ή με ατάκες και sms. Ότι θέλετε διαλέξτε. Εμείς συζήταμε και με κανόνες του 19ου αιώνα και του 21ου.
Τώρα για τις ευχές του Τσίπρα ή για τα γλυψίματα στη Λάτση, σιγά που θα ασχοληθουμε και παραπάνω από 3 παραγράφους. Καμία περιττη φαιά ουσία. Όση ακριβώς αντιστοιχεί στο ζητηματάκι. Και όσο το επικοινωνιακό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ θα βομβαρδίζει με διαπιστευτήρια, τόσο θα σχολιάζουμε τη μετάλαξη. Και το επίπεδο θα είναι το άναλογο. Αν ο Συριζα το ρίχνει για να επικοινωνεί με τον «αγανακτισμένο» μικροαστό και με την παραγωγική αστική τάξη που την εμποδίζει η «διαπλοκή» να ξεδιπλώσει τα παραγωγικά της σχέδια, αναλόγως θα το ρίχνουμε και εμείς για να επικοινωνούμε με το ΣΥΡΙΖΑ. Σιγά που θα το κρατήσουμε και ψηλά. Όρεξη νομίζεις έχουμε να ταλαιπωρούμε το μυαλό μας. Ίσα-ίσα με την οικονομία σκέψης θα μπορέσουμε να ασχοληθούμε και με πιο ενδιαφέροντα ζητήματα από την κατρακύλα της «κοινής συνισταμένης».
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
http://roides.wordpress.com/2012/12/28/28dec12/
……
Η μάταιη αναμονή του κ.Τσίπρα να γίνει δεκτός από τη συναγωνίστρια (;) πρόεδρο της χώρας, που τελικά τον αγνόησε, τον οδήγησε να σκοτώσει την ώρα του με επίσκεψή του στον άγιο Ταράσιο, μητροπολίτη Νότιας Αμερικής, μάρτυρα υπεράσπισης του Χρυσαυγίτη μαχαιροβγάλτη Περίανδρου (Αντώνη Ανδρουτσόπουλου), ανιψιού του πρωθυπουργού της Χούντας Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου, που κόντεψε να δολοφονήσει τον φοιτητή Χ.Κουσουρή: «Ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τον Μητροπολίτη Νοτίου Αμερικής Ταράσιο, ξεναγήθηκε στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου». Ομολογώ ότι η καινοτομία με εκπλήσσει, γιατί μέχρι τώρα μόνο οι αρχηγοί της ΝΔ και του Λάος ζητούσαν ακρόαση από τον Επίσκοπο της πόλης που επισκέπτονταν, αλλά βέβαια εδώ δεν μιλάμε για μια απλή περίπτωση Αρχιερέα. Να προσθέσω ότι η υπερασπιστική ρητορεία του μητροπολίτη στη δίκη του ροπαλοφόρου, δεν περιορίστηκε στα συνηθισμένα, αλλά εκτράπηκε και σε επίρριψη ευθυνών στο άτυχο θύμα. Μιλάμε για κανονική ψευδομαρτυρία, που δεν ελήφθη υπ’όψιν από το δικαστήριο.
—–Θα αποφύγω κάθε σχολιασμό γιατί μου είναι αδύνατον να μην ξεφύγω από τα όρια της ευπρέπειας. Δίνω το λόγο στον ‘Ιό’ (Ελευθεροτυπία, 8/10/2006):
«ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ-Ο Περίανδρος που έγινε Αντωνάκης.
Με καθυστέρηση οχτώ χρόνων ο Περίανδρος καταδικάστηκε για την επίθεση δολοφονίας του Δημ. Κουσουρή και των δύο συντρόφων του. Οι συνεργοί του παραμένουν ατιμώρητοι, όμως το δικαστήριο κατέληξε ότι πρόκειται για την ομάδα κρούσης της ναζιστικής συμμορίας Χρυσή Αυγή.….Μοναδικοί μάρτυρες που επελέγησαν για την υπεράσπισή του ήταν δύο ηλικιωμένοι οικογενειακοί φίλοι, ο γιατρός των γονιών του και ο μητροπολίτης Νοτίου Αμερικής που τον είχε βαφτίσει στη Βενεζουέλα πριν από τέσσερις δεκαετίες……Οσο για τους δύο μάρτυρες υπεράσπισης, άθελά τους, αποκάλυψαν όσα έπρεπε να κρύψουν. Μιλούσαν κι οι δύο για «αντιπαράθεση» ομάδων και για συγκρούσεις, επιβεβαιώνοντας έμμεσα τη συμμετοχή του κατηγορούμενου. «Είναι θλιβερό να γίνονται συμπλοκές αντιφρονούντων», θα πει ο οικογενειακός γιατρός. Και θα προσθέσει ότι δεν είναι σε θέση να επιλέξει «υπέρ της μιας ή της άλλης μερίδος». Οσο για τον μητροπολίτη, αυτός θεώρησε ότι πρόκειται για ένα «λάθος» και επέμενε ότι «σε μια σύγκρουση είναι αμφοτεροβαρείς οι συνθήκες. Ξέρετε ότι σε μια σύγκρουση δεν φταίει μόνο ο ένας».
—–Υποχρεώθηκε τότε να παρέμβει ένας δικαστής:
Δικαστής: «Εχετε υπόψη σας στη συγκεκριμένη σύγκρουση τι συνέβη;» Μητροπολίτης: «Εχω ακούσει…» Δικαστής: «Η μια ομάδα κρατούσε ξύλα και ρόπαλα και η άλλη έπινε καφέ. Δεν είναι αμφοτεροβαρής σύγκρουση». Μητροπολίτης: [επιμένει στα δικά του] «Εγώ νομίζω ότι υπήρχε μία ομάδα νέων -τέτοια εικόνα έχω- και μια άλλη ομάδα, με διαφορετικές αντιλήψεις και συγκρουστήκανε».
—–Αυτά του είπανε του ανθρώπου, αυτά κατέθετε. Αλλά ενδιαφέρον είχε και η περιγραφή της παιδικής ηλικίας του Περίανδρου από τον ρασοφόρο νονό του: «Ο Αντωνάκης ήταν ένα παιδί που το καμαρώναμε, όπως και τον αδελφό του. Ηταν μια μεγάλη οικογένεια, η οποία ήταν στην εκκλησία μέσα. Καμαρώναμε τον Αντώνη με τον αδελφό του το Νίκο. Θυμάμαι που είχε πέσει ο Νίκος και έβγαινε λίγο αίμα. Του λέω, μην κλαις. Κι αυτός απαντάει, δεν κλαίω θείε μου γιατί χτύπησα το γόνατο, κλαίω γιατί χάνεται ελληνικό αίμα».
—–Προφανώς, το αίμα του Κουσουρή και των συντρόφων του δεν ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία. Αλλά ο μητροπολίτης εξέθεσε κι άλλους ενδιαφέροντες συλλογισμούς:
Μητροπολίτης: «Με εκπλήττει το γεγονός. Πώς είναι δυνατόν, εκ της οικογενείας αυτής, ένα παιδί με τέτοια προαγωγή πνευματική και μυϊκή, πώς μπλέχτηκε και βρέθηκε σε μια τέτοια σύγκρουση».
Πρόεδρος: «Μυϊκή; Γιατί το λέτε;»
Μητροπολίτης: «Ηταν πάντοτε δυνατό παιδί. Επαιζε, γυμναζόταν και λοιπά. Ηταν ένα παιδί με δύναμη».
(….)
Στο 1 και 50′ η συνάντηση με τον Μητροπολίτη Νοτίου Αμερικής Ταράσιο
Διαβάστε επίσης το πολυ ενδιαφέρον δημοσίευμα από το ίδιο ιστολόγιο: Ο κ.Τσίπρας ντροπιάζει την Αριστερά
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@JIM
Αγαπητέ JIM, προσωπικά δεν γράφω για τον Συριζα από κακεντρέχεια και δεν είμαι εκτός ορίων. Κανείς δεν είναι εδώ εκτός ορίων, πολιτικά επιχειρήματα βλέπω, πολιτικά σχόλια βλέπω. Ας μην πέσουμε τώρα στα περί «πολιτικού πολιτισμού» της ΔΗΜΑΡ γιατί βλέπουμε την κατάληξη. Κι η ειρωνία στο παιχνίδι είναι. Το θέμα είναι να μην χτυπάς αδυνάτους και να μη λές ψέμματα. Γεγονότα.
Στην ταμπακιέρα τώρα λοιπόν.
Ειλικρινά στεναχωριέμαι με την εξέλιξή του. Ειλικρινά θέλω ο Συριζα να είναι λύση της κυβερνησης της αριστεράς και τον νοιώθω δικό μου και τον πονάω. (Δεν πιστεύω οτι φτάνει αυτό, είναι ουτοπία, η λύση θα είναι επαναστατική).
Όμως αναρωτιέμαι αν μπορεί και αν θέλει να δώσει τις μάχες του σήμερα.
Δηλ.: Φασίστες, χαράτσια, «κινεζοποίηση», στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, ιδιωτικοποιήσεις, περιβάλλον, καταστολή, συμμαχία με Ισραήλ κλπ; Όχι τώρα μεμονωμένες αξιέπαινες κινήσεις μελών ή τοπικών επιτροπών. Να «αναλάβει την ευθύνη». Να «μπει μπροστά».
Δυστυχώς βλέπω οτι το πάει για μια κατάσταση τύπου ΑΚΕΛ Κύπρου. Αριστερά που κυβερνά μια χώρα-Ελντοράντο φορολογικό παράδεισο, που οι τράπεζες αλωνίζουν, και την κυβερνάει όπως ο χειρότερος νεοφιλελεύθερος και που ζητάει και τα ρέστα (δάκρυα).
Και πιστεύω οτι ο σ. Τσίπρας το χει πάρει λίγο πάνω του το πράμα χωρίς καλά-καλά να δίνει σε απολογία σε κομματικά όργανα. Έτσι πιστεύω.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σχετικά με το σχόλιο σας το οποίο βασίστηκε σε δικό μου δημοσίευμα, κρίνω σωστό να σας ενημερώσω για μια νεότερη ενημέρωση που έκανα:
Update
Σε σχόλιο του ο επισκέπτης μας κ.Γ.Γιαννόπουλος μας επισημαίνει άλλο δημοσίευμα, ενός μπλογκ, όχι εφημερίδας, που αναφέρεται σε τέως μητροπολίτη Ν.Αμερικής, οπότε ο μάρτυρας του Περίανδρου θα ήταν ο μητροπολίτης Μπουένος Άιρες Γεννάδιος και όχι ο Ταράσιος. Ο Ιός της Ελευθεροτυπίας από το οποίο αντλήσαμε την πληροφορία δεν αναφερόταν σε τέως μητροπολίτη Ν.Αμερικής, αλλά στον μητροπολίτη Ν.Αμερικής χωρίς να τον κατονομάζει [αλλά στην εποχή που αναφέρεται (2006) μητροπολίτης ήτα ο Ταράσιος], και μάλιστα νονό του δράστη, γεγονός που σχεδόν αποκλείει το Γεννάδιο, που ως ιερωμένος την εποχή της βάπτισης είχε κώλυμα να είναι ανάδοχος. Αν ισχύει το δεύτερο ενδεχόμενο, ζητώ συγνώμη, παρ’όλο που βασίστηκα σε αδιάψευστο δημοσίευμα έγκυρης εφημερίδας, που ο θιγόμενος Ταράσιος, ο “ενεχόμενος” (;) Γεννάδιος και το πατριαρχείο, δεν είχαν την τόλμη και την ευαισθησία να διαψεύσουν δίνοντας διευκρινίσεις, αλλά είναι ενδεχόμενο που δεν είμαι σε θέση να το ξέρω. Η διάψευση-διευκρίνηση έπρεπε να είχε γίνει στον Ιό, μπορούσε-έπρεπε-να είχε γίνει και σε εμάς, όταν πριν από καιρό είχαμε καταγγείλει το γεγονός. Μακάρι να διαψευστεί για το καλό της Αριστεράς και του κ.Τσίπρα, ειλικρινά το ελπίζουμε. Κρατάμε κάθε επιφύλαξη και ελπίζουμε πως η νεοπαγής Μητρόπολη Ν.Αμερικής της οποίας ένας εκ των δυο μητροπολιτών, ο τωρινός ή ο τέως, κατέθεσε στη δίκη, να μπει στον κοπο να διευκρινίσει ποιός από τους δυο, από τη στιγμή που έχουν εκφραστεί αμφισβητήσεις.
Σας ευχαριστώ
Λασκ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάντως σε άρθρο του Δημήτρη Γκιβίση υπό τον τίτλο: «[στήλες] Εκκλησία: το έθνος, η αιμομιξία και η κρίση» που δημοσιεύτηκε την 1/12/2012 στο Rednotebook http://www.rednotebook.gr/details.php?id=8016
επιβεβαιώνει την παρουσία του Ταράσιου ως μητροπολίτη Ν. Αμερικής στη δίκη Περίναδρου. Αντιγράφουμε από το εν λόγω άρθρο, ευχόμενοι και μεις επι τη ευκαιρία του νεου έτους να προκειται για λάθος του δαίμονα του τυπογραφίου
…»Η προβληματική προσπάθεια
Το τελευταίο διάστημα, παρατηρούμε μια δειλή λεκτική εναντίωση μέρους της εκκλησίας στην Χρυσή Αυγή, μια προσπάθεια ομολογουμένως ενδιαφέρουσα, καθώς είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο από έναν θεσμό που στις τάξεις του υπάρχουν αρκετά σταγονίδια που έχουν ιδεολογική συγγένεια μαζί της (σημ: το «προνόμιο» δεν είναι αποκλειστικά εγχώριο, όπως έδειξε και ο ορθόδοξος μητροπολίτης Αργεντινής Ταράσιος, που είχε καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης του χρυσαυγίτη Περίανδρου στη δίκη για την δολοφονική επίθεση εναντίον του Κουσουρή)»…
Eπίσης στο ιστολόγιο Apropos επιβεβαιώνεται σε ανύποπτο χρόνο (4/3/2009) η παρουσία του Ταράσιου στη δίκη του Περίανδρου με την ιδιότητα του μητροπολίτη καθώς και του νονού του.
http://mementumvivere.blogspot.gr/2009/03/blog-post_5376.html
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
http://www.left.gr/article.php?id=19398
YΣ της Κόκκινης Ορχήστρας. Το λινκ παραπέμπει σε δημοσίευμα του Λεφτ που διαψεύδει ότι ο Ταράσιος ήταν μάρτυρας του «Περίανδρου» στην δίκη του για την δολοφονική απόπειρα κατά του Κουσουρή το 1998. Μάρτυρας ηταν ο Γεώργιος Γεννάδιος Χρυσουλάκης τέως μητροπολίτης Ν. Αμερικής και ως εκτούτου λύνεται η παρεξήγηση για την ακριβή ταυτότητα του μάρτυρα υπέράσπισης του Περίανδρου και η ατυχής ταυτισή του με τον τωρινό μητροπολίτη Ν. Αμερικης. Ωστόσο οι κατεπανάληψη συναντήσεις του Α. Τσίπρα με στελέχη της εκκλησίας παραμένουν αδιαμφισβήτητα ένα ερωτηματικό για το τι ακριβώς επιδιώκει μ’ αυτές ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!